Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η ελληνική ψυχή του Ούγου Φωσκόλου" είναι ένα σχολαστικά δουλεμένο ανθολόγιο το οποίο στηρίζεται κυρίως σε επιστολές του ποιητή καθώς και σε άλλα μελετήματα γνωστών φωσκολιστών. Ο Σπύρος Μινώτος (1898-1988) επέλεξε τα αποσπάσματα που αναδεικνύουν την αγάπη του Φώσκολο για τη Ζάκυνθο και το ενδιαφέρον του για τα ελληνικά πράγματα. Χωρίς αμφιβολία, και με δεδομένη την έλλειψη άλλης νεότερης εργασίας, το "ανθολόγιο" του Μινώτου εκτός του ότι συμπληρώνει το γνωστό παλαιότερο δημοσίευμα του Παναγιώτη Χιώτη "Ελληνικός χαρακτήρ και αίσθημα εθνικόν του Φωσκόλου" (1871), παραμένει...

Στα κατάλοιπα της Όλγας Κομνηνού - Κακριδή βρέθηκαν, προσεκτικά φυλαγμένα, μερικά από τα γράμματα που της είχε στείλει ο φίλος και συμφοιτητής της Ιωάννης Συκουτρής, όταν το 1922-1924 δίδασκε ως φιλόλογος καθηγητής στο Ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας, στην Κύπρο. Ο Ιωάννης Συκουτρής και η Όλγα Κομνηνού είχαν αποφοιτήσει από ονομαστά σχολεία της Σμύρνης και από το 1919 ως το 1922 σπούδαζαν μαζί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου τους έδενε στενή φιλία με τους άλλους «Σμυρνιούς» και με πολλούς ακόμα συμφοιτητές τους - ιδιαίτερα με τον Ιωάννη Θ. Κακριδή. Στα γράμ...

Στα κατάλοιπα της Όλγας Κομνηνού - Κακριδή βρέθηκαν, προσεκτικά φυλαγμένα, μερικά από τα γράμματα που της είχε στείλει ο φίλος και συμφοιτητής της Ιωάννης Συκουτρής, όταν το 1922-1924 δίδασκε ως φιλόλογος καθηγητής στο Ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας, στην Κύπρο. Ο Ιωάννης Συκουτρής και η Όλγα Κομνηνού είχαν αποφοιτήσει από ονομαστά σχολεία της Σμύρνης και από το 1919 ως το 1922 σπούδαζαν μαζί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου τους έδενε στενή φιλία με τους άλλους «Σμυρνιούς» και με πολλούς ακόμα συμφοιτητές τους - ιδιαίτερα με τον Ιωάννη Θ. Κακριδή. Στα γράμ...

Όπως σε όλες τις μελέτες του, έτσι και στην προκείμενη, ο Διονύσης Μουσμούτης, όπου ασχολείται με την αλληλογραφία Ξενόπουλου-Μαλάνου, τα τεκμήρια της οποίας απόκεινται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, δεν αρκείται στην απλή, σχολιασμένη παρουσίαση των επιστολών. Επιδιώκει την αναστύλωση των βασικότερων στοιχείων που καθόρισαν το γραμματολογικό πρόσωπο της εποχής κατά την οποία γράφτηκαν, προσθέτοντας επίσης πληροφορίες για τα κοινωνικά και τα πολιτιστικά ήθη που αναμφίβολα έχουν πάντοτε έμμεση ή άμεση σχέση με τη δημιουργική προετοιμασία πολλών έργων της σύγχρ...

Οι επτά επιστολές του Ρώμα στο Μπαστιά που έχουμε στη διάθεσή μας, εκτός του ότι αποτελούν πολύτιμη πηγή ενός μεγάλου φάσματος πληροφοριών ως αφορώσες πράγματα της λογοτεχνικής, θεατρικής, πολιτικής ιστορίας μας ή της τοπικής ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας του, αναδεικνύουν τη γνωριμία και την εξέλιξη της φιλικής σχέσης που ανέπτυξε με τον αποδέκτη τους, μιας σχέσης καθοριστικής για την πνευματική πορεία, τη σταδιοδρομία του. Όπως διαπιστώνεται από το περιεχόμενο των τεσσάρων επιστολών του Ρώμα στο Μινωτή, η φιλία τους υπήρξε μακρόχρονη, ειλικρινής και σαφέστατα απείχ...

Στον παρόντα τόμο εμπεριέχονται επιστολές και άλλο αρχειακό υλικό με επίκεντρο τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Η αλληλογραφία διεξάγεται μεταξύ ενός μαχητή και μιας νεαράς Ελληνίδας, μόνιμης κατοίκου Κωνσταντινουπόλεως και τουρκικής υπηκοότητας. Για την επικοινωνία των δύο νέων μεσολάβησε ο "Σύνδεσμος των Ελληνίδων Κωνσταντινουπόλεως", στο πλαίσιο του οποίου συστήθηκαν και ομάδες γνωστές ως "Αδελφές Στρατιώτου", με βασικό προσανατολισμό τη συμπαράσταση στους στρατευμένους. Η παραστατικότητα με την οποία περιγράφονται τα γεγονότα, η προβολή εικόνων και ο τρόπος σκέψης και έκφρασ...

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από το Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη τόμος με 944 γράμματα ελλήνων λογίων και λογοτεχνών, που δε ζουν σήμερα και στάλθηκαν σ' εμένα μέσα στον προηγούμενο αιώνα (1929-2002). Λίγον καιρό μετά την παράδοση στο Ίδρυμα, σχολιασμένων και ευρετηριασμένων, των γραμμάτων αυτών, βρέθηκαν παρατοποθετημένα στο αρχείο μου και πολλά άλλα γράμματα, σταλμένα κι αυτά σ' εμένα, των ίδιων ή και άλλων επιστολογράφων. Πρόκειται ακριβώς για τα 458 γράμματα που εκδίδονται στον τόμο που έχει στα χέρια του ο αναγνώστης. Παρατηρώ ότι δεκάδες επιστολών προέρχονται από εγκάρδιους φίλου...

Σ' αυτό το βιβλίο δημοσιεύονται τρία άγνωστα κείμενα του Χρήστου Χρηστοβασίλη, τα οποία, αν και ανήκουν σε διαφορετικά λογοτεχνικά είδη, έχουν θέμα κοινό, τους Εβραίους. Τα κείμενα αυτά τεκμηριώνουν με τρόπο μοναδικό το εύρος των ενδιαφερόντων και τη φωτεινή προσωπικότητα ενός συγγραφέα που μας είναι περισσότερο γνωστός για τα ηθογραφικά του διηγήματα, και λιγότερο για την περιπετειώδη, πολυκύμαντη ζωή του, την ευρυμάθεια του, την αγάπη του όχι μόνο για τη δική του πατρίδα αλλά και για τις πατρίδες των άλλων, τον αγώνα του κατά του σκοταδισμού και το ενδιαφέρον του για τον...

Η υπηρεσία που παρέχει στην έρευνα η δημοσίευση παλαιότερων επιστολών για τη γνωριμία μας με τα γεγονότα του πολύμορφου παρελθόντος είναι αναμφισβήτητη. Γι' αυτό και δε δίστασα να δώσω στη δημοσιότητα πάμπολλα γράμματα από όσα σώζονται στο επιστολικό μου αρχείο, σταλμένα σ' εμένα από σημαντικά πρόσωπα του περασμένου αιώνα (1924-2002), λογοτέχνες, επιστήμονες και άλλους λογίους. Δημοσίευσα γράμματα γνωστών προσώπων με πλούσιο περιεχόμενο, δεν αγνόησα όμως και γράμματα προσωπικοτήτων, ακόμη και αν απλώς μαρτυρούσαν τα ενδιαφέροντα του προσώπου που αλληλογραφεί. Σχεδόν όλα τα...

Το βιβλίο "Προσδοκία" χωρίζεται σε δύο μέρη: Το πρώτο περιλαμβάνει ποιήματα ποικίλων εμπνεύσεων -τα περισσότερα λυρικά- και το δεύτερο, μια σειρά αισθηματικών επιστολών με τίτλο "Χωρίς παραλήπτη". Επιστολές που απευθύνονται σε μια ιδεατή αγαπημένη, που μοιάζει να αναδύεται και να σβήνει στη φαντασία του Χρήστου Γιουσμαδόπουλου μ' έναν τρόπο στωικής επίκλησης, δραματικής κάποτε, διατυπώνοντας σκέψεις, στοχασμούς και ερωτικές εκμυστηρεύσεις, που είναι ολοφάνερο ότι εκπυρώνονται από μια ψυχή διψασμένη για έρωτα και ζωή. Οι στίχοι του Χρήστου στην αγαπημένη του -και μιλώ για...

Μέσα από τούτη την αλληλογραφία, με τις αναπόφευκτες εκατέρωθεν αυτολογοκρισίες, αναδύονται στιγμές της ζωής των συνομιλητών. Ξετυλίγεται για άλλη μια φορά το νήμα της ζωής του Σεφέρη: η πολιτική, η ποιητική δημιουργία, οι άνθρωποι, οι φιλίες και οι αντιπάθειες, οι σπασμένες σχέσεις και οι καημοί του: η γλώσσα, η ανθρώπινη μοίρα σφιχτοδεμένη με την πραγματωμένη Ιστορία, η "αμυαλιά" των πολιτικών. Αλλ' υπάρχει και η μοίρα των τόπων, των τόπων μέσα στα πλοκάμια του χρόνου: η Ελλάδα, το Βυζάντιο, η Κύπρος... Ο Σεφέρης· ο Σεφέρης που γνωρίζουμε. Που μιλάει με τη βαριά, βαθιά, σ...

Μία εκ των περιόδων με την οποία ο Γρηγόριος Ξενόπουλος ασχολήθηκε ελάχιστα, εντελώς επιφανειακά και εμφανώς επεδίωξε να προσπεράσει, αφιερώνοντας ελάχιστες σειρές στις αυτοβιογραφικές σελίδες του, είναι το διάστημα κατά το οποίο αγανακτισμένος και απογοητευμένος από την συνεχή άρνηση του Αριστείου των Γραμμάτων και Τεχνών, αποφάσισε να δηλώσει ότι διακόπτει κάθε συγγραφική δραστηριότητα, ανακοινώνοντας ότι προχωρά σε "απεργία". Οι τέσσερις επιστολές του Ξενόπουλου στον Μιλτιάδη Λιδωρίκη, καθώς και η μία του Λιδωρίκη στον Ξενόπουλο, που δημοσιεύονται σχολιασμένες παρουσιάζ...

Είναι μεγάλο, σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον των επιστολών του Γεωργίου Ράλλη προς τον καθηγητή Εμμανουήλ Κριαρά. Και οι δύο, άνθρωποι του καθήκοντος, με υψηλό πολιτικό και επιστημονική ήθος αντίστοιχα, υπηρέτησαν τους χώρους στους οποίους τάχθηκαν με υποδειγματική ευσυνειδησία και παρήγαγαν σημαντικό έργο. Το ενδιαφέρον αυτό αυξάνει όταν η ουσία των επιστολών αυτών αναφέρεται στη δημοτική γλώσσα για την οποία αγωνίστηκαν και οι δύο άνδρες, ο καθένας από το δικό του χώρο, με τη δική του σκευή και την προσωπική του ευαισθησία. Αξίζει να προσεχθεί η αμοιβαία εκτίμηση, ο...

[...] Η επιστολογραφία αποτελεί πάντα πρωτογενές υλικό. Ακόμη και αν πρόκειται για επίσημη ανταλλαγή επιστολών. Μεταξύ αρχηγών κρατών ή υπουργών, για παράδειγμα, έχει ένα χαρακτήρα πιο άμεσο από τις διακοινώσεις, και επιτρέπει προσεγγίσεις πιο εκλεπτυσμένες, ως προς το ύφος, την επιλογή των λέξεων, και ίσως ως προς τα επιφανειακά αλλά και τα βαθύτερα κίνητρα του γράφοντος. Όταν πρόκειται για επιστολές λιγότερο επίσημες ή ιδιωτικές, τότε τα είδη πληροφοριών που αντλούμε αυξάνονται δραματικά, και αντιστοίχως πληθαίνουν τα ερωτήματα που μπορεί να θέσει στο υλικό του ο ερευνη...

Οι επιστολές του Γεωργίου Α' προς τον φίλο του Uldall, από τις 26 Μαρτίου 1897 ως τις 8 Μαρτίου 1913, που παρουσιάζονται στην παρούσα μελέτη έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι χαρακτηρίζονται από ειλικρινή διάθεση στην εξιστόρηση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών γεγονότων της παραπάνω περιόδου. Μέσα από αυτές διαφαίνεται η φιλοαγγλική πολιτική του Γεωργίου και ο φόβος για τη στάση της Γερμανίας στα Βαλκάνια.

Πράγματι ο Άγρας, με την πρόθεση να συμβουλέψει, κατ' ουσίαν εξομολογείται. Εξομολογείται, με τη γνώριμη ψυχονοοτροπία του μέσα από το "πνεύμα παρακμής" της εποχής του, όπως εύστοχα τον σκιαγράφησε ο αρμοδιότερος μελετητής του. Και εξομολογούμενος αυτοχαρακτηρίζεται: πότε αυτοψυχαναλύεται και πότε παρακάμπτει τα λεγόμενα του "συνομιλητή" του και προβάλλει τις απόψεις του. Τι συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση; Ο Ευάγγελος Ιωάννου (γεν. 1899), καθιερωμένος στη "Διάπλασι των Παίδων" ήδη από το 1911 ως Τέλλος Άγρας και απ' το 1916 (6 Αυγούστου) ως "συνεργάτης" πλέον, αλληλογ...

[...] Δεν πιστεύω ότι οι προσωπικές αλληλογραφίες πρέπει να εκδίδονται. Κοινοποιούν κάτι που αφορά τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις εξάρσεις ή την καθημερινότητα, τις σχέσεις γενικά, δύο ατόμων. Οι ερωτικές ή συζυγικές μάλιστα από αυτές, όχι σπάνια, συντηρούν την αδιακρισία της κλειδαρότρυπας και, συχνά, διαλύουν τους μύθους. Ένα υλικό προορισμένο για διμερή επικοινωνία εκτίθεται στα μάτια εκατοντάδων ανθρώπων, ενδιαφερόμενων ή απλώς περίεργων, φιλέρευνων λογίων ή επιπόλαιων αναγνωστών. Τα πράγματα αλλάζουν βέβαια στην περίπτωση που έχουμε εκφρασμένη την επιθυμία και των δ...

Ένα καλοκαιρινό δειλινό του 1986 στο αυλιδάκι με τη ραδινή λεύκα της οδού Άγρας 20, παρουσία του Γιώργου και της Λένας Σαββίδη, η Μάρω Σεφέρη, με το βλέμμα βουρκωμένο, μου εμπιστεύτηκε το σώμα των επιστολών που είχε ανταλλάξει με τον ποιητή κατά την τετραετία 1936-1940. Ομογνωμονήσαμε πάραυτα και στα τρία καίρια σημεία που αφορούσαν στον καταρτισμό της έκδοσης. Πρώτον, τα κείμενα θα δημοσιεύονταν δίχως περικοπές. Τι να περικόψεις άλλωστε από τα λόγια των ερωτευμένων; Δεύτερον, ο σχολιασμός δεν θα ήταν φορτικός παρά θα περιοριζόταν στα απολύτως αναγκαία. Τρίτον, επειδή ένιοι...