Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το εντελβάις (στο σκούφο και στα μανίκια της στολής) -σύμβολο μέχρι και σήμερα "άριστου γερμανικού στρατιωτικού ήθους τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου"- ήταν το διακριτικό της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ, μιας επίλεκτης μονάδας που ανασυστήθηκε με το ίδιο ακριβώς όνομα στις τάξεις της Μπούντεσβερ, του γερμανικού ομοσπονδιακού στρατού, από πρώην ηγετικά στελέχη της Βέρμαχτ έντεκα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου. Στην καλλιέργεια ωστόσο αυτής της παράδοσης, αλλά και ενός ολόκληρου μύθου, αποσιωπώνται τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια τ...

[...] This book is divided into three sections. It is about children forced to live in darkness at their most tender age; children in hiding under false names who dared not even go out in the streets. 1t is also about those who enjoyed the protection of Resistance forces in some areas, who joined their ranks and offered their services. And it is about the hardships and ordeals of life in the death camps as told by those who managed to survive and find their way back, though they were physically and emotionally devastated. In other words it is a book whose pages are full...

Το ημερολόγιο ενός μικροκαπετάνιου του ΕΛΑΣ από την περιοχή του Νέστου. Περιέχει συναρπαστικές πληροφορίες για την ανθρωπογεωγραφία της εποχής, τη στάση των μουσουλμάνων, και ιδιαίτερα των Πομάκων, στις εμφύλιες συγκρούσεις, τα εσωκομματικά προβλήματα του ΚΚΕ, τα οργανωτικά αδιέξοδα (ιδιαίτερα του δεύτερου αντάρτικου) και αρκετές πληροφορίες για τον περιβόητο Τσαούς Αντόν (Αντώνης Φωστερίδης), τον Πόντιο καπετάνιο της εθνικιστικής πλευράς. Περιλαμβάνει, επίσης, κάποιες στιγμές καθαρής ποίησης, όπως οι περιγραφές της ζωής στις κρυψώνες του Κοτζά Ορμάν, του πλέον μυθικού παρα...

Τα κείμενα του συλλογικού αυτού έργου συγκροτήθηκαν από κείμενα τευχών του περιοδικού "Ε- Ιστορικά". Περιέχονται τα κείμενα: - Γιώργος Μαργαρίτης, "Η Ελλάδα και οι Έλληνες του '40" - Θεόδωρος Δ. Σαμπατακάκης, "Από την εισβολή ως τη συνθηκολόγηση" - Ζαχαρίας Δ. Αντωνάκης, "Η μάχη της Κρήτης" - Ζαχαρίας Δ. Αντωνάκης, "Η τριπλή κατοχή" - Γιώργος Μαργαρίτης, "Η Κατοχή 1941 - 1944" - Γιώργος Μαργαρίτης, "Η ελληνική πολιτεία" - Σπύρος Καλογεράς, "Το σκληρό πρόσωπο της Κατοχής" - Γιώργος Μαργαρίτης, "Η Κατοχή της πείνας και των στερήσεων" - Γ. Φ. Κουκουλές, "Το ΕΕΑΜ"...

Το βιβλίο μας δίνει, με μια φρέσκια ματιά, τη φοιτητική ζωή στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, τα πρώτα χρόνια της Κατοχής, όταν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, παράλληλα με τα μαθήματα, τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και συζητήσεις τους, άρχισαν να οργανώνονται στις αντιστασιακές οργανώσεις. Πέρα όμως από αυτό, στην ουσία το βιβλίο είναι ένα μικρό χρονικό της περιόδου, όπως την έζησε ένα απλό στέλεχος της Αντίστασης. Στο πρόσωπο της Δανάης Αντωνοπούλου παρακολουθούμε πώς αυτοί οι φοιτητές, μέσα από το πέρασμα τους στην ΕΠΟΝ, αναπτύσσουν δράση και αναλαμβάνουν ολοένα αυξημένα καθή...

Πέρασαν 65 χρόνια από εκείνες τις εφιαλτικές μέρες που έζησε η Λεβάδεια το Σεπτέμβριο του 1943. Οι συμπολίτες που βίωσαν τη φρίκη του πολέμου και την κτηνωδία των Ναζί σιγά-σιγά λιγοστεύουν και μαζί τους σβήνουν οι ζωντανές μνήμες του πατριωτικού μεγαλείου, της αντίστασης, του ηρωισμού, της θυσίας για την πατρίδα και την ελευθερία. Ως Δήμαρχος Λεβαδέων κατά την τελετή μνήμης που γίνεται κάθε χρόνο, εκφώνησα επετειακό λόγο το Σεπτέμβριο του 2004. Όταν τελείωσε η τελετή, η κ. Μαρία Ιωάwου αδελφή του απαγχονισθέντος από τους Γερμανούς Γιώργου Μπάτσαρη, ήρθε δίπλα μου και με...

Είμαστε ακατατόπιστοι για τη θυελλώδη εποχή της κατοχής με την εφιαλτική πραγματικότητα, όπου βυθιζόμασταν κάθε μέρα και πιο βαθιά στο ματωμένο βούρκο του πολέμου. Το σκοτάδι της σκλαβιάς μας έκλεισε σαν μια πελώρια μήτρα και μας ανάγκασε να ξαναγεννηθούμε. "Η πείνα και η κατοχή" έγραφε το 1945 ο Καζαντζάκης "στάθηκαν δυο μεγάλες πείρες αγνότητας. Θα 'ρθει μέρα που θα ξεχαστούν οι τουφεκισμένοι απ' τους βαρβάρους, θα καταλαγιάσουν τα πάθη. Ένας καινούριος λαός βγήκε. Πρέπει να τον πληροφορήσουμε σωστά..." Σήμερα λοιπόν είναι ανάγκη μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά να αποκα...

Η εμφυλιοπολεμική τραγωδία του 1941-1949 που έζησε η Ελλάδα δεν άφησε ανέπαφη τη Δ. Κορινθία. Αντίθετα ήταν πολύ δυνατή και άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της, Τάραξε παιδικές συνειδήσεις και άφησε πικρές αναμνήσεις στην ιστορία του τόπου μας. Ήταν χείμαρρος τα ερωτήματα που δέχθηκα για να μάθουν από πρώτο χέρι τα γεγονότα. Στην προσπάθειά μου να φτάσω σε κάποιες αλήθειες μελέτησα συγγραφείς από αντίθετες παρατάξεις και αφιέρωσα πολύ χώρο από τα βιβλία τους, στα οποία ομολογουμένως βρήκα πολλές αλήθειες. Με παρόμοια δεδομένα προχώρησα στη συγγραφή αυτού του βιβλίου. Προσπ...

Ένας περίπατος στα περασμένα, στην όμορφη προπολεμική Χίο και στους ανθρώπους της, αλλά και μια κραυγή πόνου για όσα συνέβησαν στην πατρίδα μας στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, είναι το βιβλίο της Σμαράγδας Μονιούδη...

Το βιβλίο "Νέοι στη δίνη της κατοχικής Ελλάδας: Ο διωγμός και το ολοκαύτωμα των Εβραίων" κυκλοφόρησε με την ευκαιρία της Εθνικής Ημέρας Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος του 2008. Το έργο δημιουργήθηκε από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της νεολαίας στην ιστορία του Ολοκαυτώματος και σε θέματα ρατσισμού. Είναι η τρίτη συνεχής χρονιά που η Γ.Γ.Ν.Γ. υποστηρίζει προτάσεις του Κ.Ι.Σ. για έρευνα και εκ...

Η βουλγαρική Κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη αποτέλεσε μία από τις στυγνότερες περιπτώσεις κατοχών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κάλυψε την περίοδο από το 1941 έως το 1944 και επιβλήθηκε με μεγάλη σκληρότητα σε ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας, επισείοντας άμεσο και ισχυρό κίνδυνο αναθεώρησης των συνόρων της Ελλάδας και απόσπασης ενός ζωτικού γεωπολιτικά και στρατηγικά και ακμαίου οικονομικά τμήματός της. Παρά το σκληρό χαρακτήρα της, την ένταση, την έκταση και τις συνέπειές της, ωστόσο, η βουλγαρική Κατοχή κατέχει ένα πολύ μικρό μερίδ...

Η σκέψη να γράψω για τη ζωή που πέρασα κι εγώ στα χρόνια της κατοχής στην Αθήνα, κορίτσι του γυμνασίου ακόμη, κυνηγημένη, ψάχνοντας κάθε τόσο για ένα νέο "ασφαλές" καταφύγιο, και μόνη, χωρίς ένα αποκούμπι, αφού οι γονείς μου ήταν όμηροι των Γερμανών στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, με βασάνιζε πολλά χρόνια... Τα συμβάντα της ζωής μου δεν είναι σταθμός στην ιστορία. Απλώς είναι μια παρένθεση στα γεγονότα των καιρών εκείνων. Μια προσωπική μνήμη και ποτέ νοσταλγία. Δεν μπόρεσα ποτέ να δεχθώ και να αφομοιώσω τις σκληρές και πέτρινες στιγμές της εποχής εκείνης...

Ο Γιάννης Κακουλίδης, πρόσφυγας της Μικρασιατικής καταστροφής, χαρακτηριστικός αγωνιστής της γενιάς του, πριν περάσει στην αφήγηση των περιπετειών του, αφιερώνει αρκετές σελίδες στον αγώνα των πρώτων προσφύγων να επιζήσουν. Περιγράφει ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα που κουβάλησαν μαζί τους τα θύματα εκείνης της τραγωδίας, την καθημερινή τους ζωή, την πρόγευση της πολιτικής συμμετοχής με την υποχρεωτική ένταξη στην ΕΟΝ. Ύστερα έρχεται η Κατοχή, η φυσιολογική ανάπτυξη αντιστασιακού πνεύματος, η συμμετοχή στο ΕΑΜ και αργότερα στην ΕΠΟΝ. Τότε αρχίζει η μυθιστορηματική περιπέτεια τ...

Ύστερα από τη δυστυχία και την πείνα του χειμώνα 1941-42 στην Ελλάδα, η διεθνής ευαισθητοποίηση που ακολούθησε πήρε πιο συγκεκριμένη μορφή. Στα πλαίσια του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού αναπτύχθηκε μια πρωτοβουλία που υπήρξε σωτήρια για τον ελληνικό πληθυσμό, ιδιαίτερα για τον αστικό πληθυσμό. Ο επισιτισμός της χώρας οργανώθηκε σε μια νέα βάση και πρώτος συντονιστής αυτής της διοργάνωσης υπήρξε ο Σουηδός διπλωμάτης Πωλ Μον. Το βιβλίο μιλάει για την αποστολή αυτή του Πωλ Μον.

Προτού ακόμη κλείσει τα δέκα του χρόνια, ένα ανήλικο παιδί θα υποστεί το μαρτύριο των βασανιστηρίων και θα υποβληθεί σε μια απάνθρωπη δοκιμασία. Τώρα, ενώ ήδη πλησιάζει τα εβδομήντα, η πληγή στο λαιμό του παραμένει ακόμη ορατή. Είναι αυτό το ίδιο φρικαλέο τραύμα που δέχτηκε από κάποιο φανατισμένο ακόλουθο του Ναζισμού και συνεργάτη της αιμοβόρας Γκεστάπο. Σ' αυτή την τρυφερή ηλικία, την ίδια εφιαλτική και φρικαλέα στιγμή κατά την οποία το κοφτερό νυστέρι χαράζει όλο πιο βαθιά το φάρυγγά του, τη μοιραία τούτη στιγμή που νιώθει τον κόσμο γύρω να σβήνει όπως η ίδια η ζωή του,...

Αμέσως μετά την ανακοίνωση του Άμπελ, στον εξώστη του φρουραρχείου εμφανίστηκε ο φρούραρχος Γιδά. Ο Έριχ Φέρντερερ, ήταν έτοιμος να αναγγείλει την απελευθέρωση όλων των κατοίκων της κοινότητας Γιδά, όταν εκείνη τη στιγμή συνέβη ένα απρόσμενο γεγονός, που άλλαξε δραματικά τη ροή των γεγονότων. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι εκτελέσεις γινόταν τις βραδινές ώρες υπό το φως των προβολέων. Τις νυκτερινές εκτελέσεις οι κρατούμενοι τις ονόμαζαν "νυκτοφαγιές". Σημειώθηκαν και περιπτώσεις που ο Γερμανός επιλοχίας Τόνυ Κράμερ (βοηθός ανακριτή της Ειδικής Ασφάλειας) εκτελούσε του μελ...

Ένα εθνικό και πολιτικό μνημόσυνο για τους πατριώτες που στάθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα με υπερηφάνεια και αγάπη για την πατρίδα. Στην έκδοση αυτή περιλαμβάνονται οι εκθέσεις ιερέων τους οποίους έστελνε η Μητρόπολη της Αθήνας να παραστούν στις εκτελέσεις των αντιστασιακών που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο. Πρόκειται για τις εκθέσεις που βρέθηκαν στα αρχεία της Αρχιεπισκοπής και δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά το 1947. Σ' αυτές καταγράφονται τα ονόματα και οι τελευταίες ώρες των ηρώων λίγο πριν σταθούν μπροστά στο απόσπασμα... Παρατίθεται κατάλογος και στοιχεία...

Τα "Τάγματα Ασφαλείας" δημιουργήθηκαν και έδρασαν στην πιο δραματική περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας, αυτή της κατοχής και του εμφυλίου σπαραγμού. Μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά γι' αυτά, πάντα όμως από τους "άλλους" τους αντιπάλους τους. Αυτό το βιβλίο είναι η μοναδική μαρτυρία από κάποιον που αγωνίστηκε με την πλευρά των Ταγμάτων. Μιλούν οι πρωταγωνιστές...

Σ' αυτό το γραπτό θα προσπαθήσω να γράψω μια ωδή, ένα μοιρολόι, δίχως πάθος και γδικιωμό για τα δημοκρατικά νιάτα που σκοτώθηκαν δίχως να δικαστούν σ' ολόκληρη την πατρίδα και ειδικά εκεί στο Μοριά... Δε μ' αρέσει να "ξαίνω πληγές", αλλά πιστεύω ότι αυτά τα τραγικά γεγονότα, που συνέβησαν στον τόπο μας δεν πρέπει να τα σκεπάσει η λήθη, πρέπει να γραφτεί καθαρά η αλήθεια απ' όλους τους Έλληνες, απ' όποια μεριά του λόφου κι αν πολέμησαν τους κατακτητές, πρέπει να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός, τα νιάτα να μάθουν τι έγινε τότε, ώστε να μην συμβεί ποτέ ξανά αυτό το αδελφοκτόνο μ...

Ακολούθησα το δρόμο που πάει για το γιοφύρι. Πέντε-έξι παιδιά καβάλα καλπάζανε μπροστά. Κοντά τους έτρεχα κι εγώ και σε μια στιγμή ακούω: "Πιασμένο το γιοφύρι, στρίφτε δεξιά". Δεξιά στρίβω κι εγώ. Τ’ άλογα σαν να τα τσίμπαε μύγα, τρέχανε δαιμονισμένα. Σύννεφα τον κουρνιαχτό οπίσω τους αφήναν. Στο μεταξύ, στη Σπερχειάδα και στη Μακρακώμη είχανε βάλει φωτιά κι ήταν χωμένες στους καπνούς. Οι πληροφορίες ήταν άσκημες. Οι Γερμανοί στο πέρασμά τους, με τους Μογγόλους που ’χανε μαζί τους, κάναν όργια. Καίγαν και σκοτώναν και ριχνόταν σε γυναίκες κι αφού τις ατίμαζαν, τις πνίγαν......