Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι συμβαίνει όταν αφιερώνεις τη ζωή σου σ’ ένα σκοπό και αυτός καταρρ­έει; Πώς συνεχίζεις να ζεις, όταν αντιλαμβάνεσαι πως όλα σου τα όνειρα υπήρξαν μάταια; Τριάντα χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ο Μαξίμ Λέο δεν έχει τις απαντήσεις στα ερωτήματα που τον βασανίζουν. Έχει όμως την τόλμη να κάνει σήμερα τις ερωτήσεις που ήθελε να κάνει καθώς μεγάλωνε, παιδί στην Ανατολική Γερμανία. Στη μητέρα του, την Άννε, πιστό μέλος του Κόμματος, που συγκινείται κάθε φορά που μιλάει για το όνειρο που έσβησε. Στον πατέρα του, τον Βολφ, ατίθασο καλλιτέχνη που ένιωθε να πν...

Η "Οδοιπορία στον πάγο" είναι η ημερολογιακή καταγραφή του προσκυνηματικού ταξιδιού του Βέρνερ Χέρτσογκ από το Μόναχο στο Παρίσι, με σκοπό να ξορκίσει τον θάνατο της Λόττε Άισνερ, της γυναίκας που υπήρξε μέντοράς του. Οι ισχυρισμοί του Χέρτσογκ ότι αγαπά την "Οδοιπορία στον πάγο" περισσότερο από κάθε άλλο έργο του και ότι ίσως είναι καλύτερος στη συγγραφή παρά στη σκηνοθεσία, θα μπορούσαν να εκληφθούν ως υπερβολές, εάν αυτό το βιβλίο, πέρα από την ατόφια λογοτεχνική του αξία, δεν αποτελούσε ιδανική επιτομή της κοσμοθεωρίας του. Ο Χέρτσογκ κατάφερε όχι μόνο να αποτίσει φόρο...

"Σάββατο, 15 Ιουλίου 1944 Αγαπητή, Κίτι Είναι πράγματι ν' απορείς που δεν έχω απαρνηθεί όλα μου τα ιδανικά. Επιμένω επειδή, σε πείσμα όλων, εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι καλοί κατά βάθος... Βλέπω τον κόσμο να γίνεται σιγά σιγά ερημότοπος, νιώθω τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων, κι όμως, αν ατενίσω τους ουρανούς, πιστεύω ότι θα πάρει τέλος τούτη η ωμότητα". Τη μέρα που κλείνει τα δεκατρία της χρόνια, η Άννα Φρανκ παίρνει δώρο ένα ημερολόγιο. Αποφασίζει να του εκμυστηρευτεί όλα της τα μυστικά και για να το καταφέρει δημιουργεί ένα φανταστικό πρόσωπο, την Κί...

Η Άννα Φρανκ κατέγραφε τις σκέψεις και την καθημερινότητά της στο ημερολόγιό της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την 1η Αυγούστου 1944, λίγες μέρες πριν από τη σύλληψή της από την Γκεστάπο. Στην αρχή έγραφε το ημερολόγιο αποκλειστικά για τον εαυτό της, απευθυνόμενη στην Κίτι, μια φανταστική φίλη της. Στη συνέχεια, όμως, άρχισε να ξαναγράφει και να εμπλουτίζει τα γραπτά της βελτιώνοντας το κείμενο, με στόχο να το εκδώσει μετά το τέλος του πολέμου. Δίνει έτσι μια ζωντανή και λεπτομερή περιγραφή της καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Μετά τη σύλληψη των...

Αγαπητή Κίτι, ...Πίστεψέ με, όταν είσαι κλεισμένος μέσα επί ενάμιση χρόνο, έρχονται φορές που δεν αντέχεις άλλο. Σε πείσμα οποιοσδήποτε δικαιοσύνης ή οποιοσδήποτε αχαριστίας, είναι αδύνατο να διώξω αυτό το συναίσθημα. Να κάνω ποδήλατο, να χορεύω, να σφυρίζω, ν` ανακαλύψω τον κόσμο, να νιώθω νέα, να ξέρω ότι είμαι ελεύθερη, αυτά είναι τα πράγματα που θέλω, κι ωστόσο δεν πρέπει να δείξω τίποτα, γιατί -σκέψου το λιγάκι- αν αρχίσουμε κι οι οχτώ να παραπονιόμαστε ή να κυκλοφορούμε με κατεβασμένα μούτρα, που θα καταλήξουμε;

Ο Γκύντερ Γκρας με αφορμή τα ογδοηκοστά του γενέθλια καλεί τα οκτώ παιδιά του. Με τις οικογενειακές φωτογραφίες ως μέσο, αφυπνίζει μνήμες και προκαλεί αντιδράσεις. Τα παιδιά εξομολογούνται απογοητεύσεις, ζηλοτυπίες και συναισθήματα παραμέλησης από έναν πατέρα που συχνά ήταν απών εξαιτίας της συγγραφικής ενασχόλησης, και όχι μόνο. Εν τούτοις, διαφαίνεται μια ιδιότυπη οικογενειακή αρμονία χάρη στη μαγική επιρροή μιας φίλης, της φωτογράφου Μαρία Ράμα. Ο Γκρας εκθέτει την προσωπική του ζωή και αποστασιοποιείται από την εικόνα του πολιτικού διαδηλωτή και του αμφισβητία συγγρα...

Στους "Δακτύλιους του Κρόνου", στο δεύτερο κατά σειρά πεζογραφικό έργο του W.G. Sebald, ο αφηγητής περιδιαβάζει τις αραιοκατοικημένες κομητείες του Νόρφολκ και του Σάφφολκ, στην ανατολική ακτή της Αγγλίας. Τον Αύγουστο, τον μήνα που σύμφωνα με τις δοξασίες βρισκόταν ανέκαθεν υπό την επίδραση του Κρόνου, ο αφηγητής διασχίζει τους ανθισμένους ερεικώνες, επισκέπτεται τις ρημαγμένες επαύλεις της υπαίθρου και τις δοξασμένες πολιτείες του μακρινού παρελθόντος, και σκοντάφτει διαρκώς πάνω σε παράδοξες και θαυμαστές ιστορίες, απ' όπου αναδύονται οι λαμπρές εποχές των αρχοντικών...

Ένα σοβαρό ατύχημα σε μια επίσκεψή της στο Γκαίτινγκεν της Γερμανίας το 1988 ζωντάνεψε απειλητικά αναμνήσεις από το κατεξοχήν "ατύχημα" της ζωής της: το ναζισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Ruth Kluger δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει ή να εκπληρώσει τις προσμονές των αναγνωστών. Δεν ενδύεται το ρόλο του κατήγορου και του δικαστή, μα ούτε εμμένει στο θρήνο και τις αιτιάσεις. Κύριο μέλημα της δεν είναι, όπως θα περιμέναμε, η ιστορική ανασκόπηση, αλλά η σύγκρουση - διότι ομιλείν εστί ερίζειν. Η ευελιξία του πνεύματος που γεμίζει τις γραμμές αυτού του βιβλίου φαίνεται απ...

Το "Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι" εκτός από ένα πολύ καλό μυθιστόρημα είναι και μία μαρτυρία με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, άλλοτε συγκινητικά, άλλοτε αστεία και σκανδαλιστικά. Ο Γκρας παραθέτει γεγονότα και σκέψεις από τη -στρυμωγμένη σε ένα δυάρι- παιδική του ηλικία στο Ντάντσιχ (σημερινό Γκντανσκ της Πολωνίας), το ναζιστικό περιβάλλον που ο ίδιος άφησε να τον παρασύρει με τις υποσχέσεις του, τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Οι αναμνήσεις του φτάνουν μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '50, όταν κυκλ...

Στα δεκάξι της, τη Χανιφέ την είχαν ήδη αρραβωνιάσει οι γονείς της. Τον άντρα της τον γνώρισε μόλις την ημέρα του γάμου της. Σύντομα γεννήθηκε η κόρη τους Ουλερίκα. Τότε αναγκάστηκαν να φύγουν από το Κόσοβο για μια νέα ζωή στη Γερμανία. Ήταν μια οικογένεια φαινομενικά ενταγμένη, όμως μητέρα και κόρη υπέφεραν από τις κακοποιήσεις του βίαιου πατέρα. Όταν η Ουλερίκα ήταν 16 χρόνων τη σκότωσε ο πατέρας της. Ήταν ένα έγκλημα τιμής. Το έξυπνο κορίτσι έμοιαζε με όλα τα κορίτσια της ηλικίας του. Έβγαινε για χορό, της άρεσαν τα "κουλ" ρούχα, έβαφε τα μαλλιά της, ονειρευόταν να ασχο...

Τι συμβαίναι όταν μεγαλώνεις με τη βεβαιότητα ότι οι κατσαρίδες δεν είναι ζωύφια, αλλά χαφιέδες της Στάζι; Πώς νιώθεις όταν οι γονείς σου είναι εχθροί του κράτους κι εσύ το μόνο που θέλεις είναι να μην είσαι διαφορετική από τα άλλα παιδιά; Τι γίνεται όταν υποψιάζεσαι ότι ακόμα και η γιαγιά σου μπορεί να σε παρακολουθεί; Η Κλάουντια Ρους διηγείται με χιούμορ και συναίσθημα την ιστορία των παιδικών και νεανικών της χρόνων στην Ανατολική Γερμανία. Οι ιστορίες της είναι αστείες, συγκινητικές, ταυτόχρονα γελοιογραφικές, και φωτίζουν με δημοσιογραφικό τρόπο τη σκοτεινή πλευρά το...

"Στις 19 Σεπτεμβρίου του 1979 ο πατέρας μου σκότωσε τη μητέρα μου στην ταράτσα του σπιτιού μας στην Αγκαντίρ. Ήμουν τότε πέντε χρονών. Το έγκλημα έφερε τη ζωή μου και τη ζωή των έξι αδερφιών μου άνω κάτω. Πιστέψαμε πως τα χειρότερα είχαν περάσει. Κι όμως, ήρθαν κι άλλα χειρότερα, όταν ο θείος μας μετακόμισε με την οικογένειά του στο σπίτι μας και τα παιδιά του πήραν τα κρεβάτια μας. Κι εμάς μας έβαλαν να κοιμόμαστε στην κουζίνα, πάνω σε εφημερίδες". Η συγκινητική καταγραφή μιας τραυματικής εμπειρίας - μια δυνατή ιστορία γεμάτη πόνο και συναίσθημα!

Ο Τόμας Μαν είναι ένας από τους σύγχρονους συγγραφείς που το έργο του θεωρήθηκε από πολύ νωρίς κλασικό. Είναι ο τελευταίος, σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς της λογοτεχνίας, μεγάλος μυθιστοριογράφος που περιέγραψε την άνοδο, τα αδιέξοδα και ιδίως την κρίση και την παρακμή της ευρωπαϊκής αστικής κοινωνίας. Τη στενή σχέση λογοτεχνικής δημιουργίας, πολιτικής και φιλοσοφικής σκέψης και ψυχικής αστάθειας από την οποία διακατεχόταν σε όλη του τη ζωή ο Τόμας Μαν, επιχειρεί να αναδείξει με ένα εξαίρετο απομνημόνευμά του, ο γιος του, Γκόλο Μαν. Με συγκίνηση και χιούμορ ανατρέχει στη ζω...

Ο παρών τόμος περιέχει δώδεκα από τα πιο σημαντικά και αντιπροσωπευτικά αυτοβιογραφικά κομμάτια, σε μια τέτοια διάταξη που ο Έσσε αφηγείται ο ίδιος τη ζωή του με μια περίπου χρονολογική σειρά. Ο αναγνώστης των μυθιστορημάτων του Έσσε, που στρέφεται στα "Αυτοβιογραφικά κείμενά" του, γρήγορα θ' ανακαλύψει ότι η γοητεία των μυθιστορημάτων δε βρίσκεται τόσο στο μυθιστορηματικό τους στοιχείο, όσο στις ποιότητες, που αποτελούν μιαν έκφραση της ίδιας της ζωής του συγγραφέα. Το σχέδιο των νεανικών ετών του Έσσε αποδεικνύεται - περισσότερο απ' ό,τι στον Demian ή στον Siddhartha -...

Η Α. Φρανκ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1929 από Εβραιογερμανούς γονείς. Ήδη από τα παιδικά της χρόνια ένιωσε τη φρίκη της καταδίωξης των Εβραίων και τον τρόμο του κρυψίματος στον πόλεμο. Η οικογένειά της που είχε καταφύγει και κρυφτεί στην Ολλανδία ανακαλύφθηκε τον Αύγουστο του 1944 στο καταφύγιό της στο Άμστερνταμ και στάλθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το Μάρτη του 1945 πέθανε η Α. Φρανκ στο στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλζεν. Μετά την σύλληψη της οικογένειας βρέθηκαν ανάμεσα σε εφημερίδες και βιβλία τα χαρτιά του ημερολογίου της Α. Φρανκ που έγραφε από τα 13 της χρόνια στην Ολλ...