Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σύνολο του έργου του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου αλλά και η δράση του ως διευθυντή και σκηνοθέτη της "Νέας Σκηνής" δεν κατανοούνται στις σωστές διαστάσεις τους, χωρίς τη λεπτομερή εξέταση της δραματογραφίας του. Στη "Σταχτιά Γυναίκα" με διάφορες μάσκες, σε συμβολιστικό και νεορομαντικό decor και αρχαιοελληνική μεγαλοπρέπεια, ο Χρηστομάνος σκηνοθετεί το δικό του δράμα εμπλουτισμένο με την απέραντη συμπόνια για τη φωτεινή μορφή της αυτοκράτειρας Ελισάβετ. Στα "Τρία φιλιά" εκδικείται τη μοίρα του και ο ερωτισμός ανάγεται σε σύμβολο. Στον "Κοντορεβιθούλη" δεν πεθαίνει ο ήρωας,...

Από τα μέσα του περασμένου αιώνα και μέχρι την αυγή του εικοστού, οι δραστήριοι ελληνικοί θίασοι παρουσίασαν μία αυξημένη κινητικότητα, τόσο εντός, όσο και εκτός του ελλαδικού χώρου, σε περιοχές όπου το ελληνικό στοιχείο βρισκόταν στην ακμή του. Η σημαντική αυτή δραστηριότητα η οποία έφθασε στο απόγειό της την περίοδο της άνθισης του ρομαντισμού, αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της Ιστορίας του νέου ελληνικού Θεάτρου και γενικότερα της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Στην παρούσα μελέτη, το κλίμα όλης αυτής της δραστηριότητας σκιαγραφείται υπό το πρίσμα της υποδοχής που επιφυλ...

Το θέατρο είναι από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Οι τραγωδίες και κωμωδίες που έχουν σωθεί εξακολουθούν και στις μέρες μας όχι μόνο να μεταφράζονται και να διαβάζονται, αλλά και να αναβιώνουν τακτικά στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές του κόσμου. Το βιβλίο αυτό εξετάζει την ιστορία του αρχαίου θεάτρου ως καλλιτεχνικής πράξης μέσα από τα πολυάριθμα αντικείμενα που έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική έρευνα σχετικά με θεατρικές παραστάσεις στην αρχαιότητα: αγγεία, πήλινα ειδώλια, γλυπτά, ψηφιδωτά, αντικείμενα από μέταλλο και πολύτιμους λίθους. Οι α...

0 τρίτος αυτός τόμος περιέχει επιλογή κειμένων μου θεατρικής κριτικής και καλύπτει το χρονικό διάστημα από την αρχή της θεατρικής περιόδου 1989-1990 μέχρι το τέλος της περιόδου 1993-1994. Το Σεπτέμβριο του 1989, με την αποδημία του Δάσκαλου Τάσου Λιγνάδη, μου προτάθηκε να καλύψω το έτσι κι αλλιώς μη αναπληρώσιμο κενό του στη στήλη θεατρικής κριτικής της εφημερίδας "Η Καθημερινή". 'Ετσι, τα περισσότερα κείμενα του ανά χείρας τόμου πρωτοδημοσιεύθηκαν εκεί, όλα συνοδευμένα από ένα ιδιότυπο διαβατήριο: μια ελληνική, σύγχρονη ή παλαιότερη, ποιητική αναφορά κατά το δυνατόν σχετι...

Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα, από την τελευταία πενταετία των ερευνητικών αναζητήσεων του συγγραφέα. Τα μελετήματα αυτά ασχολούνται με τα πρώιμα κεφάλαια της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου.

Η αναψηλάφηση της θεατρικής και δραματικής θεματογραφίας του Παλαμά, πέρα από την «Τρισεύγενη» και την περιπετειώδη πρόσληψή της, έφερε σε φως πληθώρα στοιχείων για τα θεατρικά και δραματικά ενδιαφέροντα του ποιητή, ο οποίος έδωσε ολόκληρον αγώνα για την επιβολή του ποιοτικού και ποιητικού δράματος στη σκηνή της εποχής του και ασχολήθηκε στις δοκιμιογραφικές κριτικές του με πλήθος Ελλήνων και Ευρωπαίων δραματογράφων. Τα στοιχεία αυτά τροποποιούν σε σημαντικό βαθμό την εικόνα του απομονωμένου στο «κελί» του ποιητή, ο οποίος μετά την απογοήτευση της αποτυχίας της «Τρισεύγενης...

«... Και η Τζένη, εκτός από καλή μαθήτρια που ήτανε, άρχισε να αναπτύσσει πολλές δραστηριότητες. Έλεγε ποιήματα. Τα έλεγε, φαίνεται, πολύ ωραία, γιατί όλο εκείνη βάζανε. Έγραφε σκετσάκια. Τα σκηνοθετούσε. Οργάνωνε παραστάσεις. Είχε το πρόσταγμα για όλες τις σχολικές γιορτές, και βέβαια όχι μόνο για την τάξη της (πήγαινε τώρα στη δευτέρα Γυμνασίου) αλλά για όλες τις τάξεις. Κι επειδή δεν μπορούσε να είναι σε όλα –έπρεπε, βλέπετε, να παίζουνε και τα άλλα παιδιά– όπου δεν έπαιζε, έδινε τις συμβουλές της: "Αυτό το ποίημα δεν είναι καλό για την περίσταση". "Αυτό το σκετς είναι π...

Το μελόδραμα είναι το αντικείμενο του βιβλίου αυτού, όχι αποκλειστικά ως ένα κεφάλαιο της ιστορίας του θεάτρου. Εκείνο που απασχολεί περισσότερο το συγγραφέα είναι η παρουσία του μελοδράματος στις ελληνικές πόλεις, στο 19ο αιώνα, και το ειδικό βάρος του ως λειτουργικού στοιχείου των νοοτροπιών των αστικών στρωμάτων, ως «συστατικού» των εμπορικών κοινωνιών. Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκονται η Πάτρα και η Ερμούπολη, που αποτελούν δύο αυθεντικούς και αυτοδύναμους κόσμους του ελληνικού χώρου για περισσότερο από μία εξηκονταετία. Και στις δύο πόλεις οι έμποροι οργανώνουν,...

Περιπλανιότανε χρόνια ολόκληρα στα παρασκήνια του θεάτρου Κοτοπούλη. Είχε γίνει αυτό που λέμε «σκιά» της μεγάλης θεατρίνας με τη βοήθεια της αδελφής της, Χρυσούλας Μυράτ. Πίστευε ότι από κείνες τις «στοές» θα έβγαινε πιο εύκολα στη σκηνή, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι περιπλανιέται σ' ένα λαβύρινθο. Ότι είναι θύμα της «αποστολής εξ Αθηνών» και ότι μπορεί, από τη μια στιγμή στην άλλη, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Μινώταυρο.

Από τη ζωή του Οιδίποδα ο Σοφοκλής παίρνει και φέρνει στη σκηνή την ημέρα κρίσεως του ήρωά του. Τις ημέρες κρίσεως του Άμλετ μας φανερώνει κι ο Σαίξπηρ και το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα και σημαντικά θεατρικά έργα, αρχαία, παλιά και σύγχρονα. Αυτές οι ημέρες κρίσεως των θεατρικών προσώπων εμένα μου θυμίζουν το «εν ημέρα κρίσεως» της χριστιανικής θρησκείας μας. Αυτήν την ημέρα που ονομάζεται και «δευτέρα παρουσία». Γιατί όμως «δευτέρα παρουσία»; Αν η πρώτη είναι η εδώ στη γη, στη ζωή, και η «δευτέρα» στον άλλο κόσμο, η μετά θάνατον, τότε αυτή η δεύτερη είναι μια α...