Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κάποτε θ' αποφάσιζα, και το ευχόμουν, για να τελειώσει ο στρόβιλος των διλημμάτων, να κατασταλάξω στα καθιερωμένα ή ν' αναζητήσω την ελευθερία μου, δηλαδή την αυτοδιάθεση και τη μοναξιά. Όταν πια δε θα 'χω τίποτα από τα αγαθά της νεότητας ας έχω τουλάχιστον αυτήν. Γιατί μόνο μ' αυτήν θα γαληνέψω. Εν τω μεταξύ, ακουμπούσα στο σχήμα: αναβολή, αναστολή, καθυστέρηση της τελικής απόφασης και τα χρόνια περνούσαν. Όσο είχα δυνάμεις να αντέχω τον παραδοσιακό για τη γυναίκα τρόπο ζωής, σπίτι, οικογένεια, σιωπή, το έκανα αγόγγυστα. Ο πλούτος μου, σκεφτόμουν, δε χάνει την αξία του, δ...

"Το μυθιστόρημα είναι η ώρα της μνήμης, της σιωπής η ώρα, η στιγμή της αποτύπωσης. Κάθε πράγμα όμως, για να τοποθετηθεί στη μνήμη, πρέπει να ζήσει. Εγώ αποτυπώνω στα χαρτιά μου στιγμές ζωής, έτσι δεν μπορώ να κάνω μυθιστόρημα". Όταν στα 1990 γνώρισα τη "Χάρτινη γυναίκα", μου εμπιστεύτηκε το υλικό που είχε συγκεντρώσει για να γράψει ένα μυθιστόρημα: στιγμές ζωής που συνέχιζαν ν' αναπνέουν αποκαλύπτοντας αισθήσεις που δεν χωρούσαν στις γνωστές του χώρου και του χρόνου διαστάσεις, κομμάτια σκέψης ετοιμοθάνατης που βιαζόταν πριν φύγει ν' αφήσει την υποθήκη της, εικόνες που θ...

Ο άνθρωπος ανήκει στα θηλαστικά. Δηλαδή στην κατηγορία των ζώων που θηλάζουν. Δηλαδή στα θηλυκά. Είναι λοιπόν εκπρόσωπος μας η κυρία Φρίμαν; Η κυρία Φρίμαν που αν κάτι δεν μπορεί να γίνει όπως το θέλει αυτή το θεωρεί προσωπική προσβολή της φύσης στο πρόσωπό της. Η κυρία Φρίμαν που αγαπάει κι εκτιμά τον Φρίμαν σαν ένα αξιαγάπητο μογγολάκι... Η κυρία Φρίμαν που σχεδιάζει τη ζωή, αλλά δεν την ονειρεύεται. Η κυρία Φρίμαν που θέλι να κάνει έρωτα χωρίς περιορισμούς, να βιαστεί, να δαγκώσει και να δαγκωθεί, να ξεσκιστεί και να ξεσκίσει, ελεύθερα όπως πίνεις νερό, χορεύεις σε ν...

Η Νέα Κύζικος έχει στη μια της άκρη το στρατόπεδο, στην άλλη το νεκροταφείο. Ανάμεσά τους, γύρω τους, παντού, κυριαρχεί το δάσος. Πεύκα και σκίνα. Εκεί συναντά η Άρτεμις τον Νικηφόρο, τον σαλπιγκτή του στρατοπέδου. Την ώρα που ο ξάδελφός της, ο Πάρις, προσπαθεί να κρατήσει την ανάσα του κόσμου ζωντανή. Δεν το κατορθώνει πια από τότε που η ξαδέλφη του μαγεύεται μ' αυτόν τον σαλπιγκτή που ξεσηκώνει τις καρδιές με τη μουσική του... Δεκαετία του '50. Θάλασσα. Εφηβεία. Δεν υπάρχει ελπίδα. Παρ' όλη την αγάπη. Ή ίσως εξαιτίας της. «Γιατί έτσι έχει γραφτεί, μέσ' απ' την αγάπη ν...

Ο Χ. Κ. είναι ένας έφηβος. Μεγαλύτερος ίσως στα χρόνια, μα παραμένει έφηβος. Έχει ιδέες και ιδανικά. Διακατέχεται από ένα νεανικό μεσσιανισμό. Του αρέσουν τα μεγάλα οράματα. Είναι ηρωικός. Η γλώσσα του είναι ιδεαλιστική. Ξεστομίζει μεγαλόσχημες προτάσεις. Είναι όμως και νευρωτικός. Έχει μια εμμονή, μια μανία. Έχει διαφορές με τον Παρθενώνα. Και κάποια μέρα... αποφασίζει να τις λύσει.

Είναι η πρώτη έκδοση λογοτεχνικού έργου της συγγραφέως, της οποίας είναι δημοσιευμένα τέσσερα ακόμη διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά της περιφέρειας. Η νουβέλα "Εκείνη η πόλη", η οποία αναφέρεται στη μυστική ζωή των γυναικών και στις δικές τους, εντός τους, πόλεις, αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το αναγνωστικό κοινό της Θράκης, χαιρετίστηκε ένθερμα από τον αείμνηστο ποιητή Θανάση Τζούλη και απέσπασε τα καλύτερα από την "αθηναϊκή" κριτική.