Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής σταδιοδρομίας του, ο Ντοστογιέφσκι γράφει πολυάριθμες νουβέλες και διηγήματα, μέσω των οποίων προσεγγίζει τα θέματα που θα αναπτύξει αργότερα στα μεγάλα μυθιστορήματά του. "Ποιητής της οδύνης", ο Ντοστογιέφσκι προβάλλει ακόμα και μέσα από τα πιο σύντομα έργα του ως συγγραφέας της απέχθειας, του ανείπωτου και της σιωπής, και το στοιχείο τούτο προσδίδει στο έργο του μια εκπληκτική διαχρονικότητα. Αυτή η κατάδυση στα έγκατα της συνείδησης πηγάζει από τη θέλησή του να εκφράσει τη ζωή στο μεγαλύτερο δυνατό βάθος. Στον ανά χείρας δεύτερο τόμ...

Ένας νέος άντρας αγωνίζεται να σώσει τον κόσμο από το κακό, που έχει συγκεντρωθεί σ' ένα κόκκινο λουλούδι... Ένας πληγωμένος στρατιώτης που κείτεται δίπλα στο πτώμα του εχθρού καταλαβαίνει τι είναι εχθρός και τι πόλεμος... Ένας σουρεαλιστικός διάλογος ζώων και φυτών που αναζητούν την ελευθερία και το νόημα της ζωής... Νουβέλες και διηγήματα του Βσιέβολοντ Γκάρσιν (1855-1888), που πραγματεύονται την τρέλα, τον έρωτα, την κοινωνική υποκρισία, τον πόλεμο και το σκοπό της τέχνης. Γραφή ακριβής, αποκαλυπτική και καινοτόμος, που κατατάσσει το συγγραφέα στους σπουδαίους διηγημα...

Κανείς δεν θυμόταν πότε είχε μπει στο υπουργείο ο Ακάκι Ακακιεβιτς και ποιός τον είχε συστήσει. Όσο κι αν άλλαζαν οι διευθυντές, οι τμηματάρχες, οι προϊστάμενοι, αυτόν τον έβλεπες πάντα καθισμένο στην θέση του, στην ίδια στάση, απασχολημένο στην ίδια δουλειά του διεκπεραιωτή, έτσι που αργότερα μερικοί είπανε πως είχε έρθει στον κόσμο με στολή και με φαλάκρα. Κανείς τον είχε σε υπόληψη. Οι κλητήρες, όχι απλώς δεν σηκώνονταν όταν περνούσε, αλλά και δεν έδιναν περισσότερη προσοχή στην παρουσία του απ' όση στο πέταγμα μιας μύγας. Οι ανώτεροί του τον μεταχειρίζονταν με δεσποτική...

Σε όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής σταδιοδρομίας του, ο Ντοστογιέφσκι γράφει πολυάριθμες νουβέλες και διηγήματα, μέσω των οποίων προσεγγίζει τα μεγάλα θέματα που θα αναπτύξει αργότερα στα μεγάλα μυθιστορήματά του. "Ποιητής της οδύνης", ο Ντοστογιέφσκι προβάλλει ακόμα και μέσα από τα πιο σύντομα έργα του ως ο συγγραφέας της απέχθειας, του ανείπωτου και της σιωπής, και το στοιχείο τούτο προσδίδει στο έργο του μια εκπληκτική διαχρονικότητα. Αυτή η κατάδυση στα έγκατα της συνείδησης πηγάζει από τη θέλησή του να εκφράσει τη ζωή στο μεγαλύτερο δυνατό βάθος. Ο ίδιος έγραφε για...

Οι νουβέλες και τα διηγήματα του Λ. Τολστόι καταλαμβάνουν πολύ σημαντική θέση στο έργου του και καλύπτουν όλο το εύρος της θεματολογίας και του ύφους του. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει κείμενα που γράφτηκαν από το 1851 μέχρι το 1863, τα πρώτα έργα του δηλαδή, μετά από τα οποία ακολουθεί το "Πόλεμος και ειρήνη". Ο Τολστόι χρησιμοποιεί την ψυχολογική ανάλυση πριν ακόμα την ανακαλύψει η επιστήμη και γράφει για ό,τι συμβαίνει γύρω του αλλά και εντός του, αναζητώντας με ζήλο την αλήθεια και το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης. Νεαροί αριστοκράτες παραδομένοι στις απολαύσεις, η πνευμ...

Τα τρία έργα του συγγραφέα που τόσο αγαπήθηκαν, συχνά ανεβαίνουν στα θέατρα όλου του κόσμου με μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό. Συγκεκριμένα, το "Ημερολόγιο ενός τρελού" γράφτηκε σε μορφή ημερολογίου, "Το παλτό" και το "Πορτραίτο" είναι διηγήματα. Ο τρόπος έκφρασης, η εξωτερίκευση των συναισθημάτων των ηρώων, οι συμβολισμοί είναι τα κύρια συστατικά που κάνουν τους αναγνώστες να νιώθουν κάτι από τον ευατό τους στις αράδες αυτών των έργων, αγγίζοντάς τους στο έπακρον. Γι' αυτό ακριβώς και έμειναν αναλλοίωτα στο χρόνο, κατατάσσοντας το συγγραφέα τους στους κλασικούς του είδους.

Ο Ισαάκ Μπάμπελ (1894-1940) είναι ένας επαναστάτης, ανθρωπιστής, Εβραίος της Οδησσού, ο οποίος παρατηρεί τις σαρωτικές αλλαγές που επιφέρει η επανάσταση των μπολσεβίκων, στοχάζεται για τον πόλεμο και την ανθρώπινη μοίρα, θέτει βασανιστικά ερωτήματα για το άτομο και τις πράξεις του και καταγράφει στα έξοχα διηγήματά του τις πιο μύχιες σκέψεις του με λόγο συμπυκνωμένο, ρέοντα, δυναμικό και βαθιά αληθινό. Στα "Χρονικά του '18" αποτυπώνει με την καθαρότητα της δημοσιογραφικής γραφής την ταραγμένη ζωή στην Πετρούπολη, όταν την πόλη σαρώνει ο εμφύλιος πόλεμος που άρχισε αμέσως μ...

Ενθαρρυμένοι από την ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού στην προσπάθειά μας να προβάλουμε συστηματικά το πεζογραφικό έργο του Α. Π. Τσέχοφ στη χώρα μας, συνεχίζουμε με τον Γ΄ τόμο επιλογής των έργων του. Πρόκειται για την παρουσίαση οχτώ ακόμα διαλεχτών του έργων: πέντε διηγήματα ("Η σύζυγος", "Το παράσημο της Άνιας", "Αριάδνη", "Στο σπίτι των παλαιών γνώριμων", "Ένα γράμμα") και τρεις νουβέλες ("Η γυναίκα μου", "Η μονομαχία", "Τρία χρόνια"). Είναι όλα γραμμένα την εποχή της μεγάλης δημιουργίας του συγγραφέα... Τα έργα αυτής της περιόδου ανεβάζουν σε νέο, υψηλότερο επίπεδο...

"Γιατί να κάνουμε γενικεύσεις, γιατί από τη μία και μόνη Αριάδνη να κρίνουμε όλες τις γυναίκες;" αναρωτιέται ο ίδιος ο Τσέχωφ ως ακροατής της ιστορίας της και υποστηρικτής της ισότητας των φύλων, στη νουβέλα αυτή η οποία κρύβει, ίσως, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά στοιχεία απ' όλα τ' άλλα πεζά του μεγάλου συγγραφέα. Στην "Αριάδνη" σκιαγραφείται ένας ορισμένος τύπος γυναίκας που, μια συγκεκριμένη εποχή, άσκησε δυνατή επίδραση στο συγγραφέα: πρόκειται για μια πραγματική καλλονή που εντυπωσιάζει με την πολυπλοκότητα και την αντιφατικότητα του χαρακτήρα της, με τη δίψα της για...

"Τα διηγήματα της Σεβαστούπολης" είναι κείμενα κατ' αρχάς αυτοβιογραφικά. Ο εικοσιεπτάχρονος Τολστόι, που υπηρέτησε ως αξιωματικός στην πολιορκημένη Σεβαστούπολη, καταγράφει εικόνες από τις μάχες, τα χαρακώματα και την καθημερινή ζωή. Πλάθει με ζωντάνια και ρεαλισμό τους ήρωές του, εμπειροπόλεμους στρατιώτες, αμούστακους νεαρούς με στολή, γέρους, γυναίκες, παιδιά, που ζουν αγκαλιά με το θάνατο και βιώνουν με αξιοπρέπεια την οδύνη του πολέμου. Καταδύεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και φέρνει στο φως, με κριτικό πνεύμα αλλά και αγάπη, τη σχέση των ηρώων του με την αυτοθυσί...

Αποφάσισα να πάω στην πρώτη γραμμή. Ο μέραρχος στραβομουτσούνιασε μόλις το άκουσε. - Τι διάολο θα πας να κάνεις εκεί; Μια στιγμή να ξεχαστείς, θα σε καθαρίσουν! Ήμουν ανένδοτος και δεν σταμάτησα εκεί. Η επιλογή μου ήταν η πιο μάχιμη μεραρχία, η Έκτη. - Άι ρε, βουτυρομπεμπέ, φώναξε γελώντας, ο μέραρχος. Γυαλάκια... Μισή μερίδα... Σας στέλνουνε εδώ χωρίς να σας ρωτήσουνε, κι εδώ σας πετσοκόβουνε μόνο και μόνο επειδή φοράτε γυαλιά! Τι λες, θα τα καταφέρεις να ζήσεις μαζί μας; - Θα τα καταφέρω απάντησα. Με το όνομα Κίριλ Βασίλιεβιτς Λιούτοφ, που κρύβει την εβραϊκή του κατα...

"Τα διηγήματα της φωτιάς" γράφτηκαν από τον Πούσκιν το φθινόπωρο του 1830 στο Μπολτίνο και η έκδοσή τους πραγματοποιήθηκε στην Πετρούπολη το 1831 με τον τίτλο: "Τα διηγήματα της φωτιάς του Ιβάν Πέτροβιτς Μπελκίν". Στο διήγημα "Η πιστολιά" το πρόσωπο του Σίλβιο είναι μοντέλο δανεισμένο απ' την πραγματικότητα· πρόκειται για τον στρατιωτικό Ι. Π. Πιπράντι. Στο διήγημα "Ο πεθαμενατζής" το όνομα του Αντριάν Προχόροβ ανήκει πραγματικά σ' έναν μαραγκό κατασκευασή φερέτρων. - Το διήγημα "Η χιονοθύελλα" βασίζεται σε μια αληθινή υπόθεση που ως μύθος κυκλοφορούσε ευρύτατα την εποχή...

Από τα παιδικά μου χρόνια, σκάρωνα με πάθος παραμύθια, θεατρικά έργα και χιλιάδες ιστορίες. Όλα αυτά είχαν θρονιαστεί στην καρδιά μου όπως τα βατράχια πάνω στις πέτρες.[...] Σ' αυτά που διάβαζα στα βιβλία πρόσθετα και πολλά επεισόδια βγαλμένα απ' τη φαντασία μου. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Η φαντασία μου έδινε μεγαλύτερη ένταση στις δραματικές σκηνές, τροποποιούσε την κατάληξη κάθε ιστορίας, έκανε την αρχή της πιο μυστηριώδη. [...] Όταν έκανα τις μουσικές μου ασκήσεις, έβαζα πάνω στο αναλόγιο τα βιβλία του Τουργκένιεφ ή του Δουμά, και γρατζουνώντας το βιολί μου καταβρόχθι...

Στα τρία διηγήματα της συλλογής αυτής, θίγονται θέματα που για τους λογοτέχνες της εποχής του θεωρούνταν καταραμένα και σκανδαλώδη, όπως αυτό της σεξουαλικότητας στην "Άβυσσο" (ένας νεαρός ανακαλύπτει μετά το βιασμό της αγαπημένης του την άβυσσο της ίδιας του της σεξουαλικότητας), το ζήτημα της πορνείας στο διήγημα "Μέσα στην καταχνιά" (ένας γόνος καλής οικογένειας μολύνεται από σύφιλη και οδηγείται στο έγκλημα), η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων, στην "Κατάρα του Θεού". Οι ήρωές του κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ λογικής και παραλογισμού, ολομόναχοι μέσα σ...

Eκατό χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του Αντόν Τσέχοφ σε μια λουτρόπολη του Μέλανα Δρυμού. Ο Ρώσος συγγραφέας ήταν πενήντα τεσσάρων ετών· πίσω του άφησε θεατρικά έργα (το «Θείο Βάνια», τις «Τρεις αδελφές», το «Βυσσινόκηπο», το «Γλάρο»), νουβέλες, μονόπρακτα (όπως την «Πρόταση γάμου» και τις «Βλαβερές συνέπειες του καπνού»), καθώς και πλήθος διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στη διάρκεια της ζωής του (μερικά απ' αυτά στο σατιρικό έντυπο «Τζιτζίκι») ή που έμειναν στα συρτάρια του. Ο Τσέχοφ, όπως οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, ασχολήθηκε με όλα τα είδη της πεζογραφίας και...

51 σύντομα, χιουμοριστικά ως επί το πλείστον, κείμενα, δημοσιευμένα με ψευδώνυμο σε ρωσικά περιοδικά στα τέλη του 19ου αιώνα... Κείμενα που ξεχώριζαν από τη μάζα των υπόλοιπων ιστοριών της εποχής και χάρισαν στον νεαρότατο Αντόν Τσέχωφ τη φήμη και το Βραβείο Πούσκιν σε ηλικία μόλις 28 ετών. 51 κείμενα μέσα από τα οποία παρελαύνει ολόκληρος ο θίασος της ρωσικής κοινωνίας της δεκαετίας του 1880: οι οικογένειες της τσαρικής αριστοκρατίας αλλά και η ζωή στο ρωσικό χωριό, άνθρωποι αφελείς κι αγνοί ή κουτοπόνηροι και χυδαίοι. Η πένα του Τσέχωφ καυτηριάζει επαγγελματικές κάστες,...

Τέσσερα διηγήματα του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα παρουσιάζονται στον παρόντα τόμο: "Ένας μικρός ήρωας", "Το όνειρο ενός γελοίου", "Το παιδί στη γιορτή πλάι στον Χριστό", "Ο χωρικός Μαρέι". Η ενηλικίωση μέσα από την απώλεια της παιδικής αθωότητας, ο ονειροπόλος που, αποκομμένος από την πραγματικότητα, οραματίζεται μια ουτοπική κοινωνία, η απογοήτευση από τη σκληρότητα των ανθρώπων αλλά και η βαθιά πίστη στην ουσιαστική καλοσύνη τους, είναι τα χαρακτηριστικά θέματα που διατρέχουν τα διηγήματα αυτά της ώριμης εποχής του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και παρουσιάζονται εδώ σε νέα, σύγχρο...

Μέσα από τα διηγήματά του Λάζαρος και Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ μας δίνει δύο πολύ ενδιαφέροντα πορτρέτα των γνωστών βιβλικών ηρώων. Με το διήγημα Λάζαρος, ο συγγραφέας κατορθώνει να μας μεταδώσει το ρίγος που θα πρέπει να προκαλούσε στους συγχρόνους του το βλέμα κάποιου που αντίκρισε κατάματα το θάνατο και διατήρησε κάτω από τα βλέφαρά του το τρομερό αντικαθρέφτισμα του κάτω κόσμου. Στο δεύτερο διήγημα, με τίτλο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Αντρέγιεφ μας περιγράφει το λαβύρινθο μιας τυραννισμένης συνείδησης, το μαρτύριο ενός ανθρώπου που το πεπρωμένο τον οδήγησε...

Τα τρία διηγήματα του Λεονίντ Αντρέγιεφ που περιέχονται στον τόμο αυτό, γράφτηκαν μεταξύ των ετών 1905-1908, στο απόγειο της συγγραφικής σταδιοδρομίας του δημιουργού τους. Ο Αντρέγιεφ θίγει και εδώ τα αγαπημένα του θέματα, την υποκρισία της κοινωνίας (Οι Χριστιανοί), την τρομοκρατία και τα επαναστατικά ιδεώδη (Έρεβος), την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων και το παράλογο της ύπαρξης (Αναμνήσεις ενός φυλακισμένου). Μέσα από τα κείμενά του, ο αναγνώστης ανακαλύπτει τη διορατική ματιά ενός συγγραφέα που πρόβλεψε τις ανησυχίες και την αταξία που θα επικρατούσαν σ' όλη τη διάρκει...

Οι "Βραδιές στο μετόχι κοντά στην Ντικάνκα" εκδόθηκαν πρώτη φορά το 1831-1832 και έγιναν αποδεκτές από τον Α. Σ. Πούσκιν, έκαναν δε τον συγγραφέα πολύ γνωστό. Οι "Βραδιές στο μετόχι κοντά στην Ντικάνκα" σηματοδότησαν την αρχή του νέου σταδίου ανάπτυξης της ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, εισήγαγαν σ' αυτήν ένα λαϊκό ρεύμα κι έφεραν σε επαφή το ρώσο αναγνώστη με τον ουκρανικό λαό και την ποίησή του.