Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πλανήτης Γη, Θεσσαλονίκη. Ο Κας και η Φος περπατούν στους δρόμους της πόλης. Χαϊδεύουν τυρόπιτες. Διασχίζουν ένα μωρό. Ξεβιδώνουν τη Μαντάμ Μποβαρύ. Συνομιλούν με ένα γόνατο. Γευματίζουν μ’ ένα βόδι από βήτα. Σκανάρουν ένα φαγγρί. Βολτάρουν στην παραλία. Αναρωτιούνται. Τρώει σπόρια ο Nick Cave; Τι εντόσθια έχει ένα ραντεβού; Να βγάλουν και δρακουλίνια με τη σαμπάνια στο δείπνο; Και χειρόκτια; Ουφ, είναι ζόρικο πράμα μια αποστολή στη Γη.

"Κυρία ζητά γελωτοποιό. Μισθός ικανοποιητικός". Έτσι έλεγε η αγγελία της Δωροθέας, ωραίας, πετυχημένης και δυστυχισμένης κόρης μεγαλοεπιχειρηματία. Ο Γιάννης, καλοφτιαγμένος και γοητευτικός, προσλαμβάνεται επειδή απαντά έξυπνα και πρωτότυπα στις τρελές ερωτήσεις της Δωροθέας. Έτσι, το παράξενο ζευγάρι της νεαρής κυρίας και του γελωτοποιού της αρχίζει να περιφέρεται στα κλαμπ και στα πάρτι των βορείων προαστίων, παίζοντας διαρκώς ένα διαλεκτικό παιχνίδι αλληλοκαταστροφής: εκείνη μισεί τους άντρες εξαιτίας της ανοησίας και της εξουσιομανίας τους, έστω κι αν τους μιμείται για...

Ο πρέσβυς σταμάτησε μπροστά στο γκαράζ. Ανοίγοντας την εξώπορτα με το αυτόματο χειριστήριο, έβαλε το αυτοκίνητο μέσα. Τρεις άνθρωποι πετάχτηκαν απ' το σκοτάδι. Ήταν οπλισμένοι. «Βγείτε έξω» διέταξε ένας απ' αυτούς. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, που ο φόβος άργησε να ζώσει τη Μαρία Έλενα. Αλλά τώρα είχε παραλύσει. Δυο χέρια την τράβηξαν βίαια. Πρόσεξε πως ο συνοδός της στεκόταν ανάμεσα σε δύο άντρες με τα χέρια ψηλά. Τους έσπρωξαν στο δρόμο, όπου περίμενε ένα αυτοκίνητο. Αυτός που την οδηγούσε την υποβάσταζε κιόλας. Την έβαλαν να κάτσει στο πίσω κάθισμα. Ο Πωλ κάθησε στην άλλη ά...

Ο άγγελος, η κοπέλα με τα χρυσά μαλλιά, μάχεται τα κατώτερα ένστικτα στο ορεινό χωριό που σαπίζει μες στη βροχή· μέσα στην αμαρτία. Το πλάσμα του Σκότους, ένας εύμορφος και γοητευτικός άνδρας, την αιχμαλωτίζει στον κόσμο των σκιών. Ποιος θα νικήσει στην προαιώνια πάλη του καλού με το κακό; Πού κρύβεται ο αντίπαλος; Πώς γεννιούνται οι στρατιές του; Μια ατμοσφαιρική νουβέλα με λυρική και κινηματογραφική υφή, όπου η φιλοσοφική διάσταση συνυπάρχει με την περιπέτεια και το μυστήριο.

Η "Γκλόρια" είναι ένα αφήγημα, κάτι μεταξύ νουβέλας επιστημονικής φαντασίας και φουτουριστικού παραμυθιού για μεγάλα παιδιά. Η ομώνυμη ηρωίδα, επιστήμων και τεχνοκράτης, που ζει στα τέλη της δεκαετίας του 2020, μπλέκεται με τους Πειρατές του Διαστήματος σε μια αλλιώτικη Επανάσταση και πολεμάει το καταπιεστικό Υπερσύστημα "εκ των έσω"... Θα νικήσει;

Τι μπορεί να εκμυστηρεύεται, άραγε, ένας συγγραφέας και αθεράπευτα διανοούμενος, κάπου στα μέσα της ηλικίας του, ήδη εξαρτημένος από το αλκοόλ και αποκαρδιωμένος απ΄ τη ζωή, σε μια πρώην μαθήτριά του και ερωμένη του και τώρα μεταπτυχιακή σπουδάστρια σε Πανεπιστήμιο του Λονδίνου; Απλώς, σκέψεις που ποτέ δεν είχε το θάρρος να τις εμπιστευτεί σ΄ αυτήν, μνήμες προσωπικών στιγμών που ο χρόνος μετάγγισε τη νοσταλγική αύρα τους και, τέλος, σχόλια για τη λογοτεχνική πραγματικότητα που τη βρίσκει φτωχή, περιθωριοποιημένη και αλυσιτελή.

Κατεβήκαμε στο ρέμα με κομμένα γόνατα. Πήραμε πάλι τον ανήφορο, σιγά με προφυλάξεις, όσο όμως πέρναγε η ώρα χωρίς αποτέλεσμα, η δίψα μας θέριευε κι αρχίσαμε να τρέχουμε καταμεσής στην κοίτη σαν παλαβοί. Τα χαλίκια έκαιγαν και νιώθαμε τον ήλιο στο κεφάλι μας, τεράστιο και καρφωμένο στη θέση του. Στο τέλος αποκάναμε. Ο Νικήτας ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Λαχάνιαζε με τη γλώσσα έξω σα θερμιασμένο ζαγάρι. Δεν γλιτώναμε ούτε με το φευγιό. Η δίψα, η δίψα μας, μας είχε φτάσει και μας είχε ξεπεράσει. Δεν μας έμενε τίποτα άλλο παρά να πέσουμε ανάσκελα τεντώνοντας χέρια και πόδια κ...

Μια νύχτα, καθώς περιπλανιόμουν στο λιμάνι, είδα ένα πλοίο να 'ρχεται από μακριά. Όταν πλησίασε αρκετά, είδα πως λεγόταν "Μακάο" και τότε θυμήθηκα. Είχα ένα θείο κάποτε, αδελφό του πατέρα μου, που είχε φύγει για το Μακάο. Όταν ήμουν μικρός, τα γράμματα που μας έστελνε από κει μ' έκαναν πάντα να ονειρεύομαι και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως μεγαλώνοντας, θα πήγαινα κι εγώ. Βλέπετε, στα μάτια μου, το Μακάο φάνταζε σαν ένα τόπος μαγικός, παραμυθένιος! Δεν πήγα, βέβαια, ποτέ. Οι υποχρεώσεις, η δουλειά, ύστερα η οικογένεια, καταλαβαίνετε... Εκείνη τη νύχτα όμως, όταν είδα αυ...

Η καθημερινότητα, η στιγμή, η καλή και η κακή ώρα σαν μια ιχνογραφία ζωής, φιλτραρισμένη μέσα από την προσωπική εμπειρία, μας κάνει να γίνουμε εμείς οι ίδιοι αστυνομία του εαυτού μας. Λες κι έχει σκηνοθετηθεί ή προγραμματιστεί η ιστορία και οι προσωπικές μας εμπειρίες, είτε ως υποβολείς είτε ως φρουροί, μας υπαγορεύουν μια ζωή χρήσιμη και παραγωγική, που δε φαίνεται να ταιριάζει με την ανθρώπινη ύπαρξη, όπως την ξέρουμε αιώνες τώρα. Ο άνθρωπος, λογιστής του εαυτού του. Ο άνθρωπος, τοκογλύφος του εαυτού του. Ο άνθρωπος, δολοφόνος του εαυτού του. Όποιοι έχουν τη δύναμη να...

Όταν έχεις υπογράψει συμβόλαιο με τη μοναξιά, η οποία παύει να είναι επιλογή ή ανάγκη, και η ψυχή πάλλεται για πάθος, ονειρεύεσαι το ιδανικό, που ό,τι περικλείει είναι γένους θηλυκού: σαγήνη, συντροφικότητα, αγάπη, ευτυχία. Η αναζήτηση μεταμορφώνει τη ζωή σε φλόγα για την κατάκτηση μιας γνώσης τόσο προσωπικής, τόσο εσωτερικής, τόσο ολοκληρωτικής που θαμπώνει, εξαϋλώνει και σκορπίζεται σε όλο μας το είναι. Ο άνθρωπος αναζητά τον ιδανικό σύντροφο, το alter ego, την ψυχή που θα δώσει φωνή στη δική του ψυχή· ο δημιουργός αναζητά τη μούσα που θα του χαρίσει την έμπνευση και θα π...

Ποιητής χωρίς ποίημα, στρατηγός χωρίς στρατό, είμαι πλέον καταδικασμένος να τρέχω πίσω από το κοινό του πεζού λόγου, γνωρίζοντας την τεχνική, κυνικός και γαλήνιος. Κι όταν, παραθυρίζοντας στον υπολογιστή του κόσμου τα πεζογραφήματα, η γραμματοσειρά δείχνει στην οθόνη ότι απογειώνεται, ότι θρυμματίζεται, ότι αποκτά το ήθος της ποίησης, πρέπει να θυμάμαι ότι πρόκειται στην ουσία για μαλλιά που συνεχίζουν να μεγαλώνουν μέσα στο φέρετρο ενός νεκρού, για έναν αντικατοπτρισμό στην έρημο, για μια υπεροψία και μέθη. Ένας δευτεροκλασάτος ποιητής, ύστερα από τριάντα εφτά χρόνια υπηρ...

Όπως υπάρχουν "καταραμένοι" ποιητές, έτσι υπάρχουν και "καταραμένα" γράμματα. Επιστολές που για διάφορους λόγους δεν θα διαβαστούν από τους παραλήπτες τους και -το πιο τραγικό- δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν στα χέρια εκείνων που τις έγραψαν. Όμως, προτού καταστραφούν ως "άχρηστο υλικό" από την επίσημη υπηρεσία των ταχυδρομείων -εν αγνοία, φυσικά, των αποστολέων-, θα γίνουν κρυφό "κτήμα" του αναγνώστη. Δέκα επιστολές των οποίων η μοίρα είναι ίδια με τους ήχους που τους ταξιδεύει ο άνεμος στην έρημο, δίχως κανέναν προορισμό και χωρίς καμιά απόκριση. Μόνο που εδώ άνεμος ε...

Ένα ταξίδι, δύο κόσμοι, τρεις πνοές. Όσο κρατάει μια στιγμή. Πορείες ομόκεντρες που ορίζουν μνήμες στου αντάρτη χρόνου τις ρωγμές. Κι ο θάνατος για αφορμή.

Πώς ήταν δυνατόν από τις ειδυλλιακές γιουγκοσλαβικές ακτές να αναδυθεί ένα τέρας που παρ' ολίγο να ερημώσει ολόκληρη την Ευρώπη; Αν ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα, τότε τι γεννά άραγε ο ύπνος των τεράτων; Ποιο ήταν το θαυμαστό επίτευγμα της τσέχικης χρονοτεχνολογίας, που επέτρεπε στους κατοίκους της Πράγας να ζουν με ανοιχτά ενδεχόμενα, και όχι, όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος, με ανέκκλητες αποφάσεις; Υπάρχει το νησί της Αθανασίας; Το τέρας και ο έρωτας είναι ένα αφήγημα που μιλά για τον Χρόνο, την Αθανασία, τα Όνειρα, μέσα από την ιστορία ενός κολοσσιαίου καταστροφικ...

Μια περίεργη οδύνη διαποτίζει τη νουβέλα, "Η Ζωή και η Ελπίδα στο κουτί της Πανδώρας" της Μάρθας Βεκρή. Ο έρωτας φαίνεται πάντα βάναυσος και καταστροφικός, τα συναισθήματα εκρηκτικά και ανεξέλεγκτα. Ένα υπερτροφικό, θα 'λεγα, πάθος διαποτίζει και κατατρύχει τους ήρωες και την αφηγούμενη ιστορία. Ο κόσμος της αδιέξοδος, βουτηγμένος στην αμαρτία και την απελπισία. Έρμαιο των συμφορών που αλόγιστα απελευθερώθηκαν και τον κατακλύζουν. Η αφηγήτρια στοχάζεται επίμονα, μετέχει και δείχνει να υποφέρει ως εμπλεκόμενη στον ιστό της αφηγούμενης ιστορίας. Ο συναισθηματικός πληθωρισμός...

Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που δεν λέγονται, μόνο γράφονται για να διαβαστούν. Νίκος και Άρης. Φίλοι από παιδιά. Παντού μαζί, στο σχολείο, στην Ιατρική, στην ειδικότητα, στο Λονδίνο, στα μεταπτυχιακά, στην Ψυχιατρική, στο επάγγελμα. Ξαφνικά ο Νίκος σταματάει τη σχέση του με τον Άρη. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Τι είναι όμως εκείνο που τον κάνει, ύστερα από δύο χρόνια σιωπής, να στείλει το πρώτο γράμμα στον πρώην φίλο του; Ποια δύναμη σπρώχνει τον Νίκο να προχωρήσει και σε δεύτερο, τρίτο, έβδομο γράμμα; Ποια είναι η γυναίκα-καταλύτης που έχει σφραγίσει τη ζωή τους και πώς μπαίνει...