Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "13 ιστορίες για παλιοχαρακτήρες" του Λεόν Μπλουά θα μπορούσαν να διαβαστούν ως δείγματα υποδειγματικής ανατομής όχι μοναχά του εσωτερικού ψυχισμού αλλά και του εξωτερικού κόσμου -ο οποίος, όπως και να το κάνουμε, συμβάλλει στη διαμόρφωση του πρώτου- μιας ανατομής έμπλεης χιούμορ, που διατηρεί τη γοητεία της και τη δύναμή της παρά την κτηνωδία του περικειμένου, εντός του οποίου και συντελείται. Ο Λεόν Μπλουά, παρά την περίοδο κατά την οποία γράφει, και παρά τις μετέπειτα θεολογικές του αναζητήσεις -κι αλήθεια, παρά τις φανατικές του θρησκευτικές πεποιθήσεις, και την α...

Τρεις διηγήσεις, τρεις γενιές Αββάδων. Ο Εβέλιος, πρώην επίσκοπος Λιμόζης, ιδρύει ένα μοναστήρι στην περιοχή της Βανδέας γύρω στο έτος 1000. Ανάμεσα στους παράξενους κατοίκους των αλυκών, τους οποίους καλεί να εργαστούν, συναντά μια γυναίκα, που θα γίνει το πάθος του, αλλά και αιτία απωλείας ενός άλλου μοναχού, βασανίζοντας με τύψεις τον γέροντα αββά. Ο καιρός όμως κυλάει -πόσο αργός για ζωές τόσο σύντομες!- και αρχίζει η δεύτερη ιστορία με ένα τεράστιο αγριογούρουνο, η μονιά του οποίου γίνεται ιερός τόπος. Το κυνήγι του αγριόχοιρου θα σταθεί αφορμή να γεννηθεί ζήλια ερωτικ...

"Οι έρωτές µου της µίας στιγµής αξίζουν έρωτες ενός αιώνα. Ευτυχώς, όµως, καµµία δεν µε ακολουθεί και δεν έχω το χρόνο ν' αποκτήσω τη συνήθεια εκείνη από την οποία προκύπτει η ζήλεια. Γελάστε, λοιπόν! µην φοβάστε µήτε το µέλλον, µήτε το θάνατο. Ποτέ δεν είναι κανείς βέβαιος ότι θα πεθάνει. Θαρρείτε, µήπως, ότι είµαι ο µόνος που δεν πέθανε; Θυµάστε τον Ενώχ, τον Ηλία, τον Εµπεδοκλή, τον Απολλώνιο τον Τυανέα; Και µήπως δεν υπάρχουν στον κόσµο κάποιοι που πιστεύουν ότι ο Ναπολέων ζει ακόµη; Κι εκείνος ο καηµένος βασιλιάς της Βαυαρίας, ο Λουδοβίκος ο 2ος! Όλοι βεβαιώνουν ότι ο...

Μέσα στον τόσο κομφορμιστικό 20ό αιώνα κάποιοι αφιέρωσαν όλο τους το ταλέντο στο να μην είναι όπως οι άλλοι. Μεταξύ δανδισμού και κιτς, μεταξύ πρόκλησης και χάπενινγκ, μεταξύ υποβολής και τρέλας, μεταξύ φτώχειας και πλούτου, κινείται μια ολόκληρη στρατιά προσωπικοτήτων που θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να πλήξουν. Από τον Andy Warhol ως τον Salvador Dali, από τον Edward James, που κοιμόταν κάτω από έναν ουράνιο θόλο από μαύρο γυαλί, ως τη Unity Mitford, που συνήθιζε να περιφέρεται με βραδινό φόρεμα και έναν αρουραίο στον ώμο, από την Doris Duke, που κληροδότησε την περιου...

Ο τόμος περιλαμβάνει τα παρακάτω διηγήματα: - Ο άνθρωπος με την πορφύρα - Μια στάση στο λιμάνι του Νεμούρ - Η γρίλια - Ανοιξιάτικη νύχτα - Το μεγάλο βιβλίο - Μια ανάβαση στο Βένουσμπεργκ Ο "Άνθρωπος με την πορφύρα" τοποθετείται στην Αρχαία Ελλάδα, τα χρόνια που αρχίζει την κυριαρχία του ο Φίλιππος της Μακεδονίας. Σε μια εποχή που ξεκινάει η παρακμή της αρχαίας πόλης-κράτους, παρακολουθούμε την εμμονική προσπάθεια ενός κορυφαίου ζωγράφου, του Παρράσιου, να φτάσει στην καλλιτεχνική τελειότητα, βάζοντας στο τέλος με το έργο του τον λαό των Αθηνών μπροστά σε ένα τερά...

Έντεκα διηγήματα που εκτυλίσσονται κατά τη διάρκεια μιας αμφιλεγόμενης εποχής, τον 4ο αιώνα μ.Χ., σε ένα σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, την Κύπρο, όπου αυτή τη χρονική περίοδο συνυπήρχαν ακόμα η ειδωλολατρεία, με τις ετήσιες παγανιστικές γιορτές για τη θεά του έρωτα, Αφροδίτη, και ο Χριστιανισμός, με την πρώτη εκκλησία να έχει ιδρυθεί από τον απόστολο Παύλο και τον άγιο Βαρνάβα το 39 μ.Χ. Έντεκα διηγήματα, απόρροια της αγάπης αλλά και της μελέτης του συγγραφέα για την αρχαιότητα, τα κλασικά γράμματα και τις τέχνες, που μετουσίωσε σε μια ιδιότυπη μυθοπλασία. Ιστορικά κα...

Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Theophile Gautier υπηρέτησε το λογοτεχνικό είδος του φανταστικού. Έγραψε ο ίδιος φανταστικές νουβέλες και διηγήματα, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εισαγωγή συγγραφέων όπως ο Hoffmann και ο Achim d' Arnim στη Γαλλία, συμμετείχε ενεργά στο διάλογο με τους συγγραφείς της εποχής του. Η λογοτεχνική του επικράτεια βρίσκεται στο σημείο συνάντησης του ρομαντισμού και του αισθητισμού, σ' έναν κόσμο που ακροβατεί στα σύνορα του πραγματικού και του εξωπραγματικού.[...] Τα διηγήματα αυτού του τόμου συστήνουν με τον καλύτερο τρόπο ένα συγγρ...

Στο βωμό των κοινωνικών επιδιώξεών μας θυσιάζουμε τα ζωτικότερα ερωτικά μας συναισθήματα. Αυτή η "νόθευση των φυσικών ορέξεων" μας κάνει μικροπρεπείς. Σε ένα από τα ελάχιστα λογοτεχνικά του κείμενα, ο μεγάλος ευρωπαίος εγκυκλοπαιδιστής και φιλόσοφος Ντενί Ντιντερό διηγείται δύο αντίθετες ερωτικές ιστορίες για να κάνει φανερό ότι η ζωή μαε είναι ένας χώρος ερωτικών πανουργιών, σκληρότητας, πόνων. Κάτω από τα φαινόμενα της ευγένειας, ο πολιτισμός μας περικλείει κακία και οδύνη. Στην πρώτη ιστορία, ένας σκληρός άνδρας χρησιμοποιεί μια αφοσιωμένη σε αυτόν γυναίκα μέχρι να...

[...] Από όλα τα πρωτόλεια της πρώτης νεανικής του περιόδου, ο Φλωμπέρ δημοσίευσε στο δισεβδομαδιαίο λογοτεχνικό περιοδικό της Ρουέν "Το Κολιμπρί" -που η έκδοσή του άρχισε τον Μάρτιο του 1836 και κράτησε έως το 1841- μονάχα δύο, με τα αρχικά του Γ. Φ.: "Ένα μάθημα φυσικής ιστορίας, είδος: "αντιγραφεύς" (30 Μαρτίου 1837), και τη "Βιβλιομανία", που το χειρόγραφό της φέρει τη χρονολογία: Νοέμβριος 1836 (γραμμένο, δηλαδή, όταν δεν είχε ακόμη συμπληρώσει τα δεκαπέντε του χρόνια) αλλά δημοσιεύτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1837. Τα γραπτά του της προαναφερθείσης περιόδου -συγκλονιστικ...

"Βίοι Ελάσσονες", γιατί είναι βίοι ταπεινών, ή ελάσσονες ως προς τον βαθμό εκπλήρωσης των ονείρων τους; Και τα δύο. Οκτώ βίοι, τους οποίους ο συγγραφέας ανασύρει από τις οικογενειακές ή προσωπικές του μνήμες, βίοι υποδειγματικοί για την οδυνηρά ανθρώπινη αλήθεια τους που ισοδυναμεί με εξιλέωση. Οκτώ βιογραφίες-αγιογραφίες απλών ανθρώπων που κατακτώντας τη θέση τους στο λογοτεχνικό πάνθεο εκπληρώνουν το όνειρο του αφηγητή-συγγραφέα. Με τη συγγραφή τους, ο συγγραφέας που δεν γράφει, γίνεται επιτέλους ένας συγγραφέας που γράφει. Η θεία Χάρις του γραψίματος, την οποία από χρόνι...

"Για μια ερωτική βραδιά", "Ναντάς", "Νηστεία": Τρεις μικρές ιστορίε αγάπης απ' τον πατέρα του νατουραλισμού, τρεις ιστορίες που στις ελάχιστες σελίδες τους καταφέρνουν με την ασύγκριτη πένα του Εμίλ Ζολά να συμπυκνώσουν τα συμπεράσματα της αριστοτεχνικής διείσδυσης του συγγραφέα στα σεξουαλικά και κοινωνικά ήθη της εποχής.

Δύο σπάνια διηγήματα του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Εμίλ Ζολά που ξεχώρισε όχι μόνο αναδεικνύοντας το ρεύμα του νατουραλισμού, αλλά πρωτίστως επειδή άσκησε τεράστια κοινωνική επιρροή με το έργο και τις παρεμβάσεις του. Στο "Για μια νύχτα αγάπης" ένας νέος και άσχημος, φτωχός και ασήμαντος υπάλληλος αγαπά και θέλει να αγαπηθεί από τη μικρή Φραγκίσκα, την κόρη του μαρκήσιου Ντε Μαρσάν. Οι σκέψεις αυτές βασανίζουν τον ήρωά μας τα βράδια που παίζει φλάουτο κάτω από τα παράθυρά της. Όταν όμως μια νύχτα η Φραγκίσκα τον καλεί στο δωμάτιό της. Ο Ιουλιανός μένει άναυδος αντικρίζον...

Ήξερε μονάχα κάτι παλιούς σκοπούς αργούς κι απλούς, κάτι ρομάντσες του περασμένου αιώνα, που έπαιρναν μια ατέλειωτη τρυφερότητα, όταν τις μουρμούριζε με την αδεξιότητα μαθητή κατασυγκινημένος. Στις θερινές βραδιές, όταν η συνοικία κοιμόταν και το ανάλαφρο αυτό τραγούδι έβγαινε από το μεγάλο δωμάτιο το φωτισμένο μ' ένα σπερματσέτο, θα 'λεγε κανείς πως άκουγε μια ερωτική φωνούλα, τρεμάμενη και σιγανή, που εμπιστευόταν στη μοναξιά και στη νύχτα, ότι δε θα μπορούσε ποτέ να το πει τη μέρα... Άλλωστε του άρεσε το σκοτάδι. Τότε καθόταν μπροστά σ' ένα παράθυρο, αντίκρυ στον ουρανό,...