Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο κ. Δημήτρης Σταθόπουλος είχε τη μεγάλη και απροσδόκητη καλοσύνη να μεταφράσει στα ελληνικά αυτό εδώ το δοκίμιο. Για τη μεγάλη αυτή τιμή τον ευχαριστώ ειλικρινά και εγκάρδια. Το δοκίμιο τούτο δημοσιεύτηκε, αρχικά γερμανικά στο περιοδικό "Neues Forum" ("Osterreichische Monatsblatter fur kulturelle Freiheit"), Βιέννη, 13 (1966), σελ. 593-595 και σελ. 694-697, με τον τίτλο "Χριστιανικός και Μαρξιστικός ουμανισμός" (δηλ. "Χριστιανικό και μαρξιστικό μέλλον"). Αυτό ήταν η απόδοση μιας διάλεξης που έκαμε ο συγγραφέας σ' ένα συνέδριο της Paulus - Gesellschaft στο Herrenchiemsee τη...

[...] "Λέγεται ότι ο Μαρξ ήταν πολύ φιλάνθρωπος. Μια ιδέα κυριαρχούσε μέσα του: Πώς να σώσει τις μάζες απ' την εκμετάλλευση. Υποστήριξε ότι η αιτία της φτώχειας τους είναι ο καπιταλισμός. Αν λοιπόν ανατραπεί αυτό το σάπιο σύστημα, μετά από μια μεταβατική περίοδο δικτατορίας του προλεταριάτου θα δημιουργηθεί μία κοινωνία όπου ο καθένας θα εργάζεται σύμφωνα με τις ικανότητές του στα εργοστάσια και στις φάρμες που θ' ανήκουν στο σύνολο, και θ' αμείβεται σύμφωνα με τις ανάγκες του. Δεν θα υπάρχει κράτος για να εξουσιάζει το άτομο, ούτε πόλεμοι, ούτε επαναστάσεις, αλλά μόνο μια...

Στο βαθμό που η ανθρώπινη συμπεριφορά αποσυντίθεται σε κλισέ, στο βαθμό που η αυτόνομη προσωπικότητα του ανθρώπου χάνεται σε τέτοια κλισέ, η διαφορά βαθμού και έντασης ανάμεσα στην "ιδιωτική" και "δημόσια" στάση μετατρέπεται σε αντίθεση. Τότε, μπροστά σε κοινό, ο άνθρωπος βρίσκεται πραγματικά να "ποζάρει", να ερμηνεύει ένα ρόλο, να εκφράζει ψυχολογικές καταστάσεις, ιδέες, κρίσεις, που ίσως δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τις ψυχολογικές του καταστάσεις, τις ιδέες, τις κρίσεις του. Ένα τυπικό παράδειγμα έχουμε από το τυποποιημένο χαμόγελο, από τη μόνιμη αισιοδοξία. Ακόμα και τ...