Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι εννοούμε όταν λέμε χαρισματικά και ταλαντούχα παιδιά; Αφορά τις επιδόσεις ορισμένων παιδιών στο σχολείο, στον αθλητισμό, στη μουσική ή αναφέρεται σε ένα συνδυασμό πολλών χαρακτηριστικών μαζί; Ποια είναι αυτά τα εξαιρετικά επιτεύγματα που κάνουν κάποια παιδιά να ξεχωρίσουν έναντι κάποιων άλλων; Πώς αντιμετωπίζεται ένα χαρισματικό παιδί; Στα βασικά αυτά ερωτήματα όπως και σε κάποια ακόμη, προσπαθεί να δώσει πλήρεις και -όσο αυτό είναι εφικτό στα διαθέσιμα πλαίσια ενός βιβλίου- εμπεριστατωμένες απαντήσεις.

Τι κάνουμε, όταν τα παιδιά δεν μπορούν να συγκεντρωθούν; Συνέχεια οι ενήλικες δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, επειδή, όπως λένε, τα σημερινά παιδιά είναι πολύ ανήσυχα, νευρικά και δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν. Τι κρύβεται πίσω απ' αυτή την αλλόκοτη συμπεριφορά; Οι γονείς και οι παιδαγωγοί που ζουν αυτές τις καταστάσεις, θα βρουν στο 1ο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου, συνοπτικά, τις σημαντικότερες πληροφορίες για τα αίτια αυτού του προβλήματος.

Λένε πως δεν μπορείς να πάρεις πίσω μια πέτρα που έριξες, μια λέξη που είπες, μια ευκαιρία που έχασες. Όμως, παρότι δύσκολο, μπορείς. Μπορείς να ξαναβρείς την πέτρα αν ψάξεις. Μπορείς να ανακαλέσεις μια λέξη αν μετάνιωσες. Μπορείς να έχεις μια δεύτερη ευκαιρία αν παραγματικά τη χρειάζεσαι. Εκείνο που δεν μπορείς με κανέναν τρόπο να πάρεις πίσω είναι μια στιγμή που πέρασε. Κάθε στιγμή της ζωής μας είναι μοναδική και όταν φύγει, δεν ξαναγυρνά. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, και αργότερα τα χρόνια του σχολείου, είναι γεμάτα από στιγμές που εκτός από μοναδικές είναι και...

Το πώς βλέπουν τα παιδιά τον εαυτό τους καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την ένταξή τους στον κόσμο. Μια από τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ επιτυχημένων και αποτυχημένων στη ζωή είναι ότι οι επιτυχημένοι έχουν αυτοπεποίθηση και πιστεύουν ότι αξίζουν απόλυτα να απολαμβάνουν την επιτυχία. Το καλύτερο, ίσως, δώρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι να τα βοηθήσουν να έχουν μια θετική εικόνα του εαυτού τους. Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν, διότι κανείς δεν τους είπε τι πρέπει να κάνουν. Στην καλύτερη περίπτωση οι γονείς βοηθούν τα παιδιά τους ν’ αποδέχονται το...

Το πώς βλέπουν τα παιδιά τον εαυτό τους καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την ένταξή τους στον κόσμο. Μια από τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ επιτυχημένων και αποτυχημένων στη ζωή είναι ότι οι επιτυχημένοι έχουν αυτοπεποίθηση και πιστεύουν ότι αξίζουν απόλυτα να απολαμβάνουν την επιτυχία. Το καλύτερο, ίσως, δώρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι να τα βοηθήσουν να έχουν μια θετική εικόνα του εαυτού τους. Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν, διότι κανείς δεν τους είπε τι πρέπει να κάνουν. Στην καλύτερη περίπτωση οι γονείς βοηθούν τα παιδιά τους ν’ αποδέχονται το...

Η υπερκινητικότητα, η οποία σήμερα αναφέρεται από τους ειδικούς ως "Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα" (ΔΕΠ-Υ), αποτελεί μία από τις συνηθέστερες αιτίες παραπομπής των παιδιών σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Τα προβλήματα που απασχολούν κυρίως τόσο τους γονείς όσο και τους παιδαγωγούς των παιδιών με ΔΕΠ-Υ είναι συνήθως τα δευτερογενή συμπτώματα της διαταραχής, όπως οι μαθησιακές δυσκολίες και τα προβλήματα συμπεριφοράς που αντιμετωπίζουν συχνά τα παιδιά αυτά. Αντίθετα, οι ειδικοί επικεντρώνονται συνήθως στα πρωτογενή συμπτώματα της διαταραχής, τα οποία είναι η...

Αυτό το παιδί «δεν έχει ησυχία», είναι μονίμως «στην πρίζα», τρέχει δεξιά-αριστερά, σκαρφαλώνει παντού, συχνά χωρίς κάποιο λόγο. Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, η σχολική του επίδοση είναι μετριότατη και η συμπεριφορά του στην τάξη προβληματική...Το παιδί αυτό ενδέχεται να είναι υπερκινητικό. Για να το βοηθήσουν, οι γονείς του πρέπει να αντιμετωπίσουν πολλές και διάφορες δυσκολίες. Οι πληροφορίες που τους προσφέρουν ψυχολόγοι, παιδίατροι, παιδοψυχίατροι και λογοθεραπευτές παρέχουν ελάχιστες κατανοητές οδηγίες, γι’ αυτό οι γονείς με το δίκιο τους επαναλαμβάνουν την αιώνια ερώ...

Στο βιβλίο αυτό, η κλινική ψυχολόγος, γνωστή και για τις ομιλίες της ανά τον κόσμο Madeline Levine, αποκαλύπτει έναν έναν τους μύθους γύρω από το μεγάλωμα των παιδιών, επισημαίνει τις τοξικές επιρροές της σημερινής μας κοινωνίας στην ανατροφή τους και δίνει πρακτικές συμβουλές στους γονείς για το πώς να αποφύγουν τις παγίδες και να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αναπτύξουν έναν αυθεντικό και υγιή εαυτό.

Η τρέχουσα διεπιστημονική έρευνα δείχνει ότι η ψυχολογική γέννηση προηγείται της βιολογικής γέννησης και ότι τα βρέφη δεν είναι "μωρά" αλλά εξαρχής πρόσωπα, έτοιμα για συμπαθητικό μοίρασμα πράξεων, προθέσεων και συγκινήσεων με τον ευαίσθητο συνάνθρωπο. Οι ρίζες των κινήτρων, των κινήσεων και των συγκινήσεων ανιχνεύονται νωρίς στην κύηση. Ο συντονισμός τους συντηρεί τη ζωή. Η συν-λειτουργία τους ρυθμίζει την πορεία της ανάπτυξης. Το μοίρασμά τους προσδίδει νόημα στις σχέσεις - συγκινησιακά κινητοποιούμενες σχέσεις, που αποτελούν το λίκνο εκτίναξης της νόησης, της γλώσσας, τη...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί έναν ολοκληρωμένο οδηγό που εξηγεί, μέσα από δεκάδες πραγματικές ιστορίες και αναλυτικές οδηγίες, τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά κατανοούν τον θάνατο ανάλογα με την ηλικία τους, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τα παιδιά που βιώνουν μια σοβαρή απώλεια. Επιπλέον, το βιβλίο περιλαμβάνει 40 εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την ευαισθητοποίηση των παιδιών σε ζητήματα απώλειας και πένθους που μπορεί να εφαρμόσει ένας εκπαιδευτικός στην τάξη. Συχνά ερωτήματα που θέτουν οι γονείς: - Πώς ενημερώνουμε ένα παιδί για την αρρώστια ή τον θάνατ...

[...] Φαίνεται ότι τα παιδιά με τα σχέδια προβάλλουν τις συναισθηματικές, αντιληπτικές και νοητικές τους εμπειρίες. Με το ιχνογράφημα που έχει σαφές αντικείμενο την οικογένεια, το νήπιο εκφράζει την ψυχική του κατάσταση και βίωση της οικογενειακής του ζωής. Όταν οι σχέσεις των μελών της οικογένειας μεταξύ τους αλλά και με το νήπιο δεν είναι ομαλές, το γεγονός αυτό αποτυπώνεται πρώτα στον ψυχικό του κόσμο και εκφράζεται στη συνέχεια στο ιχνογράφημα. Όμως στην παρούσα μικρή έρευνα, στην οποία τα νήπια είναι περίπου της ίδιας ηλικίας, δεν μας απασχολεί η εξέλιξη των παιδιών, ό...

Ασχολούμενος με την ανάπτυξη και την εξέλιξη των συναισθηματικών εμπειριών του ανθρώπου, οι οποίες είναι δύσκολο έτσι και αλλιώς να εκφραστούν απλά, ο Ντόναλντ Βίννικοτ συχνά χρησιμοποιεί μια ιδιόρυθμη δική του γλώσσα.

Ο παιδίατρος, ψυχολόγος παιδιών και ψυχαναλυτής Ντόναλντ Βίννικοτ έδωσε στο βιβλίο αυτό τον τίτλο "Το παιδί, το παιχνίδι και η πραγματικότητα", επειδή η κλινική πείρα του τον δίδαξε ότι μόνο το παιχνίδι κάνει την πραγματικότητα ένα ουσιαστικό κεφάλαιο της ύπαρξης. Υποστηρίζει δηλαδή ότι εκείνοι που δεν μπορούν να παίξουν, δεν μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν την πραγματικότητα και παραμένουν εγκλωβισμένοι στη διαμόρφωση ψυχοπαθολογικών συμπτωμάτων ή στην παραφροσύνη. Γι’ αυτό καταλήγει στο συμπέρασμα πως όταν το παίξιμο δεν είναι εφικτό τότε η δουλειά του θεραπευτή προσανα...