Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' αυτό ακριβώς το σημείο της υπέρβασης, στο σημείο που ξεκινά από μιαν αφήγηση για να προδιαθέσει σε μιαν άλλη, εκεί όπου οι ανθρώπινοι πόθοι μεταμορφώνονται σε ιστορικές πράξεις και όπου το ιστόρημα προσεγγίζει το μυθιστόρημα, κινείται το βιβλίο "Φεγγίτης στην ομίχλη", του Λουκά Χόνδρου. Σε συνέχεια με το προηγούμενο βιβλίο του, με τίτλο "Μέχρι το τρένο", και στην ίδια με εκείνο ατμόσφαιρα, όπου η σκληρή αμεσότητα συνδέεται με το άλγος τησ μνήμης, ο συγγραφέας αναφέρεται στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Σπαραγμού. Προχωρεί, όμως, πέρα από εκείνο. Με ύφος...

Η ζωή είναι τέχνη! Η γάτα Φελίσια, που ζει οικόσιτη στο δώμα ενός καλλιτέχνη, μετά από μακρόχρονη απουσία του, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της αφού βλέπει το νερό και την τροφή της να στερεύουν. Η περιπέτεια αρχίζει καθώς τρυπώνει κρυφά σε Μεζονέτες, Οροφοδιαμερίσματα και Δυάρια. - Τι είδους «τροφή» θα βρει η Φελίσια κάνοντας βόλτα σε τρεις κοινωνικές τάξεις; - Γιατί αποφασίζει να εγκαταλείψει το σπίτι της για δεύτερη φορά - μετά την επιστροφή του καλλιτέχνη - ενώ είναι πια ασφαλής και χορτάτη; Μια συναρπαστική νουβέλα περιπλάνησης όπου το φινετσάτο συνυπάρχ...

Ο Τομ και ο Mike, μέσα στο μικρό καφέ του δεύτερου, ανταμώνουν και συζητάνε ώρες κάθε μέρα. Μέσα σε καπνούς, βότκες και καφέδες, παίρνουν σάρκα και οστά ιστορίες κάθε λογής. Αμπελοφιλοσοφίες για τη ζωή, επαναστάσεις, έρωτες και καφέδες. Τυχαίοι άνθρωποι συμμετέχουν στις ιστορίες και δίνουν άλλη πνοή στην υποτιθέμενη νουάρ νουβέλα μου. Ο καθένας προσεγγίζει τη ζωή με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Τραβάει μέσα από το κουτί, τον αριθμό του. Ιστορίες σαν τις δικές σου, σαν τις δικές μου. Σημαντικές, αξεπέραστες αλλά και φτηνές.

Φαντάζει δύσκολο. Να γράψει κανείς για τη ζωή και για το έργο του Φιδέλ Κάστρο δεν είναι αμελητέα υπόθεση. Αποφάσισα να πάρω το ρίσκο. Τι λες; Θα τα καταφέρεις; Κοίτα... Είναι... να μην πεισμώσω!... Άμα πεισμώσει ο άνθρωπος... Αν... βάλω... Μωρέ, θα βάλω τα δυνατά μου. Και... Σαν πάρεις το βιβλίο μου στα χέρια σου, μη διστάσεις, αν κάτι τέτοιο περάσει από τον νου, να με... στριμώξεις. Μόνο σου λέω: φρόντισε, σε παρακαλώ, να με διαβάσεις με το πρέπον ενδιαφέρον. [...] Δες με καθαρή ματιά. Κρίνε αντικειμενικά. Ό,τι και να πιστεύεις, αποφάνσου: απλά, συνειδητά, αμερόληπτ...

Ο Ζαφείρης, με τη βοήθεια του Θεού, έχει αναλάβει αμισθί τη φροντίδα των μοναχικών ηλικιωμένων κυριών της γειτονιάς, της Δόμνας και της Φωτούλας. Ώσπου μια μέρα ο Μπάμπης βαράει δυνατά την πόρτα του πάνω διαμερίσματος και φεύγει, το μωρό πατάει τις τσιρίδες, η μάνα του τρέχει αγχωμένη στη δουλειά για να καλύψει ένα λάθος της, και η ισορροπία χάνεται. Στην οδό Φιλελλήνων οι ήρωες περπατούν πάνω κάτω δοκιμάζοντας την αντοχή των κρασπέδων. Ανιχνεύουν τις πράξεις τους στα όρια τους, αναζητώντας αιτίες και συνέπειες. Η μάνα, η μάνα-Εκκλησία, η μάνα-Ελλάδα, η μάνα-Ευρώπη, η...

Μία νουβέλα που διερευνά την αντοχή της προσωπικότητας, της αυτοσυνείδησης ανάμεσα σε μία κοινωνία που στηρίζεται στην εξουσία, στη νόρμα, στην υποταγή, στην συμφεροντολόγο συμβατικότητα και στη μνήμη της προσωπικής ιδιαιτερότητας, επιθυμίας, πρωτοβουλίας. Ένα περιβάλλον Καφκικό και πολύ σύγχρονο ελληνικό, που μας αφήνει απλώς αντιμέτωπους με την ανάγκη να αποφασίζουμε για τα συναισθήματά μας, μέσα σε ένα κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που τα αντιμάχεται ευθέως.

Κίνα. Η χώρα των θρύλων που τραβούν ενδιαφέρον και θαυμασμό. Των μυθικών πολεμιστών που καθήλωναν ολόκληρους στρατούς και των δράκων που κυριαρχούσαν στη σφαίρα της φαντασίας. Των επιστημόνων με τις ανακαλύψεις και καινοτομίες αλλά και των φιλόσοφων που δίδαξαν αμέτρητες γενιές Ανατολής και Δύσης. Για πολλούς αιώνες ήταν κυρίαρχη σε θάλασσα και ξηρά, εμπορικά και πολιτικά. Κρατώντας τους εχθρούς της μακριά και τους πολίτες της ασφαλείς. Όλα όμως διαλύθηκαν σαν γυαλί που έσπασε όταν ο αυτοκράτορας δολοφονήθηκε. Πολιτικοί και στρατηγοί εκμεταλλεύτηκαν τη σύγχυση που προκλή...

Ένας φονικός έρωτας δίνει τη σκυτάλη του σε μια φονική αγάπη. Μέσα από τα μάτια της Φαίδρας γνωρίζουμε την Αλίκη και τη Μυρτώ. Τρεις γυναίκες σε ένα σώμα θα υμνήσουν την αγάπη. Μια αγάπη που άλλοτε σαν στεφάνι θα κοσμεί την ψυχή τους, άλλοτε σαν σταυρός θα τις βαραίνει το σώμα και άλλοτε αβάσταχτα θα τις στοιχειώνει για μια ζωή. Ένα βιβλίο που διαπραγματεύεται την ανάγκη για εκδίκηση και την έννοια της συγχώρεσης, μέσα από απρόβλεπτα γεγονότα που θα καθηλώσουν κάθε αναγνώστη.

Στον κήπο της βίλας του εφοπλιστή Αδάμαντα Αδαμαντίου, όπου όλοι οι παρευρισκόμενοι έχουν εκβιαστεί ή ταπεινωθεί σαν δούλοι σε φυτείες από τον οικοδεσπότη, το πολυσυζητημένο ραγού έχει σερβιριστεί σ' ένα καλοστρωμένο με αραχνοΰφαντο λευκό τραπεζομάντιλο τραπέζι. Οι δύο δεν αγγίζουν ούτε καν το πιάτο τους και μία δεν πίνει ούτε γουλιά απ' το κρασί της. Τα βλέμματα όσων κάθονται στο τραπέζι κοιτούν με μίσος τον εφοπλιστή, αλλά και με φανερή αηδία τον διπλανό τους, συμπεριλαμβανομένου και του υπηρετικού προσωπικού που πηγαινοέρχεται. Ώσπου ο Αδάμαντας Αδαμάντιος, μασώντας ί...

Φιλία! Μεγάλη λέξη, απέραντη σαν το σύμπαν! Με πολλές αποχρώσεις και παραλλαγές -τόσες ίσως όσες και οι άνθρωποι πάνω στη γη. Φιλίες παιδικές, φιλίες συναδελφικές, φιλίες αδελφικές που αντέχουν στον χρόνο και τα δύσκολα της ζωής. Οι άντρες έχουν μια δική τους άποψη για τη φιλία. Έχουν αντροπαρέες, δένονται σχετικά εύκολα με στενές σχέσης φιλίας, αλλά οιδεσμοί αυτοί μπορεί να σπάσουν με εξίσου σχετική ευκολία. Οι γυναίκες, από την άλλη, δύσκολα στεριώνουν ισχυρούς φιλικούς δεσμούς, αλλά, άπαξ και δέσουν τη φιλία τους, είναι έως αδύνατο να μπει κάποιος ή κάτι ανάμεσά τους...

Oι καταστρεπτικές συνέπειες ενός βλέμματος ή πώς μπορεί ένα βλέμμα να γίνει η αφετηρία αφύπνισης μιας μνήμης άλλοτε αδέσποτης και άλλοτε καθοδηγημένης. Κάπως έτσι η ηρωίδα κάτω από την απειλή ενός σκοτεινού βλέμματος αισθάνεται καθηλωμένη στο σημείο εκείνο όπου διασταυρώνονται ριπές του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, συνθέτοντας μια νέα χρονική διάσταση που δεν είναι άλλη από το παρόν της γραφής. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο κυριαρχούν ανεξέλεγκτες δυνάμεις που με την καταλυτική τους δύναμη διαβρώνουν τα όρια ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, η φαντα...

Δεκατρείς γυναίκες, µε κοινό παρονοµαστή τον σκοτεινό Δεκέµβρη του 1963 που οδήγησε στις διακοινοτικές ταραχές και στη χάραξη της Πράσινης Γραµµής που χώρισε τη Λευκωσία στα δύο, µιλούν για εκείνες τις στιγµές που συγκλόνισαν τον κόσµο τους. Της µίας ο άντρας δεν µπορεί να ανασάνει πνιγµένος στις αµαρτίες του, της άλλης γυρίζει µέσα στον τάφο χωρίς να µπορεί να ησυχάσει, η τρίτη κλαίει για τις άγριες αγκινάρες που της στέρησε ο πόλεµος, η τέταρτη µιλά για τη νύχτα που στάθηκε αφορµή να ξεκινήσει η αιµατοχυσία. Γυναίκες που µιλούν για τα έργα των αντρών. Καλούνται να µαζέψου...

Όπως υπάρχουν "καταραμένοι" ποιητές, έτσι υπάρχουν και "καταραμένα" γράμματα. Επιστολές που για διάφορους λόγους δεν θα διαβαστούν από τους παραλήπτες τους και -το πιο τραγικό- δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν στα χέρια εκείνων που τις έγραψαν. Όμως, προτού καταστραφούν ως "άχρηστο υλικό" από την επίσημη υπηρεσία των ταχυδρομείων -εν αγνοία, φυσικά, των αποστολέων-, θα γίνουν κρυφό "κτήμα" του αναγνώστη. Δέκα επιστολές των οποίων η μοίρα είναι ίδια με τους ήχους που τους ταξιδεύει ο άνεμος στην έρημο, δίχως κανέναν προορισμό και χωρίς καμιά απόκριση. Μόνο που εδώ άνεμος ε...

Χάγια… Ένα κορίτσι που στα πρώτα του εφηβικά χρόνια θα γνωρίσει την πιο σκληρή πλευρά της ζωής. Θα ζήσει την κόλαση του πολέμου, μια κόλαση που δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε δίκαιους και άδικους, αθώους και ένοχους. Ένα κορίτσι που θα μετουσιώσει την απόγνωση σε ελπίδα, τον πόνο σε δύναμη, το μίσος και την περιφρόνηση σε αγώνα για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έναν αγώνα διαρκή, μέσα από τον οποίο θα εκπληρώσει τα όνειρά της, θα γνωρίσει την καταξίωση, την αποδοχή και τον έρωτα πέρα από εθνικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές.

Σ' ένα ορεινό χωριό της Κρήτης, ο Γιάνης ως απεσταλμένος του θείου Πλούταρχου, θα προσπαθήσει να εξχνιάσει ένα αλλοδιαστατικό μυστήριο, το οποίο απειλεί τον κόσμο μας. Οι ήρωες της ιστορίας, άλλοτε γραφικοί, κάποιες φορές αλλόκοτοι, και σίγουρα κάποιοι εξαιρετικά μυστηριώδεις, μπορεί να χαρίζουν άφθονο γέλιο, αλλά μας μυούν σ' έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Ο συγγραφέας ακροβατεί με περισσή τέχνη ανάμεσα στο γκροτέσκο και την πολύτιμη γνώση της μαγικής και της αρχαίας παράδοσης, αλλά και της επιστήμης. Από το ημερολόγιο του θείου Πλούταρχου: "Η φωνή της...

Η πρώτη εκδοχή της "Χίμαιρας", η γυμνή κι απέριττη, του 1936, λες και πρόκειται για έργο διαφορετικό σε σχέση με την κατοπινή, ευρύτερα γνωστή, εκδοχή του '53. Χωρίς τις εκτενείς μυθολογικές αναφορές, τα ποιητικά παραθέματα, τις πολλές φιλοσοφικές αναλύσεις, ο λόγος εδώ, που δεν "θυμίζει τη θάλασσα", επιγραμματικός, νηφάλιος, παραθετικός, ακολουθεί με γαλήνη, σαν ενιαία κινηματογραφική σεκάνς, την απεγνωσμένη εσωτερική πορεία της Ξένης από την κουπαστή του καραβιού της άφιξης μέχρι "το τρομερό βήμα" στα χείλη του γκρεμού της τελικής πτώσης. Περισσότερο νουβέλα παρά ρομάντζο...

Όπως υπάρχουν παραμύθια για παιδιά, υπάρχουν παραμύθια και για ενήλικες. Ως τέτοια πρέπει να θεωρήσουμε τις δύο νουβέλες αυτού του βιβλίου. Στην πρώτη, κινητήριος μοχλός είναι οι ανασφάλειες και αμφιβολίες κάποιου, που όλοι θα τον χαρακτήριζαν επιτυχημένο και μάλλον ευτυχισμένο, ο οποίος όμως επιλέγει την εξαθλίωση του ανέστιου κλοσάρ από την επιστροφή στην αστική ζωή. Στη δεύτερη, μια παρέα νεαρών εξελίσσεται και διαφοροποιείται μέσα στο χρόνο, παράλληλα με την κοινή τους επιχείρηση. Οι πράξεις τους, ωστόσο, και οι συμπεριφορές, ντύνονται με ασυνήθιστη περιβολή μασκα...

Δεν έπρεπε να 'χε μείνει νηστικός, χοιρινό με λάχανο η μάνα του δε μαγείρευε κάθε μέρα. Το μύριζε συνέχεια μετά, ήταν παντού μετά η μυρωδιά και πώς να της ξεφύγει. Σαν τις αναμνήσεις παντού, σαν ένα κομμένο δαχτυλάκι, Τούλα, φυλαγμένο από το χρόνο στη φορμόλη, το ξέρεις καλά και σε ξέρει κι αυτό, και θα το ανάψεις, κερί στο μανουάλι θα το μπήξεις, να καίει και να στάζει για πάντα. Όπως ο ουρανός σου να στάζει, γιαγιά, ο βρόμικος, ο πηχτός, κοίτα, τα λιωμένα βατράχια τον πλημμύρισαν, άκου, τα λιωμένα βατράχια κοάζουν, είναι ώρα πια το αγόρι να πάρει πίσω απ' το Μαμουλίκο τα...