Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Προλετάριε, εγγονέ του αρχαίου σκλάβου, γιε του δουλοπάροικου του Μεσαίωνα, μάθε ότι η απόγνωσή σου είναι ιάσιμη! Εσείς που απαρτίζετε την ανθρωπότητα των δούλων, που τα μελανιασμένα σας πόδια άφησαν εδώ και αιώνες στο ανθρώπινο αυλάκι αιματηρά ίχνη, έχετε εμπιστοσύνη στο μέλλον! Κουρελιασμένοι, πονεμένοι, πεινασμένοι, ξυπόλητοι, μελανιασμένοι, αντικείμενα εκμετάλλευσης, απόκληροι, κάθε ημέρα που περνά όλο και ελαττώνεται η δύναμη και η αίγλη των εξουσιαστών σας και οι μάχες σας γίνονται όλο και περισσότερο νικηφόρες! Ψηλά το κεφάλι και το μέτωπο! Συνειδητοποιήστε τα δ...

Ο Theodosio Vertone στο βιβλίο αυτό εισάγει τους αναγνώστες σε αυτή την παραγνωρισμένη (και κύρια) ελευθεριακή πλευρά του Αλμπέρ Καμύ, όπου ο εξεγερμένος δημιουργός συναντά, συνδιαλέγεται, συμφωνεί ή διαφωνεί, με τα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα που ένιωσαν εγγύτερα στη σκέψη του, ακριβώς επειδή αναγνώρισαν τον ελευθεριακό της χαρακτήρα.

Η Παρισινή Κομμούνα ενέπνευσε έναν αιώνα επαναστατικού στοχασμού και υπήρξε ό,τι ακριβώς εκτίμησε ο Καρλ Μαρξ, ενώ μάλιστα αυτή βρισκόταν σε εξέλιξη: "Η Κομμούνα είναι το ξεκίνημα της κοινωνικής επανάστασης του 19ου αιώνα. Όποιο και αν είναι το πεπρωμένο της στο Παρίσι, θα κάνει το γύρο του κόσμου". Σήμερα, μέσα στη λαίλαπα της κρίσης, με την κατάργηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, με την πρωτοφανή ένταση της εκμετάλλευσης της εργασίας -και ενώ το κομμουνιστικό κίνημα βρίσκεται σε υποχώρηση και η Αριστερά αδυνατεί να δώσει απαντήσεις και διέξοδο-, ακριβώς μέσα σε αυτό το περιβ...

Περιέχονται οι ενότητες: Τι απέμεινε από το Μάη; - Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, "Forget 68" Συνεντεύξεις - Αντρέ Γκλικσμάν-Ραφαέλ Γκλικσμάν, "Η πιο όμορφη συνέχεια του Μάη είναι ο Μπερνάρ Κουσνέρ στη Μπιάφρα" - Τόνι Τζουντ, "Ο Μάης, μια στιγμή πολιτιστικής και πολιτικής έξαψης" - Αλαίν Τουρέν, "Ο Μάης μας διαφεύγει ακόμα" - Αλέν Κριβίν, "Οι κατακτήσεις του Μάη ήταν λιγότερες απ' ό,τι νομίζουμε" Ο Μάης που έγινε θρύλος - Οι πρωταγωνιστές τότε και σήμερα - Έτσι άρχισαν όλα - Η Γαλλία το 1968 - αυτό που νομίζουν οι αρχές -... και αυτό που ζουν οι φοιτητές - αυτό που ον...

"Καμιά ανάπτυξη στη ζωή των λαών δεν μπορεί να δημιουργηθεί αλλιώς παρά μέσω της ατομικής προσπάθειας. Μέσα στο ανθρώπινο άτομο, το πρωταρχικό στοιχείο της κοινωνίας, πρέπει να αναζητήσει κανείς την παρορμητική ώθηση του περιβάλλοντος, η οποία είναι προορισμένη να μετατρέπεται σε ελεύθερες ενέργειες για τη διάδοση των ιδεών και για τη συμμετοχή σε πράξεις, οι οποίες μεταβάλλουν την πορεία των λαών. Η ισορροπία των κοινωνιών είναι ασταθής μονάχα όταν αυτές εμποδίζουν τα άτομα να επεκταθούν ελεύθερα. Η ελεύθερη κοινωνία δημιουργείται μέσω της ελευθερίας που έχει επιτραπεί σε...

Ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να κρύψει προς τα που πάνε οι συμπάθειές του. Ίσως λοιπόν να μην είναι άσκοπη η διευκρίνηση ότι εγγυάται, και μπορεί ν' αποδείξει, την αυθεντικότητα όλων των γεγονότων που αναφέρονται σ' αυτό το βιβλίο και, φυσικά, όλων των ντοκουμέντων. Μολονότι όμως όλα όσα γράφει είναι αληθινά, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αποδίδει τελείως ικανοποιητικά το ιστορικό σύνολο του κινήματος των καταλήψεων. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)