Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αποτελεί συμπλήρωμα του βιβλίου μας "Λοκροί συγγραφείς και ποιητές από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας". Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας πρόσθετης έρευνάς μας στη Λοκρίδα, καθώς υπήρξε ένας αριθμός Λοκρών συγγραφέων και ποιητών -συνολικά 37 - που δεν είχαν καταχωρηθεί στο βιβλίο μας. Ο συνολικός αριθμός των Λοκρών συγγραφέων που έχουν καταχωρηθεί και στα δύο βιβλία είναι 409. Επίσης, διορθώσαμε οκτώ μικρά λάθη και προσθέσαμε πληροφορίες για ήδη καταχωρημένους συγγραφείς και ποιητές.

Ιστορική και πολιτιστική έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελληνική Γραμματεία. Είναι ένα έργο μοναδικό, που αναδεικνύει τον κόσμο του πνεύματος και του πολιτισμού μιας σημαντικής ιστορικής κωμόπολης της Λοκρίδας της Κεντρικής Ελλάδας, του Νομού Φθιώτιδας. Πρόκειται για μια σημαντική εργογραφία, στην οποία καταγράφονται η ζωή και το επιστημονικό και συγγραφικό έργο σαράντα έξι (46) πανεπιστημιακών, που γεννήθηκαν στην κωμόπολη του Δαδιού (σημερινής Αμφίκλειας) ή κατάγονται από αυτήν. Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγάλος για μια μικρή κωμόπολη και αποτε...

Ιστορική και πολιτιστική έρευνα, διετούς διάρκειας, η οποία έγινε για πρώτη φορά στην Ελληνική Γραμματεία. Είναι ένα έργο μοναδικό, που αναδεικνύει τον κόσμο του πνεύματος και του πολιτισμού και τους συγγραφείς και ποιητές της περιοχής της Λοκρίδας από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας. Πρόκειται για μια σημαντική εργογραφία, στην οποία καταγράφονται η ζωή και το συγγραφικό έργο των 400 περίπου αρχαίων, νέων και σύγχρονων Λοκρών συγγραφέων και ποιητών. Από την αρχαιότητα έχουν καταχωρηθεί οι Οπούντιοι και Επικνημίδιοι Λοκροί. Φέρνει στο φως άγνωστες έως τώρα πληροφορίες...

ΠΡΟΛΟΓΙΚΑ Επαρχία Λοκρίδας 1. Δήμος Αταλάντης. Α). Δήμος Αταλάντης 1874. Δήμος Αταλάντης Μεταβολές. Β). Δήμος Αταλάντης 1892. Χωριά Αταλάντης 1892. 1. Κ. Αταλάντης, 2. Κ. Σκεντέραγα (Μεγαπλάτανος), 3. Κ. Κυπαρίσση (Κυπαρίσσι), 4. Κ. Κολάκα (Κυρτώνη), 5. Κ. Έξαρχος, 6. Κ. Καλαπόδι, 7. Κ. Ζέλιον. Έτεροι Οικισμοί. 2. Δήμος Δαφνησίων 1874. Δήμος Δαφνησίων Μεταβολές. Χωριά Δαφνουσίων 1874. 1. Κ. Λειβανάτα (Λειβανατών, Λιβανάταις, Λειβανάται, Λιβανάται), 2. Κ. Αρκίτσα., 3. Κ. Μελιδώνιον (Μελιδόνι), 4. Κ. Μέγας Κωνσταντίνος (Άγιος Κωνσταντίνος), 5. Κ. Ταχταλή (Ταχταλί)...

Νέο Μοναστήρι, το βορειότερο χωριό της Φθιώτιδος, έδρα του δήμου Θεσσαλιώτιδος. Ιδρύθηκε το 1925 από πρόσφυγες Μοναστηριώτες της Ανατολικής Ρωμυλίας στο κτήμα Μαραθέα, όπου τον Ιούλιο 1942 χύθηκε το πρώτο αίμα... Τον Απρίλιο 1954 τρομερός σεισμός καταστρέφει το χωριό και γίνεται μετεγκατάσταση σε νέα θέση, 3 χιλιόμετρα ΒΑ, στην Αρχαία Πρόερνα. Ο συγγραφέας, Μοναστηριώτης ο ίδιος, καταγράφει πληθώρα αξιομνημόνευτων ιστορικών και λαογραφικών στοιχείων, τόσο από την τωρινή, όσο και την μακρυνή πατρίδα (Ανατολική Ρωμυλία). Στο τέλος επιχειρεί μια αναδρομή στα παιδικά και εφη...

Καλότυχες είναι οι χώρες και οι πόλεις που γέννησαν άνδρες σαν τον Νικ. Ι. Γιαννόπουλο, τον ακούραστο ερευνητή, αυτοδίδακτο, επιστήμονα, ιστοριοδίφη και αρχαιολόγο, που αφειδώλευτα έδωσε τη ζωή του στα ιδανικά των αρχαιολογικών ερευνών και της ιστορίας της Θεσσαλίας και όχι μόνο. Έγραψε για μια τόσο σημαντική περιοχή που περιλαμβάνει τον απέραντο θεσσαλικό κάμπο και το θεϊκό βουνό του Ολύμπου, αλλά και μέρος της σημερινής Φθιώτιδας μέχρι την κοιλάδα του Σπερχειού. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα του Κωνσταντίνου Κοτσίλη)

Ένα βιβλίο που συνδυάζει ιστορία, λαογραφία, φωτογραφία, για μια περιοχή της οποίας η αίγλη και η φήμη είναι απλωμένη παντού... Μια περιοχή που συμπεριλαμβάνει τις Θερμοπύλες, το Γοργοπόταμο τον Ασωπό και όλες τις ιστορικές γέφυρες, τη Γραβιά με το γνωστό και φημισμένο Χάνι, και κυρίως το περίφημο σιδηροδρομικό πέρασμα, κάποτε ίσως το μοναδικό δρόμο που συνέδεε αυτές τις περιοχές με άλλες πόλεις, και μάλιστα ίσως το μοναδικό δρόμο προς τα κοντινά τότε σύνορα της ελεύθερης Ελλάδας. Ο συγγραφέας, δεν είναι ιστορικός, δεν είναι λαογράφος... είναι ένας συλλέκτης που κατάγετ...

Με τα όσα θα γράψω παρακάτω δεν θέλω να ψάλλω ύμνους, θέλω να ξαναθυμηθούμε όλοι οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι τα όσα διαδραματίστηκαν εδώ, σε τούτους τους τόπους της Φθιώτιδας και της Ρούμελης στο πέρασμα του χρόνου και με τούτη τη θύμηση ν' αγαπήσουν και οι νεότεροι την "πατρώα γη", όπως την αγαπήσαμε και μεις, όπως την αγάπησαν και οι πρόγονοί μας από αρχαιοτάτων χρόνων. [...] (από το κείμενο της συγγραφέως)

Στο παρόν έργο γίνεται μια προσπάθεια να παραμείνουν στη μνήμη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός χωριού που με το πέρασμα του χρόνου και τη γενική ερήμωση της υπαίθρου, που παρατηρείται εδώ και αρκετά χρόνια, τείνουν να εξαφανισθούν. Είναι μια προσπάθεια αγάπης για τον τόπο, τις παραδόσεις που χάνονται, τα άτομα που φεύγουν και ξεχνιούνται, για τη διατήρηση όσων απέμειναν από το παρελθόν, τα οποία σιγά-σιγά αλλάζουν και μεταβάλλονται. Το βιβλίο αυτό είναι προϊόν ανάγκης. Είναι μια μαρτυρία για τους μεταγενέστερους και μια ανάμνηση προσφιλών γεγονότων για τους επιζώντες...