Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες το Εγχειρίδιο της Ελληνικής Παλαιογραφίας τον El. Mioni αποτέλεσε το βασικό όργανο προσβάσεως των Ελλήνων, και όχι μόνο, φοιτητών των Τμημάτων Φιλολογίας και Ιστορίας στις επιστήμες της παλαιογραφίας και κωδικολογίας· μολονότι το βιβλίο "πολυσυζητήθηκε" κρυφά και φανερά, σε πανεπιστημιακές και μη αίθουσες, από διαφόρους, όπως συμβαίνει συνήθως από όσους δεν τολμούν να αρθρώσουν γραπτά τον δικό τους "καλύτερο" λόγο, αλλά κρύβονται πίσω από την εύκολη κριτική και τα "πτερωτά λόγια", ωστόσο αυτό κάλυψε, και καλύπτει ίσως εν μέρει και σήμε...

[...] Η συνολική αυτή προσπάθεια αποτελείται από την καταλογογράφηση της Συλλογής Νικολοπούλου, την ψηφιοποίηση 200 τόμων της, την ψηφιοποίηση του συνόλου του πλούσιου και πολύτιμου Ιστορικού Αρχείουαυτής της Βιβλιοθήκης. Ο παρόν τόμος περιέχει μία επιλογή διακοσίων (200) ψηφιοποιημένων χειρογράφων μαζί με την μεταγραφή τους, η οποία καθιστά ευανάγνωστο το περιεχόμενό τους στο ευρύ κοινό. Το συνολικό έργο, αν και επίπονο, απέδωσε άριστα τελικά αποτελέσματα. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Σημαντική φαίνεται να ήταν η αποδοχή από το κοινό του παρόντος βιβλίου, το οποίο σε σύντομο σχετικά διάστημα εξαντλήθηκε· στην παρούσα β΄ έκδοση κρατείται εν πολλοίς η ίδια διάρθρωση στην δομή του βιβλίου, προστίθεται λίγα μόνο, τα απολύτως απαραίτητα, σε ορισμένα μόνο κεφάλαια, που είναι αποτέλεσμα έρευνας των τελευταίων χρόνων ευρύτερα στις επιστήμες της παλαιογραφίας, κυρίως όμως δίνονται αποσπάσματα-λήμματα πλήρη Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων που διευκρινίζουν όρους και θέματα διάφορα ιστορίας των πηγών. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Στα πρακτικά των συμποσίων της ελληνικής παλαιογραφίας (Α΄Συμπόσιο Παρίσι 1974, Β΄Βερολίνο και Wolfenbuttel 1983, Γ΄Erice 1988, Δ΄Οξφόρδη 1993 -δυστυχώς χωρίς Πρακτικά- Ε΄Cremona 1998, S' Δράμα 2003) έχει καταγραφεί και αποθησαυρισθεί το μεγαλύτερο μέρος από την παραγωγή που έχει συντελεστεί τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια στο χώρο της Ελληνικής Παλαιογραφίας και της Ελληνικής Κωδικολογίας. Ειδικότερα στους προλόγους και τα συμπεράσματα -μονοδιάστατα στην αρχή, πιο σύνθετα στη συνέχεια- παρακολουθεί κανείς την πρόοδο στην έρευνα των επιστημών αυτών, το στίγμα στο οποίο βρ...

Μετά τη δημοσίευση σε πέντε τόμους των καταλόγων των χειρογράφων των Μονών των Μετεώρων, η Ακαδημία Αθηνών προβαίνει στην έκδοση βιβλίου αφιερωμένου στην εικονογράφησή τους. Παρ' όλον που πολλοί κώδικες έχουν καταλήξει σε ξένες συλλογές ή έχουν ενσωματωθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, τα εναπομείναντα εκεί και παρουσιαζόμενα εδώ 93 διακοσμημένα μετεωρικά χειρόγραφα προσφέρουν πολύ υλικό για την μελέτη της βυζαντινής και κυρίως της μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Είναι λυπηρό ότι ο ειδικώτατος μελετητής της βυζαντινής και μεταβυζαντινής μικρογραφίας αγαπητός συνάδελφος Γιώ...

Μετά τη δημοσίευση σε πέντε τόμους των καταλόγων των χειρογράφων των Μονών των Μετεώρων, η Ακαδημία Αθηνών προβαίνει στην έκδοση βιβλίου αφιερωμένου στην εικονογράφησή τους. Παρ' όλον που πολλοί κώδικες έχουν καταλήξει σε ξένες συλλογές ή έχουν ενσωματωθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, τα εναπομείναντα εκεί και παρουσιαζόμενα εδώ 93 διακοσμημένα μετεωρικά χειρόγραφα προσφέρουν πολύ υλικό για την μελέτη της βυζαντινής και κυρίως της μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Είναι λυπηρό ότι ο ειδικώτατος μελετητής της βυζαντινής και μεταβυζαντινής μικρογραφίας αγαπητός συνάδελφος Γιώ...

Τα χειρόγραφα που παρουσιάζονται αναλυτικά στις σελίδες αυτού του μικρού τόμου προέρχονται όλα από την προσωπική βιβλιοθήκη του αοιδίμου Επισκ. Περιστεράς Ευσταθίου Σκάρπα (1887-1939), και εμφανίζονται για πρώτη φορά στη βιβλιογραφία· ένα μάλιστα εξ αυτών (χφ 333) είναι το 7ο μόλις γνωστό χφ του Νομικού του Θεοφίλου Καμπανίας (του εξ Ιωαννίνων), ενώ η Ερμηνεία εις τας Καθολικάς Επιστολάς της Καινής Διαθήκης "κατά τον Θεοφύλακτον" (χφ 2093) δεν ανήκει στον Νικόδημο Αγιορείτη (δεν αποκλείεται μάλιστα να είναι ανέκδοτη). Δυστυχώς η απόσχιση των πρώτων και των τελευταίων φύλλω...

Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει τρεις παλιότερες μελέτες μου που, εμπλουτισμένες και από τα νεότερα δεδομένα της επιστημονικής βιβλιογραφίας, διερευνούν επιμέρους πτυχές της χειρόγραφης παράδοσης του ελληνισμού κατά την περίοδο του 17ου - 19ου αιώνα. [...] Οι τρεις αυτές μελέτες βασίστηκαν στη χειρόγραφη παραγωγή των μοναστηριακών και των ιδιωτικών βιβλιογραφικών εργαστηρίων του υπόδουλου ελληνισμού. Στόχος της έκδοσής τους είναι να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των φοιτητών για την αναζήτηση ανέκδοτων ελληνικών χειρογράφων, τη μελέτη και την επιστημονική επεξεργασία του περι...

Ή εκκλησιαστική ιστορία τής Άνδρου είναι μακρά και πλούσια. Το όμορφο και αρχοντικό αυτό νησί των Κυκλάδων με τα επιβλητικά βουνά και τις μαγευτικές παραλίες, με το εντυπωσιακό φαινόμενο των πολλών πηγών που το κάνει να δια- φέρει από τα γειτονικά νησιά, υπήρξε άλλοτε έδρα επισκοπής και άλλοτε τμήμα ευρύτερης εκκλησιαστικής περιφέρειας. Φαίνεται ότι ή κεντρική γεωγραφική θέση τού νησιού άλλα και ή ύπαρξη μαγευτικών και σχετικά δυσπρόσιτων ορεινών τοποθεσιών στις όποίες υπόγειες φλέβες νερού εύρισκαν διέξοδο στην επιφάνεια τού εδάφους, είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση δεκάδων μ...

[...] Η Μονή Δουσίκου αποτελεί και ένα από τα αξιολογότερα και σημαντικότερα μνημεία όχι μόνον της περιοχής μας, αλλά και εις πανελλήνιον κλίμακα, δια την θαυμαστήν αρχιτεκτονικήν της, την εξαίτερον τοιχογράφησιν του καθολικού της, του έτους 1558, και των πλούτων των κειμηλίων της. Επί πλέον όμως η Μονή διετήρει και πλουσιώτατην βιβλιοθήκην, εις χειρογράφους κώδικας και παλαιά έντυπα βιβλία, έως το 1882, οπότε, δυστυχώς της αφηρέθη, με κυβερνητικήν εντολή, το μέγιστον μέρος του χειρόγραφου πλούτου της (532 εν όλω κώδικες, πολύτιμοι δια την ιστορία της Μονής και την παλαιογ...

Εκατόν δέκα πέντε χρόνια πέρασαν, που είδε το φως της δημοσιότητας, από τον ιστοριοδίφη Αντώνιο Μηλιαράκη, το ανευρεθέν το 1878 χειρόγραφο στην Άνδρο, της παραλλαγής του βυζαντινού έπους "Βασίλειος Διγενής Ακρίτας" (κώδικας Άνδρου)/ Σήμερα, για πρώτη φορά, δημοσιεύω δύο αυτόγραφες επιστολές του έτους 1878, του επισκόπου Σταυρουπόλεως Κ. Πληζιώτη, που έχω τη γνώμη ότι παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον σχετικά με την ανεύρεση και έκδοση του χειρογράφου που έγινε το 1881.[...] (απόσπασμα από το κείμενο του βιβλίου)

[...] Στον τόμο συγκεντρώνονται 14 εργασίες μου, διάσπαρτες σε ποικίλα επιστημονικά περιοδικά, ελληνικά και ξένα (Α-ΙΔ), οι οποίες αφορούν στα χφφ. της Εικοσιφοινίσσης του Παγγαίου (έγγραφα άγνωστα που αναφέρονται στην λεηλασία της μονής, εντοπισμός των χειρογράφων της μονής, άγνωστα χφφ. της μονής, πτώχευση της μονής), στα χφφ. του Τιμίου Προδρόμου Σερρών (κατάλογος Κωνσταντίνου Μηνά Μηνωίδη, κατάλογοι και καταγραφές χειρογράφων της μονής, εντοπισμός χειρογράφων της μονής), στην λεηλασία των αραβικών χειρογράφων του Imaret της Καβάλας, στις συλλογές χειρογράφων του Σωφρονί...

Το βιβλίο αυτό εξιστορεί τις περιπέτειες των κειμένων της ελληνικής και λατινικής φιλολογίας μέχρι τις μέρες μας, περιγράφοντας τους κινδύνους που διέτρεξαν στην εποχή του χειρόγραφου βιβλίου και δείχνοντας ως ποιο βαθμό οι αναγνώστες ή οι λόγιοι της Αρχαιότητας και του Μεσαίωνα ενδιαφέρθηκαν να περισώσουν ή να παραδώσουν στους μεταγενέστερους τα κλασικά αυτά κείμενα.