Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ορέστης επιστρέφει κρυφά στις Μυκήνες με τη βοήθεια της αδελφής του Ηλέκτρας. Εκδικούμενος τον φόνο του Αγαμέμνονα, σκοτώνει τη μητέρα του Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο. Η Ηλέκτρα δέχεται τον έπαινο του χορού των Μυκηναίων γυναικών.

Η "Ηλέκτρα" αποτελεί ένα από τα κορυφαία δράματα του Σοφοκλή και ξεχωρίζει για τον αριστοτεχνικό τρόπο με τον οποίο προωθείται η πλοκή, για τις έντονες ψυχικές μεταπτώσεις των ηρώων και για τη διάχυτη τραγική ειρωνεία. Η υπόθεση του έργου αφορά την επιστροφή του ξενιτεμένου Ορέστη στην πατρίδα του, προκειμένου να εκδικηθεί το φόνο του πατέρα του, του Αγαμέμνονα. Στο κέντρο όμως του δράματος βρίσκεται η αδελφή του Ορέστη, η Ηλέκτρα, η οποία ζει ακόμα στο παλάτι του πατέρα της, ως υπηρέτρια πια, υποχρεωμένη να υφίσταται διαρκώς την αδικία και να συμβιώνει με το δολοφόνο του Α...

Ο Σοφοκλής είναι ο δεύτερος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Παρουσιάζει στα έργα του πρόσωπα εξιδανικευμένα που προβάλλουν ως πρότυπα για την ανθρώπινη αυμπεριφορά. Η πλοκή των έργων του είναι τεχνικότατη και η διαγραφή των χαρακτήρων των προσώπων εναργής και ζωηρή. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται επτά τραγωδίες: "Αίας", "Αντιγόνη", "Ηλέκτρα", "Οιδίπους τύραννος", "Τραχίνιαι", "Φιλοκτήτης", "Οιδίπους επί Κολωνώ". Η συνολική επεξεργασία του τόμου έγινε με την επιμέλεια του φιλολόγου Θ.Γ. Μαυροπούλου και περιλαμβάνει: πρόλογ...

Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελένη"...

[...] Οι μεταφράσεις μου και στην περίπτωση των τραγωδιών του Σοφοκλή ακολουθούν τον κανόνα της ισοσυλλαβίας κατά στίχο αρχαίου κειμένου και αντιστοίχου στίχου της μετάφρασης. Τον κανόνα αυτόν εφήρμοσα για πρώτη φορά στις τραγωδίες του Αισχύλου και επεχείρησα να τον επαναλάβω και στη μεταφραστική προσπάθεια που παρουσιάζεται στην παρούσα έκδοση. Ευτυχώς τούτο κατέστη δυνατό και στις επτά τραγωδίες. [...] Οι επτά σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή κατά χρονολογική σειρά διδαχής τους είναι: "Αίας" (460-450 π.Χ.), "Αντιγόνη" (442), "Τραχίνιαι" (438) "Οιδίπους Τύραννος" (434-43...

Ηλέκτρα Άκου, λοιπόν, τι σκέφτομαι να κάνω. Καταλαβαίνεις πως δεν μπορούμε πια να ελπίζουμε πως θα'ρθει κανένας να μας σώσει. Φρόντισε ο Άδης να έχουμε μόνο η μια την άλλη. Όσο ήξερα πως είναι καλά ο αδελφός μας και μεγαλώνει, είχα στηρίξει όλες τις ελπίδες μου στη μέρα όπου θα ερχόταν εκδικητής. Τώρα, μόνο σε σένα μπορώ να ελπίζω. Μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις να πάρουμε εκδίκηση. Οι δυο μας θα σκοτώσουμε τον Αίγισθο. Αυτό θέλω να πω, αδελφή. Έτσι πρέπει. Μην διστάσεις. Τι έχεις να περιμένεις απ'τη ζωή που σου άφησαν; Τον πατέρα σού τον στέρησα...

ΗΛΕΚΤΡΑ Σας φαίνεται λοιπόν περίλυπη και συντριμμένη επειδή τάχα έκλαψε πικρά και θρήνησε η ελεεινή, που μ'αυτήν την τύχη ο γιος της 'χάθη; Αλλά να, γλιστράει κρυφογελώντας. Ω δύστυχη εγώ. Ο θάνατος σου, Ορέστη, πέθανε, πολυαγαπημένε μου, και μένα. Γιατί έφυγες ξεριζώνοντας απ'την καρδιά μου τις μόνες που μ' απόμειναν ελπίδες, πως κάποτε θα γύριζες ζωντανός, τιμωρός για τον πατέρα και τη δύστυχη εμένα. Και τώρα πού πρέπει να στραφώ; Γιατί 'μαι μόνη δίχως εσένα και δίχως τον πατέρα. Πρέπει πια να'μαι πάλι δούλα στους πιο μισητούς εχθρούς μου,...

Η διαταραχή των οικογενειακών σχέσεων αποτελεί κεντρικό διακύβευμα στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή, καθώς προβάλλει ως σύμπτωμα και -ως συνεκδοχή- της γενικότερης διαφθοράς του οίκου των Ατρειδών. Ακόμη ευρύτερα, συμβολίζει την αταξία που προκαλεί σε συμπαντικό πια επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο της ηθικής τάξης των πραγμάτων, ο ατέρμονος κύκλος της βίας και της αλληλοσφαγής. Η διαταραχή των οικογενειακών σχέσεων, χειρίστη εκδήλωση της οποίας συνιστά η αλλοίωση των φυσικών (και φυσιολογικών!) δεσμών ανάμεσα στον γονιό και στο παιδί, εκδηλώνεται τουλάχιστον σε τρία επίπεδα στο έργο:...

Στο βιβλίο γίνεται εξαντλητική παρουσίαση όλων των επιμέρους έργων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Με έναν τρόπο μετάδοσης που ο συγγραφέας ονομάζει περιγραφική ανάλυση, όχι μόνο προσφέρεται η υπόθεση των τραγωδιών, αλλά ταυτόχρονα παρακολουθείται τόσο η εξέλιξη των προσώπων όσο και η διαπλοκή των καταστάσεων, ενώ παράλληλα καταγράφονται τα βασικά στοιχεία δομής, καθώς και τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την ανάγνωση του συγκεκριμένου έργου.

Στο βιβλίο γίνεται εξαντλητική παρουσίαση όλων των επιμέρους έργων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Με έναν τρόπο μετάδοσης που ο συγγραφέας ονομάζει περιγραφική ανάλυση, όχι μόνο προσφέρεται η υπόθεση των τραγωδιών, αλλά ταυτόχρονα παρακολουθείται τόσο η εξέλιξη των προσώπων όσο και η διαπλοκή των καταστάσεων, ενώ παράλληλα καταγράφονται τα βασικά στοιχεία δομής, καθώς και τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την ανάγνωση του συγκεκριμένου έργου.

Η Λυκούργεια τετραλογία του Αισχύλου παρουσιάστηκε στο θέατρο της Αθήνας γύρω στο 460 π.Χ., μερικά μόλις χρόνια μετά την ομότιτλη τετραλογία του ποιητή Πολυφράσμονα (467 π.Χ.), σε μια εποχή κατά την οποία η ιδρυθείσα Αθηναϊκή Συμμαχία διεκδικούσε επιρροή στην περιοχή του Παγγαίου και του Στρυμόνα. Από την τετραλογία του Πολυφράσμονα έχει σωθεί μόνον ο τίτλος, από τη Λυκούργεια του Αισχύλου όμως σώζονται κάποια πενιχρά αποσπάσματα τα οποία είναι δυνατό να μας οδηγήσουν στην ανασύνθεση των δραματικών γεγονότων.

Το δράμα αυτό πραγματεύεται τη θυσία της Ιφιγένειας στην Αυλίδα, θέμα που απασχόλησε και τους προκατόχους του ποιητή δραματουργούς, τον Αισχύλο και το Σοφοκλή. Γράφτηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής του Ευριπίδη στην αυλή του Αρχέλαου στη Μακεδονία και είναι από τα τελευταία έργα του μαζί με τον "Αλκμαίωνα" και τις "Βάκχες". Ενώ οι "Βάκχες" μας παραδόθηκαν σχεδόν ολοκληρωμένες και ο "Αλκμαίωνας" διασώθηκε σε ελάχιστα αποσπάσματα, η "Ιφιγένεια" παρουσιάζει πολλά κενά, που συμπληρώθηκαν προφανώς εν μέρει από το γιο -ή ανεψιό- τον Ευριπίδη το νεότερο, προσαρμοσμένα στα νεωτερ...