Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το συνταρακτικό γράψιμο της Έρσης Λάγκε κορυφώνεται στη νουβέλα της "Αδελφέ μου Κάιν". Μας δίνει την ανθρωπότητα μετά από έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι σε επιστημονικής φαντασίας γραφή, αλλά σε ένα καθαρά λογοτεχνικό κείμενο. "Αξίες και απαξίες πανάρχαιες" γράφει, "δε λένε τίποτα πια. Νιάτα, ομορφιά, πλούτος... Μετρά μόνο, έστω και λειψή, η ικανότητα για τη διατήρηση του είδους". Σ' αυτόν τον "κόσμο" βρέθηκε ένα ζευγάρι ερωτευμένων. "Η σχέση αυτή εξελίσσεται σπαραχτική" γράφει στην εισαγωγή του ο Μ. Μερακλής, "με μια πρωτογενή αμεσότητα. Ο άρρωστος θα πεθάνει, πεθαίνον...

"Ήταν απόγευμα μες στο δωμάτιο και ξάφνου τα πράγματα σαν να ρουφήχτηκαν από τους τοίχους... και μόνον η τζαμαρία βαριανάσαινε κι έτριζε απ' τη ζωή του δρόμου κι απ' τις μεγάλες, δραματικές φωτοσκιάσεις του δειλινού... Προσπάθησα να σας μιλήσω μα γυρίσατε και με κοιτάξατε τόσο ανήσυχα, με πρόσωπο κατασπαραγμένο από ένα ιδιότροπο ενδιαφέρον που παρέπαιε ανάμεσα στην απάρνηση και στην αγάπη... Ξαναπήγα κάτι να πω, μα σηκώσατε το δάχτυλο στα χείλη σας κι ακουμπήσατε στο στόμα μου μια δροσερή τρεμάμενη παλάμη. Τότε σας έφυγα και γλίστρησα στου ύπνου μου τον ύπνο και πάλι βρέθηκ...

Όταν γράφτηκε η "Δολοφονία" τα κομπιούτερς ήταν ακόμα μια αμυδρή σκιά στον ορίζοντα. Σήμερα το "μελλοντολογικό μέλλον" μάς έχει προλάβει και ξεπεράσει. Ο τελευταίος Πρόεδρος ετοιμάζεται, αλλά όχι αμαχητί, να παραδώσει τα κλειδιά της εξουσίας στις μηχανές. Σ' ένα αποστειρωμένο πια περιβάλλον μιας ανώτερης εποχής παίζει το παιγνίδι του "φυσιολογικού" εγκέφαλου εναντίον του μηχανικού. Μόνο που το παιγνίδι περιπλέκεται από την ύπαρξη ενός τρίτου -του ανθρώπινου αντι-εγκέφαλου που συμβολίζεται από το Τέρας. Στο δειλινό αυτό της ανθρώπινης εξουσίας συμβαίνουν πράγματα κωμικά και...

Στην απέριττη νουβέλα της, "Διάλειμμα", η Γεωργία Δεληγιάννη - Αναστασιάδη, καταφέρνει να μας μεταφέρει απλά κι ωστόσο τραγικά, στο κέντρο της τραγωδίας της γυναίκας-μάνας. Είναι μια κραυγή πάλης και αντίστασης μέσα στη μαύρη νύχτα της κατοχής. Μας δίνει τη γυναίκα-μάνα που ορθώθηκε αγωνίστρια πλάι στον άντρα, όταν σήμανε το προσκλητήριο της εθνικής μας Αντίστασης.

ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ Πρόκειται για το πρώτο έργο του Αριστείδη Κάντα που είναι εμπνευσμένο από τη στρατιωτική του θητεία του από το 1975 μέχρι το 1977. Την περίοδο εκείνη ο στρατός ήταν φόβος και τρόμος για τους στρατιώτες που υπηρετούσαν έτσι που η στρατιωτική θητεία να θεωρείται μάλλον ως μια τιμωρία παρά ως υπηρεσία προς την πατρίδα. Χρησιμοποιώντας στοιχεία του παράλογου και του εξπρεσιονισμού, το έργο δημιουργεί την ατμόσφαιρα του παραλογισμού που περιέβαλε τον Ελληνικό στρατό εκείνης την περιόδου. Η ΑΦΙΞΗ Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη θητεία του συγγραφ...