Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«Τα γράμματα τοΰτα της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού δείχνουν την ίδια την περιπλάνηση της ψυχής της. Μέσα από λεπτομερείς περιγραφές και εναγώνιες αναζητήσεις της τελειότητας μας δίνει την ουσία του αρχαίου Ελληνικού Δράματος, την παγκόσμια σημασία του και το ρόλο που μπορεί να παίξει με τα μηνύματα του στην κρίση της πολιτισμένης ανθρωπότητας. »Η ελληνική γλώσσα, που είναι "ύστατος σκοπός της", η αρχαία ελληνική τραγωδία και το σχήμα του αρχαίου ελληνικού θεάτρου είναι "αξίες αιώνιες και δεν περιορίζονται σε μια χώρα, μια γλώσσα ή ακόμα κι ένα κλίμα". Ο χορός, ο λόγος, η μουσ...

Οι επτά επιστολές του Ρώμα στο Μπαστιά που έχουμε στη διάθεσή μας, εκτός του ότι αποτελούν πολύτιμη πηγή ενός μεγάλου φάσματος πληροφοριών ως αφορώσες πράγματα της λογοτεχνικής, θεατρικής, πολιτικής ιστορίας μας ή της τοπικής ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας του, αναδεικνύουν τη γνωριμία και την εξέλιξη της φιλικής σχέσης που ανέπτυξε με τον αποδέκτη τους, μιας σχέσης καθοριστικής για την πνευματική πορεία, τη σταδιοδρομία του. Όπως διαπιστώνεται από το περιεχόμενο των τεσσάρων επιστολών του Ρώμα στο Μινωτή, η φιλία τους υπήρξε μακρόχρονη, ειλικρινής και σαφέστατα απείχ...

Το βιβλίο περιλαμβάνει τις επιστολές του Νίκου Καζαντζάκη προς τον Γιάννη Αγγελάκη (1881-1969), ο οποίος υπήρξε όχι μόνον ο έμπιστος δικηγόρος, αλλά και ένας από τους πλέον αφοσιωμένους φίλους του Κρητικού δημιουργού ως το τέλος της ζωής του. Ο -γεννημένος στα Δαρδανέλια- Αγγελάκης εργάστηκε επί σειρά ετών στην Ιονική Τράπεζα προτού στραφεί στη δικηγορία, ενώ συμμετείχε στην αποστολή επαναπατρισμού των Ελλήνων του Καυκάσου το 1919, ως στενός συνεργάτης του Καζαντζάκη· επιπρόσθετα, διετέλεσε νομικός σύμβουλος του Υπουγείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Παντρεύτηκε την Ελένη Σταμάτη τ...

"Η ελληνική ψυχή του Ούγου Φωσκόλου" είναι ένα σχολαστικά δουλεμένο ανθολόγιο το οποίο στηρίζεται κυρίως σε επιστολές του ποιητή καθώς και σε άλλα μελετήματα γνωστών φωσκολιστών. Ο Σπύρος Μινώτος (1898-1988) επέλεξε τα αποσπάσματα που αναδεικνύουν την αγάπη του Φώσκολο για τη Ζάκυνθο και το ενδιαφέρον του για τα ελληνικά πράγματα. Χωρίς αμφιβολία, και με δεδομένη την έλλειψη άλλης νεότερης εργασίας, το "ανθολόγιο" του Μινώτου εκτός του ότι συμπληρώνει το γνωστό παλαιότερο δημοσίευμα του Παναγιώτη Χιώτη "Ελληνικός χαρακτήρ και αίσθημα εθνικόν του Φωσκόλου" (1871), παραμένει...

Η Πηνελόπη Δέλτα εκδίδει τη "Ζωή του Χριστού" το 1925, όταν είναι ήδη πενήντα ενός ετών. Πρόκειται για ένα έργο με διαφορετική θεματική από όσα έχει ήδη γράψει αλλά και όσα θα το ακολουθήσουν. Είναι προφανές ότι η χριστιανική θρησκεία, η οποία της επιβλήθηκε στα παιδικά της χρόνια -ως καθήκον και δοκιμασία υπομονής, λόγω των ατελείωτων τελετών και προσευχών, που έπρεπε μάλιστα και να τη συγκινούν- δεν μπόρεσε να πληρώσει την πνευματική της μοναξιά. Αλλά ούτε αργότερα, στην ενήλικη ζωή της, η χριστιανική θρησκεία και η Εκκλησία μπόρεσαν να ανοίξουν διάλογο μαζί της και να τη...

Η ποιήτρια Κατίνα Παΐζη γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων το 1911, έζησε στο Ηράκλειο και πέθανε στην Αθήνα το 1996. Ξεχωριστή ποιητική φωνή της γενιάς του μεσοπολέμου, αδελφή της σπουδαίας ηθοποιού Αλέκας Παΐζη, τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστή με το ποίημα της "Πόσο πολύ σ’ αγάπησα" που έγινε τραγούδι με τη φωνή του Χρήστου Θηβαίου. Το βιβλίο περιλαμβάνει ανθολόγιο των ποιημάτων της και των πεζών της, τόσο από τις εκδόσεις των βιβλίων της, όσο και κείμενα για τη ζωή της από τη συγγραφέα, Νίκη Τρουλλινού, καθώς και ένα μέρος της αλληλογραφίας της με τον Νίκο Πλουμπίδη, τον...

Μια ιστορία ασυγκράτητου ερωτικού πάθους διαδραματίζεται στην πιο ταραγμένη για την Ελλάδα περίοδο των ετών 1912-1923. Βαλκανικοί πόλεμοι, δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου Α΄, Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, εθνικός διχασμός, μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή, στρατιωτική επανάσταση, δίκη και εκτέλεση των Έξι στο Γουδί, δύο εξορίες της βασιλικής οικογένειας είναι τα συγκλονιστικά επεισόδια κατά τον ρου των οποίων εκτυλίσσεται μια περιπετειώδης ερωτική σχέση του βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄ με τη μοιραία κόμισσα Πάολα φον Οστχάιμ. Τον κρυφό αυτό έρωτα αποκαλύπτουν οι εκατό ε...

[...] Η επιστολογραφία αποτελεί πάντα πρωτογενές υλικό. Ακόμη και αν πρόκειται για επίσημη ανταλλαγή επιστολών. Μεταξύ αρχηγών κρατών ή υπουργών, για παράδειγμα, έχει ένα χαρακτήρα πιο άμεσο από τις διακοινώσεις, και επιτρέπει προσεγγίσεις πιο εκλεπτυσμένες, ως προς το ύφος, την επιλογή των λέξεων, και ίσως ως προς τα επιφανειακά αλλά και τα βαθύτερα κίνητρα του γράφοντος. Όταν πρόκειται για επιστολές λιγότερο επίσημες ή ιδιωτικές, τότε τα είδη πληροφοριών που αντλούμε αυξάνονται δραματικά, και αντιστοίχως πληθαίνουν τα ερωτήματα που μπορεί να θέσει στο υλικό του ο ερευνη...

Η επιστολή αναδημοσιεύεται από τον δεύτερο τόμο της εξάτομης "Αλληλογραφίας" του Αδαμαντίου Κοραή, που εξέδωσε μεταξύ των ετών 1964-1984 ο Όμιλος Μελέτης του Ελληνικού Διαφωτισμού, σε επιμέλεια Κ. Θ. Δημαρά, μετά από ευγενική παραχώρησή του.