Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό, περί του ανθρώπου και της ηθικής, αποτελείται από αυστηρά επιλεγμένα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχολιασμό τους. Κριτήριο κύριο επιλογής υπήρξε η συμβολή του κειμένου στην παιδεία. Προτάσσεται Εισαγωγή, όπου συνοπτικά παρουσιάζονται: α) καίρια στοιχεία της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου και η ουσία της ηθικής ως κορυφαίας ενέργειας της ελευθερίας του· β) ο βίος και τα έργα των ποιητών Ομήρου, Ησιόδου, Μιμνέρμου, Σιμωνίδου, Πινδάρου, Αισχύλου, Σοφοκλέους, Ευριπίδου και των φιλοσόφων Δημοκρίτου, Πλάτωνος, Αριστοτέλ...

Ένα έργο του Παναγιώτη Κονδύλη -ιδίως μετά την αδόκητη απώλειά του- αποτελεί μια δημιουργική πρόκληση για την πολιτικο-κοινωνική μας πραγματικότητα. Στο Περί Αξιοπρέπειας, παράλληλα με τον στοχαστή, ο καθηγητής Κονδύλης με τη βαθειά γνώση και εποπτεία μας εξηγεί πως η dignitas-αξιοπρέπεια, από συστατικό της Romanitas μεταλλάσσεται σε θεολογική αρετή τον Μεσαίωνα, εξελίσσεται σε κοινωνικό-ανθρωπολογικό χαρακτηριστικό στον Διαφωτισμό για να καταλήξει σήμερα "ένας κοινός τόπος μεταξύ πολλών άλλων". Ταυτροχρόνως δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να περιδιαβεί ένα μεγάλο μέρος τ...

George Gemiste Plethon est ne dans la seconde moitie du quatorzieme siecle, probablement vers 1360, dans une grande famille sacerdotale de Constantinople. Nous ignorons tout des conditions dans lesquelles il a fait ses etudes. Il a probablement ete l' eleve du "platonicien" Demetrius Kydones. Une lettre de Georges Scholarios adressee a la princesse du Peloponnese, nous apprend que Plethon apres ses etudes, quitte Constantinople pour le cour d' Andrinople. C' est la qu' en pays barbare il recoit aupres du juif Elisha un "enseignement etranger" [...] Cet ouvrage a ete pres...

Σήμερα, ένα κείμενο για την επιστημονική δεοντολογία μπορεί για πολλούς να μοιάζει με συζήτηση για το αυτονόητο ή με έξοδο φαντασμάτων από το χρονοντούλαπο της επιστημονικής ιστορίας. Ωστόσο, η διαχρονικότητα του δέοντος στην επιστήμη και η προσήλωση σε αυτό ούτε είναι πάντα και για όλους αυτονόητες ούτε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αποτέλεσαν πάντα μια σταθερά για κάθε συνθήκη επιστημονικής παραγωγής. Στην Ελλάδα το ζήτημα της επιστημονικής δεοντολογίας δεν φαίνεται να μας έχει απασχολήσει αρκετά, άρα θεωρούμε ότι το πόνημά μας συμπληρώνει ένα υπάρχον κενό στον τομέα αυτό....

Έλληνες και ξένοι πανεπιστημιακοί, λογοτέχνες και δημοσιογράφοι γράφουν μικρές ιστορίες για τα ζώα και υποστηρίζουν ότι τα ζώα δεν είναι κατώτερα όντα: Αισθάνονται, πονούν, αγαπούν, αντιλαμβάνονται, κρίνουν, θυμούνται, έχουν συνείδηση, έχουν ικανότητες που δεν έχουμε, έχουν δικαιώματα. Με λογική και συναίσθημα σχολιάζεται η σχέση των ζώων με τον άνθρωπο, η παρουσία τους στον μύθο και το παραμύθι, στην τέχνη και την τεχνολογία, στη θρησκεία και τη φιλοσοφία, και καταγγέλλεται η σκληρότητα με την οποία συχνά αντιμετωπίζονται. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τεκμηριωμένα και...

O Τσαρλς Λάρμορ και ο Αλαίν Ρενώ, από διαφορετικούς φιλοσοφικούς ορίζοντες ο καθένας, υπερασπίζονται την αρχή της αυτονομίας της ηθικής και υιοθετούν κριτική στάση απέναντι στην υποκειμενιστική αντίληψη της αξίας. Ωστόσο δεν αντιλαμβάνονται κατά πανομοιότυπο τρόπο το πρόβλημα της αντικειμενικότητας των αξιών και των κανονιστικών αρχών. O διάλογος μεταξύ των δύο συγγραφέων ξεκίνησε με αφορμή μια "φιλοσοφική αλληλογραφία". Αναπτύχθηκε και αποκρυσταλλώθηκε με την ευκαιρία μιας δημόσιας συζήτησης, που έγινε στη Σορβόννη στις 15 Μαΐου 2003. Κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης,...

O Charles Taylor, γεννημένος τον Nοέμβριο του 1931 στον Kαναδά, είναι ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή φιλόσοφους-καθηγητές που ασχολήθηκαν ενδελεχώς με το ζήτημα της προέλευσης και εξέλιξης αυτού που ονομάζουμε "νεωτερική ταυτότητα". Στο παρόν έργο του, που κατέχει πια θέση κλασικής μελέτης επί του θέματος, εξετάζει με τρόπο εξαντλητικό τις ρίζες του νεωτερικού φαινομένου, αναδεικνύοντας τις συνάφειες που κρύβονται στην φιλοσοφική σκέψη παλαιότερων διανοητών, έτσι όπως τις συναντά κανείς στην ιστορία της Φιλοσοφίας. O Iερός Aυγουστίνος, ο Kαρτέσιος, ο Λούθηρος, παραλαμ...

Ο Σαμφόρ δεν απευθύνεται ως προσωπικά αμέτοχος συγγραφέας σ' έναν προσωπικά αμέτοχο αναγνώστη, προκειμένου να τον ενημερώσει για τούτο ή εκείνο πολύ περισσότερο από τον ιδεώδη αναγνώστη εύχεται να συναντήσει τον ιδεώδη συνθεατή και συμπαρατηρητή για να σταθεί δίπλα του στη γωνιά ενός σαλονιού και, ανταλάσσοντας αραιά και που μια ματιά ή ένα μειδίαμα μαζί του, να έχει την αίσθηση ότι και οι δυο τους καταγράφουν τα ίδια δρώμενα ή τα ίδια τεκταινόμενα, τα αντιλαμβάνονται ταυτόσημα, τα γενικεύουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Ο σκοπός είναι τροφή, σαν το ψωμί. Το να λέμε ότι το ψωμί είναι για το σώμα και ο σκοπός για την ψυχή είναι λάθος. Γιατί δεν υπάρχει σώμα χωρίς ψυχή και ψυχή χωρίς σώμα· πρόκειται για "ένα και το αυτό". Η διαφορά είναι ότι για το ψωμί γνωρίζουμε τις φυσικές και βιολογικές ιδιότητές του· γνωρίζουμε το "πώς" λειτουργεί ως τροφή. Μας πήρε κάποιες χιλιάδες χρόνια να φτάσουμε ώς εκεί. Για τον σκοπό δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο αυτό, αλλά είναι ζήτημα χρόνου. Γνωρίζουμε όμως κάτι πολύ σημαντικό: ότι το Σύμπαν πορεύεται χωρίς σκοπό· ότι ο σκοπός είναι έξω από τη φύση· ότι εί...

Ο ανά χείρας τόμος αποτελεί μια σαφή, εμπεριστατωμένη και προσιτή εισαγωγή στην προβληματική της ηθικής. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1986 και έκτοτε καθιερώθηκε ως το πλέον κατάλληλο εγχειρίδιο ηθικής φιλοσοφίας σε προπτυχιακό επίπεδο στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Η παρούσα μετάφραση αποτελεί την έκτη έκδοση η οποία συμπληρώθηκε και αναθεωρήθηκε από το γιο και ομότεχνο του James Rachels, τον Stuart Rachels. Ο συγγραφέας ξεκινά προσπαθώντας να διατυπώσει έναν ορισμό της ηθικής. Κατόπιν εξετάζει τις πιο σημαντικές ηθικές θεωρίες: τον πολιτισμικό σχετικισμό, τον υποκειμενισμ...

Το έργο του Λεοπάρντι "Στοχασμοί" εκδόθηκε λίγα χρόνια μετά το θάνατό του, το 1845. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα απόσταγμα των λεοπαρντιανών συμπερασμάτων περί ηθικής. Προεκτείνοντας στην ιδιωτική ζωή τις αρχές και τις αλήθειες που διατύπωσε ο -Μακιαβέλλι με πολιτικούς όρους, ο Λεοπάρντι αποκαλύπτει τα κρυφά κίνητρα ακόμη και των ευγενέστερων πράξεων, κατονομάζει την απάτη και το ψεύδος ως βάση της κοινωνικής ζωής και περιγράφει έναν κόσμο όπου κυριαρχεί απόλυτα η μεγάλη συμμαχία των αχρείων, των υποκριτών και των μετρίων ενάντια σε καθετί καλό κι αληθινό. Ένας διαχρονικ...