Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από το πρώτο κιόλας γράμμα του Θορώ στον Χάρρισον Μπλέικ, ανοίγεται ένα ευρύ πεδίο εξερεύνησης των ονείρων, των σκέψεων, των εσωτερικών προβληματισμών και των διερωτήσεων που αφορούν στην ανώτερη ζωή, την ηχώ της οποίας αφουγκράζονται και οι δύο. Ο αναγνώστης παρατηρεί τη φιλοσοφική διάσταση των λόγων του Θορώ, που εφάπτεται με τις υπαρξιακές του ενατενίσεις για τα πράγματα, όπως αυτές αποκαλύπτονται μέσα από τις επιστολές του. Αντιλαμβάνεται κανείς μιαν ακόμη διάσταση: αυτή της σχέσης επικοινωνίας που μπορεί να δημιουργηθεί μεταξύ δύο αγνώστων. Ο αναγνώστης θα βρει σε αυτέ...

"Δεν υπάρχει τίποτα πιο μαγικό και όμορφο από τις αράδες που σχηματίζονται πάνω στο χαρτί. Μόνο αυτό υπάρχει. Μόνο αυτό υπήρχε πάντα". Eπιστολές που ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γράφει από τη νεαρή του ηλικία το 1945 και έως το 1993, έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του, και απευθύνει σε εκδότες, επιμελητές, φίλους και συναδέλφους του συγγραφείς. Ασυμβίβαστος απέναντι στους παραλογισμούς της ζωής και της τέχνης, μιλά με ανελέητη ειλικρίνεια για τον μόχθο της γραφής. Ένα βιβλίο αιχμηρό, οδυνηρό, αλλά και συχνά ξεκαρδιστικό· ένας απολαυστικός συνδυασμός του χαρακτηριστικού κυνισμο...

Έμιλυ Ντίκινσον, "η λαίδη στα Λευκά": μια από τις μεγαλύτερες ποιήτριες του 19ου αιώνα όπως και μία από τις πιο μυστηριώδεις φιγούρες της παγκόσμιας ποίησης. Ο θρύλος της απόσυρσής της από τα εγκόσμια συνδέθηκε με τον ποιητικό της αναχωρητισμό: δέκα μόνο ποιήματα δημοσίευσε όσο ζούσε, ενώ συνέθεσε περισσότερα από 1700 ποιήματα. Η ποίησή της εξυψώνει την καθημερινή εμπειρία της επαρχιακής ζωής σε υπερβατικό όραμα· το αίνιγμα της ύπαρξης το αγγίζει με στίχους λιτούς και παλλόμενους. Μεγαλειώδης και ταυτόχρονα φευγαλέα, η ποιητική συνεισφορά της Ντίκινσον δεν έχει μέχρι σήμερα...

Τον Ιανουάριο του 1953 ο William Burroughs ξεκινά ένα εξερευνητικό ταξίδι στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής που θα κρατήσει επτά μήνες, αναζητώντας το yage, το μυθικό παραισθησιογόνο και τηλεπαθητικό φυτό του Αμαζονίου (λίγο νωρίτερα, το Junky έκλεινε με τη φράση "Το Γιαχέ ίσως να 'ναι το απόλυτο φτιάξιμο"). Παράλληλα, καταγράφει με ανθρωπολογικό ενδιαφέρον και σατιρικό βλέμμα την πολιτική και κοινωνική κατάσταση των χωρών που επισκέπτεται, την Κολομβία (που βρίσκεται σε εμφύλιο), το Εκουαδόρ και το Περού. Δέκα χρόνια αργότερα, ο William Burroughs συνθέτει από τις επιστο...

Ο Τρούμαν Καπότε δεν είχε μοχθήσει για να κατακτήσει την τέχνη της επιστολογραφίας. Είχε ένα φυσικό χάρισμα. Έγραφε στους φίλους του όπως μιλούσε, χωρίς περιορισμούς, αναστολές ή περιττές ευγένειες, και έβαζε στα γράμματά του ολόκληρη τη ζωή του -τις λύπες, τις χαρές του, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, νέα από το χώρο της τέχνης και φυσικά διάφορα κουτσομπολιά, τα οποία ο Καπότε λάτρευε και να λέει και να ακούει. Οι επιστολές που περιλαμβάνονται στη νέα αυτή έκδοση συνιστούν ένα είδος αυτοβιογραφίας αφού τις γράφει ο Τρούμαν Καπότε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του:...

Ο Χένρι και η Αναΐς έγιναν ένα, καίτοι τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, μέσα από τα σκιρτήματα της σάρκας [...], και, κυρίως, μέσα από τη λογοτεχνική μεταρσίωση αυτών των σκιρτημάτων. Το πάθος τους ήταν σαρκικό, μα ήταν και λογοτεχνικό, ήταν ένας αέναος διάλογος δύο δαιμόνων, δύο μανιακών της γραφής, δύο εραστών των λέξεων. Όσο κι αν διαφωνούσαν, όσο κι αν καβγάδιζαν, όσο κι αν χώριζαν, πάντα ήσαν ο ένας για τον άλλο εκεί, πάντα έβρισκαν τρόπους να αναζωπυρώσουν τη λαχτάρα τους, πάντα ξανάπιαναν μολύβι και χαρτί για να επιχειρήσουν και πάλι να συνυπάρξουν. Όσο κι αν ήταν καταδικ...

Στα κύματα! Ένα μικρό σκαρί Στα κύματα! Κι η νύχτα φτάνει! Κανείς δε θα γυρίσει ένα σκαρί Στο κοντινότερο λιμάνι; Και λένε οι θαλασσινοί -για χτες- Όταν το δείλι θάμπωσε Νικήθηκε ένα μικρό σκαρί Και μες στα βάθη κύλησε. Και λένε οι άγγελοι -για χτες- Όταν η αυγή κοκκίνισε Ένα σκαρί -δαρμένο απ' το βοριά- Ζωντάνεψε -ξανάβαλε πανιά- Κι ολόχαρο -τράβηξε μπρος!

Όταν η Aμερικανίδα συγγραφέας Helene Hanff έστειλε το 1949 την πρώτη επιστολή της στο λονδρέζικο βιβλιοπωλείο Marcs and Co δεν γνώριζε ότι ξεκινούσε μιαν αλληλογραφία που θα διαρκούσε είκοσι χρόνια. Oύτε μπορούσε να υποπτευθεί ότι η έκδοση σε βιβλίο της αλληλογραφίας αυτής θα την έβγαζε από την αφάνεια. Tο βιβλίο έγινε αμέσως μπεστ σέλερ, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Nτέιβιντ Tζόουνς με τον Άντονυ Xόπκινς και την Aν Mπάνκφροντ και διασκευάστηκε για το θέατρο. Tο 1949, η νεαρή τότε συγγραφέας λατρεύει τους κλασικούς και αναζητεί τα έργα τους σε βιβλιοθήκες και βι...

"Συνάμα αλληλογραφία και δοκίμιο, το βιβλίο αυτό της Ετέλ Αντνάν συνοψίζει την ευαισθησία και τη διεισδυτικότητά της, που την έχουν κάνει διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο. Παγκόσμια έκθεση γυναικείου βιβλίου στη Βαρκελώνη, ημερίδα για τον Ιμπν Αραμπί στην Μούρθια, συζητήσεις για τον πόλεμο του Κόλπου στη Γερμανία, επιστροφή στη λαβωμένη Βηρυττό, με ενδιάμεσους σταθμούς την Αιξ-αν-Προβάνς, τη Σκόπελο, το Άμστερνταμ, τη Ρώμη. Στο τέλος του αιώνα και της χιλιετίας μας, με υπόβαθρο τον πόλεμο στον Κόλπο και τον εμφύλιο στην πατρίδα της, τον Λίβανο, τα γράμματα αυτά μετατρέπονται...