Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας έφηβος μεγαλώνει στα σκιερά δάση του Μέλανα Δρυμού. Η πρόωρη μεγαλοφυΐα του τον βγάζει από πολύ νωρίς έξω απ' τον οικείο κύκλο των συμμαθητών του, που 'ναι προορισμένοι, όπως όλα τ' αγόρια της γερμανικής επαρχίας, να ενταχθούν χωρίς αντίσταση σ' ένα σύστημα που τους θέλει πειθήνιους, πουριτανούς και καλούς οικογενειάρχες. Το σύστημα, με τους εκπρόσωπούς του στην παιδεία και τη θρησκευτική αγωγή, γρήγορα θα εντοπίσει τον υποψήφιο εκλεκτό του και θ' αναλάβει να τον αναδείξει σε στυλοβάτη του, παρέχοντάς του μια αυστηρή ανώτερη κατάρτιση σ' ένα αυστηρότατο κολέγιο ευφυών...

"... Αυτό το βιβλίο, λοιπόν, δεν είναι παρά ένα δείγμα του πώς είδα τους ανθρώπους. Αρχίζει με μια σιγουριά και τελειώνει μ' ένα καινούριο ερώτημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που κύρια τονίζεται κι αποτελεί το θεμέλιο του "Βερολίνο Αλεξάντερπλατς" είναι η θέση που ανέλυσα στο φιλοσοφικό μου γραφτό με τίτλο "Ο κόσμος μας είναι ο κόσμος δύο Θεών". Είναι ο κόσμος της δημιουργίας και της διάλυσης. Η αντιπαράθεση τούτη διαδραματίζεται πάνω στη γη κι εμείς συμμετέχουμε σ' αυτήν. Τώρα θα συνδέσω την προηγούμενη συλλογιστική με την εγκληματικότητα. Η κοινωνία, είπα, είναι ζυμω...

Ο ζωγράφος Γιόχαν Φέραγκουθ, ένας λεπταίσθητος άνθρωπος, βιώνει μέσα σε οδυνηρή μοναξιά την καλλιτεχνική του αναγνώριση και, ταυτόχρονα, τη συντριβή της συζυγικής του ζωής. Χωρισμένος με την γυναίκα του από κοίτης και κλίνης, κάτω απ' τον ίδιο ουρανό του αγροκτήματος που λέγεται Ροσάλντε, στρέφει την προσοχή του στο μοναδικό πλάσμα που του απόμεινε για να υπάρξει: στο μικρό, ανήλικο γιο του που μεγαλώνει διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη του γι' αυτόν και τη μητέρα του που εξίσου τον αγαπά. Κάποιος φίλος επιστρέφει για λίγο από μια χώρα μακρινή και αναστατώνει τη φαντασία του....

Η Κατερίνα Μπλουμ, μια νεαρή και ωραία οικιακή βοηθός, που έπειτα από σκληρή δουλειά έχει καταφέρει ν' αποκτήσει διαμερισματάκι και -μεταχειρισμένο- Φολκσβάγκεν, γίνεται άθελά της "πρόσωπο της ημέρας": σ' ένα αποκριάτικο πάρτυ, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Λούντβιχ Γκαίτεν που, όπως αποδεικνύεται, καταζητείται από την αστυνομία για διάφορα "εγκλήματα". Έτσι η Κατερίνα βρίσκεται άξαφνα στο στόχαστρο του κίτρινου Τύπου -που εκπροσωπείται από την Εφημερίδα- και απελπισμένη από το διασυρμό της, καταφεύγει στη μόνη άμυνα που της απομένει: δολοφονεί τον διεφθαρμένο δημοσιογράφο Τα...

Πάνω από τις Μυκήνες ο ίδιος ουρανός, όπως πάνω απ΄την Τροία, μόνο άδειος. Λαμπερός σαν από σμάλτο, απρόσιτος, στιλπνός. Κάτι μέσα μου αντιστοιχεί με το κενό του ουρανού πάνω απ΄ την εχθρική χώρα. ΄Ολα όσα μου συνέβησαν βρήκαν μέσα μου την αναλογία τους. Είναι το μυστικό που με περιπλέκει και με συγκρατεί, με κανέναν άνθρωπο δεν μπόρεσα ποτέ να μιλήσω γι΄αυτό. Εδώ μόλις, στο έσχατο χείλος της ζωής μου, μπορώ να το κατονομάσω: αφού απ΄τον καθέναν είναι κάτι μέσα μου, δεν ανήκα ποτέ ολόκληρη σε κάποιον κι ούτε κατάλαβα το μίσος τους απέναντί μου.

Ο Χανς Σνηρ, γόνος πλούσιας και ισχυρής οικογενείας, εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι, αηδιασμένος από την ψευτιά και την υποκρισία των δικών του και των "ισχυρών" που τους περιστοιχίζουν, και διαλέγει το μόνο επάγγελμα που τον αντιπροσωπεύει: γίνεται κλόουν, δίνει παραστάσεις από πόλη σε πόλη, κι έχει μαζί του τη Μαρί, την πρώτη και μοναδική του αγάπη. Έπειτα από έξι χρόνια δύσκολης συμβίωσης, η Μαρί τον εγκαταλείπει για να παντρευτεί έναν σπουδαίο παράγοντα του γερμανικού καθολικισμού, κι ο Χανς, που δεν καταφέρνει να την ξεπεράσει, κατρακυλάει σταθερά. Ζητιάνος πια, θα...

Ο Έσσε κατόρθωσε, χάρη στην ιστορία του Πήτερ Κάμεντσιντ, του χωριατόπαιδου από το Νίμικον, να ξεπεράσει τη βαρυθυμία που κυριαρχούσε στη ζωή του την εποχή του Έρμαν Λάουσερ. Ο άνθρωπος που κρατάει την πένα στον Πήτερ Κάμεντσιντ είναι πιο υγιής, πιο δυνατός, πιο νέος. Παρά την κάπως κραυγαλέα υπογράμμιση της φυσικότητας και του πρωτογονισμού, παρά τις εμφανείς αδυναμίες που παρουσιάζει η προσπάθεια του συγγραφέα να δει με κριτικό βλέμμα την εποχή, την κοινωνία και τον πολιτισμό όπου ζει, η γνησιότητα και η γοητεία των περιγραφών της φύσης, των βουνών, των σύννεφων και της θ...

"Σ' αυτό το μυθιστόρημα τα πάντα είναι φανταστικά, εκτός από τον τόπο: ο τόπος είναι αθώος" λέει ο Χάινριχ Μπελ για τις "Γυναίκες σε τοπίο με ποτάμι". Ο τόπος είναι η σημερινή Βόννη, όχι η καθημερινή αλλά η απόκρυφη. Είναι το πλέγμα των ανθρώπινων σχέσεων που εξελίσσονται μόνο στα παρασκήνια. Ο Μπελ δεν προσωπογραφεί. Οι ήρωές του, αλλοιωμένοι και "δυσανάγνωστοι", είναι ωστόσο πρωταγωνιστές στη σκηνή της Βόννης. Οι γυναίκες όμως, που συνήθως αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία στο φόντο, περνούν εδώ σε πρώτο πλάνο. Μέσα στον κόσμο των ανδρών, έναν κόσμο δολοπλοκιών και χοντρού...

Για ένα διάστημα θεωρούσα τον εαυτό μου σπουδαίο, για τον απλό λόγο ότι πίστευα πως ο Τίλε με χρειαζόταν σαν υποκατάστατο των αναστολών που δεν είχε. Τον εξόρκιζα να επενδύει προσεκτικότερα, να παράγει με πιο αργούς ρυθμούς. Του περιέγραφα βράδια ολόκληρα τι θα συνέβαινε αν ο καθένας ήθελε να παράγει περισσότερο από όλους τους άλλους! Ο Τίλε λέει: Αν μπορέσεις να συνεχίσεις την παραγωγή μια μέρα παραπάνω από τους ανταγωνιστές σου, τότε τα έχεις καταφέρει. Που σημαίνει: Δεν επιτρέπεται να επιδιώκεις κάτι λιγότερο από την παγκόσμια κυριαρχία. Εγώ προέβλεπα μόνο καταστροφές. Σ...