Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Πολύ συζητήθηκε η ανωνυμία αυτού του βιβλίου. Αυτό που εγώ συζητούσα μέσα μου, εν τω μεταξύ, ήταν αν έπρεπε ή όχι να το βγάλω από την στενή προέλευσή του: να αποκαλύψω την καταγωγή του ήταν να ξεγυμνώσω τα ιδιωτικά περιστατικά της γέννησής του. Και δεν μου φαινόταν πως μια τέτοια πράξη θα ήταν πιστή στα αρπάγματα του έρωτα και της τρέλας, στο απαρηγόρητο και φλεγόμενο κλίμα της εξορίας που το γέννησε. Από την άλλη σκέφτομαι πως όλα τα βιβλία θα έπρεπε να είναι ανώνυμα. Αλλά ανάμεσα στο να αφήσω σε όλα τα δικά μου το όνομά μου ή να τα παραδώσω σε κάτι πλέον μυστηριώδες,...

Όπως προαναφέραμε ήδη, το πρώτο έργο του Σουρίτα είναι το "Καθαρτήριο" (1979). Το έργο, που γράφτηκε λίγο μετά την έξοδο του δημιουργού από τη φυλακή και είναι στιγματισμένο από τα βασανιστήρια και τις ταπεινώσεις τις οποίες υπέστη ο ποιητής, έχει ένα περιεχόμενο που κραυγάζει τον πόνο και την οδύνη όχι μόνο του Σουρίτα αλλά και ενός ολόκληρου λαού, που υπέφερε όλα τα άσχημα μιας πολύ σκληρής δικτατορίας. Αναφερόμενοι ενδεικτικά στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έγιναν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ, αρκεί να μνημονεύσουμε τους φούρνους στο Λονκέ...

Ήταν αυτός που κατασκεύαζε όνειρα, που κάλπαζε στον άνεμο πάνω στο άτι της βροχής κι ύστερα ξεκουραζόταν στην καρδιά της φωτιάς. Ήταν ένας καθηγητής της ζωής και του έρωτα, ένας περιπλανώμενος σπουδαστής του σκληρού χρόνου και του θανάτου. Η ψυχή του ανθρώπου είναι από ίσκιο, γι’ αυτό και ταξιδεύει. Ο Πάμπλο Νερούδα είχε αναγγείλει το "Εστραβαγάριο" σε ειδική συνέντευξη την άνοιξη του 1958. Ο Χιλιανός νομπελίστας ξεχώριζε τούτη τη συλλογή. Την έγραψε σε μια ιδιαίτερη περίοδο της ζωής του, την οποία ο ίδιος ονόμαζε "φθινοπωρινή", όταν είχε πλέον επιστρέψει για τα καλά στην π...

Αυτό το βιβλίο-μνημόσυνο πραγματεύεται τη φιλία τριών ποιητών, δύο Χιλιανών και ενός Έλληνα, οι οποίοι γνωρίστηκαν και συνδέθηκαν στη Νέα Υόρκη πριν κοντά σαράντα χρόνια. Ο ένας, ο διάσημος σήμερα στην πατρίδα του και στη Λατινική Αμερική Ενρίκε Λιν, πέθανε ακριβώς πριν είκοσι οχτώ χρόνια. Οι άλλοι δυο φίλοι όχι μόνο δεν τον ξέχασαν, αλλά δεν υπάρχει συνάντηση μεταξύ τους που να μη μιλήσουν για εκείνον. Αυτήν τη σχέση, με κάποιες παραμέτρους από τη ζωή και το έργο του εκλιπόντος φίλου τους, υπομιμνήσκει και πραγματεύεται η παρουσίαση-μνημόσυνο του βιβλίου με έναν ποιητικ...

Το "Βιβλίο των ερωτήσεων" είναι ένα βιβλίο παιδί που ρωτάει αλλά επίμονα για τα πράγματα του κόσμου με την επιθυμία να τακτοποιήσει παρατηρήσεις και λεκτικό. Μέσα από αυτό το τέχνασμα, ο αναγνώστης ξαναγίνεται παιδί και συμπληρώνει από τη σημερινή θέση του ενηλίκου όσα του έμειναν αναπάντητα ή δεν έφτασαν να γίνουν ερώτηση. Το τέχνασμα είναι άκρως απολαυστικό. Το βιβλίο ανήκει στην όψιμη παραγωγή του Νερούδα και φαίνεται να γράφτηκε μεταξύ 1971 (Γαλλία) και1973 (Χιλή). Δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του ποιητή το 1974. Ο ποιητής έχει δοκιμάσει τη μορφή των ερωτήσεων στο ποί...

ULTRAMAR El mas alla en la tierra, un sueno dulce que impidiό explotar el cuerpo en la baldosa frίa de aquella manana. Ultramar es nostalgia mezclada con esperanza. Hasta que el οbjetivo se alcanza, y se toca, como el alma enestepoema, y se deseavolver al ultramarprimario (al original, al otroultramar) y ya no hay retorno de aquelpendular. ΥΠΕΡΠΟΝΤΙΟ Το πιο απόμακρο στη γη, ένα όνειρο γλυκό που εμπόδισε να θρυμματιστεί το κορμί στο κρύο πλακάκι εκείνο το πρωί. Υπερπόντιο είναι η νοσταλγία ανακατωμένη με ελπίδα. Ώσπου να πετ...

Μόνο με την ομορφιά συμβιβάζομαι Η ασχήμια με πονάει. XV Για τελευταία φορά το ξαναλέω Οι προνύμφες είναι θεές Οι πεταλούδες είναι άνθη σε αέναη κίνηση Χαλασμένα δόντια δόντια που θρύβουν Στην εποχή ανήκω του βωβού σινεμά. Το γαμήσι είναι πράξη λογοτεχνική.

Τέσσερις σύγχρονοι ποιητές, από την ίδια ισπανόφωνη χώρα, εμπνέονται όχι κάποιο ποίημα ή ποιήματα περιστασιακά από την Ελλάδα, αλλά ένα ολόκληρο ποιητικό βιβλίο ο καθένας. Η έκδοση αυτή αποτελεί κατάδειξη του συμβολικού γεγονότος ως προς το τι αντιπροσωπεύει γι' αυτούς τους ποιητές η χώρα μας και, κατ' επέκταση, της εκτίμησής τους για την Ελλάδα. Γι' αυτούς η χώρα μας αποτελεί πάντα μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης με την ιστορία και τον πολιτισμό της. Εκτός από την αδιαμφισβήτητη ποιητική της αξία, η διαφορετικότητα αυτής της μοναδικής ποιητικής ανθολογίας έγκειται και...

"Όταν τον ρώτησα "τι να σου μεταφράσω ελληνικά", δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Νερούδα μου ζήτησε να μεταφέρω ελληνικά το "Εστραβαγάριό" του - αφού κοιτάχτηκε με παράξενη χαρά με τη Ματίλντε, με την οποία ξεφώνισαν σχεδόν μαζί: "Ελ Εστραβαγάριο, νατουραλμέντε!" Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι το αφιερώνω στον μεγάλο της ποίησής μας, τον Γιάννη Ρίτσο. Το "Εστραβαγάριο" είναι λεπταίσθητα λυρικο-χιουμοριστικό, σαν να 'ρχεται από κλίματα σαν το δικό μας και, όταν το 'γραφε, σαν να ένιωθε πολύ Έλληνας, όλων των εποχών. Είναι βιβλίο δύσπεπτο για ανθρώπους λιγότερο θρεμμένου...

Όταν ο τόσο οικείος μας Ισπανός ποιητής Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα παρουσίασε στη φιλοσοφική σχολή στη Μαδρίτη τον Χιλιανό ομότεχνό του Πάμπλο Νερούδα, μίλησε για "έναν αυθεντικό ποιητή, από εκείνους που έχουν καλλιεργήσει τις αισθήσεις τους σ' έναν κόσμο που δεν είναι ο δικός μας και που ελάχιστοι τον αντιλαμβάνονται. Έναν ποιητή πιο κοντά στο θάνατο παρά στη φιλοσοφία· πιο κοντά στον πόνο παρά στη διανόηση· πιο κοντά στο αίμα παρά στο μελάνι. Παραμένει απέναντι στον κόσμο γεμάτος ειλικρινή έκπληξη και του λείπουν τα δύο εκείνα στοιχεία με τα οποία έχουν ζήσει τόσοι και τόσοι...

Το 1945, όταν η Gabriela Mistral πήρε το Βραβείο Νόμπελ, η Ελλάδα έβγαινε από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και έμπαινε στον Εμφύλιο Πόλεμο, οι μεταφράσεις από τα ισπανικά τότε γίνονταν, κυρίως, από άλλες γλώσσες και η επικοινωνία μεταξύ χωρών και ανθρώπων ήταν πολύ βραδύτερη από σήμερα. Έτσι, η βαθιά ανθρώπινη και αισθαντική ποίησή της Γκαμπριέλα Μιστράλ δεν αντιπροσωπεύτηκε ποτέ επαρκώς στη γλώσσα μας. Το βιβλίο αυτό με τα ωραιότερα ποιήματά της, εκτός από το να γνωρίσει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό την σημαντική αυτή ποιήτρια από την Χιλή φιλοδοξεί, ταυτοχρόνως, να δ...

Στον παρόντα τόμο έχω συγκεντρώσει, πενηντατέσσερα μεταφράσματά μου από το συνολικό έργο του Πάμπλο Νερούδα: πρόκειται κατ' ουσίαν για ένα αραιό κορφολόγημα από ποιήματα μιας πεντηκονταετίας - από την εμβληματική συλλογή "Veinte poemas de amor y una cancion desesperada" του 1924 έως τον κύκλο "Jardin de invierno", πού εκδόθηκε το 1974, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του ποιητή. Κάμποσα από αυτά -όχι πολλά, πάντως!- τα είχα δημοσιεύσει στο παρελθόν είτε σε δικά μου βιβλία είτε σε περιοδικά· εδώ παρουσιάζονται λίγο-πολύ ξαναδουλεμένα. Τα περισσότερα μεταφράσματα είναι παλιά: των μ...

Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται ποιήματα τριών διαδοχικών συλλογών μιας ολόκληρης εικοσαετίας, δημοφιλέστατα στον ισπανόφωνο και στον αγγλόφωνο κόσμο αλλά σχεδόν άγνωστα στην Ελλάδα. Και στις τρεις συλλογές κοινό στοιχείο είναι ο θάνατος: στις δύο πρώτες ως παράλογη αναίρεση της ζωής, στην τρίτη ως ηρωική κατάληξη του βίου των μεγάλων κοινωνικών επαναστατών.

[...] Σχετικά με το Σονέτο, ο Νερούδα το διάλεξε ως την κατάλληλη φόρμα εξύμνησης του έρωτά του για τη Ματίλντε, τη γυναίκα με την οποία έζησε τα περισσότερα χρόνια της ερωτικής του ζωής, ίσως για να βάλει κάποιο φραγμό στην ποιητική του πληθωρικότητα ή για να πληρώσει, κι εκείνος με τη σειρά του τον καθιερωμένο φόρο στο κλασικό αυτό στιχουργικό είδος. Πολύ μεγάλη σημασία για τους μεταφραστές των εκατό αυτών σονέτων έχει το γεγονός ότι, με εξαίρεση ένα μόνο σονέτο, το υπ' αριθμόν 66 (LXVI), ο Νερούδα δεν ακολουθεί, για ευκολία του, προφανώς, ούτε τον κλασικό, ούτε κανέναν...

Τα "Υψώματα τον Μάτσου Πίτσου", είναι η δεύτερη από τις 15 ωδές του "Γενικού Άσματος". Γράφτηκαν τον Σεπτέμβρη του 1945, δύο περίπου χρόνια από το πέρασμα του Νερούντα από το Περού, και το ανέβασμά του στην αρχαία ακρόπολη των Ίνκας. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σαν ξεχωριστό βιβλίο το 1946, πριν την πολιτικοποίηση της "Τρίτης Διαμονής" που ξάφνιασε τους κριτικούς του. Ίσως, μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα πιο ολοκληρωμένα ποιήματα του ποιητή. Σαν μικρόκοσμος εμπεριέχει την ποιητική και τη φιλοσοφική βίωση που δημιούργησαν το τεράστιο έργο του. Συνάμα, πάλλεται κι από μιαν ολό...