Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Θάλασσα... Έρωτας... Μοναξιά... Ξενιτιά... Νοσταλγία... Ελπίδα Ένας ατέλειωτος χορός κάτω από τη βροχή. "Βαριά νέφη είχαν καλύψει το νυχτερινό ουρανό προμηνύοντας μπόρα δυνατή. Φεύγει αλύπητα ο καιρός και δε θέλω να θαμπώσει μέσα μου η εικόνα σου... είσαι εδώ... κι ας μη με πιστεύει κανείς... δεν πειράζει. Μια σταγόνα βροχής έπεσε στο πρόσωπό του... Το κόκκινο μαντήλι σου ακόμα κρατά το χρώμα του, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το έχω στο λαιμό δεμένο, το αγγίζω, καίγομαι ολόκληρος... μα θυμάμαι." BARSAAT Σε περιμένω κι αντηχούν τα πολύχρωμα βραχιόλια στα χέρια μου...

Η αγάπη προσφέρει τη δυνατότητα για νέες ανακαλύψεις... για καινούριες ιδέες κι απρόβλεπτες καταστάσεις. Διαιωνίζει τη διάσταση της παιδικότητας. Διπλασιάζει το χρόνο... ετοιμάζει τον κόσμο του αύριο... ανοίγει δρόμους στην αληθινή επανάσταση των συναισθημάτων. Τριάντα επτά ανεπίδοτες επιστολές γραμμένες από μια αδιόρατη ανάγκη να κατακτηθεί η ψυχή από το Αθώο Κόκκινο μιας αγάπης. Ο έρωτας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θεία τρέλα, από μια ακατανίκητη επιθυμία να συμπορευθούμε με τους Θεούς, όντες σε παραλήρημα. Πλάτων

Τρία αυτοτελή έμμετρα πεζογραφήματα, τρεις βαθιές πίκρες που αντανακλούν το μακρυνό παρελθόν και συγκλονίζουν τον ναυτικό που, σαν αισίοδοξο άτομο, προβλέπει και επικαλείται το ¨θείον", ότι μια μέρα οι πίκρες θα γίνουν χίλιες χαρές για τους αυτόχθονες Ίνκας, Αζτέκας, Μάγιας και...

Οι μεγάλες προκλήσεις και οι ενστικτώδεις καταστάσεις της ζωής είναι αυτές που λειτουργούν σαν καταπέλτες για την πτήση στο διάστημα. Ίσως γιατί σε αυτές τις καταστάσεις η τροχιά του σώματος πλησιάζει περισσότερο αυτήν της ψυχής. Η μοναδική εμπειρία της εγκυμοσύνης και της γέννησης του γιου της ήταν η μεγάλη πρόκληση της Αγάπης Μελά και η οποία θα λειτουργούσε ως έναυσμα για μια βαθιά, ριζική πνευματική αλλαγή. Στη διάρκειά της, θα της αποκαλύπτονταν συμπαντικές συνομωσίες και θεϊκές συγχρονικότητες και θα της φανέρωναν τα μυστικά πίσω από ένα άριστα καλοδουλεμένο σχέδι...

Στο τέλος του διαδρόμου, εκεί που ήταν η καφετέρια είδα τον Tom Waitw και τον Ιααγ Ρορ που έπιναν burbon και καφέ. Κάπνιζαν στριφτά τσιγάρα, στο τραπέζι έχασκε ανοιχτός ένας καπνός Drum κι ένας Zippo και γύρω τους κανείς. Ένα υπερβατικό και αέρινο βιβλίο σαν μια καταγραφή βελουδένιων διαφανών ονείρων τοποθετημένες σε ένα εντελώς παράλογο κόσμο όπου έχει εξαφανιστεί η λογική καθώς και έννοια της βαρύτητας και της ισορροπίας των πραγμάτων.

Μία μαθηματική εξίσωση. Ένας γρουσούζικος αριθμός. Ένας ταξιτζής που του άρεσε το παστίτσιο. Μια φίλη μισής ημέρας. Ένας χορός στο Πεκίνο και μια βαρκάδα στον ποταμό Μεκόνγκ. Δεκατρείς ταξιδιωτικές ιστορίες στο άγνωστο του κόσμου που απλωνόταν μπροστά στα γεμάτα περιέργεια μάτια μου. Δεκατρείς αναμνήσεις. Οχτώ και πέντε εμπειρίες στοιβαγμένες στα κιτάπια της καρδιάς μου, παρμένες από το ταξιδιωτικό μου ημερολόγιο γεμάτες έκπληξη, αγάπη, χιούμορ και γερές δόσεις περιπέτειας. Από τη Σαβάνα της Κένυας στο μακρινό Μπαλί, κι από το Πεκίνο μέχρι την Μπούρμα, χάθηκα στην ομορφιά τ...

Τίποτα δεν θα ξεχαστεί. Μια μέρα αντιμέτωποι θα βρεθούμε οι μεριμνήσαντες κ 'οι απόντες, οι αντιστασιακοί κ' οι φυγόδικοι. Θα πούμε: "Οι επίορκοι στη λαιμητόμο· οι βιαστές στο απόσπασμα". Κ' εσύ, σύντροφε της φυλακής, "ερημίτη των θαλερών πραγμάτων", μονάχα μην ξεχάσεις την ενδημική οδύνη για την απόδημη συμφορά. Βασίλης Βασιλικός, "λάκα-σούλι", 1969

Όλα θα ξεχαστούν. Μια μέρα αγκαλιασμένοι θα βρεθούμε οι απόδημοι κ' οι εδώδιμοι, οι αντιστασιασθέντες κ' οι νεκρόφιλοι. Θα πούμε: "Ό γέγονε, γέγονε· ο νεκρός κείται στον πάνω όροφο". Κ' εσύ, πτωματολόγος εξ επαγγέλματος, θα σκύψεις ξανά πάνω στα εξόριστα κείμενα, ξανά αγνοώντας την απόδημη οδύνη για την ενδημική συμφορά. Βασίλης Βασιλικός, "λάκα-σούλι", 1969

Τα μάτια μας αντιλαμβάνονται την ομορφιά του κόσμου όταν τα ελευθερώνουμε από τα θέλω μας. Σαν στρατός η ψυχή μου αντιμάχεται τα θέλω του σώματος και του πνεύματός μου, μέχρι να γίνει αυτή κυρίαρχος και των δύο. Να τα καθοδηγήσω στην υπέρτατη μάχη του πεπρωμένου μου, σαν ιππότης που κρατά την ασπίδα και το σπαθί του. Πολλοί άνθρωποι παλεύουν μια ζωή να επιτύχουν στον οικονομικό τομέα ή να δοξαστούν, αλλά ποτέ δεν τα καταφέρνουν, κι αν τα καταφέρουν στο ένα δεν τα καταφέρνουν στο άλλο. Κι αν τυχαία έχουν το ένα από τα δύο, κυνηγούν το άλλο, δίχως ωστόσο να έχουν τη γνώ...

Αυτό το βιβλίο δημιουργήθηκε για να κρατηθούν οι ιδέες μας ζωντανές ακόμα και όταν το ταξίδι της ζωής μας τελειώσει. Ας μην αφήσουμε στις οικογένειές μας μόνο υλικά αγαθά και αναμνήσεις, αλλά και τον τρόπο που βλέπαμε τη ζωή. Μόνο οι ιδέες μας μπορούν να ταξιδέψουν στον χρόνο. Για να θυμούνται οι γηραιότεροι και για να γνωρίζουν οι νεότεροι, για εμάς και για την οικογένειά μας, για μια καλύτερη ζωή, για έναν καλύτερο κόσμο.

Η αγάπη είναι περίεργο συναίσθημα. Μπορεί και να καταστρέψει όταν δεν έχει καταφέρει ο άνθρωπος να νικήσει τους φόβους του. Υπάρχει και ένα τρίτο είδος επιμονής. Είναι αυτό που δίνει στον άλλο την αίσθηση ότι δεν έχει άλλη επιλογή τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ότι εσύ θα δώσεις και τη ζωή σου για να βγεις νικητής.

Όταν ο Κρίτωνας μου πρότεινε να προλογίσω το καινούργιο του βιβλίο, το δέχτηκα ως μια εξαιρετικά τιμητική πρόκληση καθώς γνωρίζω τον ανατρεπτικά σαρκαστικό, ενίοτε οργίλο και πλήρη συμβολισμών, δημοσιευμένο και αδημοσίευτο γραπτό λόγο του φίλου μου. Θεώρησα λοιπόν ότι ο ρόλος μου θα ήταν να εισάγω τον αναγνώστη σε αυτό το αφοπλιστικά ειλικρινές αλλά απόλυτα ασύμβατο με την αστική νοοτροπία "Κριτώνιο" ύφος ώστε να μπορέσει ευκολότερα να αποκρυπτογραφήσει το κείμενο. Διαψεύστηκα! Βρέθηκα εδώ και ένα μήνα με τις σελίδες που ακολουθούν, και ένιωσα τόσο μαγεμένος, τόσο γεμάτος,...

Το θηλυκό Χιτλεράκι Είναι τώρα κάμποσος καιρός που έχω χάσει την άνεση που είχα παλαιότερα, να κατεβαίνω στο κέντρο της Αθήνας, για μία και μόνο δουλειά, για ψύλλου πήδημα που λένε. Για μια βόλτα στα μαγαζιά, για να χαζέψω σε κάποια βιβλιοπωλεία, να δω τι καινούργιο κυκλοφορεί στο χώρο του βιβλίου, να πιω ένα καφεδάκι μέτριο ελαφρύ με κάποια φίλη. Τώρα τα ’χω κόψει όλ’ αυτά. Γιατί; Γιατί κάθε μέρα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έχουν απεργίες ή στάσεις εργασίας. Επειδή όμως αυτά αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη, ποτέ δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται. Κάθε Πέμπτη πρωί όμως,...

Μετά τη δραματική διάλυση μιας παθιασμένης σχέσης, το τέλος της οποίας δεν ήταν προδιαγεγραμμένο, μετά από μια ξαφνική δήλωση εγκατάλειψης που γίνεται μέσω τηλεφώνων και Διαδικτύου Εκείνη, που δεν είχε δει την αυλαία να πέφτει, αδυνατεί να το αποδεχτεί. Μοναδική της διέξοδος, η αποδόμηση του γεγονότος και το γρήγορο "χτίσιμο" της μυθιστορηματικής εκδοχής του πάνω στα απομεινάρια του συναισθηματικού σεισμού. Σαράντα γράμματα -όσο και οι βαρύτατες μέρες του πένθους μετά τον θάνατο αγαπημένου προσώπου- ξετυλίγουν το χρονικό της εγκατάλειψης. Μέσα από την τέχνη αλλά κυρίως το θ...

Νιώθω τα αγγελικά φτερά μου να σε ταξιδεύουν στις κορυφές του παραδείσου. Και εμείς αντικριστά στο ξεχασμένο νησί. Τρεμοπαίζουν τα φώτα μιας ξεχασμένης γης όπου μας καλεί να πάμε... Η θάλασσα μαγεύει, μήπως δεν υπάρχει αυτός ο τόπος, επειδή κανείς ποτέ δεν πήγε εκεί; Όμως εγώ τον βλέπω από μακριά. Εκεί είναι ο παράδεισος όπου οδεύουμε για την κορυφή μοιράζοντας την κόλαση. Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί με σπηλιές και ανθισμένους γκρεμούς. Μετράς τα πικραμένα βότσαλα και μου κρατάς το χέρι πάνω από κατακλυσμούς και εγώ ελευθερώνω την επιθυμία μου [...]