Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«... Ο Αδάμ και η Εύα, το πιο αθώο ζευγάρι, όπως τα άσπρα προβατάκια, περιπλανιόντουσαν στον Παράδεισο της Εδέμ χωρίς να σκέφτονται το καλό ή το κακό. Και αυτό τους έλειπε. Η γνώση. Κι έπρεπε να την γευθούν σαν να ήταν ένα φρούτο. Και υπήρχαν πολλά που κρεμόντουσαν πάνω στα δέντρα του κήπου. Αχλάδια, πορτοκάλια, ρόδια, μπανάνες και μήλα. Ο σοφός όφις σφύριξε στην Εύα και της κέντρισε την περιέργεια για τα μήλα. Αλλά αυτή, πιο προσεκτική, έδωσε στον Αδάμ να δοκιμάσει το μήλο. Κι αυτός ο φτωχός ανακάλυψε το κακό δαγκώνοντάς το. »Και ξαφνικά βρέθηκε στην οδό Αθηνάς, στη λα...

Όλοι οι δρόμοι που οδηγούν σε νεκροταφεία, κοιμητήρια ψυχών, διαφημίζουν, πώς κατασκευάζουν φωτογραφίες, των προσφιλών σας προσώπων, από πορσελάνη. Έτσι και σ' αυτό το βιβλίο αγαπημένα πρόσωπα και ψυχές τυλίγονται την πορσελάνη της στιλπνότητος και τοποθετούνται τυπογραφικά στη σειρά που παρουσιάστηκαν σε εφημερίδες, περιοδικά, οπισθόφυλλα βιβλίων 1981-1992. Ο χρόνος, λένε, πώς είναι πανδαμάτωρ. Η τυπογραφία, δια της "πορσελάνης" της, είθε να συμφωνήσει.

Ένα αγόρι στις αρχές της εφηβείας χάνεται σε έναν κόσμο όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δένονται κόμπο, κατοικημένο από τις Ζωντανές Σκιές της μνήμης, σύγχρονους "λευκούς" μάγους, επίγειους αγγέλους, μαύρους αγίους, Γιαπωνέζους ποιητές των χάι-κου και τα τρυφερά χοϊκά σύμβολα των σαλιγκαριών. Γίνεται λόγος για μια απόπειρα φυγής από τη βάρβαρη καθημερινότητα της ελληνικής επαρχίας κατά τα χρόνια του Εμφυλίου. Η ευλογία του έρωτα, η αθωότητα και η ποίηση πετούν πάνω από τη βία, την εμπάθεια και τον παραλογισμό, για να θριαμβεύσουν στο χώρο μιας φαντασίας πιο πραγματ...