Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Σκοπός του βιβλίου είναι να αποτελέσει μια εισαγωγή για τους σπουδαστές - είτε το αντικείμενο των σπουδών τους σχετίζεται με την Ελλάδα είτε απλώς ενδιαφέρονται για αυτήν -, που θέλουν να γνωρίζουν γιατί η Ελλάδα και οι Έλληνες προκάλεσαν το ενδιαφέρον στο παρελθόν και συνεχίζουν να το προκαλούν ακόμη και σήμερα. Η εικονογράφηση είναι επιλεγμένη για να συμβάλει στην κατανόηση του κειμένου και δε λειτουργεί ως διακοσμητικό στοιχείο. [...]

H διαμόρφωση της ελληνικής συνείδησης Tο αριστούργημα του Iάσονα Eυαγγέλου σε νέα έκδοση: η ελληνική γλώσσα, η ελληνική ιστορία, η ελληνική μυθολογία, η ελληνική κοσμολογία, η ελληνική θρησκεία, η ελληνική φιλοσοφία, η ελληνική επιστήμη, η ελληνική τέχνη, η ελληνική παιδεία, όλοι οι θαυμαστοί παράγοντες που συνέθεσαν το μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού μαζί με τις σύγχρονες προεκτάσεις τους στη διαμόρφωση της νεοελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας σ' έναν καλαίσθητο τόμο κατανοητό από όλους.

"Ο τόμος "Ελληνικοί τρόποι. Πώς οι Έλληνες δημιούργησαν τον δυτικό πολιτισμό" θα μπορούσε να εκληφθεί ως η συνέχεια του έργου "Ο ελληνικός τρόπος" της Ίντιθ Χάμιλτον, βιβλίο που έγινε κλασικό από τη στιγμή που κυκλοφόρησε, πριν από 68 χρόνια, υπό την έννοια ότι διαπαιδαγώγησε δύο γενιές αναγνωστών και διαμόρφωσε συνειδήσεις επί συνειδήσεων σχετικά με το τι οφείλει η ανθρωπότητα στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ο Μπρους Θόρντον, καθηγητής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Φρέσνο, έρχεται με το βιβλίο του "Ελληνικοί τρόποι" να προσθέσει νέ...

Πρόκειται για μια μελέτη που πραγματεύεται το ρόλο των στεφάνων και των κλάδων της ελιάς στη λατρεία, στην καθημερινή ζωή και τους αγώνες και παράλληλα επεκτείνεται στη μελέτη της ίδιας της ελιάς ως δέντρου που χαρακτηρίζει το ελληνικό και το ευρύτερο μεσογειακό περιβάλλον. Φιλοδοξεί να προβάλλει το ρόλο του πιο αντιπροσωπευτικού δέντρου της ελληνικής χλωρίδας στον ελληνικό πολιτισμό, την αρχαία θρησκεία, όπως εκφράζεται με το συμβολικό ρόλο του στεφάνου, σε συνδυασμό με το αθλητικό ιδεώδες, αλλά και τη νεότερη λατρεία.. Αναλυτικότερα: Στο πρώτο μέρος του βιβλίου γίνεται...

Κάποτε, που ο Σωκράτης συναντήθηκε σ' ένα σοκάκι με τον νεαρό Ξενοφώντα, του έκλεισε τον δρόμο με το μπαστούνι του και τον ρώτησε πού μπορεί να βρει κανείς καλά σανδάλια. Ο Ξενοφών δεν δυσκολεύτηκε να του απαντήσει. Στην ερώτηση, όμως, "πού γίνονται άνθρωποι καλοί και αγαθοί" δεν μπόρεσε να απαντήσει. Τότε ο μεγάλος σοφός τού είπε: "Έπου και μάνθανε". Ο δάσκαλος των αιώνων Σωκράτης δεν έπαψε στιγμή να απευθύνει σε όλους μας την ίδια παραίνεση. Αυτό που εξέλιπε είναι η προθυμία με την οποία ο Ξενοφών ακολούθησε τον διδάσκαλο. Το παρόν βιβλίο γράφτηκε χάρη στους μαθητές...

Από της εμφανίσεως της ελλ. φυλής έως σήμερα, δεν εφάνη καμμιά συνολική εργασία, εξηγούσα εκ ρίζης ολόκληρον το ελληνικόν φαινόμενον, με βάσιν την γνώσιν της ελλ. γης και του ελλ. ζώου, αναλύουσα ολόκληρον το παρελθόν και το παρόν και εξ αυτών ανασυνθέτουσα και σχεδιαγράφουσα το αύριον. Αι ξέναι εργασίαι, αι περισσοτέραι τμηματικαί, αναλύουν ψυχρώς το παρελθόν και ούτε είνε η δουλειά του ξένου να οδηγήση τον νοικοκύρη πως να φτιάση το σπήτι του. Αι δε ελληνικαί -ψυχρώς φιλελληνικαί μάλλον- ηλίθια μιμητικαί και μεταφραστικαί, τίποτα δεν λέγουν διά το αύριον. [...] (απόσπασμ...

Σε μια περίοδο κρίσης, όχι μόνον οικονομικής, αλλά πρωτίστως ηθικής, κοινωνικής, πολιτισμικής, η ανάγκη για την επαναβεβαίωση του ιστορικού μας παρελθόντος είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Το γενικότερο κλίμα παραπληροφόρησης και σκοταδισμού βουλιάζει τον σύγχρονο Έλληνα ολοένα και περισσότερο σε πνευματική ανυπαρξία. Μέσα σ' αυτό το νοσηρό κλίμα, ο συγγραφέας της "Εισαγωγής στον νεοελληνικό πνευματικό πολιτισμό" στοχεύει στο να δώσει, με όσο το δυνατόν πιο περιληπτικό τρόπο, τις βασικές αρχές, τις έννοιες και τα πρόσωπα γύρω από τους σημαντικότερους τομείς της νεοελληνικής π...

Η προϊστορική, πρωτοελληνική U-RU-PI-JA-JO, κατά τη Linear B' υπήρξε τόπος μητριαρχικού πολιτισμού πρωτοθρησκείας και λατρείας της Magna Mater, καθώς και τόπος όπου ελάμβαναν χώρα πρωτοελληνικά παιχνίδια γυναικών. Η πρωτοελληνική Ολυμπία έγινε τόπος συνάντησης Πρωτοελλήνων και Ελλήνων, μετά την οποία επιβλήθηκε ο ελληνικός πατριαρχικός πολιτισμός με θρησκεία το Πάνθεον, το οποίο είναι συγκρητιστικό και όπου κυριαρχεί ο πατήρ των θεών και των θνητών ο Ζευς. Ο Ζευς αναδείχθηκε σε υπέρτατο θεό της Ολυμπίας, προς τιμήν του οποίου ελάμβαναν χώρα γιορτές, τα Ολύμπια, αγώνες, οι π...

Καθώς ο εικοστός αιώνας έχει, ήδη, συμπληρώσει τον κύκλο του, μοιραία στο πέρασμά του συμπαρασύρει πανάρχαιους κοινωνικούς θεσμούς και καθιερωμένες συνήθειες του λαού μας, που με την ηθική και ποιοτική αξία τους σφράγισαν αιώνες. Για τους ανθρώπους του Ελλαδικού χώρου, που διαφοροποιείται και χάνεται, μερικές από τις παραδόσεις με πανάρχαιες ρίζες και άφθαρτη γνησιότητα σιγά-σιγά αφανίζονται μαζί μ' αυτούς που τις βίωσαν και τους καταξίωσαν. [...] Έχουμε λοιπόν χρέος να καταγράψουμε φωτογραφικά, με τον αμείλικτο ρεαλισμό του φακού, ζωντανές μαρτυρίες αυτής της εποχής για τι...

Παλιότερα θεωρούνταν από πολλούς και μάλιστα ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα, αλλά και ευρύτερα, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δημιουργήθηκε από μόνος του, με ένα είδος παρθενογένεσης. Και ενώ όλοι αναγνώριζαν τη μεγάλη επίδραση και προσφορά του ελληνικού πολιτισμού στο ρωμαϊκό, ελάχιστοι ή πολύ λίγοι αναγνώριζαν αντίστοιχα την πολύ μεγάλη προσφορά και επίδραση των ανατολικών πολιτισμών στον ελληνικό. Αυτό βέβαια είχε και τις αιτίες του. Μεταξύ άλλων τους τελευταίους αιώνες είχαν αναπτυχθεί πρώτα η Ευρώπη και μετά οι ΗΠΑ, οι οποίες είναι αμφίβολο...

Είναι το ολιγότερο απώλεια χρόνου να σπαταλούμε σελίδες βιβλίων ή ομιλιών και να εξηγούμε ότι δεν είναι η Ελληνική η μόνη γλώσσα στον κόσμο. Όμως όλα τα μεγάλα αριστουργήματα γράφτηκαν στην Ελληνική γλώσσα. Μία γλώσσα που συνεχώς πλάθεται και διαπλάθεται, προχωρώντας με νέες αλλοιώσεις, νέες προσθήκες και καινούργια δημιουργήματα. Μέσω αυτής της γλώσσας που δημιουργεί έννοιες, όσο κι αν την απογυμνώνουν διάφορες σκοπιμότητες, όσο κι αν την αλλοιώνουν, ότι κι αν κάνουν, τα μεγάλα διαχρονικά της έργα θα υπάρχουν όσο ο άνθρωπος ζει πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη. Οι επιστήμονες π...

Το πρόσωπο της Ελλάδας, η ταυτότητά της, η επιβίωσή της, η δόξα της, από τους παμπάλαιους καιρούς μέχρι τους σημερινούς, είναι ο πολιτισμός της... Κι αυτός ο πολιτισμός, παλαιός και νεότερος, κινδυνεύει παγκόσμια σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Γι’ αυτό και χρειάζεται η Ελλάδα στο όνομα αυτού του οικουμενικού της πολιτισμού, να έρθει (όπως και στην Αναγέννηση) στο προσκήνιο. Χρειάζεται να την ανακαλύψει ξανά η ανθρωπότητα, που σήμερα κινείται χωρίς μπούσουλα και χωρίς αξίες, γονατισμένη μπροστά στο 1% του είδους, που κατέχει σχεδόν όλον τον πλούτο της γης και των εργ...

Γιατί ήξεραν να πολεμούν όπως ο Αχιλλέας χωρίς να χάνουν την ανθρωπιά τους, ήξεραν να αισθάνονται και να δακρύζουν όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα χωρίς να χάνουν τη λογική τους, ήξεραν να γλεντούν και να μεθούν χωρίς να χάνουν το χιούμορ τους. Κυβερνήτες του εαυτού τους, ήξεραν να κυβερνηθούν απ' τους ομοίους τους. Έμαθαν να βλέπουν τον κόσμο πέρα απ' αυτό που έβλεπαν τα μάτια τους και ν' απολαμβάνουν το αισθητό με τα έργα της τέχνης τους. Γι' αυτό έχουν σημασία οι Έλληνες, σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Μέσα από το βλέμμα των άλλων ο Νίκος Αλιάγας ανακαλύπτει τον πλούτο της προσωπικής του ιστορίας: είναι ο Έλληνας στη Γαλλία -ο Γάλλος στην Ελλάδα. Στο βιβλίο του μας καλεί να μοιραστούμε μαζί του αυτή την πολύτιμη κληρονομικά και μας προσκαλεί να τον συνοδεύσουμε στο ταξίδι του: ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο. Στη δική του Ελλάδα, μια χώρα που γνώρισε και αγάπησε μέσα από τις διηγήσεις του Σπύρου, του παππού του. Μας καλεί να ακολουθήσουμε τα ίχνη των θεών και των ηρώων της αρχαίας Ελλάδας, δείχνοντάς μας παράλληλα έναν τρόπο για να αντιστεκόμαστε στον παραλογισμό και...

Η χιλιετία που καλύπτει η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είναι ίσως οι λιγότεροι γνωστοί χρόνοι της ελληνικής ιστορίας. Γνωρίζουμε πολλά για τους συνεχείς πολέμους της, τους μεγάλους αυτοκράτορες, τους μεγάλους ιεράρχες. Αλλά γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για το μέγα πολιτισμό της Αυτοκρατορίας, που υπήρξε ασφαλώς το πρώτο στην ιστορία οργανωμένο κράτος δυτικοευρωπαϊκής μορφής· με μέση, ανώτερη και ανώτατη παιδεία, με κρατικό μηχανισμό, οικονομική πολιτική, βιομηχανία, ναυτιλία, εξωτερικό και εσωτερικό εμπόριο, κοινωνική πρόνοια, γράμματα και τέχνες. [...]

Το κλασικό έργο "Βυζαντινός Πολιτισµός" (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453. Επί αιώνες οι ιστορικοί της ?ύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνο...

Το κλασικό έργο "Βυζαντινός Πολιτισµός" (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453. Επί αιώνες οι ιστορικοί της ?ύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνο...