Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι συζητήσεις για την παρακμή της πολιτιστικής σημασίας της ποίησης ασφαλώς δεν είναι κάτι καινούργιο. Όσοι αναλαμβάνουν να την υπερασπιστούν, από τον σερ Φίλιπ Σίντνεϋ και τον Σέλλεϋ ως τον Στήβενς και τον Χήνυ, προσπαθούν να αποδείξουν πως το "γενναίον ψεύδος" της ποίησης, ό,τι δηλαδή ο Πλάτων τόσο φλογερά απέρριψε (έχοντας, ωστόσο, ο ίδιος προστρέξει επανειλημμένα σ' αυτό), είναι πολύτιμο μέρος της αίσθησής μας για τη ζωή. Σήμερα, όμως, συχνότερα παρά ποτέ, απαγγέλλεται η οριστική καταδίκη της ποίησης: η "τέχνη των τεχνών" έχει αποβιώσει· βιβλία και άρθρα με τίτλους όπως...

Το έθνος που δεν αποκοµίζει το µέγιστο από τα καλύτερα έργα των καλλιτεχνών του είναι εξ ορισµού ανόητο. Ο καλλιτέχνης είναι ένας από τους ελάχιστους που παράγουν. Ο καλλιτέχνης, ο αγρότης και ο τεχνίτης παράγουν πλούτο. Οι υπόλοιποι είναι απλοί µεταπράτες και τον καταναλώνουν. Η καθαρή αξία της καλής τέχνης για τον τόπο στον οποίο παράγεται έχει υπολογιστεί λογαριθµικά. [...] Όταν γινόταν η συζήτηση για την πώληση του έργου τού Χολµπάιν Η δούκισσα του Μιλάνου σε έναν Αµερικανό, η Αγγλία αγόρασε τον πίνακα έναντι τριακοσίων πενήντα χιλιάδων δολαρίων. Υπολόγισαν ότι πολλοί θ...

[...] Το Συμπόσιο φέτος είναι αφιερωμένο στους δύο μεγάλους πνευματικούς άνδρες της Λευκάδας, τον Ιωάννη και Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο, το μεγάλο και πάντα επίκαιρο ποιητή Οδυσσέα Ελύτη και στον προβληματισμό που ανακύπτει από τα μεγάλα επιτεύγματα της τεχνολογίας και της επιστήμης και της χρήσης τους από τον άνθρωπο. Και τα τρία θέματα είναι σπουδαιότατα. [...] (από την προσφώνηση της Δέσποινας Καλέζου, φιλολόγου, αντιδημάρχου Λευκάδας) Αναλυτικά περιέχονται οι εισηγήσεις: Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης - Ανθούλα Δανιήλ, "Οδυσσέας Ελύτης, ο ποιητής του νυν και του αιέν" Β...

Η μικροψυχία του καιρού δεν είναι έξω από μας. Αν η επιθυμία μας να μιλήσουμε στον διπλανό μας και να του μεταφέρουμε το πνεύμα αυτό που ονομάζουμε ποίηση είναι ισχυρή, τότε δεν θα ήταν καλό ν’ αναζητήσουμε μέσα μας τη μικροψυχία και να την κατανικήσουμε ώστε να επιτύχουμε αυτόν το σκοπό μας; Κάτι που δεν γίνεται ούτε χωρίς κόπους ούτε χωρίς θυσίες. Αυτό είναι άλλωστε και το στοίχημα των ημερών. O εγκλωβισμός του σύγχρονου ανθρώπου ίσως άδηλα μας προτείνει και κάποιους άλλους τρόπους για μια διαφορετική λειτουργία της ποίησης, παρά την αντιποιητικότητα των καιρών. Μιας ποίη...

Αφετηρία για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου αποτέλεσε η γενική υπόθεση ότι η ποίηση, ακόμη και σήμερα, δεν πληροί στην ελληνική σχολική εκπαίδευση το ρόλο και το χώρο που της αρμόζει. Φιλοδοξεί επομένως να καλύψει ένα κενό στην παιδαγωγική της ποίησης, διατυπώνοντας τις δικές του προτάσεις ως προς την προσέγγισή της, εξετάζοντας ζητήματα γλώσσας, ύφους, θεωρίας, και θίγοντας το θέμα της αισθητικής από την άποψη της φύσης και λειτουργίας της ποίησης.... (από την εισαγωγή)

Στα Πρακτικά του εικοστού όγδοου Συμποσίου Ποίησης ειδικοί μελετητές διερευνούν την εικονιστική οντολογία της ποίησης και το ρόλο της εικόνας από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας στην ελληνική, τη λατινική και τη θρησκευτική ποίηση, τη σύζευξη λόγου και εικόνας στα ελληνιστικά τεχνοπαίγνια και στα γιαπωνέζικα haiga και στις σύγχρονες ποιητικές τεχνοτροπίες της βιντεοποίησης και της κυβερνοποίησης. Ερευνητές από το χώρο των εικαστικών τεχνών, τη ζωγραφική, την αρχιτεκτονική, τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο, και των θετικών επιστημών, εξετάζουν τη σχέση των εικαστικών τεχν...

Τα Πρακτικά του 33ου Συμποσίου Ποίησης είναι αφιερωμένα στην Αλογία, ένα κεντρικό θέμα για την ποίηση και τη φύση της γλώσσας γενικότερα. 14 ειδικοί εισηγητές διερευνούν την αλογία ως παρέκκλιση στο φωνολογικό-μορφολογικό και στο συντακτικο-σημασιολογικό επίπεδο και προσπαθούν να προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά της στην αρχαία Ελλάδα, το δημοτικό τραγούδι, την ποίηση για παιδιά, τον υπερρεαλισμό και τη σύγχρονη ποίηση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά και από την πλευρά της ψυχανάλυσης. Μεταξύ άλλων παρουσιάζονται τα κείμενα των Γιώργου Αράγη, Αλέξη Ζήρα, Κατερίνας Συνοδι...

Βάθος είναι η φανταχτερή ασημαντολογία, η κακόγουστη επιτήδευση, τα φτηνά ευφυολογήματα, οι εκτροπές που ευτελίζουν το υψηλό ύφος. Είναι κυρίως ένα πάθος άκαιρο, χωρίς νόημα ή χωρίς μέτρο. Στο Περί βάθους, την ειρωνική αντιστροφή του Περί ύψους, ο Πόουπ στρέφει τα βέλη του στους βαρετούς και ανέμπνευστους δημιουργούς, στην ψεύτικη εμβρίθεια που κρύβεται πίσω από τη μεγαλοστομία και τη σοβαροφάνεια, στις έτοιμες συνταγές και στις ποιητικίζουσες κοινοτοπίες. Προτάσσει έναν ασυμβίβαστο κριτικό Διαφωτισμό, που έχει σήμερα ζωτική σημασία, καθώς αντιτίθεται τόσο στη συντηρητική ε...

Θεωρούμενος ως ένας από τους κορυφαίους ποιητές του 20ού αιώνα, ο Τόμας Στερνς Έλιοτ είναι αναμφισβήτητα και ο σημαντικότερος λογοτεχνικός κριτικός. Οι απόψεις του για τη λογοτεχνία και τη λογοτεχνική κριτική αποτέλεσαν τη βάση της αγγλοσαξονικής Νέας Κριτικής και διαμόρφωσαν καθοριστικά, και διεθνώς, τη μοντερνιστική προσέγγιση της λογοτεχνίας. Η βασική θέση του Έλιοτ περιέχεται στην πεποίθησή του ότι η λογοτεχνική κριτική θα πρέπει να συμπληρώνεται από μιαν ηθική και οντολογική οπτική. Επιμένοντας, εις πείσμα των εστέτ, ότι η μεγάλη ποίηση δεν θα έπρεπε να αξιολογείται μό...

"Αυτό που δυσκολεύει τον ποιητή να μην πει ψέματα είναι ότι στην ποίηση όλα τα γεγονότα και τα πιστεύω παύουν να είναι αληθινά ή ψεύτικα και γίνονται δυνάμει ποιητικά θέματα. Ο αναγνώστης δεν είναι απαραίτητο να συμμερίζεται τα πιστεύω που εκφράζονται στο ποίημα για να το απολαύσει. Επειδή ακριβώς ο ποιητής έχει συνείδηση του παραπάνω, βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με τον πειρασμό να χρησιμοποιήσει μιαν ιδέα ή ένα πιστεύω, όχι γιατί ο ίδιος πιστεύει ότι είναι αληθινό, αλλά επειδή θεωρεί ότι προσφέρεται για ποιητική εκμετάλλευση. Πολλές φορές μπορεί να μην είναι εντελώς απαρ...

"Η γνήσια ποίηση είναι αντιβιογραφική. Η πατρίδα του ποιητή είναι το ποίημά του· αλλάζει από το ένα ποίημα στο άλλο. Οι αποστάσεις είναι οι παλιές, οι αιώνιες: άπειρες όπως το σύμπαν των κόσμων, όπου το κάθε ποίημα προσπαθεί να επιβιώσει και να επιβληθεί ως -μικροσκοπικό- άστρο. Άπειρες όπως και η απόσταση ανάμεσα στο εγώ και το εσύ του ποιητή: κι από τις δύο πλευρές, κι από τους δύο πόλους ρίχνεται γέφυρα. Διότι ο τόπος του ποιήματος είναι στη μέση, στα μισά του δρόμου, εκεί όπου προσδοκάται η κολόνα της στήριξης, από πάνω ή από κάτω. Από πάνω: αόρατα και αβέβαια. Από κάτω...

"Ο κόσμος της ποίησης" είναι μια θεωρία και ταυτόχρονα μια ασκητική συνδυασμένη με ιστορία, που έχει σκοπό να εξετάσει, να παρουσιάσει και να εξηγήσει τον "κόσμο" και τον "διάκοσμο" του ποιητικού φαινομένου, ερμηνεύοντάς το ως εκδήλωση, ως δύναμη και ως συνιστώσα του ανθρώπινου πολιτισμού. Ως "κόσμος" στην μελέτη αυτή νοείται όχι μόνο το σύνολο των αντικειμενικών στοιχείων που συγκροτούν τα φυσιολογικά και ιστολογικά μέρη του ποιητικού λόγου, αλλά και οι πληθυσμοί που ενοίκησαν ή ενοικούν στις παρυφές των άδυτών του αποτελώντας το έμψυχο υλικό του, ενώ ως "διάκοσμος"...

"Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είναι ένας εκπρόσωπος εκείνης της πλειάδας των Ελλήνων ποιητών που πρόσφεραν μια ζωτική και ανέλπιστη συμβολή στην παγκόσμια λογοτεχνία της εποχής μας, και το πλούσιο ποιητικό έργο του έξοχου αυτού λυρικού αποτελεί μια κορυφαία στιγμή της σύγχρονης νεοελληνικής ποίησης, βρίσκοντας αναγνώριση και 'έξω από την πατρίδα του'". [Από το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής του Πανεπιστημίου της Βιέννης, που απένειμε στον Τάκη Βαρβιτσιώτη το Διεθνές Βραβείο Γκόντφριντ φον Χέρντερ, 1994]. "Εάν ο Σολωμός είναι ιδρυτής της νεοελληνικής ποίησης, ο Παλαμάς ο γεν...