Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ανθρωπολογία της Ορθόδοξης Χριστιανικής θρησκείας έχει διαρκές σημείο αναφοράς την κατ' εικόνα και ομοίωση θεόπλαστη του ανθρώπου δημιουργία, η οποία είναι και η ζωντανή πραγματικότητα η οφείλουσα να διαμορφώνει τα πλαίσια πορείας και πολιτείας του ανθρώπου, προς επίτευξη της λυτρώσεως, αναστάσεως και θεώσεώς του. Την παρούσα εργασία συνθέτουν οι παρακάτω ενότητες: α. Ορθόδοξος Μυστικισμός - θεολογική θεμελίωση του Ησυχασμού. β. Μ. Βασιλείου, ομιλία: «Πρόσεχε σεαυτώ». γ. Το Μυστήριο της Μετανοίας - Εξομολογήσεως και το της Θείας Ευχαριστίας, ως κεντρικοί άξονες της...

[...] Στα κείμενα που παρουσιάζουμε στο βιβλίο αυτό φαίνεται καθαρά η εμμονή και επιμονή της πατερικής, ασκητικής και νηπτικής Παράδοσης στη μετοχή μας στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Από κείνη αντλούμε την πνευματικότητά μας, τον αγιασμό μας και την ασφαλή πορεία μας προς τη Βασιλεία του Θεού. Όλα τ' άλλα είναι ηροπαρασκευαστικά και κατ' ουσίαν "εισαγωγικά" για τη μετοχή μας στο ύψιστο αυτό γεγονός της Κοινωνίας μας με το Χριστό. Είναι ενδιαφέρουσα, μάλιστα, η παρατήρηση ότι η μετοχή μας στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας δεν αποτελεί ηθικό ή πνευμαπκό κατόρθωμά μας, ο...

Η Εκκλησία και η Λειτουργία της είναι το σώμα της αλήθειας του Θεού στον κόσμο που γνωρίζεται στην αγάπη ή στο έλεός Του και όχι στη δύναμη ή την εξουσία Του. Μόνο ως σώμα της αλήθειας είναι το σώμα της ομορφιάς, ακριβώς της ωραίας αγάπης στην ανθρωπότητα· της αλήθειας, της αγάπης και της ομορφιάς του γεγονότος που ελευθερώνει, αντρώνει και σώζει. Αυτά ιερουργούνται και διακηρύσσονται στη Λειτουργία της Ευχαριστίας. Και αυτό απαιτεί την ετοιμασία της ιερατικής καρδιάς των πιστών, κληρικών, λαϊκών και μοναχών. "Ουαί τοις απολωλεκόσι την καρδίαν· φησί· και τι ποιήσουσιν, όταν...

Το παρόν τεύχος ασχολείται με το δυσάρεστο φαινόμενο, που παρατηρείται στους ναούς τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, ιδίως της Μ. Πέμπτης και του Μ. Σαββάτου..., την κατά συρροήν προσέλευση των ενοριτών να κοινωνήσουν τα Άγια Μυστήρια "για το καλό" χωρίς να έχουν παρακολουθήσει ούτε καν τη Θ. Λειτουργία... Το σοβαρότερο όμως απ' όλα είναι, ότι παρουσιάζονται μπροστά στο ποτήριο της Ζωής ανεξομολόγητοι και χωρίς συναίσθηση αλλαγής νου και συμπεριφοράς (μετάνοια). Η αγωνία και η μέριμνα για την άγνοια, που υπάρχει στον περισσότερο κόσμο σοβαρότατο και πλέον επείγον αυ...

Όλο το νόημα της προετοιμασίας για την Κοινωνία όπως ορίστηκε από την Εκκλησία (στην ακολουθία της θέιας μεταλήψεως) δεν είναι να δημιουργήσει στον άνθρωπο το αίσθημα της "αξιότητας"... Ενώπιον της Τράπεζας του Κυρίου η μόνη "αξιωσύνη" των κοινωνούντων είναι αυτή η βαθιά συναίσθηση της "αναξιότητάς τους". Αυτή είναι η αρχή της σωτηρίας. Είναι επομένως υψίστης σημασίας για μας να κατανοήσουμε ότι η μετατροπή του μυστηρίου της εξομολόγησης σε μια αναγκαστική προϋπόθεση για την Κοινωνία όχι μόνο συγκρούεται με την παράδοση, αλλά προφανώς την παραμορφώνει. Διαστρέφει κατ' αρχή...

Με τη συμπλήρωση τριάντα πέντε χρόνων Αρχιερατείας και σαράντα πέντε χρόνων διακονίας εις τον Αμπελώνα του Κυρίου, συνεργάτες, φίλοι, συμμαθητές και εταίροι του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, θεωρήσαμε χρέος μας να εκδώσουμε χαριστήριο τόμο, ως ελάχιστο δείγμα τιμής, σεβασμού και αγάπης, προς τον σεβάσμιο ιεράρχη, τον πνευματικό ηγέτη, τον επιστήμονα, τον μαχητή της Ορθοδοξίας, τον φλογερό κήρυκα του Ευαγγελίου και ακάματο λειτουργό των Μυστηρίων της Εκκλησίας του Χριστού, ο οποίος διακονεί παιδιόθεν με υπομονή, αφοσίωση, τόλμη και ανεξάντλητο ζήλο. Στην προσπάθει...

[...] Οι πατέρες του Φιλοκαλικού Κινήματος των λεγομένων Κολλυβάδων δι' έργων και λόγων κήρυξαν τον πλούτο της ορθοδόξου πνευματικότητος και συνέβαλαν στην πνευματική αναγέννηση του υπόδουλου ορθοδόξου λαού. Βασική παράμετρος του κηρύγματός τους ήταν η λατρεία. Στα κείμενά τους δίνεται έμφαση στη βίωση της λατρείας, στην τήρηση της ακριβούς τάξεως με βάση την παράδοση των πατέρων, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του μοναχισμού. Καίρια ζητήματα που απασχόλησαν τους λεγομένους Κολλυβάδες ήταν η συχνότητα μετοχής στη Θεία Ευχαριστία και οι αναστάσιμες προνομίες της Κυριακής...

Ένα εξαιρετικό βιβλίο-βοήθημα για τη Θεία Μετάληψη, σε σχήμα τσέπης, που περιλαμβάνει την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως, την Ευχαριστία μετά τη Θεία Μετάληψη, τη μετάφραση αυτών των Ακολουθιών και σχόλια με επεξηγήσεις για το τι είναι Θεία Μετάληψη και πότε και πώς κοινωνούμε τα Άχραντα Μυστήρια.

Δεν νοείται Χριστιανός, και μάλιστα Ορθόδοξος, χωρίς τη συμμετοχή του στο μέγα Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Αν δεν παρευρίσκεται και δεν συμμετέχει στην μυστική Τράπεζα του Κυρίου. Αν δεν μεταλαμβάνει το πανάχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα Του. Αυτή, εξ' άλλου, είναι και η σαφέστατη εντολή Του! Έχει Θεία την προέλευση το μυστήριο τούτο και μέγα σκοπό και προορισμό, που δεν είναι άλλος απ’ τον αγιασμό μας και την ένωσή μας με τον ίδιο το Κύριο. Με τη Θεία Κοινωνία γινόμαστε σαφώς «σύσσωμοι» και «σύναιμοι» μαζί Του, όπως μας τονίζει ο Απ. Παύλος. Γινόμαστε αληθινοί «Χ...

"Σε προσκυνούν τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ, όλη η αγγελική δύναμις, οι αρχές, οι εξουσίες, οι θρόνοι, οι κυριότητες μέσω της απαρχής. Μη κατηγορής το σώμα, που απολαμβάνει τόση τιμή, που το τρέμουν και οι ασώματες δυνάμεις. Άλλα τι να πω; Δεν δείχνω την αγάπη μου μόνο με αυτά, αλλά και με εκείνο που έπαθα. Για σένα φτύστηκα, ραπίσθηκα, κενώθηκα από την δόξα· τον Πατέρα άφησα και ήρθα σε σένα που με μισείς και με αποστρέφεσαι, και δεν θέλεις ν' ακούσης ούτε το όνομά μου· έτρεξα προς εσένα και σε κατεδίωξα για να σε κυριεύσω· σε ένωσα και σε σύνδεσα με τον εαυτό μου· φάγε με,...

Με την ευλογία του ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. κ. Ανθίμου, προβαίνουμε στην έκδοση των άρθρων, που κυκλοφορούν σε συνέχειες στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Ρέθεμνος". Πιστεύουμε ότι οι άγιοι Πατέρες αποτελούν τους φωτεινούς λύχνους, οι όποιοι φωτίζουν με την πλούσια διδασκαλία τους τους Χριστιανούς όλων των εποχών. Στην έκδοση των παρόντων άρθρων προβαίνουμε όχι για να υποκαταστήσουμε τους Πατέρες μας, αλλά απλά και μόνο για να βοηθήσουμε τους αδελφούς εκείνους, οι οποίοι δεν μπορούν να ανατρέξουν εύκολα στα κείμενα των Πατέρων και ν...

Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται την περί μεταβολής των "Τιμίων Δώρων" σε σώμα και αίμα Χριστού διδασκαλία της "Ομολογίας" της Πανορθοδόξου Συνόδου του Ιασίου (1642/43) υπό το φως της Κανονικής Παραδόσεως. Η εξέταση της αντιρρητικής της Συνόδου προς ετερόδοξες απόψεις διενεργείται με αξιοποίηση του ασφαλούς κριτηρίου της ορθόδοξης κανονικής διδασκαλίας. Ο όρος "μετουσίωσις" της ύλης του ευχαριστιακού Μυστηρίου συμπαραβάλλεται με τον κανονικό όρο "μετουσία", ο οποίος τοποθετεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το γεγονός της "ανακράσεως" του έμψυχου σώματος των πιστών με το "του...

[...] Η κανονική παράδοση της Εκκλησίας, παράλληλα με τη λειτουργική της ζωή, είναι ο βιωματικός τόπος συνάρτησης πράξεως και θεωρίας, ορθοδόξου βίου και δόγματος. Οι ποικίλες κανονικολειτουργικές πηγές (συνοδικοί και πατερικοί κανόνες, συναξάρια-λειτουργικά τυπικά, μοναστηριακά τυπικά, νομοκάνονες και εξομολογητάρια) ακολουθούν μεν τις ιδιαιτερότητες τόπου, συγγραφέως, συμπιλητού και εποχής, αλλά όλες εδράζονται στην ορθόδοξη δογματική διδασκαλία, στην ευχαριστιακή και γενικότερα στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Παρά ταύτα, οι ευχαριστιακοί ορίζοντες της κανονικής διδασκα...

Σύμφωνα με τη θεολογική, λειτουργική και ποιμαντική μεθοδολογική επιλογή της Β΄ Βατικανής Συνόδου, κάθε Ακολουθίας και αγιαστικής πράξης προηγείται η εξήγηση και η οργανική της ένταξη στο μυστήριο της σωτηρίας. Αυτή η επιλογή της λειτουργικής μεταρρύθμισης της Β΄ Βατικανής Συνόδου εκφράστηκε πλήρως στις θεολογικές και ποιμαντικές εισαγωγές με τις οποίες αρχίζουν τα Λειτουργικά βιβλία. Τα μετασυνοδικά λειτουργικά βιβλία προάγουν την κατανόηση του νοήματος και της δομής της κάθε Ακολουθίας, ώστε η τελετουργική πράξη να κάνει ορατή αυτή την κατανόηση και να εδραιώνεται σε κ...

Η σύνδεση Θ. Ευχαριστίας και Εκκλησίας τείνει σήμερα να θεωρείται κοινοτοπία, τουλάχιστον μεταξύ των Ορθοδόξων, στις μέρες μας μάλιστα κάτω από την επίδραση της Ορθοδόξου Θεολογίας, πλέον και μεταξύ των Ρωμαιοκαθολικών και μεγάλου μέρους των Προτεσταντών. Λίγοι είναι πλέον αυτοί, που θα αποσυνέδεαν την έννοια της Εκκλησίας από το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. Αυτό όμως δεν ίσχυε πάντοτε στη Θεολογία μας, ούτε καν την Ορθόδοξη, πολύ περισσότερο στη δυτική. [...] Στη σημερινή εισήγηση μου θα προσπαθήσω να καταδείξω ακριβώς αυτό. Ότι δηλαδή η Θ. Ευχαριστία εκφράζει και αποκαλύ...

«O ρόλος της ποιμαντικής διακονίας πρωτίστως και κυρίως είναι Ευχαριστιακός. Δια τούτο το έργον των ποιμένων της Εκκλησίας του Χριστού χαρακτηρίζεται ως Ευχαριστιακή ποιμαντική διακονία, η οποία, ως χάρισμα, τελεί υπό την άμεσον έπενέργειαν του Αγίου Πνεύματος. Η Ευχαριστιακή αυτή ποιμαντική διακονία αμέσως και ουσιωδώς σχετίζεται με την Εκκλησίαν, καθ' ότι η θεία Ευχαριστία ως σώμα Χρίστου είναι αυτή η ιδία η Εκκλησία. Η θεία Ευχαριστία όμως δεν είναι μία απλώς επί μέρους ιεροτελεστία ούτε ένα γεγονός απομεμονωμένον εις την Ζωήν της Εκκλησίας. Η θεία Ευχαριστία αναδεικνύ...

Στα πλαίσια του Έτους της Ευχαριστίας (2004-2005) μου ζητήθηκε να επιμεληθώ μια σειρά από επιμορφωτικές ομιλίες για την ενορία της Θεσσαλονίκης. Την ίδια περίοδο ο αρχιεπίσκοπος Κερκύρας ζήτησε να ετοιμάσω μια μικρή έκδοση τονίζοντας ορισμένες βασικές διαστάσεις της καθολικής θεολογίας περί Ευχαριστίας. Ευτυχής συγκυρία ήταν επίσης η σειρά μαθημάτων που έκανα τον Οκτώβριο του 2005 στο Ινστιτούτο Σπουδών στη Βενετία, αυτή τη φορά όμως για την ελληνική ορθόδοξη θεολογία περί Ευχαριστίας. Η παρούσα έκδοση λοιπόν είναι καρπός όλων των προαναφερόμενων ερεθισμάτων τα οποία καθοδ...

Εις τη μικρή εργασία αυτή προσπαθούμε να παρουσιάσουμε βασικά Αγιογραφικά - Πατερικά κείμενα προκειμένου να φωτίσουμε τους βασικούς άξονες πορείας ενός ανθρώπου που πορεύεται εν Χριστώ και μιμείται εις τη ζωή του τους φίλους του Κυρίου, δηλαδή τους Αγίους του. Εις το πρώτο κεφάλαιο προσεγγίζουμε ιστορικά την καθιέρωση του μυστηρίου, τονίζουμε την αναγκαιότητά του και υπογραμμίζουμε ότι η εξαγόρευση των αμαρτιών ανήκει στα πρότυπα που η Εκκλησία διά των Επισκόπων ορίζει. Εις το δεύτερο κεφάλαιο εξετάζουμε το πρόσωπο του Πνευματικού Πατέρα, τη σχέση του με τον εξομολογο...

Τρώμε τη Σάρκα Του και πίνομε το Αίμα Του. Γινόμαστε κοινωνοί του Λόγου και της Σοφίας ένεκα της Ενανθρώπησης και της αισθητής ζωής Του η οποία αποκαλύφθηκε (στον κόσμο) μέσα από έμπρακτη φυσική και θεολογική διδασκαλία. Σάρκα και αίμα αποκάλεσε το Μυστήριο της θείας κοινωνίας δια του οποίου η ψυχή τρέφεται και προετοιμάζεται να γνωρίσει τα όντα στην αρχική καθαρότητά τους. (Μέγας Βασίλειος). Η μετοχή στο Ποτήριον θα επιτρέψει, στην κτιστή φύση, την είσοδο άκτιστης ενέργειας και δύναμης, που μεταμορφώνει, μυστικά, τη ζωή σε νέα δημιουργία. Στο τέλος ο μέτοχος θα διαισθανθ...

-Η αγία Κοινωνία είναι πράγμα φοβερό· γι' αυτό χρειάζεται ζωή αγία και αγγελική. -Πρέπει να προσερχόμαστε αραιά με πολύ φόβο και ευλάβεια για να κοινωνούμε επάξια. -Αφού είμαστε άνθρωποι με πάθη όπως γαστριμαργία, κενοδοξία, αργολογία κ.ά. παρόμοια, δεν μπορούμε να κοινωνούμε συχνά. -Η βραδύτητα δεν εμπόδισε από τον αγιασμό την οσία Μαρία και πολλούς άλλους ερημίτες και ασκητές που κοινώνησαν μια φορά σε όλη τους τη ζωή. Τα παραπάνω είναι μερικά από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία πολλοί Χριστιανοί για να μην κοινωνούν συχνά. Οι άγιοι Μακάριος Νοταράς...