Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιεχόμενα: Εύη Νίκα-Σαμψών, "Τζοβάννι Μπαττίστα Περγκολέζι (1710-1736): η κρίση του είδους της ιταλικής κωμικής όπερας και οι μουσικοαισθητικές προεκτάσεις της" - Μαριάννα Σιδερή, "Τα κωμικά intermezzi του Giovanni Battista Pergolesi: "La serva padrona" (1733) και "Livietta e Tracollo" (1734)" - Θεόδωρος Κίτσος, "Η σαγήνη του ονόματος Pergolesi: αμφιβολίες αυθεντικότητας των κοντσέρτων για φλάουτο" - Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, "Chopin, Delacroix και "Άμλετ"" - Αθανάσιος Τρικούπης, "Πιανιστικά Άπαντα του Fryderyk Chopin. Σχόλια εκ των παραλειπομένων" - Πέτρος Βούβα...

Τα τρία ερευνητικά δοκίμια καταπιάνονται κυρίως με τους τρόπους εκείνους με τους οποίους η μουσική του Μανώλη Καλομοίρη συμβάλλει σε πολιτιστικές αφηγήσεις, με ερωτήματα που αφορούν τη μεγάλη παράδοση της Εθνικής Μουσικής Σχολής ως κυρίαρχης αφήγησης, και με τη μουσική του συνθέτη ως κοινωνικής δύναμης και ως φορέα και απεικόνισης της κοινωνίας που την ακροάται, σκέφτεται και μιλάει γι' αυτήν. Οι μελέτες αυτές εντάσσονται στην ιστορία των ιδεών στο χώρο της νεοελληνικής μουσικής, αφορούν δηλαδή την ερμηνεία του μουσικού παρελθόντος ως μέρους της νεοελληνικής - και όχι μ...

Ένα από τα θεωρητικά και ιδεολογικά μορφώματα του δυτικού νεωτερικού ορθολογισμού είναι η σχέση μεταξύ φολκλόρ και παράδοσης. Η διάκριση ανάμεσα στη βιωματική και την ιδεολογική εμπειρία, καθώς επίσης στην πολιτισμική και την πολιτική αναπαράσταση δεν είναι εύκολη υπόθεση, ούτε για τους ερευνητές του παρελθόντος ούτε για τα μέλη των παραδοσιακών κοινωνιών στα οποία αναφέρονται οι ερευνητές. Η συζήτηση για το φολκλόρ είναι πρωτίστως μια συζήτηση για τη θεωρητική κατασκευή και τις πολλαπλές χρήσεις της έννοιας παράδοση. Ταυτόχρονα, ωστόσο, είναι δυνάμει και μια ευρύτερη συ...