Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα "Διονυσιακά" - ένα έπος αποτελούμενο από 48 βιβλία, γραμμένο σε εξάμετρους στίχους - είναι το κυριότερο και γνωστότερο έργο του, ταυτισμένο με το όνομα του δημιουργού του. Έχει ως βασικό θέμα την εκστρατεία του θεού Διονύσου στην Ινδία, τη χώρα που κατέκτησε ως πολεμιστής με τα όπλα και ως θεός με τις υπερφυσικές δυνάμεις του. Παράλληλα όμως με την κεντρική αυτή υπόθεση, ο ποιητής ξεδιπλώνει ένα πλήθος από μυθολογικά επεισόδια, που διατρέχουν τη ζωή του θεού από τη γέννηση (και πριν ακόμη από αυτή) μέχρι τη θεοποίηση του, περιλαμβάνοντας επίσης και πολλές, λιγότερο ή περ...

Τα "Διονυσιακά" - ένα έπος αποτελούμενο από 48 βιβλία, γραμμένο σε εξάμετρους στίχους - είναι το κυριότερο και γνωστότερο έργο του, ταυτισμένο με το όνομα του δημιουργού του. Έχει ως βασικό θέμα την εκστρατεία του θεού Διονύσου στην Ινδία, τη χώρα που κατέκτησε ως πολεμιστής με τα όπλα και ως θεός με τις υπερφυσικές δυνάμεις του. Παράλληλα όμως με την κεντρική αυτή υπόθεση, ο ποιητής ξεδιπλώνει ένα πλήθος από μυθολογικά επεισόδια, που διατρέχουν τη ζωή του θεού από τη γέννηση (και πριν ακόμη από αυτή) μέχρι τη θεοποίηση του, περιλαμβάνοντας επίσης και πολλές, λιγότερο ή περ...

Τα "Διονυσιακά" - ένα έπος αποτελούμενο από 48 βιβλία, γραμμένο σε εξάμετρους στίχους - είναι το κυριότερο και γνωστότερο έργο του, ταυτισμένο με το όνομα του δημιουργού του. Έχει ως βασικό θέμα την εκστρατεία του θεού Διονύσου στην Ινδία, τη χώρα που κατέκτησε ως πολεμιστής με τα όπλα και ως θεός με τις υπερφυσικές δυνάμεις του. Παράλληλα όμως με την κεντρική αυτή υπόθεση, ο ποιητής ξεδιπλώνει ένα πλήθος από μυθολογικά επεισόδια, που διατρέχουν τη ζωή του θεού από τη γέννηση (και πριν ακόμη από αυτή) μέχρι τη θεοποίησή του, περιλαμβάνοντας επίσης και πολλές, λιγότερο ή περ...

Το μεγάλο έπος του Νόννου, αποτελούμενο από 48 βιβλία, με κεντρικό θέμα την εκστρατεία του Διονύσου στην Ινδία, και αντανακλά, σε λογοτεχνικό-μυθολογικό επίπεδο, την εκστρατεία και τις κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου. Βιβλία 1-4: Τα πριν από τη γέννηση του Διονύσου. Η αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία-ταύρο. Η σύγκρουση του Δία με τον Τυφώνα. Κάδμος και Αρμονία. Καταγραφή πολλών μυθολογικών παραδόσεων.

[...] Για τον Παρμενίδη, η μοναδική νόμιμη εξεικόνιση της αλήθειας συνίσταται στην ανεικονική έκφραση της νοητικής σύλληψής της μέσα από ένα μονοσήμαντο, στερεότυπο και, τελικά, μονότονο λέγειν που καταφάσκει το εστίν. Καμία εικόνα, κανένα εικαστικό είδωλον δεν μπορεί να προσέλθει αρωγός σε αυτό το εγχείρημα, ούτε βέβαια να υποκαταστήσει την παρμενίδεια Μονολεκτική. Είναι κάτι που το γνωρίζει καλά ο Ψυχοπαίδης. Οι πίνακές του δεν προτείνονται υπαλλακτικά ως απεικόνιση της αλήθειας του Είναι, ούτε επιχειρούν να αναπαραστήσουν εικονογραφικά τον Παρμενίδειο Λόγο. Ο χρωστήρας τ...

Στο συγγραφικό έργο του Καλλίμαχου, νεωτερικού ποιητή της ελληνιστικής εποχής, ανήκει και μία συλλογή Ύμνων αφιερωμένων σε διάφορους θεούς. Το περιεχόμενο του Ύμνου "Εις Απόλλωνα", δεύτερου στη σειρά κατάταξης την οποία είχε ορίσει κατά πασά πιθανότητα ο ίδιος ο Καλλίμαχος, έχει διαταχθεί σε τρία μέρη: στον πρόλογο (1-31), στο κύριο τμήμα (32-104) και στον επίλογο (105-112). Στον πρόλογο περιγράφεται μια εορτή του θεού, πιθανώς ο εορτασμός των Καρνείων στην Κυρήνη, αφού παρακάτω (56-96) γίνεται λόγος για την κτίση της πόλης και την εγκαθίδρυση της λατρείας του Καρνείου Απόλ...

[...] Τον Ησίοδο χρειάστηκε να τον ανακαλύψω, σάμπως να ήταν εξαρχής δυσεύρετος, σχεδόν κρυμμένος· αυτή την αίσθηση ελπίζω πως κρατούν οι μεταφράσεις· επιλογές λίγο - πολύ αυθαίρετες, εκτός κι αν ήταν από κάπου εντεταλμένες ή και δοσμένες. Γιατί μεταφράζοντας εδώ και κάποια χρόνια την Οδύσσεια, γύρευα μιαν άλλη, δεύτερη φωνή, διαφορετική σχεδόν σε όλα της, για να μπορέσω να συνεχίσω. Μου χρειάστηκε αυτή η παράξενη συναδέλφωση των δύο ποιητών, που η ελληνική αρχαιότητα την θεώρησε φυσική και την επικύρωσε νωρίς, δίχως αναστολές. Θα φέρω ένα οικειότερο και πιο κοντινό μας πα...

[...] "Επιγράμματα". Σώθηκαν, κυρίως μέσω της ελληνικής ανθολογίας, περίπου 64, όλα σχεδόν αριστουργήματα του είδους. Σ' αυτά φανερώνεται η γλωσσική του επάρκεια, οι απέραντες γνώσεις του, εκφρασμένες όμως με τον καθαρότερο λυρισμό, η ποικιλία ρυθμών στους οποίους μπορούσε άνετα να τραγουδήσει. [...] Εδώ το περιττόν απολακτίσθηκε και η λιτή απόδοση των νοημάτων είναι εκείνη που καθιερώνει την πρωτοφανέρωτη για την εποχή της λυρική αυτή έκφραση. Στα επιγράμματα, βεβαίως, δεν θα συναντήσουμε την δυναμική απόδοση του μεγάλου πάθους. Στους γεμάτους συναίσθημα τόνους της ποίη...