Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η δομή του "Αίαντα" είναι σαφής και ευσύνοπτη. Η σύντομη αλλά δραματική προλογική σκηνή βοηθεί αποφασιστικά να φωτιστεί η καταστροφή και να παρουσιαστεί η μορφή του Αίαντα, καθώς και του Οδυσσέα. Από διπλή σκοπιά, και του ανθρώπου και του Θεού, δηλώνεται η αστάθεια της ανθρώπινης ύπαρξης. Το πρώτο και κύριο μέρος διαγράφει την πορεία του Αίαντα από την ασφυκτική απόγνωση ως την πτώση πάνω στο ξίφος του. Η επιβράδυνση με την παραπλανητική ρήση διακόπτει αυτή τη γραμμή, προκαλώντας καινούργια κλιμάκωση με την ένταση που φέρνει η προφητεία του Κάλχαντα. Ένα δεύτερο μέρος, συντ...

Ο Αίας ηττάται κατά την «κρίση των όπλων» και καταλαμβάνεται από παραφροσύνη. Όταν συνέρχεται, νιώθει ντροπή για τις πράξεις που έκανε κατά τη διάρκεια του πάθους του και αυτοκτονεί. Ο Αγαμέμνων προσπαθεί να παρεμποδίσει την ταφή του, αλλά επεμβαίνει η Αθηνά. Το δίκαιο, ο ανθρωπισμός και η επικράτησή τους είναι το εξαγόμενο.

Ο Σοφοκλής είναι ο δεύτερος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Παρουσιάζει στα έργα του πρόσωπα εξιδανικευμένα που προβάλλουν ως πρότυπα για την ανθρώπινη αυμπεριφορά. Η πλοκή των έργων του είναι τεχνικότατη και η διαγραφή των χαρακτήρων των προσώπων εναργής και ζωηρή. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται επτά τραγωδίες: "Αίας", "Αντιγόνη", "Ηλέκτρα", "Οιδίπους τύραννος", "Τραχίνιαι", "Φιλοκτήτης", "Οιδίπους επί Κολωνώ". Η συνολική επεξεργασία του τόμου έγινε με την επιμέλεια του φιλολόγου Θ.Γ. Μαυροπούλου και περιλαμβάνει: πρόλογ...

Ο "Αίας" είναι το αρχαιότερο από τα σωζόμενα δράματα του Σοφοκλή. Ο μύθος του Αίαντα πέρασε από το ομηρικό έπος στη λυρική ποίηση και από εκεί στην τραγωδία. Κατά το μύθο, μετά το θάνατο του Αχιλλέα οι Έλληνες προκήρυξαν αγώνα με έπαθλο τα όπλα του νεκρού ήρωα, για να αναδειχθεί ο πρώτος στην ανδρεία. Το έπαθλο το διεκδίκησαν ο Οδυσσέας και ο Αίας, και οι κριτές έδωσαν τελικά τα όπλα του Αχιλλέα στον Οδυσσέα. Ο Αίας, οργισμένος για την αδικία που έγινε εις βάρος του, βγήκε τη νύχτα αποφασισμένος να εξολοθρεύσει τους αντιπάλους του. Αλλά η θεά Αθηνά του θόλωσε το νου και τον...

[...] Οι μεταφράσεις μου και στην περίπτωση των τραγωδιών του Σοφοκλή ακολουθούν τον κανόνα της ισοσυλλαβίας κατά στίχο αρχαίου κειμένου και αντιστοίχου στίχου της μετάφρασης. Τον κανόνα αυτόν εφήρμοσα για πρώτη φορά στις τραγωδίες του Αισχύλου και επεχείρησα να τον επαναλάβω και στη μεταφραστική προσπάθεια που παρουσιάζεται στην παρούσα έκδοση. Ευτυχώς τούτο κατέστη δυνατό και στις επτά τραγωδίες. [...] Οι επτά σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή κατά χρονολογική σειρά διδαχής τους είναι: "Αίας" (460-450 π.Χ.), "Αντιγόνη" (442), "Τραχίνιαι" (438) "Οιδίπους Τύραννος" (434-43...

Από όλους τους ήρωες της αττικής τραγωδίας η εποχή μας περισσότερο θαυμάζει τον σοφόκλειο Αίαντα. "Ευγενής" αποκαλείται και "λαμπρός" και πολλοί αναγνωρίζουν, και ανάμεσά τους και ο Kitto, ότι είναι "η ασύγκριτα καλύτερη μορφή από όλους". Αυτή η σπουδαία μορφή είχε ένα σκοτεινό και ντροπιαστικό τέλος. Επειδή στερήθηκε τα όπλα του Αχιλλέα, ξεκίνησε τη νύχτα να σκοτώσει τους Ατρείδες και τον Οδυσσέα. Η Αθηνά όμως τον αποτρέλανε και ο Αίας έπεσε πάνω στα κοπάδια των Αχαιών σφάζοντάς τα. Όταν συνήλθε, μη αντέχοντας την ντροπή, αυτοκτόνησε. Παρά τα σφάλματά του, πολλοί βρίσκο...

[...] Και ο Αίας; Λοιπόν, ο Αίας, γιος του βασιλιά της Σαλαμίνας Τελαμώνα, συνοδευόμενος από τον ετεροθαλή αδελφό του Τεύκρο, ακολουθεί με δώδεκα πλοία τους Έλληνες στην Τροία, όπου καταλαμβάνει στη συνείδηση του στρατεύματος τη δεύτερη θέση, μετά τον Αχιλλέα. Πρόκειται για γιγαντόσωμο πολεμιστή, με υπεράνθρωπη σωματική δύναμη, πρακτικό πνεύμα και ηθική ακεραιότητα. Η γενναιότητα και η αυταπάρνηση του τον καθιστούν πολύτιμο στους Έλληνες πολιορκητές. Μετά το θάνατο του Αχιλλέα και αφού καταφέρει να αποσπάσει το σώμα του ήρωα από τον εχθρό, περι-μένει να του δοθεί ο πολύτιμο...

Η έκδοση αυτή εντάσσεται στη σειρά Θεατρική Βιβλιοθήκη, η οποία χρηματοδοτείται από το κληροδότημα Αλέξη Μινωτή εις μνήμην Κατίνας Παξινού. Ο "Αίας" είναι η αρχαιότερη από τις σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή και η ακριβέστερη χρονολόγησή της θα πρέπει να αναζητηθεί γύρω στα 450 π.Χ. Ο μύθος και η πλοκή του δράματος προϋποθέτουν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια αλλά και άλλα έπη του τρωικού κύκλου. Οι λεπτομέρειές τους ανάγονται μάλλον στο γνωστό επεισόδιο του επικού κύκλου που ονομάζεται Όπλων κρίσις. Με αυτό το θεματικό υλικό, ίσως και με κάποιες πρόσθετες δραματικές πρωτοβουλί...

Αυτή η έκδοση αποτελεί μια "αξονική τομογραφία" του Αισχύλου, της ζωής, της εποχής και του έργου του: Ποιος ήταν ως άνθρωπος και ως τραγωδός. Πού έζησε, τι πίστευε, τι έγραψε, ποια γεγονότα τον σημάδεψαν και τον καθόρισαν και κυρίως ποια ήταν η εποχή που μεγαλούργησε, ποιος ήταν ο "στενότερος και πλατύτερος περίκοσμός" του, καθώς χωρίς την ιστορική και κοινωνιολογική διερεύνηση της εποχής και του τόπου είναι αδύνατο να πούμε πως προσεγγίζουμε ικανοποιητικά μια δημιουργική προσωπικότητα. Επίσης παρουσιάζονται σε αδρές γραμμές οι επτά σωζόμενες τραγωδίες του, η υπόθεσή τους κ...

Οι εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ μετά την ολοκλήρωση της έκδοσης σε τρεις τόμους όλων των έργων της αρχαίας ελληνικής επικής ποίησης (Όμηρος, Ησίοδος, Απολλώνιος ο Ρόδιος) εγκαινιάζουν με την έκδοση αυτή μια σειρά σε πέντε τόμους όλων των έργων της αντίστοιχης δραματικής ποίησης (Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης, Μένανδρος). Εναρκτήριος της σειράς αυτής είναι ο Αισχύλος, που προηγείται χρονικά απ' όσους θα τον ακολουθήσουν στη σειρά αυτή. Στον τόμο αυτό υπάρχουν όλα τα σωζόμενα έργα του : οι Πέρσες, οι Επτά επί Θήβας, οι Ικέτιδες, ο Προμηθέας δεσμώτης, ο Αγαμέμνονας, οι Χοηφό...

Η ανά χείρας έκδοση είναι μία ανθολόγηση των επτά σωζόμενων δραμάτων του Αισχύλου, με την οποία επιχειρούμε να δώσουμε τη δυνατότητα στον μέσο αναγνώστη να προσεγγίσει τον μεγάλο Τραγικό της αρχαιότητας και να μυηθεί στον κόσμο του. Δημιουργός μεγαλοφυής ο Αισχύλος, συγκλονίζει με τα απαράμιλλης ποιητικής τέχνης έργα του. Τις τραγωδίες του τις διατρέχει μια συναρπαστική, εξώκοσμη, τολμούμε να πούμε, δύναμη, κάτι το μαγικά υποβλητικό, που γεμίζει με δέος την ψυχή του αναγνώστη ή του θεατή των θεατρικών παραστάσεών τους. Κυρίαρχο στοιχείο του αισχύλειου δράματος είναι το μεγα...

Στις αρχαίες τραγωδίες ανατέµνεται η ίδια η ζωή. Ο άνθρωπος, ως σύνθεση αντιθέσεων, παρουσιάζεται να υποφέρει, να χαίρεται, να ερωτεύεται, να µισεί, να καταριέται, να µετανιώνει, να συµπαραστέκεται, να παρατηρεί, να υπακούει, να αντιτάσσεται, να τιµωρεί, να τιµωρείται, να αδικεί, να αδικείται, να εύχεται, να επικαλείται, να ορκίζεται, να εκδικείται, να φιλοσοφεί. Κατά την ενασχόλησή µας µε τα κείµενα σκεφτήκαµε να ξεχωρίσουµε κάποιες από τις ωραιότερες "στιγµές" τους, δηλαδή τα λόγια που "µιλάνε" πέραν του µύθου κάθε τραγωδίας και που µας αγγίζουν και σήµερα σαν να µην έ...

Σ' αυτό το βιβλίο οι 32 τραγωδίες που έχουν διασωθεί ακέραιες μέχρι τις μέρες μας (7 του Αισχύλου, 8 του Σοφοκλή και 17 του Ευριπίδη), παρουσιάζονται, η καθεμιά τους, σε μίαν εκτενή περίληψη, με χαρακτηριστικά αποσπάσματα μονολόγων, διαλόγων και χορικών. Για όλες υπάρχουν αναφορές στους βασικούς τους μύθους, ώστε ο αναγνώστης να είναι σε θέση να κατανοήσει καλύτερα το νόημά τους, να σχηματίσει μια πληρέστερη και συνολική γνώμη πάνω στην τεχνική του κάθε τραγικού ποιητή, αλλά και να ευαισθητοποιηθεί και να επιδιώξει να διαβάσει ακέραια τα σχετικά δράματα ή / και να παρακολου...

ΑΔΜΗΤΟΣ Είν' ίδιο πράγμα να πεθαίνει ένας νέος κι ένας γέρος; ΦΕΡΗΣ Παραδίδει ο καθένας μια ψυχή μονάχα, όχι δυο. ΑΔΜΗΤΟΣ Σου εύχομαι να ζήσεις παραπάνω κι απ’ τον Δία. ΦΕΡΗΣ Καταριέσαι τους γονείς σου που διόλου δεν σου φταίξαν; ΑΔΜΗΤΟΣ Εγώ πάλι κατάλαβα πως ποθείς να ζήσεις χρόνια. ΦΕΡΗΣ Μα κι εσύ δεν κηδεύεις ετούτην αντί εσύ μες στο χώμα να μπεις; ΑΔΜΗΤΟΣ Της ολιγοψυχίας σου μνημείο είναι η δύσμοιρη! ΦΕΡΗΣ Μήπως θα μας πεις τώρα ότι πέθανε για χάρη μας; ΑΔΜΗΤΟΣ Αχ! Εύχομαι μονάχα να πέσεις στην ανάγκη μου! ΦΕΡΗΣ Παντρέψου εσύ πολλές, να κηδέψεις περισ...