Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σύμφωνα με τον ορισμό του Σαλβατόρε Μπατάλια, στο Μεγάλο Λεξικό της Ιταλικής Γλώσσας, το στιγμιότυπο πραγματοποιείται με σύντομο χρόνο έκθεσης και χωρίς τη χρήση στηρίγματος. Εδώ ο Κλάουντιο Μάγκρις συνθέτει μιαν ανθολογία τέτοιων στιγμιοτύπων, έχοντας συγκεντρώσει κάποια από τα αφηγήματά του με χρονολογική σειρά, από το 1999 ως το 2016. Σε αυτά απομονώνει μικρές και μεγάλες πτυχές της καθημερινότητας, της πολιτικής, της κοινωνίας, της τέχνης, της δικής μας ιδιωτικής ζωής. Στιγματίζει εσφαλμένες πεποιθήσεις, γνωμικά, συμπεριφορές που κρύβουν μιαν άβυσσο παρανοήσεων και επιπ...

Σύμφωνα με τον ορισμό του Σαλβατόρε Μπατάλια, στο Μεγάλο Λεξικό της Ιταλικής Γλώσσας, το στιγμιότυπο πραγματοποιείται με σύντομο χρόνο έκθεσης και χωρίς τη χρήση στηρίγματος. Εδώ ο Κλάουντιο Μάγκρις συνθέτει μιαν ανθολογία τέτοιων στιγμιοτύπων, έχοντας συγκεντρώσει κάποια από τα αφηγήματά του με χρονολογική σειρά, από το 1999 ως το 2016. Σε αυτά απομονώνει μικρές και μεγάλες πτυχές της καθημερινότητας, της πολιτικής, της κοινωνίας, της τέχνης, της δικής μας ιδιωτικής ζωής. Στιγματίζει εσφαλμένες πεποιθήσεις, γνωμικά, συμπεριφορές που κρύβουν μιαν άβυσσο παρανοήσεων και επιπ...

Η αφήγηση της Χέλγκα Σνάιντερ, είναι η δραματική ιστορία μιας κόρης που δεν ένιωσε ποτέ τη μητρική αγάπη. "Ορφάνεψε" από τα τέσσερά της χρόνια, όταν η μητέρα της εγκατέλειψε σύζυγο και παιδιά για να υπηρετήσει ως δεσμοφύλακας στα στρατόπεδα εξόντωσης των Ναζί. Πενήντα χρόνια αργότερα η Χέλγκα αφήνει την κραυγή απόγνωσης να ηχήσει. Ένα βροχερό ξημέρωμα του Οκτώβρη του 1998, όταν την επισκέπτεται σε μια πανσιόν για ηλικωμένους, θα ακούσει από την ίδια τη μαρτυρία της ναζιστικής θηριωδίας, με αντάλλαγμα να την αποκαλέσει mutti, μητέρα. "Άσε με να φύγω, μητέρα" θα είναι η...

"Τι είναι όμως σήμερα η πόλη για μας; Σκέφτομαι ότι έγραψα κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε. Η κρίση της πολύ μεγάλης πόλης είναι η άλλη όψη της κρίσης της φύσης. (...) Βιβλία όμως που προφητεύουν καταστροφές και αποκαλύψεις υπάρχουν ήδη πολλά· το να γράψει κανείς ακόμα ένα, θα ήταν πλεονασμός και κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Αυτό που ο δικός μου Μάρκο Πόλο θέλει να ανακαλύψει είναι οι κρυφές αιτίες που οδήγησαν τους ανθρώπους να ζήσουν στις πόλεις, αιτίες που μπορούν να ισχύουν πέρα κα...

Στο ανά χείρας αφηγηματικό κείμενο του Νάνι Μπαλεστρίνι, ο συγγραφέας, με τη γνωστή του πλέον και στο ελληνικό κοινό τεχνική, έχει ως πρωταγωνιστή έναν μεταλλωρύχο που δουλεύει στη Σαρδηνία και του οποίου οι αναμνήσεις καταγράφονται κάπου ανάμεσα στο 1973 και το 1974. Είναι μια μορφή που έρχεται από τα κάτω, βγαίνει κυριολεκτικά από το υπέδαφος, κάτι ανάλογο με τον γέρο-τυφλοπόντικα που σκάβει για την επανάσταση όπως έλεγε ο Μαρξ παραφράζοντας τον Άμλετ. Με μια αφήγηση "επική", περιγράφει την πορεία ενός νεαρού ηλεκτρολόγου που από το πολεμικό ναυτικό κατά τη διάρκεια του 2...

Ο Βινίτσιο Καποσέλα διέσχισε τους δρόμους της Ελλάδας τη χρονιά της οικονομικής κατάρρευσης. Συνάντησε ό,τι απομένει από τους θρυλικούς ρεμπέτες στις ταβέρνες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κρήτης, συλλαμβάνοντας οράματα, μέθη, μαγείες και ψευδαισθήσεις σ’ ένα μικρό σημειωματάριο, το Τεφτέρι του. Ο Καποσέλα διηγείται μια άγνωστη Ελλάδα, βασανισμένη και περήφανη, που ανακαλύπτει ξανά το ρεμπέτικο ως μουσική της κρίσης. Σελίδα τη σελίδα, το Τεφτέρι είναι η μεταγραφή των χρεών και των πιστώσεων που πρέπει να κάνουμε για να «μάθουμε το επάγγελμα της επιβίωσης». Ο κατάλογος τ...

"...γιατί δεν υπάρχουν δύο δρόμοι αυτός είναι ο μόνος τρόπος πάντα ήταν έτσι αυτό έχω μάθει από την εμπειρία μου σε όλους τους αγώνες που έχω δώσει στη ζωή μου όλα αυτά τα χρόνια διότι δύσκολα θα προθυμοποιηθούν να δώσουν πίσω όλα όσα έκλεβαν από εμάς καθημερινά τόσο καιρό γιατί έχουμε ωραία χαμόγελα και δεν υπάρχει τρόπος να διανοηθείς να κάνεις κάποια συμφωνία που φτάνει στα άκρα που χρησιμοποιεί ό,τι μέσα έχει χάσαμε σε πολλούς αγώνες και θα χάσουμε και σε άλλους αλλά σε κάποιους βγήκαμε νικητές και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε επειδή είμαστε εμείς που στο τέλος πρέπει...

Έντεκα κεφάλαια, έντεκα ιστορίες, ένα μοναδικό πορτρέτο της σύγχρονης Ιταλίας που μας αφορά όλους, από τον συγγραφέα του διεθνούς μπεστ σέλερ "Γόμορρα". Ο Ρομπέρτο Σαβιάνο, τον οποίο ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κατηγόρησε ότι δίνει μια "κακή εικόνα" της Ιταλίας προς τα έξω την ίδια στιγμή που ο Ουμπέρτο Έκο τον αναγνωρίζει ως εξέχουσα πνευματική προσωπικότητα, ξύνει μερικές από τις παλιές και νέες πληγές που ταλανίζουν τη χώρα του και λειτουργούν ως καθρέφτης των χωρών του Νότου της Ευρώπης: τη μικρή αναγνώριση της σημασίας της εθνικής ενοποίησης, τον ύπουλο μηχανισμό της μηχανής...

Ο μικρός ήρωας του βιβλίου, παρατηρώντας μια σκακιέρα να αντικατοπτρίζεται σε έναν καθρέφτη στο τζάκι ενός "απαγορευμένου" δωματίου , περνάει με έναν ανεξήγητο τρόπο από την άλλη πλευρά του καθρέφτη, όπου όχι μόνο συναντάει τα είδωλα των πιονιών της σκακιέρας, αλλά και όλους όσοι έχουν κατά καιρούς καθρεφτιστεί εκεί μέσα. Μαζί τους θα περάσει μια τρελή περιπέτεια. Ένα κείμενο "μαγικού ρεαλισμού" για μικρούς, και κυρίως για μεγάλους, από έναν συγγραφέα που εκδίδεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Ο Πάλομαρ είναι ένας άνθρωπος για τον οποίο δεν ξέρουμε τίποτα. Το μόνο που μαθαίνουμε γι' αυτόν είναι οι σκέψεις του - σκέψεις άλλοτε γεμάτες έκπληξη με όσα συμβαίνουν στη ζωή, άλλοτε συγκαταβατικές κι άλλοτε αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες. Διότι ο κύριος Πάλομαρ είναι σαν το συνονόματο του παρατηρητήριο. Μόνο που ο Πάλομαρ δεν παρατηρεί μονάχα τον ουρανό· παρατηρεί και το γυμνό στήθος μιας γυναίκας, κι ένα σαμιαμίδι που καταβροχθίζει τα θύματά του, κι ένα κύμα που σκάει στην ακρογιαλιά, και μια βιτρίνα με τα καλύτερα γαλλικά τυριά: κοιτάζει όλα όσα συμβαίνουν γύρω το...

Ο αρραβωνιαστικός της δεκαοκτάχρονης Μαρίας φεύγει από ένα χωριό της Νάπολης, γίνεται "μισθοφόρος" και βρίσκει τον θάνατο στο Αφγανιστάν. Δύο άντρες, έχοντας αρνηθεί να παίξουν το παιχνίδι της Καμόρρα, δολοφονούνται... Τυφλή βία: σκηνές από την αθέατη ζωή της Νάπολης· η χώρα -η Νότια Ιταλία- είναι βαθιά διχασμένη· ένας ακήρυχτος πόλεμος μαίνεται. Για να γλιτώσουν από τη φτώχεια, οι άνθρωποι γίνονται μισθοφόροι ή καταφεύγουν στην Καμόρρα... Ο συγγραφέας του Γόμορρα αποκαλύπτει με δριμύτητα τις τραγικές συνέπειες του οργανωμένου εγκλήματος κι ενός κόσμου της Μεσογείου που αντ...

Οι Νεοπλατωνικοί του Αριστέου από τα Μέγαρα, είναι ένα από τα Μιλησιακά μυθιστορήματα εκείνα, με τα οποία οι λεπτότατοι Έλληνες τόσο πολύ ευφραίνονταν. Πρόκειται για αισχρό διήγημα ως στα μισά, άλλα είναι έργο τέχνης. Κι επειδή είναι ωραίο έργο τέχνης, μεταφράσθηκε στα ιταλικά. Εμείς οι μοντέρνοι άνθρωποι έχουμε όλα τα βίτσια των αρχαίων Ελλήνων, ίσως και περισσότερα και χειρότερα από τα δικά τους, και τα κρύβουμε άγνωστο εάν η αιτία είναι η ντροπή ή υποκρισία· εκείνοι δεν έκρυβαν τίποτε, και με τη βοήθεια της τέχνης ωραιοποιούσαν και τα βίτσια. Ένα από τα κυριότερα χαρακτη...

Η ζωή του Πίνο Ροβερέντο, που μας τη διηγείται ο ίδιος σ' αυτό το βιβλίο, ήταν δύσκολη και βίαιη: συνοψίζεται στη γέννησή του από κωφάλαλους γονείς· στη "ζάλη από το πρώτο του τσιγάρο"· στα χρόνια του στο οικοτροφείο απ' όπου χρειάστηκε να αποδράσει· στον εθισμό του στο αλκοόλ, σαν αντίδραση στο δίχως νόημα πεπρωμένο του· στο τρελοκομείο, τελευταίο καταφύγιο των απόβλητων της κοινωνίας αλλά και άσυλο του υπόκωφου και αγιάτρευτου πόνου που σου διδάσκει πως πρέπει οπωσδήποτε ν' αντέξεις· και στη φυλακή, που είναι ένας ξεχωριστός κόσμος, πιο πραγματικός κι από την ίδια την πρα...

Το "Corto viaggio sentimentale" ("Σύντομο αισθηματικό ταξίδι"), το μεγαλύτερο σε έκταση αφήγημα του Ίταλο Σβέβο, είναι γραμμένο πιθανότατα γύρω στα 1925 κι αποτελεί ίσως μια σύνοψη των βασικών στοιχείων που συνθέτουν το έργο του Σβέβο. Ο γηραιός ήρωάς του, ο κύριος Άγιος, δυσαρεστημένος από τις οικογενειακές και κοινωνικές του σχέσεις, προσπαθεί να βιώσει την ελευθερία του, την «πραγματική» για αυτόν ζωή, μέσα από το ταξίδι. Δεν πρόκειται όμως αποκλειστικά για ένα αληθινό ταξίδι, αλλά κυρίως για μια εσωτερική αναζήτηση στον κόσμο της φαντασίας και του ονείρου, για ένα μ...

Ο κύριος Άγιος αποχαιρετά τη γυναίκα του στο σταθμό του Μιλάνου, ξεκινώντας για ένα σύντομο ταξίδι ως το πατρικό του, στην Τεργέστη. Νιώθει αμφίθυμος: από τη μια η αίσθηση της ελευθερίας τον αναζωογονεί... πόσο μάλλον που έχει και τριάντα χιλιάδες στην τσέπη του σακακιού του, έστω και για να ξεπληρώσει κάποιο χρέος- και από την άλλη νιώθει κάπως αμήχανα, καθώς είναι η πρώτη φορά εδώ και χρόνια που ξεβολεύεται μακριά από τη γυναίκα του... Άλλωστε έχει πια για τα καλά τα χρονάκια του. Έτσι μες στον μικρόκοσμο του βαγονιού, ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες λίγο-πολύ μικρότερ...

Το βιβλίο αυτό -το τελευταίο που ο Καλβίνο έδωσε στα τυπογραφεία πριν από τον πρόωρο θάνατο του- χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο ο διάσημος ιταλός συγγραφέας γράφει τις εντυπώσεις του από παράξενες και μη εκθέσεις που ο ίδιος επισκέφθηκε κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης παραμονής του στο Παρίσι. Στο δεύτερο αναφέρεται σε βιβλία που διάβασε και που τον προκαλούν να ανοιχτεί σε δικές του σκέψεις και συμπεράσματα. Και στο τρίτο μέρος, μερικά στιγμιότυπα από ταξίδια του στην Ιαπωνία, στο Μεξικό και στην Περσία τον σπρώχνουν να κάνει κάποια νοητικά ταξίδια από αυτά που τόσο πο...

Η Ιταλία μπαίνει στον πόλεμο. Ναρκισσευόμενη, φιλόδοξη, πομπώδης, κατακτητική αλλά και ανοργάνωτη, ανύποπτη, χωρίς επίγνωση του τι ακριβώς πάει να κάνει. Και ο Ίταλο Καλβίνο, μαθητής ακόμα του Γυμνασίου, τη στιγμή ακριβώς που αρχίζει να μαθαίνει τη ζωή, μαθαίνει ταυτόχρονα και τι σημαίνει πόλεμος, μέσα από μικρά, καθημερινά, ασήμαντα, καθόλου ηρωικά και μερικές φορές αστεία γεγονότα. Το "Η είσοδος στον πόλεμο" κινείται μεταξύ αυτοβιογραφίας και μυθοπλασίας και αποτελείται από τρεις διαφορετικές ιστορίες που έχουν κοινά τον πρωταγωνιστή τον τόπο και την εποχή, παρότι η καθεμ...

"Προλετέρκα" είναι το όνομα ενός πλοίου. Δεμένο στη Βενετία, περιμένει να μεταφέρει στην Ελλάδα μια ομάδα αξιοσέβαστων Ελβετών τουριστών. Ανάμεσά τους, ένας κύριος που κουτσαίνει ελαφρά και η κόρη του, που δεν έχει κλείσει ακόμη τα δεκάξι. Πατέρας και κόρη είναι τελείως αποξενωμένοι, ωστόσο ανάμεσά τους υπάρχει ένας δεσμός που ανάγεται σε μια μακρινή εποχή, θαρρείς προγενέστερη της ύπαρξής τους. Οι δεκαπέντε μέρες της κρουαζιέρας είναι ο χρόνος που έχει στη διάθεσή της η κόρη για να γνωρίσει αυτόν τον απόμακρο πατέρα, αλλά και για ν' ανακαλύψει κάτι εξίσου άγνωστο, που μέχρ...

"Τι είναι όμως σήμερα η πόλη για μας; Σκέφτομαι ότι έγραψα κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε. Η κρίση της πολύ μεγάλης πόλης είναι η άλλη όψη της κρίσης της φύσης. (...) Βιβλία όμως που προφητεύουν καταστροφές και αποκαλύψεις υπάρχουν ήδη πολλά· το να γράψει κανείς ακόμα ένα, θα ήταν πλεονασμός και κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Αυτό που ο δικός μου Μάρκο Πόλο θέλει να ανακαλύψει είναι οι κρυφές αιτίες που μπορούν να ισχύουν πέρα και πάνω από οποιαδήποτε κρίση. Οι πόλεις είναι ένα σύνολο...

Το αυτοβιογραφικό κείμενο του Giacomo Leopardi αποκαλύπτει την αφηγηματική του δεινότητα πάνω στην πρώτη του επαφή με τον έρωτα. Με αξιοθαύμαστη ενάργεια και πλήρη συνείδηση των εσωτερικών αντιφάσεων που του προξενεί τούτο το πρωτόγνωρο συναίσθημα, ένα συναίσθημα που το πρόσμενε καθ' όλη του την εφηβεία, καταγράφει την έξαρση και το καταλάγιασμα της επιθυμίας, τις περίπλοκες ψυχικές μεταπτώσεις -από την αναστάτωση στη μελαγχολία και την ατονία μέχρι τις σωματικές εκδηλώσεις, όπως η αϋπνία και η απώλεια όρεξης-, καθώς και την αργή φθορά, τον κατευνασμό του πάθους που καταλήγ...