Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ζωή κινείται, όπως κι ο χρόνος, γραμμικά, με πυκνώματα κι αραιώματα. Κρύβει εκπλήξεις, στήνει παγίδες, ενίοτε ακολουθεί τον κανόνα του εκκρεμούς, μια από δω και μια από κει. Απεχθάνεται την ακινησία. Αρέσκεται στις προκλήσεις και τις ονειροφαντασιώσεις. Οι ανατροπές καραδοκούν και έρχονται ξαφνικά, έτσι όπως μες στο κατακαλόκαιρο η μπόρα. Κανένα σχέδιο δεν θεωρείται τετελεσμένο. Τίποτα δεν μπορεί να αποτυπώσει οριστικά τη ζωή. Δεν έχει πρόσωπο. Ρέπει προς την αφάνεια, την πρόκληση, ίσως γι’ αυτό είναι ενδιαφέρουσα. Πολλές φορές βρισκόμαστε ασύνετοι να κολυμπάμε σε αχαρτογ...

Η οθόνη ήταν ένα τεράστιο λευκό πανί. Από ένα μικρό παραθυράκι μια δέσμη φωτός έπεφτε στην οθόνη και έτσι εμφανιζόταν η Χιονάτη. Το φόρεμά της ήταν κόκκινο και αυτή ολόλευκη. Όλα ήταν μαγικά. Ώσπου εμφανίστηκε η μητριά. Μου φάνηκε τρομακτική. Προσπάθησα να συγκρατηθώ, αλλά φοβόμουν πολύ. Όλο το σινεμά είχε παγώσει, ή τουλάχιστον, έτσι νόμιζα. Γύρισα προς τον πατέρα είδα το προφίλ του. Δεν είδα το βλέμμα του ούτε το ύφος του. Πάντως αυτός δεν φοβόταν μάλλον. Κρατήθηκα να μην του πιάσω το χέρι και καταλάβει την τρομάρα μου. Ξαναγύρισα τα μάτια μου στην οθόνη, αλλά η μητριά, η...

"Μα δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος να μην πιστεύει ένας άνθρωπος στο θαύμα". Τα λόγια του Πασκάλ ασπάζεται η κυρία Φι και ενδίδει στο απροσδόκητο, στο απίθανο που παραμονεύει σε κάθε μας βήμα. Γιατί η ζωή, έτσι όπως είναι, δεν μας είναι αρκετή και η κυρία Φι εννοεί να ζήσει. Με πόνο, με αβεβαιότητα, με συντριβή, με γέλιο, με έκσταση, ακόμα και με χαμό, αλλά εννοεί να ζήσει. Και στο τέλος, ποιος ξέρει; Ίσως καταφέρει να γιατρέψει το γιο της, που πάσχει από μια παρατεταμένη και ακατανόητη θλίψη. "Οι παράξενες ιστορίες της κυρίας Φι" είναι αναπάντεχες, ευρηματικές, αν...

Ένα βιβλίο ύμνος στον έρωτα, τη συντροφικότητα και το θεσμό της οικογένειας Στο έργο ο συγγραφέας αφηγείται την αληθινή ιστορία ενός ζευγαριού, του Μιχάλη και της Άννας, που έμεινε ο ένας στο πλευρό του άλλου για 45 ολόκληρα χρόνια αλλά δυστυχώς η ζωή επιφύλαξε στον καθένα ξεχωριστά, ένα άδοξο τέλος. Όπως και ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει: "Το νέο μου βιβλίο αναφέρεται σε μια αληθινά συγκινητική ιστορία που θα σας κάνει να νιώσετε για πρώτη φορά το τι σημαίνει πραγματική και ανιδιοτελής αγάπη. Είναι ένα βιβλίο "ύμνος" στον έρωτα, στη συντροφικότητα και στο θεσμό της ο...

Μετά τη δραματική διάλυση μιας παθιασμένης σχέσης, το τέλος της οποίας δεν ήταν προδιαγεγραμμένο, μετά από μια ξαφνική δήλωση εγκατάλειψης που γίνεται μέσω τηλεφώνων και Διαδικτύου Εκείνη, που δεν είχε δει την αυλαία να πέφτει, αδυνατεί να το αποδεχτεί. Μοναδική της διέξοδος, η αποδόμηση του γεγονότος και το γρήγορο "χτίσιμο" της μυθιστορηματικής εκδοχής του πάνω στα απομεινάρια του συναισθηματικού σεισμού. Σαράντα γράμματα -όσο και οι βαρύτατες μέρες του πένθους μετά τον θάνατο αγαπημένου προσώπου- ξετυλίγουν το χρονικό της εγκατάλειψης. Μέσα από την τέχνη αλλά κυρίως το θ...

Έξι μέρες στη ζωή μιας δυσλειτουργικής οικογένειας, στα μέσα ενός εξαιρετικά ζεστού καλοκαιριού, όσο η πρωτεύουσα συνταράσσεται από μια σειρά δολοφονιών, φαινομενικά ασύνδετων μεταξύ τους. Η Χρυσάνθη κατεβαίνει από το καράβι για να γνωρίσει ξανά την ανιψιό της, την οποία μεγαλώνει η αδερφή της με κέρδη από μικροκλοπές, ενώ μία εξ' αυτών σημαίνει την έναρξη του αίματος. Ο Κυριάκος προσπαθεί να τελειώσει τη θεολογική όντας στα πρόθυρα του αλκοολισμού. Ο Θύμιος προσπαθεί να ξαναχτίσει την καριέρα του ως μουσικός και παράλληλα να ξανακερδίσει το παιδί του. Στο μέσο όλων ο Ντόνα...

Ο "Παραχαράκτης" είναι μια συλλογή από φωτογραφηγήματα μικρού μήκους, δηλαδή, από ιστορίες συνοδευόμενες από αδιάσειστες φωτογραφικές αποδείξεις της ύπαρξης ενός παράξενου και γεμάτου ανατροπές κόσμου· ενός κόσμου ο οποίος, κρυμμένος ανάμεσα στις γραμμές, στις ανάσες, στο ανοιγοκλείσιμο των ματιών και στα λεπτά γκρίζα στρώματα της πραγματικότητας, περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να ξεδιπλωθεί. Εκεί, μεταξύ άλλων απίστευτων, μπορεί να συναντήσει κανείς έναν άνδρα που αρχίζει το κάπνισμα στα εβδομήντα του και προσπαθεί να κερδίσει τον χαμένο χρόνο καπνίζοντας τέσσερα πακέτ...

Οδηγίες χρήσης "Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί όταν περπατάμε στο δρόμο, όταν πίνουμε κάπου καφέ ή όταν βρισκόμαστε μποτιλιαρισμένοι στην κίνηση τι μπορεί να σκέφτεται ο απέναντί μας; Τι μπορεί να τον απασχολεί, τι προβλήματα έχει και πόσες φορές έχουμε σχηματίσει, θετική ή αρνητική άποψη για κάποιο άτομο χωρίς να ξέρουμε τι το απασχολεί; Αυτές οι ιστορίες είναι ένα ταξίδι στις καθημερινές μας σκέψεις. Κάθε νέα παράγραφος είναι μια νέα ιστορία που μπλέκεται με την προηγούμενη και την επόμενη χωρίς να εξαρτάται από αυτή, κάθε ένας ήρωας αφηγείται τη σκέψη του σε πραγματικ...

"Οι στοιχειωμένες αλήθειες" που ανγοήσαμε και τις πετάξαμε στο καλάθι των αχρήστων για να απαλλαγούμε από τους κανόνες της κοινωνικής συμβιώσεως που καθόριζαν, πιστεύοντας πως έτσι θα απολαύσουμε μεγαλύτερη ελευθερία, έγιναν Ερινύες που μας καταδιώκουν και δεν θα σταματήσουν αν δεν τις ξαναζωντανέψουμε εκείνες τις αλήθειες , που καταγράφονται σ' αυτό το βιβλίο.

Το αν, φίλε μου, είναι λέξη επικίνδυνη. Μια ανόητη γλωσσική εφεύρεση του ανθρώπου είναι αυτός ο διάολος το αν, για να μπορεί να ξεγελά τον εαυτό του. Να μιλάς για τη ζωή από εδώ και πέρα με να, και ποτέ το ανάποδο. Μην αμφιβάλεις, μόνο να επιθυμείς. Κι ό,τι επιθυμείς πραγματικά θα δεις πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο τέλος θα γίνεται δικό σου.

Το έργο περιλαμβάνει είκοσι ποιήματα και έξι πεζά κείμενα που κινούνται γύρω από τον αφηρημένο άξονα του όγδοου γράμματος "θήτα" του ελληνικού αλφάβητου. Το "θήτα" της θάλασσας, του θεού, του θανάτου, της θύμησης, του θέρους έρχεται μέσα από μια τρίτη φωνή, αυτή του αναγνώστη, να συνθέσει με φαντασία και να αποδώσει εικόνα, νόημα, μουσική. (από τον Πρόλογο)

Ποιοι είναι αυτοί οι επτά σκύλοι; Ο βιβλιοφάγος και σκανταλιάρης Ραξ, που τρώει την Κυρία με τις καμέλιες. Ο έξυπνος, δαγκωνιάρης, ακατανίκητος σαμουράι Shogun, που αδιαφορεί για τον κίνδυνο και ξαναπέφτει στον ασβέστη. Η σνομπ Blackie, που γίνεται χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Η λεπτεπίλεπτη και όμορφη Λώρα που αναρωτιέται με αγωνία τι σημαίνει "να ζευγαρώσετε". Ο αρχοντικός και ανήσυχος Λέων, που επιβάλλεται με το παράστημα και την καλή καρδιά του, αλλά όχι και με το μυαλό του. Η πονηρή και λαίμαργη Φοίβη, που καραδοκεί για να φάει το φαγητό των άλλων. Η σιωπηλή Φαίδρα, με...

Μια ακατανίκητη δύναμη έφτανε στα χέρια της και τα έσπρωχνε επιτακτικά, να σπρώξουν κι εκείνα με τη σειρά τους στις ράγες του μετρό μια κυρία μεσόκοπη που το περίμενε φορτωμένη στην αποβάθρα. Οι νάιλον σακούλες που η γυναίκα κρατούσε στα χέρια της ήταν τόσο γεμάτες που αν τη σκουντούσε κάποιος θα χύνονταν στην αποβάθρα, και πάνω στις ράγες του μετρό, κονσέρβες, πακέτα με μακαρόνια, ρύζι χύμα, αλλά και φέτες κατεψυγμένο ψάρι θα κυλούσαν μέσα από το χοντρό χασαπόχαρτο που ήταν τυλιγμένες, με τον ιδιαίτερο ξερό κρότο της πέτρας που κάνουν συνήθως τα κατεψυγμένα προϊόντα όταν...

Εστιατόριο, κρεβάτι, εστιατόριο. Μικρή διαδρομή θα μου πεις, αλλά θαυματουργή. Έχει και κάτι το παραδοσιακό. Καληώρα σαν το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" που λέγαμε παλιά και μου σηκωνότανε η τρίχα. Γιατί όχι και κείνο το παμπάλαιο: "προσοχή, ο εχθρός παραμονεύει παντού!" Μην κοροϊδεύεις. Η θεία-Αιμιλία το μουρμουρίζει ακόμα. Ναι, βρε, την ώρα που ψάχνει κάτω απ' τα κρεβάτια, κάθε βράδυ, πριν πέσει για ύπνο. Το φαντάζεσαι; "Τι ψάχνεις, ρε θεία;" ρωτάω. "Μπας και έχει χωθεί κάνας κομμουνιστής, παιδάκι μου" δικαιολογείται, "και βγει το βράδυ να μας φάει". Φόβο να δεις η θεί...

Την ώρα που χιλιάδες μαχαιριές προσγειώνονται στην καρδιά της απάθειας. Την ώρα που η αποχαύνωση κάνει περιπολία στα σπίτια των αστών και η συνήθεια χαράζει τις πρώτες ρυτίδες στη ζωή τους, βαθιά μέσα στη νύχτα ανατέλλει μια κραυγή. Και η σιωπή βρυχάται σαν νεογέννητη κατάρα για όλες τις λέξεις που μπόλιασαν στο υποδόριο στρώμα της δειλίας. Ουρλιάξτε πριν σας βρουν στον ύπνο οι ενοχές κι απαλλαχτείτε από τη δικτατορία της ευτυχίας, φτύνοντας τα αγκάθια του βολέματος.

Η Ζωή, που λάτρευε τον πατέρα της και τη μουσική. Η Χαρίκλεια, που έστεκε για χρόνια μπροστά στο παράθυρο, θαύμα μαζί και θλίψη για τους περαστικούς. Η Στεργιανή, που το μόνο που ζητούσε τελικά ήταν να βρει έναν σκοπό για να πορεύεται στη ζωή της. Ο Βασίλης, που ό, τι έκανε, το έκανε για τα παιδιά του. Η Άννα κι ο Σταύρος, που ζήτησαν να κάνουν ένα ταξίδι, μονάχα ένα τελευταίο ταξίδι, πέρα από εκείνο τον θλιβερό λόφο που όριζε τον τόπο και τη ζωή τους. Κι άλλοι πολλοί. Επτά ιστορίες με ήρωες που δεν θα κατέγραφε ποτέ η Ιστορία για τα τρανά τους κατορθώματα...

Κανένας δεν του ξεφεύγει. Καμιά δικαιολογία δεν είναι αρκετή, κανένας λόγος δεν θα τον κάμψει. Κανένας φόβος, κανένα παράπονο, καμιά πράξη μεγαλοσύνης, καμιά απειλή. Δίκαιοι και άδικοι, πλούσιοι και πένητες, αφέντες και δούλοι, βασιλείς και υπήκοοι... όλοι θα σταθούν γυμνοί μπροστά του. Τα αυτιά του είναι κλειστά στα παρακάλια. Θα απαλλάξει από τα υλικά βάρη άντρες, παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένους, χωρίς διακρίσεις, χωρίς θυμό ή λύπη. Και, τώρα, ήρθε για όλους μας. Κυρίες και κύριοι, ο μεγάλος εξισωτής είναι εδώ και δεν κρατάει δρεπάνι. Κρατάει κλύσμα και είναι licensed...

Αγαπητές αναγνώστριες, αγαπητοί αναγνώστες, ένας σοφός έλεγε κάποτε πως ο άνθρωπος είναι ένα ον μυθοδίαιτο, δηλαδή τρέφεται με μύθους, μυθολόγο δηλαδή του αρέσει να λέει μύθους, και μυθοποιητικό, δηλαδή αγαπά να φτιάχνει μύθους. Αυτή η παραμυθία δημιουργήθηκε ένα βράδυ που ένα χέρι άγγιξε την πονεμένη κοιλίτσα ενός κοριτσιού και οι πόνοι του σιγά-σιγά υποχώρησαν. Το ευεργετικό αυτό χέρι ανήκε σε ένα αγόρι, που η ομορφιά της ψυχής του δημιουργούσε ένα αλφάβητο ευτυχίας. Όταν οι πόνοι του κοριτσιού καταπραΰνθηκαν από το χέρι-βάλσαμο, "θα ήθελες να μου πεις ένα δικό σου παραμύ...