Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για πορτρέτα λογοτεχνών, ποιητών και σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως οι: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Κική Δημουλά, Τίτος Πατρίκιος, Ζυράννα Ζατέλη και άλλοι, τα οποία φιλοτεχνήθηκαν με ρεαλιστικό τρόπο από το πενάκι της σκιτσογράφου και τα οποία παρουσιάζονται και στην έκθεσή της. "Είκοσι δύο χρόνια τώρα η κάθε μου μέρα είναι γεμάτη πρόσωπα και το κάθε πρόσωπο είναι για εμένα μία πρόκληση. Ένας άνθρωπος που πρέπει να τον μελετήσω, να τον "διαβάσω", να τον κοιτάξω στα μάτια και να δω πίσω απ’ αυτά, να καταλάβω τον χαρακτήρα του και -το ακόμα πιο δύσκο...

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα και σκιτσογράφο. Πριν από κάμποσα χρόνια χρειάστηκε να σχεδιάσω μια αφίσα με θέμα τη βιβλιοφιλία. Όπως πάντα, άρχισα να σχεδιάζω σε ένα μπλοκ όποια ιδέα περνούσε απ' το μυαλό μου. Σύντομα οι σελίδες στο μπλοκ γέμισαν με ιδέες, αποτυπωμένες βιαστικά σε πρόχειρα, συχνά άτεχνα σκιτσάκια, άλλοτε με μολύβι, άλλοτε με πενάκι κι άλλοτε με στιλό, πράγμα που εξηγεί τις διαφορές γραμμής και ύφους. Το αποτέλεσμα ξεπερνούσε τις ανάγκες της αφίσας (επιλέχθηκε το σκίτσο στη σελίδα 17 και εκτελέστηκε υπέροχα με τέμπερες από τον τότε μαθητή μου, Γιώργο Γιαννάτη...

Τι είναι ο πανικός; Με αφορά ακόμα και αν δεν μου έχει χτυπήσει την πόρτα; Μια σκιτσοϊστορία για τις κρίσεις πανικού...ή, αλλιώς, μια ιστορία τρόμου σε τέσσερις πράξεις: η ζωή ΠΡΙΝ τον πανικό, η ζωή ΜΕ τον πανικό, στα βάθη του φόβου και την απόγνωσης, η απόφαση να πάρω την κατάσταση ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ, και η ευτυχής πλην όμως ρεαλιστική ΚΑΤΑΛΗΞΗ αυτής της μάχης...

Σκίτσα εφημερίδας, εφήμερα, φτιαγμένα απ’ τα μολύβια και τα πενάκια του γελοιογράφου Πάνου Ζάχαρη, καταδικασμένα να ζήσουν όσο κρατά μια γρήγορη ματιά: μισό λεπτό... Μισό λεπτό τότε, τι θέλουν σ’ ένα βιβλίο; Να γλιτώσουν από τον χρόνο, να μαζέψουν σκόνη βιβλιοθήκης, να καλογεράσουν, να θυμίσουν. Να διασώσουν όσο μπορούν μνήμες, από γεγονότα χτεσινά που όμως θολώνουν και μοιάζουν ήδη μακρινά εξαιτίας του συμπυκνωμένου πολιτικού χρόνου. Σκίτσα που γεννήθηκαν από την επικαιρότητα και παλεύουν μήπως και καταφέρουν να την ξεπεράσουν, όμορφα τακτοποιημένα σε ένα βιβλίο. "Π...

Τα σκίτσα του Στέφανου Ιωσήφ μπορεί να είναι "άνευ λόγου" χωρίς λόγια δηλαδή, αλλά είναι Άξια λόγου. Είναι πιο εύγλωττα από χιλιάδες λέξεις. Πιο ευφυή από τις "εξυπνάδες" της αγοράς. Πιο αιχμηρά από νυστέρι όπου χρειάζεται και σε κάθε περίπτωση χαμηλόφωνα και υπαινικτικά. γι’ αυτό δεν γελάς μαζί τους αλλά χαμογελάς (με νόημα ίσως...). Τα σκίτσα του Στέφανου Ιωσήφ χαράζουν το χαρτί, γδέρνουν το δέρμα, αιχμαλωτίζουν το βλέμμα, συχνά χαϊδεύουν, καθώς έχουν μια ποιητική αύρα, όπου μια αλατιέρα δημιουργεί ένα Γαλαξία στο στερέωμα και ένα νύχι, πετάγεται (τσακ) από τον...

Κυκλοφόρησε ο τόμος "Στο τούνελ" που συγκεντρώνει τις πολιτικές γελοιογραφίες του Δημήτρη Χαντζόπουλου, δημοσιευμένες στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ από το 2010 έως το 2013. Είναι ένας αμείλικτος - και χωρίς κανένα καθωσπρεπισμό - σχολιασμός της πολιτικής πραγματικότητας της εποχής της κρίσης, με το εξαίρετο και πολυσύνθετο σκίτσο ενός από τους σπουδαιότερους γελοιογράφους της Ελλάδας.

Το 3ο βιβλίο της σειράς είναι αφιερωμένο στον κόσμο των ζώων, όλες οι σελίδες είναι γεμάτες με απλές γραμμές και με πολύ εύκολο τρόπο, από ζώα από όλο τον κόσμο. Ζώα, πουλιά και ψάρια μας παρουσιάζονται με πολύ εύκολο τρόπο, ο τρόπος, η διαδικασία.

Περιέχονται οι ενότητες: - Μαρίνα Κοτζαμάνη, "Οδηγίαι προς τους ξελιγομένους κατά Μποστ" - Νίκος Σαραντάκος, "Η ζωή του Μποστ" (χρονολόγιο) - Μέντης Μποσταντζόγλου, "Ολίγα λόγια δια τον καλλιτέχνη" (από τον τόμο "Πεζά κείμενα 1960-1965", Ερμής 1998) - Είπαν για τον Μποστ: Ελένη Βλάχου, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Κοντός, Λεωνίδας Κύρκος, Θάνος Κωνσταντινίδης, Κώστας Μητρόπουλος, Κώστας Μποσταντζόγλου, Ανδρέας Πετρουλάκης, Γιάννης Τσαρούχης, Χαρίλαος Φλωράκης, Σοφιανός Χρυσοστομίδης (επιμ.-επιλογή: Μαρίνα Κοτζαμάνη) - Σκίτσα του Μποστ από τον ημερή...

"Η εποχή των μνημονίων" του Στάθη περιέχει σκίτσα που δημοσιεύθηκαν στην "Ελευθεροτυπία", στους "4 Τροχούς", στο "Παρόν", στα "Επίκαιρα", στη "Real News" και στον ιστότοπο enikos.gr. Ορισμένα απ' αυτά αναδημοσιεύθηκαν στο γερμανικό, στον αυστριακό, στο βρετανικό και στον αμερικάνικο Τύπο, σε εφημερίδες όπως η "New York Times" και περιοδικά όπως το "Spiegel" καθώς και σε πολλές ηλεκτρονικές εκδόσεις.

Στο βιβλίο ο σκιτσογράφος Δημήτρη Νικολαΐδη, παρουσιάζει , όπως και στο πρώτο, με τον ίδιο απλό τρόπο και τις ίδιες απλές γραμμές τα αντικείμενα στο σαλόνι και στην κρεβατοκάμαρα, την γυναίκα, μέσα μεταφορών, παραλία και αμμουδιά , την κρεβατοκάμαρα και άλλα σκίτσα καθημερινής ασχολίας. Όπως στο πρώτο και σ' αυτό το βιβλίο - εγχειρίδιο, παραμένει ο ίδιος σκοπός από τον σκιτσογράφο, να παρουσιάσει τα σκίτσα στην απλή του μορφή και να δώσει στους επίδοξους σκιτσογράφους την απλότητα και την σκέψη.

Το βιβλίο - εγχειρίδιο, που κρατάμε στα χέρια μας, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η εμπειρία και οι γνώσεις 15 χρόνων διδασκαλίας. Είναι ένα εργαλείο - βοηθός, για να κατανοήσουμε και να ξεκινήσουμε το ταξίδι στον κόσμο του σκίτσου. Είναι το πρώτο από μία σειρά και άλλων βιβλίων που θα εκδοθούν με θέμα "Καρέ-καρέ μαθήματα σκίτσου για αρχάριους". Σήμερα έχουμε το Νο 1, σε λίγο καιρό θα εκδοθεί το "Καρέ-καρέ μαθήματα σκίτσου για αρχάριους" Νο 2 με θεματική την συνέχεια του σπιτιού (κρεβατοκάμαρα, χολ, μπαλκόνι, αντικείμενα κουζίνας - σαλονιού, παιδικό δωμάτιο, μεταφορικά μέ...

Ένα βιβλίο - αντίδοτο και χάδι στη σκοτεινιά των ημερών που όλοι ζούμε.

Ο Naji al-Ali γεννήθηκε στην Παλαιστίνη. Όταν ήρθε η Nakba (καταστροφή) το 1948, ο al-Ali έγινε πρόσφυγας όπως η μεγάλη πλειοψηφία των Παλαιστίνιων, μεγαλώνοντας σε προσφυγικό στρατόπεδο στο νότιο Λίβανο. Εκεί ανέπτυξε το ταλέντο του στο σκίτσο και αργότερα μετακόμισε στο Κουβέιτ, όπου σχεδίαζε για πολλές εφημερίδες τα επόμενα έντεκα χρόνια. Το 1969 εμφανίστηκε για πρώτη φορά η πιο διάσημη δημιουργία του, το παιδί-μάρτυρας Hanthala. Μέσω του βλέμματος του παιδιού πρόσφυγα με τα κουρελιασμένα, μπαλωμένα ρούχα, ο al-Ali έκανε κριτική στη βαρβαρότητα της ισραηλινής κατοχής,...

"Κορόιδο Μουσολίνι". Σ' αυτήν τη στιχουργική έμπνευση συμπυκνώνονται η διάθεση του ελληνικού λαού και η κατεύθυνση της ελληνικής προπαγάνδας απέναντι στην ιταλική επίθεση που δέχτηκε η χώρα στις 28 Οκτωβρίου 1940. Στο ίδιο περιπαικτικό πνεύμα κινήθηκαν και οι γελοιογράφοι των αθηναϊκών εφημερίδων, που κυριολεκτικά ξεσπάθωσαν κατά του Ντούτσε και του ιταλικού φασισμού, δεδομένου ότι για τον εγχώριο η μεταξική λογοκρισία απαγόρευσε οποιαδήποτε κριτική. Ένας συνδυασμός πατριωτικού οίστρου και ενθουσιασμού από τις στρατιωτικές νίκες πλημμύρισε τις σελίδες των εφημερίδων, τις...

Περιέχονται σκίτσα που δημοσιεύθηκαν στην "Ελευθεροτυπία", τους "4 Τροχούς", το "Παρόν", τη "Γαλέρα", το "Δίφωνο" και την "Παρασκευή + 13" από τον Οκτώβριο τοθ 2005 ως τον Οκτώβριο του 2007.

Τα σκίτσα του άλμπουμ αυτού έχουν δημοσιευτεί στα γερμανικά περιοδικά "Freudin", "Criminal", "Music Zeitung", "Ulm Magazin", στις εφημερίδες "Έθνος", "Λοιπόν" και στο περιοδικό "Λίμπερτι".

Εκεί στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν το σινεμά βρισκόταν στο μαιευτήριο των τεχνών, ζητώντας να γεννηθεί από την κοιλιά της φυσικής (το μετείκασμα, ως διατήρηση της εντύπωσης της κίνησης, μετά από την πάροδο κλασμάτων του δευτερολέπτου), το σχέδιο και το σκίτσο ανέλαβαν ρόλο εμβρυουλκού. Όταν, λίγο αργότερα, ο Ζορζ Μελιές και ο Γουόλτ Ντίσνεϊ κουβαλούσαν το φεγγάρι στη γη ή έδιναν λαλιά στον Μίκι Μάους και στους άλλους ήρωες που τον περιβάλλουν, το σχέδιο (γνωστό ως κινούμενο) και το σκίτσο ήταν εκεί για να δημιουργήσουν ένα από τα πιο παραγωγικά παρακλάδια της έβδομης τέχνη...