Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην κουλτούρα μας, η "ημιμάθεια" έχει αρνητική χροιά: παρά την περιορισμένη γνωστική της βάση, δημιουργεί μια ψευδαίσθηση βεβαιότητας. Μάλιστα, οι ημιμαθείς θεωρούνται πιο επικίνδυνοι από τους αμαθείς! Ο Γιώργος Παμπούκης προσεγγίζει την ημιμάθεια από μια πιο φρέσκια οπτική. Υποστηρίζει ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι σύγχρονες κοινωνίες οδεύουν ακυβέρνητες, χωρίς "σκοπό" είναι ότι οι πολίτες τους δεν ενημερώνονται ουσιαστικά για όσα συμβαίνουν γύρω τους. Η έξοδος από αυτό το αδιέξοδο προϋποθέτει, επομένως, την ουσιαστική ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολλών....

Στην κουλτούρα μας, η "ημιμάθεια" έχει αρνητική χροιά: παρά την περιορισμένη γνωστική της βάση, δημιουργεί μια ψευδαίσθηση βεβαιότητας. Μάλιστα, οι ημιμαθείς θεωρούνται πιο επικίνδυνοι από τους αμαθείς! Ο Γιώργος Παμπούκης προσεγγίζει την ημιμάθεια από μια πιο φρέσκια οπτική. Υποστηρίζει ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι σύγχρονες κοινωνίες οδεύουν ακυβέρνητες, χωρίς "σκοπό" είναι ότι οι πολίτες τους δεν ενημερώνονται ουσιαστικά για όσα συμβαίνουν γύρω τους. Η έξοδος από αυτό το αδιέξοδο προϋποθέτει, επομένως, την ουσιαστική ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολλών....

Η παρατηρούμενη σύζευξη μεταξύ γνώσης και εργασίας σηματοδοτεί την εμφάνιση νέων χαρακτηριστικών της τελευταίας, τη διαμόρφωση δυνατοτήτων ριζικής αλλαγής του περιεχομένου της, των ιδιοτήτων του υποκειμένου της, καθώς και των αναγκαίων κοινωνικών σχέσεων εντός αυτής. Η γνώση ως αποφασιστικός παράγων της εργασίας και ευρύτερα της κοινωνικής ζωής προϋποθέτει την ύπαρξη ανθρώπων που μορφώνονται πολύπλευρα, σκέπτονται πρωτότυπα, συνεργάζονται συντροφικά και δραστηριοποιούνται δημιουργικά. Αυτή η όμως η αισιόδοξη διάσταση της υπό διαμόρφωση "κοινωνίας της γνώσης" βρίσκεται σε...

Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια πρωτότυπη έρευνα για τη Σχολή του Εδιμβούργου, η οποία είναι μια πτυχή της Κοινωνιολογίας της Γνώσης πολύ σημαντική αλλά σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της μελέτης αυτής, και μέσα από κριτική προοπτική, παρουσιάζονται οι βασικές αρχές της προαναφερόμενης Σχολής που προκάλεσε πολλές και έντονες διαμάχες στο χώρο της Φιλοσοφίας της Επιστήμης και της Γνωσιοθεωρίας. Η εκ μέρους της Σχολής του Εδιμβούργου αμφισβήτηση της ορθολογικότητας και η προβολή της θέσης ότι η γνώση είναι αποτέλεσμα κοινωνικών ενδιαφερόντων/συμφερόντων, αποτελεί μια ρ...

Το βιβλίο αυτό εξετάζει τη συγκρότηση του πεδίου του αναλυτικού προγράμματος ως ειδικό κλάδο σπουδών, στις αρχές του 20ου αιώνα, και τις διαφορετικές οπτικές για το σχεδιασμό του. Οι Η.Π.Α. είναι η χώρα όπου, στα πλαίσια ταχύτατων οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών και ιδεολογικών μεταβολών από τις αρχές του 20ου αι.,, συγκροτήθηκε για πρώτη φορά το θεωρητικό πλαίσιο των προγραμμάτων της εκπαίδευσης επηρεάζοντας στη συνέχεια τη θεωρία και την πρακτική άλλων χωρών. Οι περισσότερες από αυτές τις οπτικές, οι οποίες διατυπώθηκαν με συστηματικό τρόπο και σφράγισαν τη συγκ...

Χωρίς αμφιβολία η παραγωγή, αναπαραγωγή και διάχυση της γνώσης αποτελούν διαδικασίες-κλειδιά για την κατανόηση της δυναμικής τής σύγχρονης κοινωνίας και οικονομίας. Με την επέκταση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την αύξηση των ερευνητικών θεσμών και την ανάδειξη των ανεξάρτητων "κοινοτήτων γνώσης", επιβάλλεται να μιλάμε πλέον για την "οικονομία της γνώσης". Η οικονομία της γνώσης αποτελεί συνεπώς ένα νέο επιστημονικό πεδίο, ένα πεδίο που επιδιώκει να "αναπτύξει ένα πλαίσιο το οποίο θα προτείνει και θα συγκρίνει κοινωνικοοικονομικούς θεσμούς στους οποίους είναι δυνατόν να βα...

Αντικείμενο του βιβλίου αυτού είναι ο γραμματισμός, τον οποίο διερευνά ως μια κοινωνιογλωσσολογική διαδικασία η οποία θέτει στο επίκεντρο τη γλώσσα και τη χρήση της σε όλες της τις εκφάνσεις. Ο γραμματισμός, σύμφωνα με την μελέτη αυτή, δεν είναι μόνο μια τεχνική κατάρτιση αλλά και μια σειρά οδηγιών για τη χρήση της γνώσης άρα δεν είναι απλά η ικανότητα να διαβάζει κανείς και να γράφει, αλλά ένα κοινωνικά δομούμενο φαινόμενο. Στις σελίδες του βιβλίου, ο γραμματισμός, που συνήθως περιγράφεται ως η ικανότητα παραγωγής και ερμηνείας ενός γραπτού κειμένου, αντιμετωπίζετα...

Στην κουλτούρα μας, η "ημιμάθεια" έχει αρνητική χροιά: παρά την περιορισμένη γνωστική της βάση, δημιουργεί μια ψευδαίσθηση βεβαιότητας. Μάλιστα, οι ημιμαθείς θεωρούνται πιο επικίνδυνοι από τους αμαθείς! Ο Γιώργος Παμπούκης προσεγγίζει την ημιμάθεια από μια πιο φρέσκια οπτική. Υποστηρίζει ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι σύγχρονες κοινωνίες οδεύουν ακυβέρνητες, χωρίς "σκοπό" είναι ότι οι πολίτες τους δεν ενημερώνονται ουσιαστικά για όσα συμβαίνουν γύρω τους. Η έξοδος από αυτό το αδιέξοδο προϋποθέτει, επομένως, την ουσιαστική ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολλών....

Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί πως σε ένα μεγάλο βαθμό η σύγχρονη κοινωνία της γνώσης είναι το παιδί δύο πολέμων. Ο πρώτος ήταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, μεταξύ των Δυνάμεων του άξονα Βερολίνου-Ρώμης αφενός, της συμμαχίας δηλαδή της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, στην οποία προστέθηκαν αργότερα η Ιαπωνία, η Ουγγαρία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, και των Συμμάχων αφετέρου, δηλαδή της Μ. Βρετανίας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Σοβιετικής Ένωσης και των Συμμάχων τους στην Δύση και της Ινδίας και της Κίνας στην Ανατολή. Ο δεύτερος ήταν ο Ψυχρός Πόλεμος που ακολούθησε...

Μία κρίση νομιμοποίησης άνευ προηγουμένου συνταράζει τους εκπαιδευτικούς θεσμούς. Απίσχνανση του σχολείου όσον αφορά την αποστολή του να μεταδίδει γνώσεις και αξίες, άνοδος του ατομικισμού στην οικογενειακή ζωή,εντεινόμενος προβληματισμός για το ρόλο του γονέα: ασφαλώς, ποτέ τα σημεία αναφοράς και τα πρότυπα βάσει των οποίων οι ενήλικες, σε κάθε εποχή, ασκούν τα καθήκοντά τους έναντι των παιδιών δεν έγιναν αντικείμενο τόσων αμφιβολιών ή ανησυχιών για ό,τι μπορεί ακόμα να επιφυλάσσει το μέλλον -και, συγχρόνως, τέτοιας νοσταλγίας για ένα παρελθόν τόσο πιο εξωραϊσμένο όσο περι...

"Σε μια εποχή δυσκολιών, η καθημερινή ζωή γίνεται άσκηση στην επιβίωση. Οι άνθρωποι ζουν μόνο στο σήμερα. Σπάνια κοιτάζουν πίσω, για να μη παραδοθούν σε μία παραλυτική νοσταλγία· και αν κοιτάζουν μπρος, είναι για να δουν πώς μπορούν να προστατευθούν από τις συμφορές που σχεδόν όλοι περιμένουμε σήμερα. Η συναισθηματική ισορροπία απαιτεί σήμερα έναν ελάχιστο εαυτό, και όχι τον επιβλητικό εαυτό του πρόσφατου παρελθόντος." Έτσι ξεκινά το βιβλίο του ο Κρίστοφερ Λας και στις τριακόσιες σελίδες που ακολουθούν στηρίζει τα λεγόμενά του. "Ακόμη πιο πολύτιμο από τον πολυεγκωμιασμ...

Είναι άραγε οι ιδέες ολοκληρωτικά δέσμιες των πολιτισμικών, κοινωνικών και ιστορικών ντετερμινισμών τους; Μπορούν άραγε να απελευθερωθούν από αυτούς; Είναι άραγε το πνεύμα ολοκληρωτικά δέσμιο των κατεστημένων ιδεών; Πώς, τότε, γίνεται να εμφανίζονται και να διαδίδονται καινούργιες ιδέες; Πώς μια κουλτούρα επιτρέπει την ανάπτυξη μιας ιδέας που θα την καταστρέψει; Ο τέταρτος τόμος της "Μεθόδου" είναι η συνέχεια της "Γνώσης της γνώσης", έργο στο οποίο εξετάστηκε η ιδέα από τη σκοπιά του ανθρωπίνου πνεύματος/εγκεφάλου (ανθρωπολογία της γνώσης). Αυτός ο τόμος εξετάζει την ιδέ...

Σε τι συνίσταται η θρυλούμενη "κοινωνία της γνώσης και των πληροφοριών"; Τι είδους μεταβολές επιφέρει στις οικονομικές διαδικασίες, στην εκπαίδευση, την οικοδόμηση της ανθρώπινης υποκειμενικότητας, την πολιτική αντιπροσώπευση; Η έκδοση αυτή υπαγορεύθηκε από την ανάγκη για εμβάθυνση σε όσα, εδώ και χρόνια, έχουν δρομολογηθεί για την εκπαίδευση συνολικά και για την τριτοβάθμια εκπαίδευση ειδικότερα, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό που κυρίως τη διακρίνει είναι ότι δεν περιορίζεται απλώς σε κριτική ανάλυση της πραγματικότητας, αλλά επεκτείνεται σε μια σ...

Το δέκατο εργαστήρι των Τοπικών, με θέμα "Γνώση χρήσης: Η γνώση των νέων τεχνολογιών: Συγκρότηση, χρήση, διαχείριση και εκμάθηση", πραγματοποιήθηκε στα Μεστά της Χίου στις 5-8 Σεπτεμβρίου 2002 με την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Σ. Νιάρχος.

"Το κεντρικό ερώτημα για την κοινωνιολογική θεωρία μπορεί να τεθεί ως εξής: Πώς είναι δυνατόν τα υποκειμενικά νοήματα να μετατραπούν σε αντικειμενικές πραγματικές καταστάσεις; Πώς είναι δυνατόν η ανθρώπινη δραστηριότητα να παράγει έναν κόσμο πραγμάτων;" "Οι βασικές θέσεις της επιχειρηματολογίας αυτού του βιβλίου υπονοούνται από τον τίτλο και τον υπότιτλό του: η πραγματικότητα κατασκευάζεται κοινωνικά και η κοινωνιολογία της γνώσης πρέπει να αναλύσει τη διαδικασία με την οποία συμβαίνει." Το βιβλίο των Μπέργκερ και Λούκμαν, που σημάδεψε τη στροφή των κοινωνικών επιστημών σ...

O αμερικανός ιστορικός και κοινωνιολόγος Kρίστοφερ Λας (1932-1994) έγραψε το βιβλίο αυτό, που διαβάστηκε πολύ στη χώρα του και στο εξωτερικό, το 1979. Θεωρεί χαρακτηριστικό της ζωής στην Aμερική της δεκαετίας του 1970 τον "ναρκισσισμό". O συγγραφέας αναφέρεται στην υποδοχή και την επίδραση του βιβλίου του σε ένα Eπίμετρο που έγραψε το 1990 και περιλαμβάνεται στην παρούσα έκδοση. "Eκπληκτική κατανόηση της σύγχρονης ζωής, με μία ηθική πεποίθηση που σπάνια συναντάται στη σημερινή ιστορία και κοινωνιολογία οι οποίες έχουν ξεκοπεί από τις ηθικές αξίες. O Λας συνέλαβε πράγματι...

Για να κατανοήσουμε τα ζητήματα που τίθενται σχετικά με την ανάγνωση στις μέρες μας, κάποια από τα οποία θίγονται στα κείμενα που ακολουθούν, είναι χρήσιμο να επιχειρήσουμε μια σύντομη αναδρομή στην κοινωνική ιστορία της ανάγνωσης στη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων. Στόχος αυτής της αναφοράς δεν είναι η διεξοδική ανάλυση των εκδοχών της πρακτικής, αλλά μια περιδιάβαση στις πιθανές οδούς που μπορεί να ακολουθήσει η ανάγνωση και να επηρεάσει τον τρόπο ζωής και σκέψης των κοινωνιών. Θα περιοριστώ στην παρουσίαση του κοινωνικού ρόλου της ανάγνωσης στη Δυτική Ευρώπη, μια και...

"Διότι συχνά το διαδιδόμενο αλλάζει με τη διάδοση εκείνο ακριβώς το νόημα, το οποίο περηφανεύεται κανείς πως διαδίδει. Μόνο μια ευθύγραμμη και άρρηκτη αντίληψη της πνευματικής προόδου παρακάμπτει αμέριμνα το ποιόν μιας μόρφωσης που κοινωνικοποιήθηκε σε ημιμόρφωση. Αντίθετα, η διαλεκτική σύλληψη δεν πλανάται για την αμφισημία της προόδου εν μέσω της καταπιεστικής ολοκληρωτικότητας. Η όξυνση των ανταγωνισμών δηλώνει, ότι όλες οι επιμέρους πρόοδοι στη συνείδηση της ελευθερίας συντελούν και στη συνέχιση της ανελευθερίας".