Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μασιμιλιάνο Παρέντε, ένας από τους πιο επιτυχημένους ιταλούς συγγραφείς της εποχής μας, έχει τον τρόπο του να σε ιντριγκάρει, το χάρισμα να σε διασκεδάζει και ενίοτε την ικανότητα να σε εκνευρίζει. Είναι όμως απολύτως βέβαιο πως η αφήγησή του δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Στην "Ηλιθιοκρατία" ανατέμνει με χειρουργική ακρίβεια και μεγάλες δόσεις βιτριολικού χιούμορ τους κοινούς τόπους της πατρίδας του και τις αφελείς πεποιθήσεις των ανθρώπων. Σαρκάζει την πραγματικότητα της σύγχρονης Ιταλίας, ανάμεσα σε πολιτικούς και "αντιπολιτικούς" σαλτιμπάγκους, αφελείς ψηφοφόρο...

Ο Πέτρος Τατσόπουλος επιχειρεί να ανακατέψει την τράπουλα δίχως να υπολογίζει το κόστος ή την ενόχληση. Με κείμενα της περιόδου 2017-2019, όπου συνδυάζονται θραύσματα από τις προσωπικές του αναμνήσεις που δεν στερούνται αυτοσαρκασμού με εντυπώσεις από διαβάσματα, ακούσματα και θεάματα, ανασυνθέτει το ομαδικό πορτρέτο μιας κοινωνίας με παθογένειες πολύ βαθύτερες από τις επικαιρικές ή τις επιφανειακά κομματικές και φέρνει στο φως σκελετούς από την ντουλάπα. Με την αιχμηρή του ματιά και με απροσδόκητους συνειρμούς, αποπειράται ν’ αναπροσδιορίσει τη θέση της Ελλάδας στον σύγχρο...

Ο Πέτρος Τατσόπουλος επιχειρεί να ανακατέψει την τράπουλα δίχως να υπολογίζει το κόστος ή την ενόχληση. Με κείμενα της περιόδου 2017-2019, όπου συνδυάζονται θραύσματα από τις προσωπικές του αναμνήσεις που δεν στερούνται αυτοσαρκασμού με εντυπώσεις από διαβάσματα, ακούσματα και θεάματα, ανασυνθέτει το ομαδικό πορτρέτο μιας κοινωνίας με παθογένειες πολύ βαθύτερες από τις επικαιρικές ή τις επιφανειακά κομματικές και φέρνει στο φως σκελετούς από την ντουλάπα. Με την αιχμηρή του ματιά και με απροσδόκητους συνειρμούς, αποπειράται ν’ αναπροσδιορίσει τη θέση της Ελλάδας στον σύγχρο...

ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 1941: ... Δια να γράψη κανείς επομένως τοιαύτην μελέτην εχρειάζετο μέγα θάρρος και ήτο αδύνατον να επιτύχη αν δεν ήτο πρώτης γραμμής... (Δ. ΝΙΤΣΟΣ) ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ, 1941: Εμείς οι βλάκες ανανεώνουμε τον κόσμο και βοηθάμε την πρόοδό του. Γιατί η πρόοδος είναι κίνηση - δεν είναι καρέκλα... (Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ) ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ, 1941: ... Αφού ο βλάκας βρίσκεται στα πρόσω κι ο έξυπνος στα μετόπισθεν... τότε μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι! (Π. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ) ΠΡΩΙΑ, 1941: Οι βλάκες είναι οι πραγματικά ευφυείς και οι λεγόμενοι "ευφυείς" είναι οι πραγματικά βλάκες....

Ο συλλογικός τόμος "Μάης του '68: Η ρωγμή" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1968, στη Γαλλία. Η συλλογή "Είκοσι χρόνια μετά" έδινε, το 1988, έναν πρώτο απολογισμό των γεγονότων. Με τις "εν θερμώ" αναλύσεις και τις ερμηνείες των ίδιων συγγραφέων, του Κορνήλιου Καστοριάδη, του Κλοντ Λεφόρ και του Εντγκάρ Μορέν, είκοσι χρόνια μετά, η παρούσα έκδοση παρέχει στον αναγνώστη μια πολυδιάστατη θεώρηση του Μάη του '68, επιτρέποντάς του να εξετάσει αυτή την κομβική στιγμή του 20ού αιώνα.

"Σίγουρα, η Καταστασιακή Διεθνής δεν είναι το φάντασμα που στοιχειώνει τον βιομηχανικό πολιτισμό μας, όπως και ο κομμουνισμός το 1848 δεν ήταν το φάντασμα που στοιχειώνε την Ευρώπη". Frangois Chatelet, Nouvel Observateur, 3.1.1968 "Για τον Ντεμπόρ ο καπιταλισμός και ο κομμουνισμός είναι δύο εφιαλτικές όψεις της ίδιας υποδούλωσης του ατόμου σε έναν πολιτισμό παραγωγών και καταναλωτών". Marc Slonim, New York Times, 21.4.1968 "Ήταν μια από εκείνες τις σπάνιες μάχες που, ακόμα κι αν χάθηκε, συνέχισε να καθορίζει τον πόλεμο μας για αρκετά χρόνια μετά". Guy Debord

Μια σειρά μικρών βιβλίων που μας συστήνουν έναν άλλο τρόπο ζωής. Αφηγήσεις για τον λυρικό βίο της πόλης. Οδηγίες χρήσης του χρόνου. Χάρτινα survival kit για τους ιχνηλάτες του αστικού τοπίου. Από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη, την Ομάδα Καντράν, και τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης.

Ένα βιβλίο περιήγησης στα οδοφράγματα και τις απεργίες, την πολιτική και τους αγώνες για χειραφέτηση 1968. Λίγο πριν, λίγο μετά. Στη Γαλλία του Μάη, στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, στη Γερμανία και την Ιταλία, στο Μεξικό και το Βιετνάμ. Μια ριζοσπαστική ρωγμή που διακόπτει την ευφορία της "χρυσής τριακονταετίας" και ξαναφέρνει στο προσκήνιο ξεχασμένες λέξεις, ξορκισμένα φαντάσματα. Στις ίδιες τις μητροπόλεις του δυτικού κόσμου. Ένα ορμητικό ποτάμι αμφισβήτησης αλλά και αναζήτησης πέρα από τα "ιερά και τα όσια" του υφιστάμενου συστήματος, που τροφοδοτείται από πολλούς χείμαρ...

Το εμβληματικό κείμενο του "ευφυούς" Έλληνα διανοητή, κοινωνιολόγου, δημοσιογράφου, συγγραφέα και ποιητή Ευάγγελου Λεμπέση, γραμμένο μέσα στην Κατοχή (1941), έρχεται στις μέρες μας να υψώσει ισχυρή ασπίδα στη χυδαιότητα, την αναξιοκρατία και τα κοινωνικά συστήματα που ποδοπατούν την ανθρώπινη ζωή. Το κείμενο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και συζητήσεις στον τύπο της εποχής, αλλά και αργότερα. Αφιερώνεται από το συγγραφέα "εις τους δυναστευομένους από τους βλάκες, δηλ. στους ευφυείς!" Το βιβλίο γράφτηκε στην Καθαρεύουσα, αλλά εδώ δημοσιεύεται παράλληλα και η απόδοση του...

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, από το πρώτο έτος της Αρχιερατείας του και για είκοσι χρόνια (1995 -2015) ανελλιπώς, αλλά και μέχρι σήμερα σε ιδιαίτερη στήλη της μηνιαίας Εφημερίδας "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" σχολιάζει την επικαιρότητα μέσα από την θεολογία και την εμπειρία της Εκκλησίας. Ο σχολιασμός του Μητροπολίτη σε σύγχρονα θέματα, βασισμένος στην ορθόδοξη εκκλησιαστική ποιμαντική μάς μεταφέρει ειδήσεις και πληροφορίες για τον άνθρωπο, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την θρησκεία, την ιστορία, την επιστήμη, την παράδοση του τόπου. Χωρίς στοχασμο...

Στην "Κοινωνία του θεάματος"- που κυκλοφόρησε το 1967-, ο Guy Debord εκθέτει συνεκτικά τους τρόπους λειτουργίας της σύγχρονης κοινωνίας όπως διαμορφώνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 και γιγαντώνεται, παροξυσμικά και παρανοϊκά, έως τις μέρες μας. Μισό αιώνα μετά την πρώτη του έκδοση, αυτό το μοναδικό βιβλίο παραμένει δυναμικά επίκαιρο. Γράφει ο Debord: "Το θέαμα δεν μπορεί να εννοηθεί ως κατάχρηση ενός κόσμους της όρασης, ως το προιόν των τεχνικών μαζικής διάχυσης εικόνων. Είναι μάλλον μια Weltanschauung [κοσμοθεώρηση] που έγινε πραγματική, που εκφράστηκε υλικά. Είνα...

Ο σημερινός «επικοινωνιακός θόρυβος» που διαχέεται διαρκώς εν είδει «ζωντανής και έγκαιρης ενημέρωσης» συνιστά το πέπλο που σκεπάζει την πραγματικότητα. Είναι το προπέτασμα καπνού πίσω από το οποίο επιχειρούν οι εχθροί της αλήθειας και οι εκπρόσωποι των οργανωμένων συμφερόντων. Ο ορυμαγδός χιλιάδων πληροφοριών χτυπά καθημερινά σαν τσουνάμι το μυαλό των ανθρώπων, παρασύροντας μαζί του τη δυνατότητα κριτικής σκέψης, ψύχραιμης ματιάς και αποστασιοποιημένης προσέγγισης των πραγμάτων. Η χρηματοπιστωτική κρίση των τελευταίων ετών έχει ανοίξει μια μικρή σχισμή στο πέπλο αυτό, επιτ...

Στο βιβλίο παρουσιάζονται τα κινήματα της πρωτοπορίας που άρχισαν να συγκροτούνται και να δρουν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιστορία τους έμεινε μια κρυφή υποσημείωση, ένας θαμπός αστερίσκος στο βιβλίο της ανησυχίας του εικοστού αιώνα. Κι όμως, αν ο αιώνας μας κοχλάζει, συνέβαλαν αυτά ακριβώς τα κινήματα στην αύξηση της θερμοκρασίας - αυτά πυροδότησαν τους μηχανισμούς που οδήγησαν σε εκρήξεις, αυτά οργάνωσαν τον πυροκροτητή. Και τούτο, επειδή έτσι αποφάσισαν, έτσι θέλησαν, κι έτσι έδρασαν.

Στο βιβλίο παρουσιάζονται τα κινήματα της πρωτοπορίας που άρχισαν να συγκροτούνται και να δρουν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιστορία τους έμεινε μια κρυφή υποσημείωση, ένας θαμπός αστερίσκος στο βιβλίο της ανησυχίας του εικοστού αιώνα. Κι όμως, αν ο αιώνας μας κοχλάζει, συνέβαλαν αυτά ακριβώς τα κινήματα στην αύξηση της θερμοκρασίας - αυτά πυροδότησαν τους μηχανισμούς που οδήγησαν σε εκρήξεις, αυτά οργάνωσαν τον πυροκροτητή. Και τούτο, επειδή έτσι αποφάσισαν, έτσι θέλησαν, κι έτσι έδρασαν.

Ο συγγραφέας δεν ισχυρίζεται ότι είναι παντογνώστης, ώστε να μπορεί να έχει γνώμη επί παντός του επιστητού. Ούτε ότι είναι αλάθητος. Όμως, όντας θετικός επιστήμονας, έχει μάθει να χρησιμοποιεί συστηματικά, παντού και πάντοτε, τη Λογική. Εξοργίζεται λοιπόν όταν διαπιστώνει ότι αυτή καθημερινά όχι μόνον παραμερίζεται αλλά και συστηματικά διαστρέφεται? και ότι η Αλήθεια έχει εξαφανιστεί από τη ζωή μας. Αυτό που ο συγγραφέας με σιγουριά μπορεί να πει είναι ότι σήμερα, αν δεν δράσουμε αμέσως και δεν αλλάξουμε την οργάνωση της κοινωνίας μας, οδηγούμαστε τάχιστα σε Κοινωνική και Ο...

Γκόθαμ Σίτυ σήμερα. Δηλαδή Λος Άντζελες, Λονδίνο, Παρίσι, Αθήνα... Ο πολιτισμός του κεφαλαίου στο σημείο μετά την ακμή του. Στο σημείο πριν την κατάρρευση ή τη μετάλλαξή του. Στο σημείο όπου η αλαζονεία και η υπεροψία της εξουσίας είναι αναντίστοιχη της κοινωνικής της νομιμοποίησης. Χαρακτηριστικό καταρρέουσας δύναμης. Η Γκόθαμ Σίτυ ωστόσο δεν είναι υπαρκτή.

Αγάπη μου, σ' τ' ορκίζομαι, δεν έχω ιδέα πώς έγινε αυτό. Εγώ πήγαινα κάθε μέρα στη δουλειά μου. (Εντάξει, όχι και κάθε μέρα· τις Παρασκευές την κοπανούσα για να φτάσω νωρίς στο Σούνιο - ποιος πάει παρασκευιάτικα στην εφορία άλλωστε;) Είχα μόνο ένα αυτοκίνητο. (Το Smartάκι που πήρα για να παρκάρω εύκολα στο κέντρο δε μετράει· ούτε του παιδιού το Μini που το πήραμε μεταχειρισμένο.) Δεν πήρα δάνειο παρά μόνο όταν έπρεπε να αγοράσω το διαμέρισμα στη Φιλοθέη. (Και μη μου πεις τι δουλειά είχαμε εμείς οι Κορυδαλλιώτες στη Φιλοθέη - δηλαδή μόνο οι πλούσιοι έχουν ψυχή;) Σαν εφοριακό...

Αγάπη μου, σ' τ' ορκίζομαι, δεν έχω ιδέα πώς έγινε αυτό. Εγώ πήγαινα κάθε μέρα στη δουλειά μου. (Εντάξει, όχι και κάθε μέρα· τις Παρασκευές την κοπανούσα για να φτάσω νωρίς στο Σούνιο - ποιος πάει παρασκευιάτικα στην εφορία άλλωστε;) Είχα μόνο ένα αυτοκίνητο. (Το Smartάκι που πήρα για να παρκάρω εύκολα στο κέντρο δε μετράει· ούτε του παιδιού το Μini που το πήραμε μεταχειρισμένο.) Δεν πήρα δάνειο παρά μόνο όταν έπρεπε να αγοράσω το διαμέρισμα στη Φιλοθέη. (Και μη μου πεις τι δουλειά είχαμε εμείς οι Κορυδαλλιώτες στη Φιλοθέη - δηλαδή μόνο οι πλούσιοι έχουν ψυχή;) Σαν εφοριακό...