Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Προλογίζοντας την πρώτη έκδοση του Α΄ τόμου των Αυτόγραφων έργων, το 1964, ο Λίνος Πολίτης έγραφε: "Ο Σολωμός όσο ζούσε ελάχιστα δημοσίεψε, και σε όσα έγραφε, ιδίως στα μεγάλα έργα της ώριμης περιόδου του, ποτέ δεν έδωσε οριστική και τελειωτική μορφή. Βασανισμένος από την αναζήτηση της τέλειας έκφρασης, έγραφε και ξανάγραφε τους στίχους του, διατύπωνε την ίδια ποιητική ιδέα σε πλήθος 'παραλλαγές', διέγραφε, συμπλήρωνε, αφαιρούσε, χωρίς τελικά να ικανοποιείται. Τα χειρόγραφά του, με τις άπειρες διαγραφές, τις προσθήκες, τα ιταλικά σχεδιάσματα και τους στοχασμούς που παρεμβάλ...

Προλογίζοντας την πρώτη έκδοση του Α΄ τόμου των Αυτόγραφων έργων, το 1964, ο Λίνος Πολίτης έγραφε: "Ο Σολωμός όσο ζούσε ελάχιστα δημοσίεψε, και σε όσα έγραφε, ιδίως στα μεγάλα έργα της ώριμης περιόδου του, ποτέ δεν έδωσε οριστική και τελειωτική μορφή. Βασανισμένος από την αναζήτηση της τέλειας έκφρασης, έγραφε και ξανάγραφε τους στίχους του, διατύπωνε την ίδια ποιητική ιδέα σε πλήθος 'παραλλαγές', διέγραφε, συμπλήρωνε, αφαιρούσε, χωρίς τελικά να ικανοποιείται. Τα χειρόγραφά του, με τις άπειρες διαγραφές, τις προσθήκες, τα ιταλικά σχεδιάσματα και τους στοχασμούς που παρεμβάλ...

Προλογίζοντας την πρώτη έκδοση του Α΄ τόμου των Αυτόγραφων έργων, το 1964, ο Λίνος Πολίτης έγραφε: "Ο Σολωμός όσο ζούσε ελάχιστα δημοσίεψε, και σε όσα έγραφε, ιδίως στα μεγάλα έργα της ώριμης περιόδου του, ποτέ δεν έδωσε οριστική και τελειωτική μορφή. Βασανισμένος από την αναζήτηση της τέλειας έκφρασης, έγραφε και ξανάγραφε τους στίχους του, διατύπωνε την ίδια ποιητική ιδέα σε πλήθος 'παραλλαγές', διέγραφε, συμπλήρωνε, αφαιρούσε, χωρίς τελικά να ικανοποιείται. Τα χειρόγραφά του, με τις άπειρες διαγραφές, τις προσθήκες, τα ιταλικά σχεδιάσματα και τους στοχασμούς που παρεμβάλ...

Προλογίζοντας την πρώτη έκδοση του Α΄ τόμου των Αυτόγραφων έργων, το 1964, ο Λίνος Πολίτης έγραφε: "Ο Σολωμός όσο ζούσε ελάχιστα δημοσίεψε, και σε όσα έγραφε, ιδίως στα μεγάλα έργα της ώριμης περιόδου του, ποτέ δεν έδωσε οριστική και τελειωτική μορφή. Βασανισμένος από την αναζήτηση της τέλειας έκφρασης, έγραφε και ξανάγραφε τους στίχους του, διατύπωνε την ίδια ποιητική ιδέα σε πλήθος 'παραλλαγές', διέγραφε, συμπλήρωνε, αφαιρούσε, χωρίς τελικά να ικανοποιείται. Τα χειρόγραφά του, με τις άπειρες διαγραφές, τις προσθήκες, τα ιταλικά σχεδιάσματα και τους στοχασμούς που παρεμβάλ...

[...] Η παρούσα έκδοση αποτυπώνει τις ομιλίες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της εκδήλωσης που οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη για την παρουσίαση του βιβλίου "Για την ποιητική διαμόρφωση του Διονυσίου Σολωμού (1815-1833)", την Τετάρτη, 3 Νοεμβρίου του 2010. Ο Αλέξης Πολίτης και η Κατερίνα Τικτοπούλου, ανταποκρινόμενοι με υποχρεωτική ευγένεια στην πρόσκληση του Ιδρύματος, μίλησαν για τη μέθοδο και περιεχόμενο, για το πλαίσιο προβληματισμών και τους ορίζοντες του βιβλίου αυτού, ενώ ο συγγραφέας, με την απόσταση του χρόνου, μίλησε για την εμπειρία της μελέτης του, εκθέτον...

Ένας οδηγός ανάγνωσης του έργου του Σολωμού, στον οποίο αναλύονται και σχολιάζονται τα βασικά έργα του. Χρηστικός, επιστημονικά τεκμηριωμένος, ο οδηγός αυτός απευθύνεται τόσο στον «επαρκή» αναγνώστη της εποχής μας, ο οποίος δεν έχει τον χρόνο να μελετήσει πλήθος βιβλίων και μελετών που γράφτηκαν για τον Σολωμό, όσο και στον εκπαιδευτικό. Στο βιβλίο δίνεται ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα στα κείμενα που περιλαμβάνονται στα σχολικά βιβλία του Γυμνασίου και του Λυκείου. Για τον λόγο αυτό στα κείμενα που ανθολογούνται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση προτάσσονται οι στόχοι διδασ...

[Έκδοση δύο τόμων σε κασετίνα] H έκδοση είναι συλλογικό έργο και επετειακή, καθώς το 2009 συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από τότε που ο Ιάκωβος Πολυλάς και οι συνεργάτες του εξέδωσαν στην Κέρκυρα τα "Ευρισκόμενα" του Διονυσίου Σολωμού, το 1859, δύο χρόνια έπειτα από τον θάνατο του ποιητή, διασώζοντας, αναστηλώνοντας και παραδίδοντας στο έθνος το μεγαλειώδες έργο του, μέσα από ένα χάος χειρογράφων, παραλλαγών, επεξεργασιών και γραπτών και προφορικών αποσπασμάτων που αποθησαύρισαν οι φίλοι και οι μαθητές του. Οι εικαστικοί καλλιτέχνες των οποίων δημοσιεύονται έργα είναι οι...

[Έκδοση δύο τόμων σε κασετίνα] H έκδοση είναι συλλογικό έργο και επετειακή, καθώς το 2009 συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από τότε που ο Ιάκωβος Πολυλάς και οι συνεργάτες του εξέδωσαν στην Κέρκυρα τα "Ευρισκόμενα" του Διονυσίου Σολωμού, το 1859, δύο χρόνια έπειτα από τον θάνατο του ποιητή, διασώζοντας, αναστηλώνοντας και παραδίδοντας στο Έθνος το μεγαλειώδες έργο του, μέσα από ένα χάος χειρογράφων, παραλλαγών, επεξεργασιών και γραπτών και προφορικών αποσπασμάτων που αποθησαύρισαν οι φίλοι και οι μαθητές του. Τα "Κερκυραϊκά Σολωμικά σύμμεικτα", στον δεύτερο τόμο, περιγράφουν...

[...] Η έρευνα αυτή πάνω στο νόημα των στίχων του Σολωμού θα μας οδηγήσει λοιπόν σε εκτενέστερη εξέταση των πρώτων ποιημάτων του, τα οποία συχνά έχουν ελάχιστη αξία, ενώ θα αγνοήσουμε ένα άλλο έργο της ίδιας εποχής, πολύ πιο ενδιαφέρον, τον "Διάλογο" (1824). Χωρίς να είναι εντελώς πρωτότυπο, είναι ζωηρό, άκρως ελκυστικό, και θα είχε πολλά να μάθει σ' όποιον θα ήθελε να γνωρίσει την άποψη του Σολωμού πάνω στις θεωρίες του Διαφωτισμού. Όμως πρόκειται για υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας και όχι για Ποιητική. Εκτός από μερικές πληροφορίες για τις προτιμήσεις και τα αναγνώσματα...

H έκδοση είναι συλλογικό έργο και επετειακή, καθώς το 2009 συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από τότε που ο Ιάκωβος Πολυλάς και οι συνεργάτες του εξέδωσαν στην Κέρκυρα τα "Ευρισκόμενα" του Διονυσίου Σολωμού, το 1859, δύο χρόνια έπειτα από τον θάνατο του ποιητή, διασώζοντας, αναστηλώνοντας και παραδίδοντας στο Έθνος το μεγαλειώδες έργο του, μέσα από ένα χάος χειρογράφων, παραλλαγών, επεξεργασιών και γραπτών και προφορικών αποσπασμάτων που αποθησαύρισαν οι φίλοι και οι μαθητές του. Τα "Κερκυραϊκά Σολωμικά σύμμεικτα", στον δεύτερο τόμο, περιγράφουν τη συγκλονιστική ζωή του Διονύσιου...

Η προκείμενη μονογραφία για το έργο του Διον. Σολωμού εντάσσεται στο πλαίσιο ερευνητικού σχεδίου αφιερωμένου στην ερμηνευτική προσέγγιση του αισθητικού ζητήματος της αναπαράστασης και των λογοτεχνικών παραμέτρων της, στο νεοελληνικό 19ο αιώνα, με κατευθυντήριους ιστορικοπολιτισμικούς άξονες την Αθήνα και τα Επτάνησα. Η αναπαράσταση, εννοημένη ως διαδικασία καλλιτεχνικού/λογοτεχνικού μετασχηματισμού της πραγματικότητας, μελετάται, στο πλαίσιο του παραπάνω ερευνητικού σχεδίου, σε δύο αντιστικτικές εκδοχές της με ιδιαίτερη βαρύτητα για το νεοελληνικό 19ο αιώνα, την αληθοφάνεια...

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται δεκατρείς μελέτες που έγραψα κατά το διάστημα των τελευταίων είκοσι περίπου ετών, με θέμα το ποιητικό έργο του Σολωμού, του Καβάφη και του Σεφέρη. Η ετοιμασία αυτής της έκδοσης στάθηκε για μένα άσκηση αυτογνωσίας. Οι τρεις ποιητές με τους οποίους ασχολούμαι εδώ με έχουν ταξιδέψει ανά τον κόσμο, αφού εκδοχές των κειμένων αυτών παρουσιάστηκαν ως διαλέξεις και εισηγήσεις σε διάφορες χώρες: την Αγγλία, την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ιταλία, την Αίγυπτο, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία. Αυτό που ίσως κάνει τα κείμενά μου να συνδέονται μεταξύ του...

Αν πρέπει να εντοπιστεί ο κρίσιμος πυρήνας της σολωμικής ποίησης, προτείνεται η οριακή δοκιμασία στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου. Δεν πρόκειται ωστόσο ούτε για φιλόζωη ούτε για θανατόφιλn ποίηση. Τα υποκείμενά της (ατομικά και συλλογικά) δοκιμάζουν (και δοκιμάζονται σε) μιαν αδιαίρετη διπλή εμπειρία, όπου ζωή και θάνατος συμβάλλονται και εναλλάσσονται, ιστορικά και υπαρξιακά, στην κορυφαία στιγμή της αμοιβαίας αναγνώρισης και αποκάλυψής τους. Σ' αυτή την κορύφωση μορφώνεται το ποίημα, μορφώνοντας και τον ποιητή. Στο μεταξύ προκύπτουν στο εσωτερικό της εξελισσόμενης σολωμικής...

Στο βιβλίο αυτό διερευνώνται δύο κυρίως θέματα. Το πρώτο είναι η σχέση, τόσο η λογοτεχνική όσο και η κοινωνική, του Σολωμού και των σύγχρονών του Επτανησίων ποιητών. Το δεύτερο θέμα είναι αφενός η πρόσληψη του σολωμικού έργου από την επτανησιακή ποίηση και κριτική αμέσως μετά από το θάνατο του Σολωμού και αφετέρου η διαχείριση της σολωμικής πνευματικής κληρονομιάς από τους Επτανήσιους στη συνέχεια, στην εποχή που αρχίζει από το θάνατο του ποιητή και φτάνει μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Επιμέρους ζητήματα που σχολιάζονται στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου είνα...

Μυθολογία της εποχής μας αποτελεί η ελευθερία του ατόμου ως δυνατότης επικοινωνίας καθολικής, που παύει να βιώνεται σαν ομφαλοσκοπική νοσταλγία του εαυτού, για να περιχωρήση τον πλησίον και το μέλλον, να συνδέση την δημιουργικότητα με την εσωτερική άνοιξι και την ευθύνη. [...] Αν ο Παπαρρηγόπουλος εισηγήθηκε τον μύθο της ελληνικής αθανασίας, ο Διονύσιος Σολωμός διεκδίκησε το θαύμα της αναστάσεως, όχι ως φυσικό βεβαίως γεγονός αλλά ως εσωτερική αναγέννησι στον θρίαμβο της εκπλήξεως.

Το θέμα Σολωμός είναι, βεβαίως, ανεξάντλητο, παρά το γεγονός ότι σπουδαίοι διανοητές, σχολιαστές, λογοτέχνες ασχολήθηκαν με τη μελέτη του. Και ήταν φυσικό να συμβεί αυτό, αφού, στο πρόσωπο του ζακυνθινού ψάλτη, η γνήσια ποιητική μούσα ξαναγύριζε στην Ελλάδα ύστερα από απουσία πολλών χρόνων και μάλιστα σε μια κρίσιμη για το Έθνος στιγμή της ιστορίας της, τις μεγάλες δηλαδή προσπάθειες για αποκατάσταση ελευθερίας. Στο σκοπό αυτό ο Σολωμός προσέφερε όλον τον πενυματικό του εαυτό, την ξεχωριστή και καθ' όλα ελληνική καρδιά του όπως ο ίδιος βεβαίωνε, που με τους ισχυρούς, λυρικο...

Η παρούσα έκδοση φιλοξενεί μια πολύ ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική συνάντηση: τη, στιγμιαία έστω, συγκατοίκηση του έργου του Διονυσίου Σολωμού με εξήντα πέντε διαφορετικούς συνομιλητές του, με εξήντα πέντε διαφορετικές αναγνώσεις του από ισάριθμους ζωγράφους διαφορετικών γενεών και αναφορών. Η έκθεση των έργων, σε επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού, παρουσιάστηκε στο Μεσολόγγι τον Δεκέμβριο του 2007 με αφορμή την επέτειο των 150 ετών από το θάνατο του ποιητή· την άνοιξη του 2008 ταξίδεψε στη Βενετία, σε συνδιοργάνωση με το Ελληνικό Προξενείο στη Βενετία, το Δήμο Βενετίας και το Πανεπ...

Εκατόν πενήντα χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση τους οι "Ελεύθεροι πολιορκισμένοι" του Σολωμού εξακολουθούν να αναγνωρίζονται ως το κορυφαίο έργο του σημαντικότερου ποιητή της Νεότερης Ελλάδας. Το παράδοξο είναι ότι ένα έργο τέτοιας σημασίας εξακολουθεί να παρουσιάζει σήμερα ορισμένα δισεπίλυτα προβλήματα, που μπορούν να διακριθούν σχηματικά σε δύο κατηγορίες: στα φιλολογικά-εκδοτικά και στα ερμηνευτικά. Η παρούσα έκδοση λαμβάνει υπόψη της τα πλέον πρόσφατα δεδομένα και πορίσματα της έρευνας, με στόχο να δώσει λύσεις στα προβλήματα αυτά. Από τη μια, η δημοσίευση και αποκρ...

Η σαγήνη είναι το όργανο που ο Διονύσιος Σολωμός θα χρησιμοποιήσει για να πραγματοποιήσει την επανάληψη του δικού του τραύματος, του "αγεφύρωτου αποχωρισμού" απο την μητέρα του, από τη γλώσσα του, από την πατρίδα του. Θα γίνει η σύμμαχός του που θα τον οδηγήσει σε μονοπάτια όπου θα νιώσει την απόλυτη ηδονή καθώς θα διηγηθεί σκοτεινά συναισθήματα που αγγίζουν το θάνατο. Το ζοφερό ακολουθεί τη μορφή της γυναίκας που είναι τυλιγμένη με λατρεία, που μέσα στο όνειρο είναι δεμένη με το θάνατο. Για τον Σολωμό ο θάνατος συντροφεύει τον έρωτα... Η Ευτυχία Καλλιτεράκη, με ένα κείμ...