Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια αυτοβιογραφία που διαβάζεται σαν το πιο συναρπαστικό μυθιστόρημα και που περιγράφει την απληστία και την εξαλλοσύνη των "χρυσών παιδιών" των δεκαετιών του '80 και του '90. Συγγραφέας της είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες και απατεώνες της χρυσής εποχής του χρηματιστηρίου, ο Τζόρνταν Μπέλφορτ, που γεννήθηκε το 1962 στο Κουίνς της Νέας Υόρκης και άρχισε να εργάζεται στη Γουόλ Στριτ από το 1987. Σε ηλικία τριάντα ετών ο Μπέλφορτ έστησε τη δική του επενδυτική εταιρεία, τη Stratton Oakmont, μέσα στο κλίμα της ευφορίας και της ξέφρενης κούρσας του χρηματ...

Η Σέριλ νιώθει πως έχει χάσει τα πάντα. Μετά το θάνατο της μητέρας της η οικογένειά της διαλύεται και ο γάμος της καταρρέει. Παίζει επικίνδυνα με ουσίες και παρασύρεται σε ευκαιριακές σχέσεις. Απογοητευμένη από τον κόσμο και τον εαυτό της, ακολουθεί το ένστικτό της και παίρνει την πιο τολμηρή απόφαση της ζωής της. Ξεκινά ολομόναχη μια πεζοπορία 1.800 χιλιομέτρων μέσα στην άγρια φύση της Αμερικής. Βιώνει μια απίστευτη περιπέτεια γεμάτη κινδύνους, φλερτ, ανατροπές και χιούμορ, για να καταφέρει τελικά, δαμάζοντας τους φόβους της, να βρει τον εαυτό της και την ευτυχία.

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2003, η Τζόαν Ντίντιον είδε τον άντρα της Τζον Γκρέγκορι Νταν να σωριάζεται στο πάτωμα την ώρα του δείπνου. Οι γιατροί δεν κατάφεραν να τον σώσουν· η καρδιά του συζύγου της τον πρόδωσε. Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ένας ευτυχισμένος γάμος σαράντα ετών έφτασε στο τέλος του, ένα τέλος βίαιο, άδοξο, αναπάντεχο. Η Τζόαν Ντίντιον, μία από τις πιο εμβληματικές φωνές της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας, αφηγείται την προσωπική, όσο και πανανθρώπινη εμπειρία της, επιστρέφοντας παράλληλα στις χαρές και στις απογοητεύσεις του πολύχρονου γάμο...

Κι εκείνος ήταν υπέροχος! Στα τριάντα τέσσερά του είχε ακόμη το κορμί του αθλητή. Και έκανε έρωτα σαν κανονικός άνθρωπος: αυθόρμητα, τρυφερά, αισθησιακά, και γεμάτος ενθουσιασμό. Αν και ήταν η πρώτη μας φορά, ήθελε να κάνει τα πάντα. Ακόμα και τα πράγματα που δεν ήθελα και τόσο να δοκιμάσω, τα δοκίμασα γιατί ο ίδιος μου άρεσε πολύ και γιατί προσέγγιζε καθετί μ' ένα παιχνιδιάρικο πνεύμα. "Έλα να κάνουμε...!" μου ψιθύρισε, λες και ήταν κάποιο παιχνίδι, λες και προσποιούμασταν ότι το κάναμε, λες και ήμασταν παιδιά που κάναμε τρέλες. Το έκανε να ακούγεται τόσο αθώο όλο αυτό.

Όμορφη, χαρισματική και ταλαντούχα, η Νόρμα Χερ στα δεκαεννιά της θα διαγνωσθεί σχιζοφρενής. Η ψυχική της ασθένεια δεν θα την εμποδίσει να μεγαλώσει τις δυο της κόρες, τις οποίες λατρεύει. Καθώς όμως η πνευματική της κατάσταση επιδεινώνεται, η σχέση τους θα δοκιμαστεί. Η Μίρα και η Ναταλία για δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια κόβουν κάθε επαφή μαζί της, κρύβονται για να μην μπορεί να τις εντοπίσει. Όταν ειδοποιούνται πως η άστεγη και "ανισόρροπη" μητέρα τους βρίσκεται στα τελευταία στάδια ενός επιθετικού καρκίνου, ταξιδεύουν στο Κλίβελαντ για να συμφιλιωθούν μαζί της. Αυτές τις δύ...

Ο Χέμινγουεϊ συνήθιζε να διαφοροποιεί τον δημοσιογραφικό από τον λογοτεχνικό του εαυτό. Μερικά όμως από τα δημοσιογραφικά του κείμενα μπορούν άνετα, ακόμα και σήμερα, να συγκριθούν με τα καλύτερα λογοτεχνικά του έργα. Ο ίδιος είχε πλήρη συνείδηση αυτού του γεγονότος και αρκετές φορές δεν δίσταζε να συμπεριλαμβάνει δημοσιογραφικά του κείμενα σε συλλογές διηγημάτων του. Ο δεύτερος αυτός τόμος των δημοσιογραφικών του κειμένων καλύπτει την περίοδο 1923-1939, περιλαμβάνει δηλαδή την περίοδο της μεγαλύτερης ίσως λάμψης του ως συγγραφέα και σκεπτόμενου προοδευτικού ανθρώπου. Ο...

Τον Ιανουάριο του 1953 ο William Burroughs ξεκινά ένα εξερευνητικό ταξίδι στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής που θα κρατήσει επτά μήνες, αναζητώντας το yage, το μυθικό παραισθησιογόνο και τηλεπαθητικό φυτό του Αμαζονίου (λίγο νωρίτερα, το Junky έκλεινε με τη φράση "Το Γιαχέ ίσως να 'ναι το απόλυτο φτιάξιμο"). Παράλληλα, καταγράφει με ανθρωπολογικό ενδιαφέρον και σατιρικό βλέμμα την πολιτική και κοινωνική κατάσταση των χωρών που επισκέπτεται, την Κολομβία (που βρίσκεται σε εμφύλιο), το Εκουαδόρ και το Περού. Δέκα χρόνια αργότερα, ο William Burroughs συνθέτει από τις επιστο...

Ο Χέμινγουεϊ ανδρώθηκε λογοτεχνικά μέσα από τη δημοσιογραφία και η δημοσιογραφία του χάρισε τις πρώτες δυνατές εμπειρίες, τα πρώτα του χρήματα και τα πρώτα του μεγάλα ταξίδια. Ωστόσο, παρότι ο ίδιος έβλεπε τα δημοσιογραφικά του κείμενα ως κάτι που δεν μπορεί να συγκριθεί με το λογοτεχνικό του έργο, ο ενθουσιασμός και η φαντασία του κατέστησαν αυτό το υλικό κάτι περισσότερο από διαχρονικό. Στον πρώτο αυτό τόμο των δημοσιογραφικών του κειμένων περιέχονται οι ανταποκρίσεις που έγραψε στην περίοδο 1920-1922 και έχουν, βεβαίως, ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώσ...

"Είκοσι ζευγάρια σχηματίστηκαν, η μουσική ξεκίνησε, και μετά - έβαλα τα χέρια μπροστά στα μάτια μου από ντροπή. Αλλά κοιτούσα ανάμεσα από τα δάχτυλά μου. Χόρευαν το διάσημο καν-καν. [...] Ο κεντρικός στόχος είναι να χορεύεις όσο πιο άγρια, όσο πιο θορυβώδικα, όσο πιο μανιασμένα γίνεται, να αποκαλύπτεις όσο το δυνατόν περισσότερα αν είσαι γυναίκα, και να κλοτσάς όσο πιο ψηλά γίνεται, ανεξαρτήτως φύλου". "Η φρουρά έκανε την εμφάνισή της - τέσσερις Έλληνες. Μαζευτήκαμε στην πύλη και μας επέτρεψαν την είσοδο. [Δωροδοκία και διαφθορά.] [...] Μπροστά μας, κάτω από το φως του φε...

Το άλογο που η Σούζαν Ρίτσαρντς είχε αρχικά επιλέξει να σώσει δεν έμελλε να ανέβει στο φορτηγό που περίμενε. Η Λέι Μι Ντάουν, ένα πρώην αγωνιστικό άλογο μ' ένα πουλάρι που την ακολουθούσε καταπόδας, ήταν αυτή που ανέβηκε τη ράμπα για να μπει στο τρέιλερ και στη ζωή της Σούζαν. Εξασθενημένη από τον υποσιτισμό, η Λέι Μι Ντάουν είχε ήδη διαβεί έναν δύσκολο δρόμο, και όμως κατά κάποιον τρόπο η καρδιά της ήταν πάντα ανοιχτή και γενναιόδωρη. Το πεπρωμένο την έφερε στο πάντοκ της Σούζαν, και η φοράδα δίδαξε σ' αυτή τη γυναίκα με τη ραγισμένη καρδιά πώς να απολαμβάνει τις χαρές της...

Ο Μπουκόβσκι για την Πίστη: "Η πίστη είναι εντάξει γι' αυτούς που την έχουν. Μόνο μην τη φορτώνετε σ' εμένα. Έχω περισσότερη πίστη στον υδραυλικό μου απ' ό,τι στην αιώνια ύπαρξη. Οι υδραυλικοί κάνουν καλή δουλειά. Αφήνουν τα σκατά να κυλούν!"

O συγγραφέας και δημοσιογράφος Augusten Burroughs έχει χαρακτηριστεί από το Entertainment Weekly ως ένας από τους δεκαπέντε πιο αστείους ανθρώπους στην Αμερική. Ο λόγος είναι απλός και ξεκάθαρος σε όποιον διαβάσει την "Οικογένεια της συμφοράς", τη συγκλονιστική του αυτοβιογραφία. Παιδί χωρισμένων γονιών, ο Burroughs μεγάλωσε με τον ψυχίατρο της μητέρας του και την οικογένειά του, σε ένα περιβάλλον γεμάτο κωμικές ιδιαιτερότητες και τραγικά περιστατικά. Καθώς τα όρια ανάμεσα στο σωστό και το λάθος γίνονταν δυσδιάκριτα, ο νεαρός Burroughs έχτισε το παζλ της προσωπικότητάς το...

Η Γερτρούδη Στάιν έγραψε την αυτοβιογραφία της το 1932 χρησιμοποιώντας ως κεντρικό πρόσωπο την επί 25 χρόνια σύντροφο και γραμματέα της, Άλις Τόκλας. Η συγγραφή "αυτοβιογραφίας" άλλου προσώπου είναι μία από τις πολλές παραξενιές που έκαναν τη Στάιν διάσημη παγκοσμίως. Το κείμενο διατηρεί βέβαια πολλά στοιχεία από τον προφορικό λόγο της Τόκλας, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πανέξυπνη παραλλαγή του ύφους της συγγραφέως, που σκιαγραφεί παιχνιδιάρικα ένα ομοίωμά της μέσα στο πολυπρόσωπο και κοσμοπολίτικο περιβάλλον του Παρισιού. Μέσα από προσωπικές περιγραφές κα...

Στο "Γυρισμό του ταξιδευτή" ο Τζακ Κέρουακ καταγράφει τις ταξιδιωτικές του εμπειρίες, από το 1956 έως το 1960, όταν ήταν στο δρόμο, ζώντας διαδοχικά στην Πόλη του Μεξικού, τη Νέα Υόρκη, την Ταγγέρη, το Παρίσι και το Λονδίνο, πριν γυρίσει οριστικά στις ΗΠΑ. "Ο γυρισμός του ταξιδευτή" αντιπροσωπεύει ίσως την πιο φωτεινή και δημιουργική του περίοδο. Ήταν, κατά τον ίδιο, από τα πιο φιλόδοξα και, ως προς το ύφος, ολοκληρωμένα κείμενα του. Εδώ ο Τζακ Κέρουακ αποκαλύπτει την πραγματική και, ως τότε πάντοτε στο ημίφως της συγγραφικής του δεινότητας, Ποιητική, που διέπνεε όλα του τ...

Ο Ντέιβιντ Σεντάρις έγινε διάσημος γράφοντας την αυτοβιογραφία του. Οι ιστορίες που διηγείται είναι αστείες, παράξενες, πολλές φορές σχεδόν εξωφρενικές, αλλά ταυτόχρονα απίστευτα τρυφερές, είτε μιλάει για την παράδοξη παιδική του ηλικία στη Βόρεια Καρολίνα και την ιδιόρρυθμη οικογένειά του είτε για την ανορθόδοξη καριέρα του ως καθαριστής, καλλιτέχνης, καθηγητής δημιουργικής γραφής. Στο βιβλίο αυτό έρχεται να προστεθεί και η εμπειρία της μετανάστευσης καθώς μετακομίζει με τον φίλο του στο Παρίσι και προσπαθεί να μάθει γαλλικά. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στον παράξενο κό...

Το "Ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα" είναι η κωμική ματιά του Βόννεγκατ -μια ματιά που κόβει σαν ξυράφι- πάνω στη ζωή και στον θάνατο, στην ιστορία, στην τέχνη, στην πολιτική, στον ίδιο τον συγγραφέα και στην αμερικανική ψυχή της εποχής μας. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών με αναφορές στον Μαρκ Τουέιν, τον Ιησού, τον Λίνκολν, και έχοντας πάντα κατά νου έναν "σχεδόν άγιο" γιατρό ονόματι Ίγκνατς Ζέμμελβαϊς. Στο "Ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα" περιέχονται επίσης θραύσματα από το έργο του συγγραφέα, από τις κατά καιρούς θέσεις του σε κοινωνικά και...

Μάθαινα τι θα πει να μην έχεις όρεξη. Μάθαινα τι θα πει να σηκώνεσαι το πρωί τρέμοντας, με σπασμούς στο στομάχι, τα δάχτυλα παραλυμένα, και να ζεις με την ανάγκη του πότη για ένα ποτήρι σκέτο ουίσκυ, προκειμένου να συνέλθεις. Ω, ο Τζον Μπάρλεϋκορν είναι ένας μάγος του εθισμού. Νους και σώμα, ζαλισμένα και καψαλισμένα και δηλητηριασμένα αποζητούσαν να συντονιστούν με το δηλητήριο που είχε προκαλέσει τη ζημιά.

Ο μικρός Κάρλος μεγαλώνει στην Αβάνα την εποχή που ο Μπατίστα έχει την εξουσία, σε μια οικογένεια αρκετά πλούσια για τα δεδομένα της χώρας και της εποχής. Μέσα από τις διηγήσεις του μικρού, περνά όλη η σύγχρονη ιστορία του νησιού. Οι παιδικές περιπέτειες, οι αταξίες και τα περιστατικά από την καθημερινότητα της οικογένειας αποτελούν τον τρόπο να ειπωθούν μεγάλες αλήθειες για την πολιτική, τη θρησκεία και την οικογένεια. Όταν τη διακυβέρνηση της Κούβας αναλαμβάνει ο Κάστρο, τα πράγματα αλλάζουν προς το χειρότερο. Ο ρόλος των ΗΠΑ είναι καθοριστικός για το μέλλον του νησιο...

[...] Η ιστορία της γυναίκας που τα ΜΜΕ επονόμασαν "Η κόρη του θανάτου", το "Κτήνος" δηλαδή, είναι ένα μνημόνιο της εξέτασης των εσωτερικών σκέψεων του μυαλού αυτής της κατά συρροή γυναίκας δολοφόνου και μιας ανατριχιαστικής, αλλά παράλληλα αποκαλυπτικής εικόνας του μυαλού μιας ψυχοπαθούς γυναίκας από την κούνια και μέχρι τον τάφο.

"Ο κολοσσός του Μαρουσιού" παραμένει ένα από τα γοητευτικότερα κείμενα που έχουν γραφτεί για τη σύγχρονη Ελλάδα. Γοητευτικό γιατί περιγράφει μιαν Ελλάδα γοητευτική μέσα στη μοναξιά της, σαν ένα μικρό κομμάτι αιωνιότητας που έφθασε στα αβαθή του δικού μας χρόνου. Η Ελλάδα αυτή μπορεί να μην υπάρχει πια. Όμως διαβάζοντας τον "Κολοσσό" αισθάνεσαι ότι την κουβαλάς στα κύτταρα της ψυχής σου. (Τάκης Θεοδωρόπουλος, εφημερίδα "Τα Νέα", 13-14/11/2004) Ο Χένρι Μίλερ, που διέμενε τότε στο Παρίσι, αψηφώντας τους κακούς οιωνούς -όταν τα μηνύματα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου διαγράφονταν...