Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ελληνισμός, στην ιστορική του διαδρομή, έχει υποστεί ό,τι έχει υποστεί από το μουσουλμανικό επεκτατισμό. Και αν το φαινόμενο είχε τελειώσει το βιολογικό του κύκλο, όλα θα ήταν καλά. Το φαινόμενο θα είχε γραφικό, μουσειακό χαρακτήρα. "Ο, γέγονε, γέγονε". Όμως... Αυτό το όμως επιβάλλει επαγρύπνηση και επιφυλακτικότητα σε ό,τι έχει σχέση με την εγκατάσταση μουσουλμανικής μειονότητας στη χώρα μας όσο σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, αφού με βεβαιότητα θα αποτελέσει, μελλοντικά, προγεφύρωμα, την πέμπτη φάλαγγα, στα ακμάζοντα επεκτατικά σχέδια της γείτονος χώρας... Το ιδεολόγημα...

Παρουσιάζουμε με χαρά το πρώτο έργο ενός φίλου, με τον οποίο ανήκουμε στην ίδια σχεδόν γενιά. Ο Βασίλης Φιοραβάντες, γεννημένος στην Κεφαλονιά το 1952, έκανε τη θητεία του στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά στα δύσκολα και γόνιμα χρόνια της δικτατορίας, για ν' ακολουθήσει στη συνέχεια μια πιο προσωπική πορεία, στα πλαίσια πάντα ωστόσο ενός ριζοσπαστικού και μαχόμενου μαρξισμού. [...] Σ' αυτό εδώ το πρώτο του έργο θα πρέπει να διαβάσουμε πρώτα-πρώτα, πέρα και κάτω απ' όλες τις θεωρητικές προθέσεις που το γεννούν, μιαν απελπισμένη και άμεσα προσωπική διαμαρτυρία, μια επίμονη...

Κατά ένα μεγάλο ποσοστό το βιβλίο αυτό στηρίζεται σε διδακτορική διατριβή που εκπονήθηκε από το 1981 έως το 1985 στο πανεπιστήμιο του Lund Σουηδίας. Αν και οι ομοιότητες τους είναι πολλές, το παρόν κείμενο αποτελεί ουσιαστικά επέκταση και συμπλήρωση του πρώτου. Εκτός απ' την απάλειψη τριών Παραρτημάτων της αρχικής διατριβής, η διάταξη των κεφαλαίων και των ενοτήτων τους έχει διατηρηθεί σχεδόν αυτούσια. Το περιεχόμενο τους όμως έχει τροποποιηθεί σημαντικά τόσο μορφικά όσο και ουσιαστικά. Πολλές απ' τις βασικές αρχικές θεωρητικές προτάσεις έχουν αλλάξει ή και απορριφθεί για ν...

Η ιδέα αυτού του βιβλίου αναταράχτηκε μέσα μου για πολλά χρόνια, ώσπου σκέψεις και καημοί φούσκωσαν, με πλημμύρισαν, κι άδειασαν όλα πάνω στο χαρτί μέσα σε λίγες εβδομάδες. Αν, λοιπόν, ο αναγνώστης διαπιστώσει πως οι σελίδες που ακολουθούν έχουν κάποια αμεσότητα, δε θα λαθέψει. Δεν αποκλείεται έτσι το βιβλίο αυτό να γίνει ελκυστικότερο από άλλα, τα οποία, ξεκινώντας από ενδόσιμα διαφορετικά κι' αλλού στοχεύοντας, δείχνοντας την ερμητική πλευρά της κουλτούρας, όχι την ποιοτική της διάσταση, το ανθρώπινο πρόσωπό της και τα στοιχεία που περικλείει.[...] (Από τον πρόλογο του β...

Ο τόμος περιλαμβάνει επιλεγμένα κείμενα από δύο σημαντικά βιβλία του συγγραφέα. Συνδετικός κρίκος τους είναι το πρόβλημα της κουλτούρας: το εννοιολογικό περιεχόμενο και η ιστορία της λέξης, η ανάλυση εννοιών και σχέσεων που συνδέονται με αυτήν, όπως η έννοια της δημιουργικότητας και η σχέση ατόμου-κοινωνίας, η παραδειγματική ανάλυση της κουλτούρας που αποτελεί και την πρωτότυπη συμβολή του Williams. Ο αναγνώστης θα έρθει σε επαφή με τις γοητευτικές περιπλοκές και δυνατότητες που εμπεριέχει η έννοια της κουλτούρας και η ανάλυσή της. Προτάσσεται εκτενής εισαγωγή στο έργο του...

"Οι δύο κουλτούρες" είναι ο τίτλος μιας διάλεξης που έδωσε ο Snow το 1959 και η οποία συμπληρώθηκε το 1964 με το κείμενο "Μια επανεξέταση". Στη διάλεξη αυτήν ο Snow εντόπισε το χάσμα ανάμεσα στους δύο πολιτισμούς, τον επιστημονικό και το λογοτεχνικό, όπως τους χαρακτήρισε, και επεσήμανε την ασυνεννοησία, την άγνοια και την έλλειψη επικοινωνίας που υπάρχει ανάμεσα στους επιστήμονες από τη μια πλευρά και τους ανθρώπους των τεχνών ή των γραμμάτων από την άλλη. Η ανισότητα ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές χώρες, η εκβιομηχάνιση, η "ανάπτυξη" και η "επιστημονική επανάσταση",...

Τελικά τι μπορεί να μοιάζει με (τον) άνθρωπο; Ποιο είναι το πρότυπο της εικόνας που έχουμε γι' αυτόν; Που αλλού εφαρμόζουμε την εικόνα αυτή για να πετύχουμε τον εξανθρωπισμό; Πολλές θρησκείες βέβαια βασίστηκαν στο "Κατ' Εικόνα και Ομοίωση". Ο σκοπός αυτής της μελέτης δεν είναι (φυσικά) να απαντήσει στο ερώτημα "Είναι μόνος ο άνθρωπος;" Ούτε βέβαια στο (ευθέως μεταφυσικό) "υπάρχει Θεός, Διάβολος ή Άγγελοι;" και αν αυτοί μοιάζουν με το δημιούργημά (Του). Και φυσικά όχι στο (εμμέσως αλλά κατ' ουσία μεταφυσικό). Υπάρχουν εξωγήινοι (άνθρωποι);" που με το γνωστό (πλαστό;) φιλμάκι...

Άπασα η ζωή των κοινωνιών στις οποίες κυριαρχούν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής προαγγέλεται ως μία απέραντη συσσώρευση θεαμάτων. Ό,τι υπήρξε άμεσο βίωμα έχει απομακρυνθεί σε μία αναπαράσταση. Οι εικόνες που αποσπάσθηκαν από κάθε όψη της ζωής, συγχωνεύονται σε μια κοινή πορεία όπου η ενότης αυτής της ζωής δεν είναι δυνατόν πλέον να αποκατασταθεί. Η αποσπασματικά θεωρημένη πραγματικότης εκτυλίσσεται εντός της ιδίας της, της γενικής ενότητος ως ένας κεχωρισμένος ψευδόκοσμος, αντικείμενο της μοναδικής παρατήρησης. Η εξειδίκευση των εικόνων του κόσμου επανευρίσκεται, ολοκλη...