Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι ιδιαίτερα δύσκολη η έκδοση ενός βιβλίου όταν ο συγγραφέας δεν υπάρχει πια για να επιβλέψει τις τελευταίες λεπτομέρειες και την πορεία του προς τους αναγνώστες. Ο Μπάμπης Νικηφορίδης ολοκλήρωσε τη μετάφραση της "Οδύσσειας", αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την εισαγωγή που είχε αρχίσει να γράφει για το έργο. Έστω και χωρίς την εισαγωγή, οι φίλοι και οι συνεργάτες του θεώρησαν ότι η μετάφραση αυτή δεν έπρεπε να παραμείνει άγνωστη, κι έτσι φτάσαμε στην παρούσα έκδοση. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η ομηρική ποίηση είναι η αφετηρία του ευρωπαϊκού πνεύματος· είναι το πιο παλιό λογοτεχνικό τεκμήριο (παράλληλα η Ιλιάδα και η Οδύσσεια), είναι γενάρχης της ποιητικής λειτουργίας σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο· είναι συνθεμένη με τρόπο που την κάνει να διατηρεί αιώνια νεότητα. Το ξεκίνημα της ποίησης αυτής γίνεται με την "Ιλιάδα" και με κάποια χρονική διαφορά με την "Οδύσσεια". Τρεις είναι οι θεματικοί πυρήνες της Οδύσσειας. Ο πρώτος είναι η "τηλεμαχεία", δηλαδή η δράση του Τηλέμαχου, του γιου του κεντρικού "ήρωα" του έπους αυτού, του μυθικού βασιλιά της Ιθάκης Οδυσ...

Ο ανά χείρας πρώτος τόμος του τρίτομου υπομνήματος στην "Οδύσσεια", που κυκλοφεί ήδη στα ιταλικά (Fondazione Lorenzo Valla) και στα αγγλικά (Oxford University Press) και αποτελεί το πιο σύγχρονο και αξιόπιστο βοήθημα της διεθνούς βιβλιογραφίας για τη μελέτη του νεότερου ομηρικού έπους, περιλαμβάνει τις πρώτες οκτώ ραψωδίες σχολιασμένες από τους έγκριτους ομηριστές Stephanie West, Alfred Heubeck και J.B. Hainsworth. Ο τόμος περιλαμβάνει επιπλέον και το αρχαίο κείμενο. Το υπόμνημα θα συμβάλει αποφασιστικά στη διδασκαλία και μελέτη της "Οδύσσειας" τόσο στη δευτεροβάθμια όσο κ...

Ο ανά χείρας δεύτερος τόμος του τρίτομου υπομνήματος στην "Οδύσσεια", που κυκλοφεί ήδη στα ιταλικά (Fondazione Lorenzo Valla) και στα αγγλικά (Oxford University Press) και αποτελεί το πιο σύγχρονο και αξιόπιστο βοήθημα της διεθνούς βιβλιογραφίας για τη μελέτη του νεότερου ομηρικού έπους, περιλαμβάνει τις πρώτς οκτώ ραψωδίες σχολιασμένες από τους έγκριτους ομηριστές Stephanie West, Alfred Heubeck και J.B. Hainsworth. Ο τόμος περιλαμβάνει επιπλέον και το αρχαίο κείμενο. Το υπόμνημα θα συμβάλει αποφασιστικά στη διδασκαλία και μελέτη της "Οδύσσειας" τόσο στη δευτεροβάθμια όσο...

Ο ανά χείρας τρίτος τόμος του τρίτομου υπομνήματος στην "Οδύσσεια, που κυκλοφεί ήδη στα ιταλικά (Fondazione Lorenzo Valla) και στα αγγλικά (Oxford University Press) και αποτελεί το πιο σύγχρονο και αξιόπιστο βοήθημα της διεθνούς βιβλιογραφίας για τη μελέτη του νεότερου ομηρικού έπους, περιλαμβάνει τις πρώτς οκτώ ραψωδίες σχολιασμένες από τους έγκριτους ομηριστές Stephanie West, Alfred Heubeck και J.B. Hainsworth. Ο τόμος περιλαμβάνει επιπλέον και το αρχαίο κείμενο. Το υπόμνημα θα συμβάλει αποφασιστικά στη διδασκαλία και μελέτη της "Οδύσσειας" τόσο στη δευτεροβάθμια όσο και...

Με την "Οδύσσεια" ολοκληρώνεται η έκδοση των ομηρικών επών σε ανώμημη πεζή μεταγραφή του 1932 -η αφετηρία, μόλις, ενός φιλόδοξου προγράμματος που εγκαινίαζε τότε η προοδευτική εφημερίδα του Μεσοπολέμου "Ελεύθερος Άνθρωπος". Δύο χρόνια περίπου μετά την επανέκδοση της "Ιλιάδας" (2002) δίδεται σήμερα στη δημοσιότητα και το δεύτερο έργο, που πρωτοκυκλοφορήθηκε σε 57 συνέχειες (482 συνολικά σελίδες) το Φθινόπωρο του 1932 (21 Σεπτεμβρίου κ.εξ.). Στο "Σημείωμα για την έκδοση" της "Ιλιάδας" ο αναγνώστης μπορεί να πληροφορηθεί τους λόγους που επελέγησαν οι μεταγραφές αυτές, όπως και...

Η πολυσυζητημένη μορφή του ομηρικού Οδυσσέα είναι το κεντρικό πρόσωπο αυτής της αφήγησης, η περιπλάνησή του σε μακρινές θάλασσες, οι πονηριές και τα τεχνάσματα που επινοεί για να ξεφύγει από την εχθρότητα θεών και ανθρώπων και η επιστροφή του στην πατρίδα, μόνος, χωρίς συντρόφους, αλλά πλούσιος σε εμπειρίες και γνώση. Μία γοητευτική γνωριμία με την Οδύσσεια για τους νεότερους και μία ευχάριστη ανάμνηση των παιδικών χρόνων για τους παλαιότερους, όταν, απορημένοι άρχισαν να γνωρίζουν τον κόσμο, να αναρωτιούνται και να αμφισβητούν. Άλλωστε το έπος της Οδύσσειας επέζησε των α...

Στην παρούσα έκδοση η "Στιγμή" παρουσιάζει μιαν Ανθολόγηση και Μετάφραση της ομηρικής Οδύσσειας από τον Στυλιανό Αλεξίου. Τα τμήματα που έχουν επιλεγεί δίνουν και το σύνολο της πλοκής. Στον Πρόλογο αξιολογούνται οι προηγούμενες μεταφράσεις Πολυλά, Εφταλιώτη, Καζαντζάκη-Κακριδή, Ψυχουντάκη, Σίδερη. Στη μετάφραση χρησιμοποιήθηκε ένας ευέλικτος δεκαπεντασύλλαβος που μπορεί να αυξομειώνεται από δεκατρείς έως δεκαεπτά συλλαβές. Η παραδοσιακή τομή μετά την όγδοη συλλαβή παύει να είναι υποχρεωτική. Ο στίχος γίνεται καταλληλότερος για την απόδοση της προσωδιακής ποικιλίας του ομ...

[...] Ο Κώστας Δούκας πείθει κυριολεκτικά τον αναγνώστη των επών να πλησιάσει το αρχαίο κείμενο και να διαπιστώσει ότι η σύγχρονη καθομιλουμένη των Ελλήνων χρησιμοποιεί και εκφέρει με τον ίδιο τρόπο άνω των 80% των ομηρικών λέξεων αυτουσίων για να εκφραστεί. Ο Κώστας Δούκας πέτυχε το ανέλπιστο: "Να ξαναζωντανέψει την ομηρική διάλεκτο". Κατάφερε να φωτίσει τον συνδετικό κρίκο που ενώνει την ενιαία ελληνική γλώσσα στην πορεία της από τον Όμηρο μέχρι σήμερα. [...] (Πολυξένη-Ασκληπιάς Κυριακάκου, από το Σημείωμα του Εκδότη)

Τα "Διονυσιακά" είναι το μεγαλύτερο ποίημα που μας κληροδότησε η ελληνική αρχαιότητα και είναι διαιρεμένο σε 48 βιβλία, όσα η Ιλιάδα και η Οδύσσεια μαζί. Το κεντρικό τμήμα τους (βιβλ. 13-40) έχει ως θέμα την εκστρατεία του θεού στην Ινδία. Ο Νόννος δεν περιορίζεται στην εξιστόρηση των κατορθωμάτων του Διονύσου, αλλά σύμφωνα και με την βασική ποιητική αρχή του, την ποικιλία, το ποίημα καταλήγει να είναι μεταξύ άλλων και ένα μυθολογικό εγχειρίδιο, στο οποίο παρελαύνουν όλοι οι γνωστοί μύθοι της αρχαίας Ελλάδος. Μαζί μ'αυτούς υπάρχουν αναφορές στην αστρολογία, στην μαγεία, στα...

[...] Στη λ΄ ραψωδία, την γνωστή ως Νέκυια, το θέμα που υπερισχύει είναι της Νοσταλγίας και του Νόστου. Από Νοσταλγία για τον Νόστο επισκέπτεται ο Οδυσσεύς τον Άδη και συνδιαλέγεται με τον μάντη Τειρεσία και τους άλλους νεκρούς. Ολόκληρη η ραψωδία αποπνέει μια ατμόσφαιρα μελαγχολίας, ο Άδης υπάρχει ως μία υποτονική συνέχεια ζωής και το παράπονο των νεκύων είναι η νοσταλγία του πάνω κόσμου. Στην Νέκυια ό ήρωας φτάνει στο αποκορύφωμα της νοσταλγίας: δρα και επιζητεί τον νόστο μέχρι που εισχωρεί στον χώρο του Άδη. Όμως αυτός ο χώρος είναι τοποθεσία ψυχοβολής. Εκεί η νοσταλγία...

[...] Ο Ηρώνδας έγραψε "μίμους", λογοτεχνικό είδος προορισμένο για απαγγελία, όπου το κλίμα που κυριαρχεί είναι αυτό των καθημερινών σκηνών σε αστικό κατά κανόνα περιβάλλον, με ρεαλισμό, με ολοκληρωμένους τους χαρακτήρες των λαϊκών ανθρώπων του, που εκδηλώνουν σταθερές συμπεριφορές μέσα από την εικονογράφηση υποθέσεων της προσωπικής ζωής τους, με δεδομένα μοτίβα στα οποία επανέρχεται, ζωντανούς διαλόγους, συχνά ελάχιστα ευπρεπείς, όπως τουλάχιστον το εννοούμε σήμερα - μια πιστή, εν τέλει, καταγραφή της ζωής, τοιχογραφία ηθών και προσώπων, με ειρωνική ματιά, με πολλά στοιχεί...

Σκέφτηκα πως οι λάμψεις των αρχαίων λυρικών στίχων είναι σαν των αστεριών που βλέπουμε εμείς μια ζωή ολόκληρη, κι οι πεζοί επιστήμονες υποστηρίζουν χαιρέκακα πως μπορεί και να 'χουν σβήσει προ αμνημονεύτων ετών, πως φταίει ο χρόνος και τα παιχνίδια του για την οφθαλμαπάτη αυτή. Ωραία: Χωρίς επιστήμονες, λοιπόν, χωρίς δικαιολογίες! Εγώ πιστεύω στον Θεό, σαν Ιππώναξ, σαν Αλκμάν, σαν Αρχίλοχος, με χίλιους-δυο, σωτήριους τρόπους. Αν ο Θεός δεν υπάρχει, το λάθος δεν είναι δικό μου, είναι δικό του, λέω λοιπόν, ο έξυπνος. Αφεθείτε κι εσείς, όσοι πιστοί προσέλθετε, στον ήρεμο κυμα...

Το "Μήδειας έρως" είναι μια τραγωδία μέσα από το έπος "Αργοναυτικά" του Απολλώνιου Ρόδιου του 3ου αι. π.Χ. με τη φράση κλειδί: "Σχέτλι Έρως, μέγα πήμα, μέγα στύγος ανθρώποισιν" (στίχος 445 Δ΄ βιβλίο). Βλέπουμε ταυτόχρονα με τους άθλους των Αργοναυτών, σκηνές με ιδιαίτερη θεατρικότητα, με τις ψυχικές συγκρούσεις της Μήδειας, την πάλη ανάμεσα στον έρωτα προς τον Ιάσονα (έναν ξένο) και την υπακοή στον πατέρα-βασιλιά Αιήτη, τη θλίψη για την ντροπιασμένη φυγή της από το πατρικό παλάτι και τους συγγενείς, την αβεβαιότητα για το μέλλον σε τόπους άγνωστους μέσω του Ίστρου ποταμού μ...

Παλατινή Ανθολογία, Όμηρος, Στησίχορος, Ανακρέων, Αισχύλος, Ευριπίδης, Λουκιανός, Ηράκλειτος, Πλάτων, Μάρκος Αυρήλιος. Η έκδοση περιλαμβάνει τα αρχαία κείμενα και την μεταγραφή τους στα νέα ελληνικά από τον Γιώργο Σεφέρη.