Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι ιστορίες τρελλής καθημερινότητας είναι η πραγματικότητα που ζουν οι Έλληνες και κυρίως οι Αθηναίοι περπατώντας στους δρόμους της πόλης, κολυμπώντας σε διάφορες ακρογιαλιές, αντιμετωπίζοντας το συντεχνιασμό της κοινωνίας και την κρατική αδράνεια. Με ανατρεπτικό χιούμορ αλλά και αγάπη, κάτω από το σκωπτικό πέπλο της γραφής του, ο Καβουνίδης με μικρά, μεστά κείμενα αποκαλύπτει, καταγγέλλει, κοροϊδεύει και τελικά αντιστέκεται ακόμα σε όλα αυτά που μας βασανίζουν κάθε μέρα.

Ένα βιβλίο που ανασκολοπίζει λέξεις και ξεκοιλιάζει νοήματα!

"Με το χαμόγελο στα χείλη" ξεκίνησαν για το μέτωπο οι φαντάροι μας το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940. Ένα χαμόγελο που φανέρωνε την απόφασή τους για νίκη και για θάνατο, ένα χαμόγελο που συνοδευόταν από τραγούδια-παιάνες, τραγούδια που δεν ήταν τίποτε άλλο από μια νέα σύγχρονη απόδοση, του παμπάλαιου αλλά πάντα ολοζώντανου εκείνου "Παίδες Ελλήνων ίτε". Αυτό το χαμόγελο-τραγούδι-παιάνας όμως δεν ήταν κάτι που χαρακτήριζε μόνο τους πολεμιστές μας, αλλά κάτι που υπήρχε και στην έκφραση όλου του ελληνικού λαού: στρατευμένων, αστράτευτων μα και αμάχων. Κι όταν οι νίκες άρχισαν...

Δεν νομίζω ότι απομακρύνομαι πολύ από την πραγματικότητα, εάν αναφέρω πως έχει κιόλας διαρρεύσει μια δεκαετία από τότε που άρχισα ν' ασχολούμαι με την "Παρωδική μικρογραφία μυθιστορημάτων" έως την περάτωση της τυπογραφικής διαδικασίας της έκδοσης. [...] Το εξ υποκειμένου ενδιαφέρον για το έργο, πέραν των εξ αντικειμένου παραπάνω λόγων, έχει δίδυμη αφορμή· πρώτα, είναι η ενασχόλησή μου εδώ και πολλά χρόνια με την ιστορία της μεταφρασμένης στα ελληνικά ξένης λογοτεχνίας, της οποίας πρώτος καρπός είναι η εξάτομη "Βιβλιογραφία των μεταφράσεων" που έχει αρχίσει ήδη να τυπώνεται...

"Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν. Στα σοβαρά πράγματα ήμουν πάντοτε επιμελέστατος." Κ. Π. Καβάφης ------------------------ Πριν από τέσσερις ακριβώς μήνες, εντελώς αναπάντεχα, κι εκεί που σκεφτόμουνα πώς θα περάσω καλύτερα το καλοκαίρι, μού ήρθε το μήνυμα του θανάτου του Μανούσου Φάσση από τηλεγράφημα του συναδέλφου δόκτορος Τομ Χάριετ (Θωμά Χαριτόπουλου), ασσίστεντ στο Πανεπιστήμιο Όργουελ του Κολοράδο. Δεν θ' αναλυθώ στην έκφραση των συναισθημάτων που δοκίμασα εκείνη τη στιγμή (νομίζω ο καθένας θα έχει δοκιμάσει ανάλογα, επί τω ακούσματι της αιφνιδίου απωλείας ενός φ...

Σαράντα διαχρονικές ιστορίες και η πρώτη συγγραφική εμφάνιση του Τζίμη Πανούση σε επανέκδοση. "Η επιστροφή του Αζώτου", "Δημήτρια", "Το Πολυτεχνείο γκρι", "Το τέταρτο Παπαντράιχ", "Η γκόμενα του Μητσοτάκη", "Το γεράκι με το ταγεράκι", και άλλα πολλά για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί.

"Ήταν μια στρουμπουλή δεκαοχτάρα ανειδίκευτη, γειτονοπούλα. Τη λέγανε Νταίζη Καραμολέγκου. Ο Γιώργος ήθελε να της μιλήσει, αλλά κοβόντουσαν τα πόδια του, όποτε αποφάσιζε να την πλησιάσει. Της είχε τραβήξει εκατοντάδες φωτογραφίες με τηλεφακό, ζουμάροντας σε όλα τα σημεία του σώματός της. Είχε καδράρει τα πόδια της, τά χέρια της, το κεφάλι της, τα μάτια της, και τα ξανασυναρμολογούσε αυθαίρετα, δημιουργώντας εξαμβλώματα..."

Επετειακή έκδοση για τα 20 χρόνια του Τζίμη Πανούση στον καλλιτεχνικό στίβο. Το "άλμπουν" περιέχει: στίχους, συνεντεύξεις, γκάλοπ, έγχρωμα κολάζ, πόστερ του συγγραφέα, ξυστές σελίδες με αποκαλυπτικό περιεχόμενο και, επανέκδοση σε CD της πρώτης κασέτας των Μουσικών Ταξιαρχιών χωρίς λογοκρισία.

Οι σάτιρες αυτού του βιβλίου για αιώνες παρέμειναν αδημοσίευτες, επειδή κανείς μελετητής του Κουτούζη δεν τόλμησε να τις φέρει στο φως. Για πρώτη φορά δημοσιεύτηκαν, μαζί με άλλες, το 1988 στο περιοδικό "Περίπλους", σε αφιέρωμα για τον Νικολό Κουτούζη.

"Ω Σαβαώθ, που κάθεσαι στα βάθη τ' ουρανού συ δωσ' μου γνώση σήμερα και φώτιση και νου, για των Ρωμιών τον πόλεμο να γράψω εν εκτάσει, οπού μπορεί τον μπούσουλα κανείς μ' αυτόν να χάσει, κι όσοι κι αν έγραψαν γι' αυτόν, ιστορικοί και άλλοι, κανένας δεν κατόρθωσε συμπέρασμα να βγάλει..." Β. Μανή, "Ο ψευτοπόλεμος του 1897", Αθήναι 1898. Βασανιστήκαμε να βρούμε ακριβή στοιχεία για τον λησμονημένο συγγραφέα αυτού του σπάνιου σατιρικού φυλλαδίου. Οι 64 σελίδες του, κομμάτι στενάχωρα τυπωμένες, έχουν δίχρωμο γελοιογραφικό εξώφυλλο, δυσανάγνωστα υπογραμμένο Μ.Α... (δεν...

Φίλε αγοραστή αυτού του mini book, ρώτησε σε παρακαλώ τον παρακάτω αναγνώστη να σου πει τη γνώμη του πάνω σ' αυτό που διάβασε. Εάν είναι εξοργισμένος, για δυο πράγματα να είσαι σίγουρος: α) ότι... το διάβασε και β) ότι είναι... ΝεοΕλληνας. Εάν είναι ήρεμος, τότε να μην είσαι σίγουρος για τίποτα. Φίλε αναγνώστη αυτού του mini book, αν ποτέ σε ρωτήσει κάποιος Αγοραστής τούτου του βιβλίου για τη γνώμη σου, κάνε σε παρακαλώ τον εξοργισμένο. Κάποτε ΘΑ.... σου τ' ανταποδώσω.

"...Η αντίστροφη μέτρηση για το Marlboro είχε ήδη αρχίσει. Εγώ που είχα δεθεί τόσο μαζί του έπρεπε να το αποχωριστώ. -Αντίο, αγαπημένο μου τσιγάρο. -Φεύγεις; -Για πάντα! -Και οι όρκοι; Και οι υποσχέσεις; Και τα όνειρα που κάναμε οι δυο μας σε κείνα τα μοναχικά ραντεβού στη σκοπιά, στα θρανία, στην αγωνία, στην πλήξη; -Ξέχασέ τα! Αυτός ο έρωτας, με τα χιλιάδες ανάμματα, πρέπει να σβήσει. -Βέβαια, αφού με χόρτασες καλά - καλά κι αφού μου πήρες ό,τι πιο πολύτιμο είχα -τη νικοτίνη- με πετάς τώρα στην άκρη του δρόμου, πραγματικό αποτσίγαρο. Γιατί; Μπήκε άλλο τσιγάρο ανάμεσά μας;...