Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παραμύθι, πολλές φορές είναι το καταλληλότερο μέρος για να ψάξει ένα παιδί ή ένας μεγάλος για απαντήσεις. Τα παραμύθια δεν λένε ποτέ ψέματα. Παρόλο που δεν θα συναντήσουμε ποτέ δράκους νεράιδες, πριγκίπισσες και ιππότες, μπορούμε να μάθουμε πολλά για την αγάπη το θάρρος, την φιλία και άλλες αξίες τις οποίες μαθαίνει ένα παιδί. Κι ότι αν ακόμα στην ζωή δεν είναι όλα εύκολα, μπορείς να βρεις διεξόδους μέσα από τη φαντασία και την δημιουργικότητα...

... κάθε μέρα κι ένας στοχασμός, μια παρατήρηση, κάτι το αξιομνημόνευτο, ένας στίχος, μια στροφή για το εφήμερον της υπάρξεως, για μονοήμερες κρουαζιέρες, για τον χρόνο τον αδυσώπητο, τον χαμένο και ποτέ κερδισμένο. Κείμενα γραμμένα σε καρτέλες ίδιου μεγέθους αλλά και πάλι διαφορετικού χρώματος, ανά μήνα. Καρτέλες που θα στοιβάζονται η μία πάνω στην άλλη με ημερολογιακή σειρά. Ενταφιασμένα βιώματα, άγχη, ανησυχίες, παραληρήματα, παρηγορητικές διαφυγές, πολύτιμα δώρα της έμπνευσης.

"Η καταλληλότερη κυβέρνηση για τον τόπο είναι αυτή που θα εντάξει την ποίηση και τη φιλοσοφία στο υπουργείο Υγείας" Πρόκειται για ένα σύνολο ευφυολογημάτων, στοχασμών, προσταγμάτων, βιωματικών παρατηρήσεων, εμπειρικών συγκρίσεων, αφορισμών έμφασης αλλά και ποιημάτων, το οποίο θυμίζει πολύ έντονα τον George Lichtenberg και κυρίως τον Jonathan Swift της λονδρέζικης λογοτεχνικής λέσχης Scriblerus των αρχών του 18ου αιώνα. Στους αφορισμούς και τις στιχουργικές πρόζες του Στάθη βρήκαν θέση οι Cure, οι Tuxedomoon και ο David Sylvian. Ο Μάρκος Αυρήλιος, ο Μπαχ και ο Ρενέ Σ...

Έχετε ταξιδέψει ποτέ στο Λονδίνο; Εγώ, ναι. Μιλάτε αγγλικά; Κι εγώ. Μέχρι που μετακόμισα εκεί, και όλα άλλαξαν. Ούτε το Λονδίνο ήταν αλλιώτικο ούτε τα αγγλικά ακατανόητα. Αλλά κάτι μου διέφευγε: καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά όχι τι εννοούσαν. Και συνειδητοποιούσα ότι καταλάβαινα όλο και λιγότερα. Έπρεπε να τα γράφω για να τα καταλαβαίνω. Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μια καθημερινή καταγραφή -ποτέ δεν κράτησα ημερολόγιο-, αλλά σκέψεις για την πόλη και τους κατοίκους της, με τον τρόπο που θα προσέγγιζε το θέμα ένας εθνογράφος. Πρώτα τα κλισέ. Γιατί τα λέμε έτσι; Γιατί υπάρ...

Η "Παρα-Ολυμπιάδα των ζώων" είναι μία μυθοπλασία που πραγματεύεται τις σχέσεις ανθρώπων και Ζώων, με κεντρικό άξονα την αναπηρία, η οποία πολλές φορές είναι αναπόφευκτη, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα Ζώα. Δύο τυφλές Κουκουβάγιες, μία Ελληνίδα, η Αθηνά και μία Αγγλίδα, η Elisabeth, μελέτησαν με τη μέθοδο Braille, η οποία είναι η επίσημη γλώσσα των τυφλών, την Ιστορία της Πατρίδας τους. Με έναν μαγικό τρόπο, οι σκέψεις τους διασταυρώθηκαν και οραματίστηκαν τον ίδιο στόχο: να κατορθώσουν τα ανάπηρα Ζώα να διοργανώσουν αθλητικούς αγώνες παγκόσμιας ακτινοβολίας, σ...

Αλέξανδρος Μωραϊτίδης. Κοιμήθηκε ενενήντα χρόνια πριν στο θαυμαστό νησί, ως μοναχός Ανδρόνικος. Τον κλείνουμε, στεγανά, σε μικρές παραγράφους. Με λέξεις κλισέ. Με ζυγίσματα, με κρίσεις, με βαριά λογύδρια. Άλλον αέρα ανάπνεε αυτός. Είτε στο καράβι για τον τόπο του. Είτε στα Κατουνάκια, στους ευλογημένους Δανιηλαίους. Είτε ανεβαίνοντας χειμώνα καιρό στο Καρπενήσι, της "Ακροπόλεως" ταξειδιώτης. Γέλαγε η ψυχή του. Το μάτι του κοιτούσε τη χώρα, την χαίρονταν, την ερωτεύονταν και η πένα μελωδούσε τα δικά της. Και χάσκουμε εμείς να μαζέψουμε κοχύλια, κουβέντες, ματιές. Κι αυτός...

Πώς λες μια πόλη πόλη σου; Πώς έναν άνθρωπο άνθρωπό σου; Το σπίτι σπίτι σου; Και ποια η μάνα; Αυτή που σ’ άνοιξε τα μάτια; Ή αυτή που σ’ έμαθε πού να κοιτάζεις; Δεν τα χωρίζω. Η πόλη είμαι εγώ. Και υπάρχω όπου υπάρχει. Στην ομορφιά. Και στην ασχήμια. Στο δίκαιο. Και στο άδικο. Ένα μεγάλο σπίτι. Και με πολλά δωμάτια. Δωμάτια ανάγκης. Και επιβίωσης. Για να φας και να πλυθείς. Να λογαριάσεις και να δουλέψεις. Στόχους και πόθους. Οπτικές και προοπτικές. Και μετά, πάλι να πλυθείς. Και με γωνιές αγαπημένες. Να ξεπλυθείς. [...]

Μικρές ιστορίες, βγαλμένες από την καθημερινότητα ενός συνοικιακού συνεργείου αυτοκινήτων της Θεσσαλονίκης. "ΠΟΣΑ ΘΕΣ για να το κάνεις, μάστορα;" Με ρωτάει. "Πενήντα" του λέω. "Θέλω να σου δώσω τα μισά" μου λέει. "Εγώ, όμως, δε θέλω" του λέω. "Κρίμα" μου λέει. "Όντως" του απαντώ. Στέκεται. Με κοιτάει. Φοβάμαι. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ΕΙΝ' ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΕΝΟΣ. "Μου χαράκωσαν" λέει "τα' αμάξι απ' αριστερά. Και πιο παλιά Το 'χα πάθει" λέει "αλλ' από δεξιά". Κοίτα να δεις σκέ...

"... Όλα θα σας τα πω... πρώτα όμως, θα ήθελα να πω στον κόσμο να αλλάζει. Να αλλάζει την εμφάνισή του, να αλλάζει το μέσα του. Βέβαια, δεν μπορούν να κάνουν όλοι τη δική μου αλλαγή", τόνισε ο άντρας γελώντας, "αλλά όλοι μπορούμε να αλλάζουμε. Να αλλάζουμε απόψεις, συναισθήματα, να αλλάζουμε το σωστό με το άθος και το λάθος με το σωστό. Μόνο οι αλλαγές μάς εξελίσσουν, μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, μας πηγαίνουν παραπέρα", είπε στο τέλος και άρχισε να ξετυλίγει το νήμα της ζωής του.

Γιατί σηκώνομαι από το κρεβάτι μου κάθε πρωί; Πώς περνάω τον χρόνο μου; Μη βιαστείτε να πείτε "πολύ που με νοιάζει" γιατί πριν να το καταλάβετε καλά καλά θα ψάχνετε για τιπς, μια και εκεί που είστε ήμουνα κι εδώ που είμαι θα έρθετε. Με λίγη τύχη. Είμαι ογδόντα δύο χρονών (άσχετα που κρύβω χρόνια, και μπερδεύω τι έχω πει σε ποιον, όσον αφορά την ηλικία μου). Με λένε Μελίνα Μπίλια και δεν είμαι μια συνηθισμένη γιαγιά - παρόλο που έχω πόνους και παθήσεις που πάνε σύννεφο, όπως όλες οι γιαγιάδες του κόσμου. Διαφέρω επειδή έχω κέφι, και ενθουσιασμό και διάθεση να "κάνω πράγμ...

Ένα αγόρι που μεγαλώνει σε μια γειτονιά του Πέρα στην Κωνσταντινούπολη του περασμένου αιώνα. Η συναισθηματικά ελλειμματική σχέση με τον πατέρα του καθορίζει την ενηλικίωσή του· οι φανταστικοί του φίλοι, ο Μουφτάρ, ο Λυκ, η Ζαν, ο Ζήνωνας. Η σύντομη και ανεξήγητη εξαφάνιση του πατέρα θα πυροδοτήσει τον θυμό και την πολύχρονη φυγή του γιου. Η μνήμη και τα θραύσματά της: τα τρένα στο Σίρκετζι, το Οριάν Εξπρές, το Λονδίνο, το νεκροταφείο του Σισλί, η εξαφάνιση της Αγκάθα Κρίστι και το κλειδί του δωματίου 411 στο ξενοδοχείο Πέρα Παλάς. Τελικά, τι σημαίνει η επιστροφή στον γενέθλ...

Έχεις προσέξει ποτέ τα χέρια της ταμία στο σουπερμάρκετ που ψωνίζεις; Ξέρεις το όνομα του ντελιβερά που σου φέρνει συχνά παραγγελία; Είναι ερωτευμένη η κυρία στα διόδια; Πώς αντέχει τη μπόχα η οδοκαθαρίστρια; Τι σκέφτεται μια τηλεφωνήτρια όταν τελειώνει η βάρδια; Βαριέται μια ταξιθέτρια βλέποντας την ίδια παράσταση κάθε βράδυ; Έχει πιο πολύ στρες ο παρκαδόρος στο πλοίο ή ένας τραυματιοφορέας; Πόσα μαθαίνει ένας θυρωρός σε μεγάλο κτίριο; Τι νιώθει ένας δικαστικός κλητήρας την ώρα της έξωσης; Και τι ζωή είναι αυτή; Υπάρχει πόνος, έλλειψη, κενό, απελπισία ή μόνο ανία, μοναξιά...

Όλα τα πεζογραφικά έργα του Γιώργου Χειμωνά - του συγγραφέα που -"σημαδεμένος εξαρχής με τη σφραγίδα της ιδιοφυΐας", σύμφωνα με τη διατύπωση του Δ. Ν. Μαρωνίτη- "βρίσκεται ανάμεσα στον μύθο και στην ιστορία, στην τελετουργία και στο τετελεσμένο γεγονός, στην πεζογραφία και στην ποίηση" και "έχει κάτι το αγγελικό αλλά και το δαιμονικό συνάμα. Είναι ένας εξερευνητής της αβύσσου", όπως έχει σημειώσει ο Παναγιώτης Μουλλάς. Ο τόμος περιλαμβάνει άπαντα τα πεζά του Γιώργου Χειμωνά - "Πεισίστρατος", "Η εκδρομή", "Μυθιστόρημα", "Ο γιατρός Ινεότης", "Ο γάμος", "Ο αδελφός", "Οι χτί...

Στα λαϊκά τραγούδια που αγαπάω οι ήρωές μου δεν καταλήγουν πουθενά, όπως οι πρωταγωνιστές σε κάποια γουέστερν. Αποφασίζουν βέβαια αμέσως, αν και υποπτεύομαι ότι μετά από λίγο καιρό, θα πέσουν στα ίδια λάθη, για να πάρουν, πάλι αμέσως, την ίδια ακριβώς απόφαση. Καταδικασμένοι να μιλάνε σε έναν κόσμο που αμφιταλαντεύεται, που μπερδεύεται, που τα χάνει και τα ξαναβρίσκει, του προσφέρουν ξημερώματα την αυταπάτη ότι είναι σε θέση να ξεδιαλύνει τα πράγματα πατώντας σίγουρα για τρία λεπτά σ' ένα ζεϊμπέκικο. Μερικές φορές είναι η ξαφνική επίγνωση της κρυμμένης δύναμης, η πρωτόγνωρη...

Ιστός αράχνης μεταξωτός και ατσάλινος ταυτόχρονα συνδέει την ιστορία ενός αυτοκινήτου με ανθρώπινες διαδρομές και τελικά με μια ολόκληρη εποχή. Ένα αυτοκίνητο Oldsmobile Viking Special Deluxe Patrician Sedan. Ένα αυτοκίνητο που διηγείται τις ιστορίες αυτών που κάθισαν στο τιμόνι του αλλά και των επιβατών που φιλοξενήθηκαν στο σαλόνι του. Και ήταν πολλοί. Άλλοι θορυβώδεις, άλλοι σιωπηλοί. Καιροσκόποι, ιδεαλιστές, εγκρατείς και έκλυτοι, ξεπεσμένοι αριστοκράτες, πόρνες, κυρίες, ήρωες και προδότες. Ιστορίες που διατρέχουν μια ολόκληρη εποχή. Από την Αμερική της Μεγάλης Ύφεση...