Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ανάμεσα στα χωριουδάκια, κάτω από τις κεραίες των ραντάρ που κλωθογύριζαν στον ουρανό, στέκονταν στρατιώτες. Εδώ ήταν τα σύνορα της άλλης χώρας. Η απόκρημνη ακτή που έφτανε ως τα μισά του ουρανού, τα χαμόκλαδα, τα αρμυρίκια, είχαν γίνει για την Ιρένε η εσχατιά της άλλης χώρας." [...] Δύο οι χώρες, μια η γλώσσα και θεώρηση διέλευσης ένας έρωτας -το πρώτο βιβλίο που έγραψε η Χέρτα Μύλλερ στην Ομοσπονδιακή Γερμανία. Στην πατρίδα, τα πράγματα είχαν όνομα. Στην καινούργια χώρα, τα πράγματα βρίσκονταν αντίκρυ σε ονόματα που αρνούνται να ταιριάξουν μαζί τους, που αυτονομούνται...

Μεγαλοφυΐα: ένα άλυτο αίνιγμα. Προνόμιο των λίγων, ασφαλώς. Των ελάχιστων. Κι όμως, κάποιες εποχές η παρουσία της γίνεται σχεδόν πληθωρική. Όπως στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ας πούμε. Τότε που πολιτικοί, στρατιωτικοί, μεγαλοβιομήχανοι, λόγιοι και καλλιτέχνες, ακόμη και πυγμάχοι, μοιάζει ν' αγγίζουν σ' ένα σημείο της σταδιοδρομίας τους τα όρια του μεγαλοφυούς, σημαδεύοντας αποφασιστικά την ιστορία της ανθρωπότητας. Ανάμεσά τους, ο θρυλικός Δόκτωρ Φογκτ. Νευρολόγος, ψυχολόγος, υπνωτιστής, προσωπικός γιατρός του μεγιστάνα Κρουπ, προσπαθεί όλη του τη ζωή να εξιχνιάσει...

Βρισκόμαστε στη σημαδιακή χρονιά του 1989, ο σοσιαλισμός έχει καταρρεύσει και στο Ντάντσιχ συναντιούνται μια Πολωνέζα και ένας Γερμανός που έχουν και οι δύο χηρέψει. Τα κοινά στοιχεία μεταξύ τους είναι πολλά: είναι πρόσφυγες, με έντονη πολιτική δράση στο παρελθόν και με παραπλήσια επαγγέλματα. Σε μια επίσκεψη στο παλιό νεκροταφείο τους έρχεται μια ιδέα: δεν θα ήταν πράξη ανθρωπισμού και συμβολή στη συμφιλίωση των λαών να δώσουν την ευκαιρία στους πρόσφυγες αυτού του κόσμου να επιστρέψουν, έστω και νεκροί, στην άλλοτε πατρίδα τους; Αποφασίζουν να υλοποιήσουν την ιδέα τους αρ...

Στη νουβέλα αυτή περιγράφονται οι τελευταίοι μήνες της ζωής ενός ζωγράφου, που η δίψα του για ζωή και το ξέφρενο πάθος του για δημιουργία, θυμίζουν την ένταση του Βαν Γκογκ, τον αγώνα του ενάντια στο θάνατο που προσπαθεί να τον υπερκεράσει με όλο και πιο νέες και όλο πιο τολμηρές εικόνες. Μια μονομαχία με τόσο δυναμισμό και αυθεντικότητα δεν μπορεί κανείς να την απεικονίσει αν δεν έχει μπει ο ίδιος μέσα στο πετσί του πρωταγωνιστή του...

Η" Άρτεμη" είναι το πρώτο μέρος από την τριλογία του Χάινριχ Μαν "Οι Θεές ή τα τρία μυθιστορήματα της δούκισσας του Ασί". Σ' αυτό το βιβλίο περιγράφονται οι περιπέτειες και οι προσπάθειες της αρχόντισσας της Δαλματίας για την απελευθέρωση της πατρίδας της. Ο συγγραφέας συνδέει μεταφορικά την ηρωίδα του Βιολάντε με τη θεά Άρτεμη που στη μυθολογία αναφέρεται, ανάμεσα σ' άλλα, σαν η θεά που καταστρέφει το Παλιό και δημιουργεί το Καινούργιο. Η υπόθεση της "Άρτεμης" είναι καταπληκτικά απίθανη και συναρπαστική. Σε γλώσσα καλαίσθητη και ύφος σμιλευμένο περνάει μπροστά από τα μ...

"Αξέχαστη είναι η επίδραση που είχε στη γενιά μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, μια επίδραση που ηλέκτριζε, ο "Ντέμιαν" του μυστηριώδους Σίνκλερ, ένα έργο που έπιασε με τρομερή ακρίβεια το σφυγμό της εποχής και ολόκληρης της νεολαίας η οποία ένιωσε ενθουσιασμό και γεμάτη ευγνωμοσύνη γοητεία, πιστεύοντας ότι από τα σπλάχνα της είχε γεννηθεί ένας κήρυκας της πιο βαθιάς και μυστικής ζωής της (ενώ εκείνος που της έδωσε ό,τι χρειαζόταν ήταν σαράντα δύο χρονών)". Τόμας Μαν

Δεν ηθικολογούσε. Έβαζε απλώς τα πράγματα στη θέση τους. Όχι όμως στα σπίτια των γειτόνων του ή των εχθρών του αλλά στο ίδιο το δικό του. Έτσι μ' αυτόν τον τρόπο έβαζε τα πράγματα στη θέση τους, τόσο στη χώρα του όσο και στην ξενιτιά. (Όσκαρ Λέρκε) Ο Έσσε έχει όλα τα χαρίσματα που εκτιμώ σε ύψιστο βαθμό στην τέχνη. Συνδυάζει το κομψό ύφος με τη βαθιά σκέψη και την καλλιτεχνική πειθαρχία με τη δημιουργική δύναμη. Επιπλέον διαθέτει απαράμιλλο χιούμορ, πράγμα που τον διακρίνει σαφώς από τους υπόλοιπους Γερμανούς συγγραφείς. Είναι ικανός να γελάει σε βάρος του εαυτού του, χ...

Όταν η ραγδαία τεχνολογική πρόοδος σε συνδυασμό με την κοινωνική αναλγησία οδηγεί μεγάλες μάζες του πληθυσμού στην ανεργία και την περιθωριοποίηση, τότε είναι σίγουρο πως δε θα αργήσει να κάνει την εμφάνιση του ο ολοκληρωτισμός. Για άτομα μάλιστα όπως ο Καρλ Χόφμαν που ήθελε τα πάντα και από ανικανότητα και αδυναμία δεν μπόρεσε ούτε τα ελάχιστα, το κόκκινο περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό του ναζισμού καταλήγει να είναι η μόνη διέξοδος. Όμως ο αδύναμος παραμένει πάντα αδύναμος και η τεχνητή ισχύς που αποκτά μέσα στις τάξεις των εθνικοσοσιαλιστών του Χίτλερ, δε θα μπορέ...