Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό αναδεικνύεται η πολιτική-αναρχική διάσταση των γραπτών του Κάφκα και εξετάζεται το γιατί αποσιωπήθηκε αυτή η παράμετρος από την επίσημη κριτική, καθώς και γιατί υποβαθμίστηκε η αντίστοιχη σύνδεσή του με αναρχικούς κύκλους της Πράγας από πολλούς βιογράφους του. Αναλύονται τα μυθιστορήματα και οι νουβέλες του Κάφκα (η "Δίκη", ο "Πύργος", η "Μεταμόρφωση", η "Σωφρονιστική αποικία", η "Αμερική", η "Φωλιά") που αποδεικνύουν πως υπήρξε ένας διεισδυτικός κριτικός της εξουσίας, της γραφειοκρατίας, του καπιταλισμού, του νόμου, της πατριαρχίας και των φυλακών. Επιπλέ...

Οστάνδη 1936. Η βελγική παραθαλάσσια πόλη δέχεται στα θέρετρά της πλήθος καλλιτέχνες, διανοούμενους αλλά και αλλόφρονες, που βρίσκονται εκεί μετέωροι μπροστά στο θέαμα της αβύσσου που θα προκαλέσουν σύντομα ο φασισμός και ο πόλεμος στην Ευρώπη. Εδώ βρίσκεται και ο Στέφαν Τσβάιχ, ένας άνθρωπος σε κρίση: ο Γερμανός εκδότης του τον έχει μόλις απορρίψει, ο γάμος του είναι στα πρόθυρα της διάλυσης και το σπίτι του στην Αυστρία δεν το νιώθει πια οικείο. Μαζί με τη Λόττε, την ερωμένη του, αναζητά καταφύγιο σε αυτόν τον παράδεισο με τους χαλαρούς περιπάτους και τις ομπρέλες για τ...

Ανήκουμε στο κείμενο, γράφουμε πάντα για ένα κείμενο που του ανήκουμε. Το σχόλιο μου για το κείμενο του Λεοπόλδου φον Ζάχερ-Μαζόχ, που το προσαρτώ στο τέλος αυτής της μετάφρασής του στα ελληνικά από τη Μυρτώ Ρήγου, ανήκει. Ανήκει ωστόσο και στην ιδιωτική μου ζωή: στην ένταση η οποία παραδίδεται σε σημασία. Το σχόλιο αυτό είναι η καταγραφή της σχέσης που με την "Αφροδίτη με τη γούνα" πριν ακόμη τη διαβάσω. Μιας εμπειρικής σχέσης, που τώρα περνά στο χαρτί. Είναι όμως και ο οδηγός μου, που μου επιτρέπει τώρα, μετά την ανάγνωση, να ξαναπερνώ, μέσα από τις γραμμές του έργο...

"Ο Κάφκα γράφει στο ημερολόγιό του ότι η ζωή του μοιάζει με όνειρο. Αυτό όμως δεν σημαίνει επ' ουδενί ότι "αιθεροβατούσε", ότι περιπλανιόταν σε έναν κόσμο ανακρίβειας και καλλιτεχνικής ασάφειας. Εάν ζούσε σαν σε όνειρο, άλλο τόσο ονειρευόταν όπως έγραφε, με αποτέλεσμα ένας λογοτεχνικός κρίκος να συνδέει διαρκώς τα γεγονότα της καθημερινότητάς του και το ονειρικό του φαντασιακό (πράγμα που εξάλλου δεν ήταν και τόσο ευνόητο!)". (Φελίξ Γκουαταρί) Το βιβλίο παρουσιάζει τον κατάλογο, όπως τον συνέθεσε και τον σχολίασε ο Φελίξ Γκουαταρί, εξήντα πέντε ονείρων που εμφανίζονται...

Το κείμενο αυτό του Λούκατς για τον Τόμας Μαν γράφτηκε το 1948. Η μετάφραση στηρίχτηκε στην αγγλική έκδοση "Essays on Thomas Mann" (Merlin Press, 1964) η οποία περιλαμβάνει διάφορες εργασίες που έγραψε ο Λούκατς για τον Τόμας Μαν σε διάφορες εποχές και με διάφορες ευκαιρίες. Το κύριο σώμα του βιβλίου αποτελείται από τα τρία ακόλουθα μεγάλα δοκίμια: Το πρώτο, "Σε αναζήτηση του αστού" γράφτηκε το 1945 και αναφέρεται στην ιδέα του αστικού ανθρώπου όπως διαμορφώνεται και κριτικάρεται στα μυθιστορήματά του "Τόνιο Κρέγκερ", "Οι Μπούντενμπροκς" και "Το Μαγικό Βουνό"· το δεύτερο εί...

Υπάρχει μια παιδική φωτογραφία του Κάφκα, μια σπάνια συγκινητική απεικόνιση των "φτωχών, σύντομων παιδικών χρόνων". Πιθανώς να τραβήχτηκε σε 'κείνα τα στούντιο του δέκατου ενάτου αιώνα που οι κουρτίνες τους και οι φοινικιές τους, οι ταπετσαρίες τους και οι τρίποδες τους τα τοποθετούν κάπου ανάμεσα σε αίθουσες βασανιστηρίων και σε αίθουσες του θρόνου. Σε ηλικία γύρω στα έξι το παιδί παρουσιάζεται σαν μέσα σε θερμοκήπιο, φορώντας ένα στενό, όλο δαντέλες, σχεδόν ασφυκτικό παιδικό κοστούμι. Κλαδιά φοινικιάς φαίνονται στο φόντο. Και σαν να θέλει να κάνει αυτά τα τροπικά παραπετά...

Στην "Επιστολή προς τον πατέρα" ο Φραντς Κάφκα παρουσιάζεται περισσότερο από ποτέ "... σαν γυμνός ανάμεσα σε ντυμένους", όπως τον χαρακτήρισε η πρώτη μεταφράστριά του στα Τσεχικά, και αγαπημένη του, Μίλενα Γέσενσκα. Αυτή η "περίφημη" κατά τον νομπελίστα Ελίας Κανέττι επιστολή, στην οποία οι ρόλοι κατηγόρου και κατηγορούμενου εναλλάσονται, οι κατηγορίες ανασκευάζονται και οι υπερασπιστικές γραμμές καταρρέουν με τον μοναδικά αριστουργηματικό καφκικό τρόπο, αποτελεί την άλλοτε απνευστί και άλλοτε μετρημένη και συγκρατημένη, αλλά πάντοτε φορτισμένη, εκ βαθέων κατάθεση ζωής τ...

Είναι βέβαιο ότι υπάρχει μια αντοχή και μια πολιτική του καφκικού έργου. Ήδη οι ερωτικές επιστολές είναι μια πολιτική, όπου ο Κάφκα εγκαταβιώνει ως βρικόλακας. Οι νουβέλες ή τα αφηγήματα παρουσιάζουν ζωομορφές που είναι ισάριθμες διαφυγές. Τα μυθιστορήματα, ατελεύτητα μάλλον παρά ημιτελή, αποσυναρμολογούν μεγάλες κοινωνικές μηχανές του παρόντος και του μέλλοντος. Τη στιγμή που τις εμφανίζει, ο Κάφκα τις χρησιμοποιεί ως προπέτασμα, δεν πιστεύει στον νόμο, στην ενοχή, στην αγωνία, στην εσωτερικότητα. Οι διαφυγές του δεν αποτελούν ποτέ τρόπους διερεύνησης αυτού που ετοιμάζετα...