Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι κάνεις όταν συνειδητοποιείς πως έχεις όλα όσα επιθυμούσες αλλά εξακολουθείς να αισθάνεσαι άδειος; Τι κάνεις όταν όλα γύρω σου καταρρέουν; Το δεύτερο μέρος της αυτοβιογραφίας του Moby είναι ένα ταξίδι στον σκοτεινό λαβύρινθο της δόξας και τους δαίμονες που κρύβονται πίσω από τον τρόπο ζωής των διασήμων. Το καλοκαίρι του 1999 κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Play", που καθόρισε τη χιλιετία και εκτόξευσε τον καλλιτέχνη σε σούπερ σταρ. Βρέθηκε ξάφνου να κάνει παρέα με τον Ντέιβιντ Μπόουι, τον Λου Ριντ και τη Μαντόνα, να παίρνει έκσταση για πρωινό (τις περισσότερες μέρες), να πίνει...

Γεννημένη σε μια μικρή πόλη του Νότου, η Νίνα Σιμόν φανέρωσε το ταλέντο της στο πιάνο από πολύ μικρή ηλικία, παίζοντας γκόσπελ σε εκκλησίες και σε κοινωνικές εκδηλώσεις, σε βαθμό που χαρακτηρίστηκε παιδί-θαύμα. Μεγαλωμένη σε μια θρησκευόμενη οικογένεια, ήρθε πολύ νωρίς αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα των φυλετικών διακρίσεων, όταν στην πρώτη συναυλία που έδωσε, σε ηλικία δέκα χρονών, οι διοργανωτές απαίτησαν από τους γονείς της να σηκωθούν από τις πρώτες θέσεις για να καθίσει μια οικογένεια λευκών. Αυτή ήταν και η πρώτη πολιτική της πράξη: απαίτησε να μείνουν οι γονε...

Πριν από λίγα χρόνια είχα πάει σε ένα πάρτι στο Μπρούκλιν και έλεγα στους καλεσμένους πώς ήταν η Νέα Υόρκη το 1989. Άδεια φιαλίδια κρακ στις πλατφόρμες του μετρό, μεταμεσονύκτια ρέιβ πάρτι σε έρημα υπόγεια και εγκαταλελειμμένες αποθήκες, πόρνες που περπατούσαν μέσα στο αίμα και τα εντόσθια στη συνοικία των χασάπικων, σοφίτες με 500 δολάρια νοίκι τον μήνα... Τους εξιστόρησα πώς ξεκίνησα να κάνω δίσκους, πώς επέστρεφα μπουκάλια και αλουμινένια κουτάκια για να βγάλω λεφτά για να φάω, πώς ήταν να ζω σε ένα ετοιμόρροπο εργοστάσιο χωρίς τουαλέτα και τρεχούμενο νερό και πώς πίσ...

Το καλοκαίρι που πέθανε ο Κολτρέιν, το καλοκαίρι της αγάπης και των ταραχών. Μια τυχαία συνάντηση στο Μπρούκλιν οδηγεί δύο νέους στο μονοπάτι της τέχνης, της αφοσίωσης και της μύησης. Η Πάτι Σμιθ θα γίνει ποιήτρια και μουσικός και ο Ρόμπερτ Μέιπλθορπ θα διοχετεύσει το ακραία προκλητικό στιλ του στην τέχνη της φωτογραφίας. Ενωμένοι με τα δεσμά της αθωότητας και του ενθουσιασμού διασχίζουν τη Νέα Υόρκη από το Κόνι Άιλαντ μέχρι την 42η Οδό. Το 1969 το ζευγάρι καταλύει στο περίφημο Hotel Chelsea. Είναι μια εποχή έντονης ευαισθητοποίησης. Ο κόσμος της ποίησης, του ροκ εν ρολ, τη...

Δεν επιτρέπεται να' χω πονόδοντο, δεν επιτρέπεται να 'χω τρακ, δεν μπορώ να ξεράσω, να με πιάσει αναγούλα, δεν επιτρέπεται να 'χω γρίπη ή πονόλαιμο. Οφείλω να βγαίνω και να 'μαι στις ομορφιές μου, να τραγουδάω καλά και να χαμογελάω, γιατί αλλιώς αλίμονό μου. Γιατί; Είμαι η Μπίλλυ Χόλιντεϋ και έχω περάσει πολλά. [...] Μου 'χουνε πει πως κανείς δεν λέει την λέξη "πείνα" σε τραγούδι όπως εγώ. Ούτε τη λέξη "αγάπη". Ίσως και να 'ναι γιατί θυμάμαι τί σημαίνουν τούτες οι λέξεις. Ίσως γιατί είμαι τόσο περήφανη ώστε να θέλω να θυμάμαι τη Βαλτιμόρη και το Ουέλφερ Άιλαντ, το Ίδρ...

Με τους Rolling Stones, ο Κιθ Ρίτσαρντς δημιούργησε κιθαριστικά ριφ, στίχους και τραγούδια που ταρακούνησαν όλο τον κόσμο. Για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες έζησε με τον πιο αυθεντικό ροκ εν ρολ τρόπο ζωής, παίρνοντας τα ρίσκα του εκεί που επέλεγε, κάνοντας τη δική του εσωτερική αναζήτηση και επιβιώνοντας μέσα από όλα αυτά με τρόπο που κανένας πριν από αυτόν δεν είχε καταφέρει. Τώρα, επιτέλους, ο ίδιος ο θρύλος του ροκ, μας διηγείται την ιστορία μιας συναρπαστικής ζωής γεμάτης καταιγιστικά γεγονότα. Μιλάει για τους δίσκους του Τσακ Μπέρι και του Μάντι Γουότερς που...

"Μια από τις πιο ευφυείς και λεπταίσθητες μαρτυρίες καλλιτεχνικού αυτοστοχασμού." ("Suddeutsche Zeitung") "O Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ είναι φαινόμενο", δήλωσε ο Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ το 1954, όταν γνώρισε τον νεαρό μουσικό. Στα πέντε του χρόνια ο Μπάρενμποϊμ πρωτόπαιξε πιάνο, στα επτά έδωσε την πρώτη του συναυλία και στα έντεκα έλαβε μέρος σε μαθήματα διεύθυνσης ορχήστρας. Μέσα από την αφήγησή του βλέπουμε πώς αυτό το παιδί-θαύμα εξελίχθηκε σ' έναν από τους καλύτερους πιανίστες και διευθυντές ορχήστρας στον κόσμο, με εμφανίσεις και συνεργασίες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ μέχρ...

Η αυτοβιογραφία του μεγάλου σταρ της μέταλ σκηνής κυκλοφορεί και στα ελληνικά! Μια από τις πλέον ειλικρινείς και θαρραλέες αυτοβιογραφίες ενός θρύλου της ροκ που έγραψε ιστορία όχι μόνο με τη μουσική του, αλλά και με τις υπερβολές του στη σκηνή και εκτός αυτής, το βιβλίο που έμεινε για μήνες στη λίστα των μπεστ-σέλλερ των "New York Times", κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις "Zoobus". Η εξιστόρηση του Ozzy Osbourne ξεκινάει από το παρελθόν στις φτωχογειτονιές του Aston, για να καταλήξει μέσα από ένα δύσκολο και μακρύ ταξίδι βουτηγμένο στο αλκοόλ, την κοκαΐνη,...

Για περισσότερο από μισό αιώνα, ο Μάιλς Ντέιβις δέσποσε στη μουσική σκηνή της τζαζ, επηρέασε πάρα πολλούς μουσικούς και σφράγισε την εξέλιξη της μουσικής του εικοστού αιώνα όσο λίγοι, πετυχαίνοντας να παραμένει πάντα στην πρωτοπορία των εξελίξεων. Πολλές βιογραφίες έχουν εκδοθεί μέχρι τώρα για τον Μάιλς Ντέιβις, αλλά είναι η πρώτη φορά που ο μεγάλος τρομπετίστας της τζαζ μιλάει για τον εαυτό του, τη ζωή του και την πολύκροτη καριέρα του. Μιλάει για το πρόβλημα των ναρκωτικών στα μουσικά κυκλώματα, καυτηριάζει το ρατσισμό στην αμερικανική κοινωνία, αλλά πάνω απ' όλα μιλάει...

Αυτοβιογραφία του ανθρώπου που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο "Βραζιλιάνος Bob Dylan". Μέσα από το βιβλίο αυτό ξεδιπλώνεται παράλληλα η βιογραφία ενός πολιτικού, καλλιτεχνικού και αισθητικού κινήματος το οποίο άλλαξε τη βραζιλιάνικη μουσική. Ο Βελόζο γράφει για την ταραγμένη εποχή του tropicalismo. Γράφει για τον εαυτό του, για τους διανοούμενους και μποέμ φίλους του -για το είδωλό του, τον Ζοάο Ζιλμπέρτο, για τον Ντέιβιντ Μπερν. Για τη σύγκρουση με τη Δεξιά που τον οδήγησε στη φυλακή και την εξορία αλλά και τη σύγκρουσή του με την οργανωμένη Αριστερά. Την τελευταία την πλ...

"Μπορεί η ζωή ενός μουσικού να προκαλέσει το γενικότερο ενδιαφέρον; Στα νιάτα μου, θα έδινα με θλίψη αρνητική απάντηση. Σημαντικοί στα μάτια του κόσμου ήταν οι ηγεμόνες, οι πολιτικοί, οι πολεμιστές. Ο καλλιτέχνης ήταν ένα πρόσωπο ευχάριστο ίσως, αλλά δευτερεύον, και δεν θα μπορούσε να συγκριθεί μαζί τους. Όμως τα μάτια μου άνοιξαν σιγά-σιγά. Τι είχε απομείνει από τα κατορθώματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ναπολέοντα; Τι απέγινε το βασίλειο του Βίσμαρκ, τι έφεραν οι τρομακτικές ιστορικές ανατροπές; Έχω την πεποίθηση ότι τα μεγάλα πνευματικά επιτεύγματα έχουν πολύ μεγαλύτ...

"Ερχόμουν από πολύ μακριά και είχα ξεκινήσει από πολύ χαμηλά. Τώρα όμως η μοίρα ετοιμαζόταν να μου φανερωθεί. Ένιωθα ότι κοιτούσε εμένα και κανέναν άλλο". Έτσι γράφει ο Bob Dylan στη συγκλονιστική αυτοβιογραφία του με τίτλο "Η ζωή μου" που εμβαθύνει σε κρίσιμες φάσεις της ζωής και της σταδιοδρομίας του. Βλέπουμε λοιπόν το Γκρίνουιτς Βίλατζ με τα μάτια του Dylan, ο οποίος μας διηγείται με ειλικρίνεια πώς ένιωσε το 1961, όταν έφτασε για πρώτη φορά στο Μανχάταν. Η Νέα Υόρκη του Dylan είναι μια μαγική πόλη με χιλιάδες ευκαιρίες: ολονύχτια πάρτι μέσα σε καπνούς τσιγάρων, λογο...

"... Ρεμβώδης, ανεξίκακος, βαθύτατα αθώος και σοφός, μαθαίνει τη ζωή απ' την καλή και κυρίως απ' την ανάποδη. Επιλέγει να λιμοκτονεί παρά να μαραζώνει σε μια δουλειά δουλεία. Πατάει γκάζι σε ακυβέρνητα αυτοκίνητα χωρίς να έχει ιδέα από οδήγηση. Όταν είναι μόνος, πάνω από την πόλη πετάει και τρυφερά παρατηρεί τα σπίτια και τη θάλασσα. Δοκιμάζει την ελεύθερη πτώση στο χάος και συμπτωματικά επιζεί. Ως γνωστόν η τύχη είναι το ψευδώνυμο του Θεού όταν δεν θέλει να βάλει την υπογραφή του". Κορνήλιος Διαμαντόπουλος "... Παρόμοια μορφή Έλληνα, ντόπιου, βασάνη, που περνάει απ'...

"... Ρεμβώδης, ανεξίκακος, βαθύτατα αθώος και σοφός, μαθαίνει τη ζωή απ' την καλή και κυρίως απ' την ανάποδη. Επιλέγει να λιμοκτονεί παρά να μαραζώνει σε μια δουλειά δουλεία. Πατάει γκάζι σε ακυβέρνητα αυτοκίνητα χωρίς να έχει ιδέα από οδήγηση. Όταν είναι μόνος, πάνω από την πόλη πετάει και τρυφερά παρατηρεί τα σπίτια και τη θάλασσα. Δοκιμάζει την ελεύθερη πτώση στο χάος και συμπτωματικά επιζεί. Ως γνωστόν η τύχη είναι το ψευδώνυμο του Θεού όταν δεν θέλει να βάλει την υπογραφή του". Κορνήλιος Διαμαντόπουλος "... Παρόμοια μορφή Έλληνα, ντόπιου, βασάνη, που περνάει απ'...

Μια και στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου υπήρξα τραγουδοποιός, κάτι που σημαίνει ότι μετουσίωνα τις ιδέες και τα συναισθήματά μου σε σύντομες ομοιοκατάληκτες στροφές τις οποίες ταίριαζα στη μουσική μου, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου η ιδέα να γράψω ένα βιβλίο. Φτάνοντας όμως στην ώριμη πέμπτη δεκαετία της ζωής μου, έπιασα ξαφνικά τον εαυτό μου να γράφει για πρώτη φορά μακροσκελή κείμενα με την ίδια έξαψη και δημιουργικότητα που έγραφα τραγούδια κατά το παρελθόν. Κι έτσι άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά η ιδέα του "Broken music"...