Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με αφορμή μία απόπειρα ερμηνείας του ατελούς καβαφικού ποιήματος "Ο αυτοκράτωρ Κόνων", ο συγγραφέας της μελέτης κάνει μία ευρεία ανασκόπηση της σχέσης μεταξύ Κ. Π. Καβάφη και Κωστή Παλαμά και επιχειρεί να συνδέσει το συγκεκριμένο ποίημα, που γράφτηκε τον Μάρτιο του 1926, με γεγονότα που συνέβησαν την ίδια περίοδο στην Αλεξάνδρεια.

Η εργασία αυτή δεν έχει την αξίωση ολοκληρωμένης μελέτης του ποιητικού έργου του Κ.Π. Καβάφη, ούτε είναι πλήρως ιστορημένη βιογραφία. Περιστρέφεται στα πρώτα χρόνια που παρουσιάστηκε ο αλεξανδρινός ποιητής -εποχή λίγο γνωστή στους πολλούς- και περιγράφει το εχθρικό κλίμα και περιβάλλον, μέσα στο οποίο άνθισε η ξωτικά αυτή και μοναδική στην ιστορία μας, ποίηση της παρακμής. Από τους πολυάριθμους και βαθείς μελετητές του έργου αυτού, δεν αναφέρεται παρά σ' αυτούς που η μαρτυρία τους ήταν απαραίτητη και κυρίως στους σχολιαστές και κριτικούς που έγραψαν πριν το θάνατό του και...

Τον Καβάφη τον εγνώρισα το 1915. Το 1926 μου ήρθε η ιδέα να γράψω γι' αυτόν ένα εκτεταμένο βιβλίο. Μα το περίεργο σ' αυτήν την υπόθεση είναι ότι ενώ ως τότε τον είχα συναντήσει άπειρες φορές, όταν έπιασα να δώσω την προσωπογραφία του, δεν κατόρθωσα να συλλάβω τα σημαντικά σημεία της φυσιογνωμίας του. Και όμως ήμουνα γεμάτος από την εικόνα του. Η συχνή επαφή μ' έναν άνθρωπο αμβλύνει συνήθως ορισμένα αισθητήρια. Και σε ποιον αλήθεια, δεν έτυχε να κλείσει καμιά φορά τα μάτια, θέλοντας ν΄αναπολήσει ένα πολύ σχετικό του πρόσωπο και, παρ' όλη του την προσπάθεια να μην το κατορθ...