Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό συγκεντρώνει αναμνήσεις σχετικές με άγνωστα συμβάντα που ο συγγραφέας είχε ζήσει κοντά στον Κάρολο Κουν στην τριανταπεντάχρονη σχεδόν φιλία τους. Βλέπουν έτσι για πρώτη φορά το φως μερικές σκόρπιες στιγμές από τη ζωή του Κουν, οι πιο πολλές σχετικές βέβαια κατά τρόπο άμεσο με το θέατρο. Ο συγγραφέας εξιστορεί μια σειρά συγκεκριμένα περιστατικά που δείχνουν τον Κουν αληθινό, ανθρώπινο, όπως ήταν, και συμπληρώνουν κάθε άλλη πιο "επίσημη" ή εμπεριστατωμένη αναφορά στον ίδιο και στο έργο του. Περιγράφει, μεταξύ άλλων, εκείνη την "ατέλειωτη νύχτα της Φωκίωνος Νέγρ...

Η έκδοση αυτή για τον Κάρολο Κουν επιχειρεί να παρακολουθήσει την πορεία του μέσα στον χρόνο, αναδεικνύοντας τους βασικούς σταθμούς της. Όπως σημειώνει στην εισαγωγή της η επιμελήτρια της έκδοσης: "Αυτοβιογραφικές σελίδες, αθησαύριστα κείμενα και μαρτυρίες συνεργατών, συνδυάζονται με κριτικές αποτιμήσεις της εποχής, σύγχρονες μελέτες και την παραστασιογραφία του Κουν, των ρόλων που ερμήνευσε ως ηθοποιός καθώς και των ραδιοφωνικών σκηνοθεσιών του. Ίχνη από το εφήμερο της ζωής και του θεάτρου καλούνται να αποκαλύψουν το πρόσωπο του ανθρώπου και του δημιουργού: το σημείο όπου...

O δεύτερος τόμος της "Iστορίας του Νέου Ελληνικού Θεάτρου" εκδίδεται σε τρία μέρη και με ττ τρίτο μέρος ολοκληρώνεται η παρουσίαση αυτού του τόμου της σημαντικότερης πηγής που διαθέτουμε για το νεοελληνικό θέατρο. Στο τμήμα αυτό του δεύτερου τόμου εξετάζονται οι απόψεις διακεκριμένων εξωθεατρικών διανοουμένων και δημιουργών κατά τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα, καθώς και η δραστηριότητα τών θιάσων που δημιούργησαν δύο από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου, ο Aιμίλιος Bεάκης και ο Xριστόφορος Nέζερ. O Γιάννης Σιδέρης συνέλεξε πολύτιμο και δυσεύρετο υ...

ΤO "Εθνικό Θέατρο" (το οποίο ονομαζόταν "Βασιλικόν Θέατρον" κατά τις περιόδους 1901-1908 και 1935-1974) ανέπτυξε καθ’ όλη την περίοδο της λειτουργίας του έντονη και αξιόλογη δραστηριότητα ως προς τη σκηνοθεσία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία μιας ιδιαίτερης σκηνοθετικής και υποκριτικής παράδοσης και τη διαμόρφωση μιας ιδιαίτερης "σχολής" ερμηνείας της τραγωδίας. Η δημιουργία της παράδοσης αυτής υπήρξε αποτέλεσμα του καλλιτεχνικού μόχθου και της συστηματικής σκηνικής προσέγγισης της τραγωδίας από σημαντικούς σκηνοθέτες όπως: ο Θωμά...

O τόμος αποτελείται από τις ανακοινώσεις του Γ΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου (Ρέθυμνο, Οκτώβρης 2008) που διοργάνωσαν το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας προς τιμήν του Ομότιμου Καθηγητή Θόδωρου Χατζηπανταζή. Εξήντα καταξιωμένοι και νεότεροι ερευνητές από πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Αμερικής παρουσιάζουν τα πιο πρόσφατα δείγματα της έρευνας για την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου (από την κρητική δραματουργία του 17ου αιώνα έως την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώ...

Ο Νίκος Περέλης αφηγείται την περιπετειώδη πορεία ενός καλλιτέχνη, δεμένου στο ουτοπικό του όνειρο, μέσα στις σύγχρονες συμπληγάδες. Μια πορεία γεμάτη ανατροπές που ο ερωτικός της οίστρος την οδηγεί από τα καυτά κράσπεδα της εμπόλεμης δεκαετίας του 1940 στο σήμερα. Γνωστά πρόσωπα της πολιτικής, του θεάτρου, της δημοσιογραφίας, της κριτικής, του πλούτου, αποτυπώνουν την παρουσία τους στα δρώμενα και συγκροτούν ένα "κολασμένο" ιστό που διαμορφώνεται μέσα από την πειστική αναπαράσταση πολυποίκιλων δρώμενων. Με πρωταγωνιστή το θεατρικό παρασκήνιο και το αγωνιστικό του πε...

[...] Ζούμε σε έναν τόπο με μεγάλη ιστορική και μνημειακή πυκνότητα- ιδιαίτερα σήμερα με τις συνενώσεις των όμορων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμος Κερατέας, Κοινότητα Αγ. Κωνσταντίνου) και τις αναγκαίες διοικητικές μεταβολές η περιοχή του Λαυρείου με την ευρύτερη σημασία της η Λαυρεωτική εγγίζει την έκταση, όπου στα αρχαία και νεότερα χρόνια αναπτύχθηκαν τα μεταλλευτικά και μεταλλουργικά έργα- η ιστορική-πολιτιστική σημειολογική ταυτότητα της Λαυρεωτικής ολοκληρώνεται, είναι απόλυτη και διεθνής με κοινά, σήμερα, γεωγραφικά, οικονομικά, συγκοινωνιακά και αναπτυξιακά...

Η θεατρική κριτική συνιστά βασική συνιστώσα της επιστήμης του θεάτρου, παρά τον ισχυρό υποκειμενικό χαρακτήρα της. Από την ελληνική θεατρολογία απουσιάζουν oι συστηματικές μελέτες σχετικά με την ιστορία, καταγραφή και αξιολόγησης της κριτικής. Αν και η πρώτη μελέτη για την κριτική, όφειλε να εξετάσει τις απαρχές της, επιλέξαμε την μεσοπολεμική περίοδο ως την σημαντικότερη για την εδραίωσή της. Στόχος μας είναι όχι μόνο η παρουσίαση της δραστηριότητας της καθημερινής θεατρικής κριτικής που ασκείτο μέσω του ημερήσιου Τύπου, αλλά η απόδοση της γενικότερης εικόνας της λειτουργί...

Στην αρχαιότητα οι χορικές παραστάσεις ήταν ένα συναρπαστικό μουσικό θέαμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με το θρησκευτικό και κοινωνικό βίο. Γυναίκες και άνδρες τραγουδούσαν και χόρευαν για τους θεούς, για να γιορτάσουν το πέρασμα από την εφηβεία στην ωριμότητα, το γάμο, τις νίκες στους πανελλήνιους και τοπικούς αγώνες και πλήθος άλλες ξεχωριστές στιγμές. Κάποιες από τις ωδές των μεγάλων δημιουργών, όπως λόγου χάρη του Αλκμάνα, του Πινδάρου και του Βακχυλίδη, ταξίδεψαν στους αιώνες και έφθασαν ως τις μέρες μας. Από το εντυπωσιακό θέαμα και ακρόαμα, που ήταν πηγή τέρψης για θνητούς...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Ζωή του το θέατρο" - Πλάτων Μαυρομούστακος, Δημήτρης Σπάθης, Νικηφόρος Παπανδρέου, "Το θέατρο τέχνης" - Γρηγόρης Ιωαννίδης, Νίκος Χ. Χουρμουζιάδης, "Πρωτοπόρος και ανανεωτής" - Ελένη Βαροπούλου, Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Μνήμες και ποίηση" - Φώτης Απέργης, "Χατζιδάκις - Κουν" - Θεατρική διαδρομή

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Ερωτευμένη με τη ζωή" - Γρηγόρης Ιωαννίδης, "Ενζενί 40 καρατίων" - "Ο Μιχ. Κακογιάννης θυμάται" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Οι ταινίες της" - Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Παντοτινή συντροφιά η φωνή της"

Τιμητικός τόμος προς τιμήν της καθηγήτριας Άννας Ραμού - Χαψιάδη.

Μια επιλογή από θεατρικές κριτικές στις αθηναϊκές εφημερίδες "Η Αυγή", "Πρωινή Ελευθεροτυπία", "Η Μεσημβρινή" και "Το Βήμα", ένα σκίτσο από την πορεία του ελληνικού θεάτρου κυρίως κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1974 και 1994. Μια κριτική ματιά της Ελένης Βαροπούλου που δηλώνει ότι στο θέατρο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν όχι τόσο οι σημασίες που μπορεί να αλιευθούν σε ένα αρχικό δραματικό ή λογοτεχνικό κείμενο όσο η συγκρότηση των σημασιών κατά την παραστασιακή διαδικασία. Δηλώνει επίσης τη σαφή απομάκρυνση από ένα μοντέλο αυταρχικής κριτικής που προϋποθέτει την ιδέα της...

Το παρόν πραγματεύεται την επίδραση των θεατρικών μπουλουκιών στην Ελληνική Κοινωνία στα τέλη του 19ου αιώνα έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Η ερευνητική πορεία έχει ως αφετηρία την ετυμολογική προέλευση της έννοιας μπουλούκι και την προέκτασή της στο χώρο του θεάτρου. Παράλληλα εξετάζονται οι ιστορικές συνθήκες μέσα από τις οποίες γεννήθηκαν τα θεατρικά μπουλούκια και διαμόρφωσαν την κοινωνική τους δράση, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι όταν ξεκίνησε στην Ελλάδα η περιφέρεια του κράτους ξεκίνησε και η περιφέρεια του θεάτρου. Επιπλέον καταγράφονται και εξετάζονται γενικότερ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Οι μεγάλες στιγμές, με τα μάτια του αδελφού της (ο Σπύρος Μερκούρης θυμάται)" "Ιέρεια του πολιτισμού": - Μαρία Μαραγκού, "Εσαεί παρούσα" - Γιάννης Τζεδάκις, "Το όραμα της Μελίνας" - Δημήτρης Γκιώνης, "Αντίσταση και πολιτική" - Πλάτων Μαυρομούστακος, "Παντρεμένη με το θέατρο: 36 χρόνια στο θεατρικό σανίδι" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Στη μεγάλη οθόνη"

Η "Άμμος του κειμένου", γιατί κοιτώντας κανείς τα βιβλία που έχει διαβάσει, τα έργα στα οποία έχει βαδίσει και περιπλανηθεί πριν από αρκετά χρόνια, έχει την αίσθηση της άμμου στα χέρια, καθώς αυτή κυλάει γοργά και προδοτικά, για να χαθεί στον αέρα. Στην αρχή δεν καταλαβαίνεις τη φυγή αυτήν. Τα κείμενα, τα έργα, τα βιβλία βρίσκονται πάντα δίπλα σου συμπαγείς, απαιτητικοί, αυτονόητοι ενίοτε μάρτυρες της δικής σου πορείας. Προϊόντος του χρόνου όμως μένει αυτή η αίσθηση της άμμου, της άμμου των κειμένων, στα χέρια και στη μνήμη, ως το ελάχιστο ίχνος από ένα πάθος ανάγνωσης, γρα...

[...] Μετά τις αμέτρητες περιηγήσεις και έρευνές μου, γύρω από την ιστορία και την πορεία του ελληνικού θεάτρου, τολμώ να πω ότι αισθάνομαι περήφανος, που κατάφερα να καταγράψω τους συγγραφείς της περιόδου αυτής, σε ένα μεγάλο ποσοστό. Ξεφυλλίζοντας την ιστορία, με πολύχρονο και πολύμοχθο διάβασμα, τα διάφορα περιοδικά, κείμενα θεατρανθρώπων, προγράμματα από τα αρχεία του Θεατρικού Μουσείου, τυπωμένα κείμενα παλαιά από το Κέντρο Μελέτης Νεοελληνικού Θεάτρου, αναγνώσματα διάφορα και σχετικά, έκανα μια καταχώρηση με αλφαβητική σειρά των συγγραφέων. Οι συγγραφείς αυτοί α...

[...] Η Ελληνική Οπερέττα μπορεί να ονομαστεί και Αθηναϊκή Οπερέττα, ως είδος θεάτρου που γεννήθηκε και μεγαλούργησε στην Αθήνα και παρουσίαζε ορισμένες ιδιομορφίες. Το γνώρισμα, η εμφάνισή της και η σύνθεσή της δεν έμοιαζαν με την καθιερωμένη τότε γαλλική και βιεννέζικη Οπερέττα. Είχε την μορφή κωμωδίας ή φάρσας, με στοιχεία τη χαρά και το γέλιο. Περιέγραφε με τις πιο ζωντανές εικόνες την ζωή της παλιάς Αθήνας και με την μουσική της απέδωσε μια εποχή που έμεινε αλησμόνητη σε όσους έτυχε να την γνωρίσουν. Στην ιστορία της Ελληνικής Οπερέττας θα καταγράψουμε τις ελληνικές...

Η θεατρική κριτική συνιστά βασική συνιστώσα της επιστήμης του θεάτρου, παρά τον ισχυρό υποκειμενικό χαρακτήρα της. Από την ελληνική θεατρολογία απουσιάζουν oι συστηματικές μελέτες σχετικά με την ιστορία, καταγραφή και αξιολόγησης της κριτικής. Αν και η πρώτη μελέτη για την κριτική, όφειλε να εξετάσει τις απαρχές της, επιλέξαμε την μεσοπολεμική περίοδο ως την σημαντικότερη για την εδραίωσή της. Στόχος μας είναι όχι μόνο η παρουσίαση της δραστηριότητας της καθημερινής θεατρικής κριτικής που ασκείτο μέσω του ημερήσιου Τύπου, αλλά η απόδοση της γενικότερης εικόνας της λειτουργί...