Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ανώ μεγάλωσε, έγινε έφηβη... πήρε τη σκυτάλη της ζωής στο χέρι της και τρέχει στη λεωφόρο του κόσμου... αποφασισμένη να κατακτήσει τα όνειρά της και να βρει την ταυτότητά της. Άραγε η ζωή θα εκπληρώσει τους στόχους της; Αλλά κι αυτά τα όνειρα... πώς έρχονται και σφηνώνονται στην ψυχή... διαγράφεις ουράνια τόξα σε ανοιχτούς ορίζοντες, κι ένα πρωί, όλα αυτά τα πετάς σαν ανεφάρμοστα στο καλάθι των αχρήστων..

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, στο Άσυλο του Παιδιού, στη συμβολή Εγνατίας και Εθνικής Αμύνης, απέναντι απ' το "Σιντριβάνι", στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Η μάνα μου ήρθε εκεί απ’ το χωριό, ολόκληρο ταξίδι τότε, παρόλο που στα χωριά του κάμπου μας οι γυναίκες γεννούσαν ακόμα στο σπίτι. Ο πατέρας μου περίμενε το ευτυχές γεγονός σ’ ένα παγκάκι απέναντι και κάποια στιγμή έφτασαν εκεί και ο παππούς Βαγγέλης κι η γιαγιά Δήμητρα για συμπαράσταση. Ο παππούς Αναστάσης δεν φάνηκε ούτε κι η γιαγιά Μαρία, βέβαια, η μητριά του πατέρα μου. Επειδή η ώρα είχε φτάσει, αλλά η γέννα καθυστερο...

Σαν ήμουνα μικρός, άκουα κάποτε τις γυναίκες του σπιτιού να μου δηγιένται για φαντάσματα. Μα το σπίτι μας δεν ήταν για τέτοια. Δεν ήταν οι γονιοί μου σαν τους άλλους γονιούς. Είχαν έργο να καθαρίζουν απ’ αυτά τα κακά σπέρματα την ψυχή μου. Κατάληξα να γίνω τρανός αρνητής των κάθε λογής φαντασμάτων. Όμως ο καιρός ήρθε να με πείσει για τ’ αντίθετο. Σήμερα δεν πιστεύω μόνο, πως υπάρχουν φαντάσματα, παρά και, πως δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο παρά τέτοια! Ηράκλειο του Μεσοπολέμου. Μια συντροφιά νέων καλλιτεχνών και διανοουμένων ακροβατεί μεταξύ δόξας και ήττας. Ο Νίκος Καζαντζάκης...

Όταν (πότε;) αποκτήσουμε μια αξιόπιστη κριτική μονογραφία για το ημερολογιακό είδος και στην Ελληνική Λογοτεχνία, το Ημερολόγιο του Ν.Β.Λ. θα λάβει, συγκριτικά, τη θέση που του αξίζει. Προσώρας, προέχει να το διαβάσουμε ολόκληρο, «αρχή και τέλος», όχι μονορούφι, αλλά σχεδόν γουλιά γουλιά, καθώς εγράφηκε. Έτσι, ο αναγνώστης -μακάρι πάντοτε ομήλικος του ποιητή- θα μπορέσει να εκτιμήσει πληρέστερα τούτη την εσκεμμένη αποθήκη νεανικών εμπειριών, σκέψεων και στίχων, ει δυνατόν βγάζοντας από το νου του πως εκείνος που έγραψε τούτες τις σελίδες επρόκειτο να αυτοκτονήσει πριν κλείσ...