Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο του Ετιέν Μπαλιμπάρ "Πολιτική και αλήθεια" περιλαμβάνει τέσσερις μελέτες πολιτικής φιλοσοφίας, οι οποίες στρέφονται γύρω από τον κεντρικό άξονα των σχέσεων μεταξύ πολιτικής και ιδεολογίας στο πλαίσιο της φιλοσοφικής παράδοσης του μαρξισμού. Η θεωρητική ανάλυση αναμετράται με επίκαιρα προβλήματα της σημερινής εποχής, όπως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η παγκοσμιοποίηση, ο ρατσισμός και οι ταυτότητες, η βία και η ωμότητα, η ελευθερία και η ισότητα, τα "σύνορα" μιας δημοκρατικής πολιτικής. Ένα σημαντικό βιβλίο που, συνδυάζοντας τη θεωρία με την πρακτική, αναδεικνύει μ...

Με την "Πολιτική από στόμα σε στόμα" ο Στέλιος Ράμφος αποτυπώνει με τρόπο σύντομο έως αποφθεγματικό τις προσωπικές αντιδράσεις του στην σειρά των γεγονότων που καλύπτουν την περίοδο 2014 - 2016. Τον ενδιαφέρει να αναδείξει την βαθύτερη ουσία και ροπή αυτού που ονομάσαμε "πρώτη φορά Αριστερά" και αναζητεί τις πνευματικές προϋποθέσεις μιας πολιτικής η οποία δεν θα αφήνει τους ανθρώπους υπαρξιακά ακάλυπτους και θα τους ωθεί να μετέχουν υπεύθυνα. - Να αφήσουμε την σφαίρα της κοινής γνώμης, εάν μας ενδιαφέρει η αλήθεια. - Δεν γίνεται να θρηνείς ούτε να χαίρεσαι προτού να κατ...

Η πρωτογενής προσπάθεια προσέγγισης πολιτικών ζητημάτων, δίχως την πολυτέλεια μιας στοιχειώδους έστω βιβλιογραφίας, αποτελεί ένα εξωφρενικό κατόρθωμα, το οποίο, στις μέρες μας -της υπερπληροφόρησης- είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκτιμηθεί στην ευρύτητα του μεγέθους του. Ο Αριστοτέλης, το πιο ανήσυχο πνεύμα του αρχαίου ελληνικού κόσμου, ένας πραγματικός πανεπιστήμονας, με τα "Πολιτικά" του επέδρασε διαχρονικά στις επόμενες γενιές της πολιτικής σκέψης. [...] Περιέχονται τα κείμενα: Από το Πρώτο Βιβλίο: - "Περί πόλεως" - "Περί οικιακής οικονομίας" - "Περί δούλων" - "Πε...

Ενώ ο κόσμος φαίνεται πιο πολύπλοκος από ποτέ άλλοτε, στην πραγματικότητα ελάχιστα έχουν αλλάξει στο χώρο των ιδεών. Οι σημαντικότεροι στοχαστές της Ιστορίας (Θουκυδίδης, Χομπς, Μακιαβέλλι κ.ά.) μπορούν να μας προσφέρουν πολύτιμη καθοδήγηση στους πολιτικούς δαιδάλους της σύγχρονης εποχής. Το "Πόλεμος και πολιτική" δεν είναι ωστόσο ένα ιστορικό πόνημα. Αντίθετα υποχρεώνει τον αναγνώστη να δει το σημερινό κόσμο των τρομοκρατικών επιθέσεων και των στρατιωτικών επεμβάσεων όπως "είναι" και όχι όπως "θα θέλαμε" να είναι.

Το σχέδιο αγωγής του πολίτη αποτελεί οργανικό στοιχείο της ίδιας της ιδέας μιας δημοκρατικής πολιτείας. Η ουσιαστική συμμετοχή όλων στη δημόσια συζήτηση, η κοινή βούληση ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων, η δυνατότητα προσωπικής καλλιέργειας, δηλαδή αληθινού εξανθρωπισμού, του καθενός, συνδέονται όντως άρρηκτα με μια αυθεντικά δημοκρατική αντίληψη για την αγωγή. Καθώς αναρωτιέται κατά πόσο ένα τέτοιο σχέδιο αγωγής είναι πρόσφορο και θεμιτό, ο Πατρίς Κανιβέ καταδεικνύει τη θεμελιώδη και αποφασιστική σημασία που έχει το θέμα αυτό, το οποίο τίθεται από τη σύγχρονη πολιτική φι...

Tι μπορεί να κάνει η φιλοσοφία για την πολιτική; Tίποτα, έτσι ακούγεται από παντού. Aντιθέτως, λέει ο Alain Badiou, η φιλοσοφία δεν παύει να συναντιέται με την πολιτική, σε συναντήσεις που αποτελούν επίσης τις "περιστάσεις" αυτές που σχηματίζουν και τον παρόντα τόμο. O Mπαντιού υπενθυμίζει ότι για τον φιλόσοφο μια περίσταση δεν είναι αναγκαστικά αυτό που απασχολεί τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Aντιθέτως, είναι αυτό που κρίνει τη σπουδαιότητα των επερχομένων. Mε άλλα λόγια, είτε πρόκειται, όπως συμβαίνει εδώ, για τις εκλογές Σιράκ/Λεπέν, για την 11η Σεπτεμβρίου, για τους "α...

Ο Πλάτων για την αλήθεια Ο πρυτανικός λόγος 27-5-1933 Το θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας Το ερώτημα για την τεχνική Από το εννοιολόγιο της σκέψης Η φιλοσοφία του για το Πολιτικό δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στον πρυτανικό του Λόγο του 1933 ή σε άλλα κείμενά του, δοξαστικά ή μη για τον Φύρερ. Πολύ περισσότερο δεν εξαντλείται σε απολογητικές εξηγήσεις, εκ των υστέρων, του ίδιου του φιλοσόφου ότι μέχρι την ανάληψη της πρυτανείας του δεν ανήκε σε κανένα κόμμα και ποτέ δεν είχε προσωπικές ή υπηρεσιακές σχέσεις με το ναζιστικό κόμμα και με την κυβέρνηση. Γενικώς ειπείν,...

Το βιβλίο του Ζακ Ντερριντά "Πέραν του κοσμοπολιτισμού" αποτελείται από επτά αυτόνομα κείμενα, τα οποία πραγματεύονται έννοιες και προβλήματα που δεσπόζουν αφ' ενός στη σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, αφ' ετέρου στη σημερινή παγκόσμια κοινωνικο-πολιτική σκηνή: κυριαρχία, ιδιότητα του πολίτη, δημοκρατία (democratie) και δημοκρατική πολιτική (republique), κοινοτισμός και ρεπουμπλικανισμός, φιλοξενία και δικαίωμα ασύλου, εργαζόμενοι "χωρίς χαρτιά", ζωτικότητα και ανθρωπινότητα, δικαιώματα του ανθρώπου, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, νέο διεθνές δίκαιο και νέοι δικαιικοί θεσμοί, σ...

Η πολύπλευρη κρίση του "παγκοσμιοποιημένου" καπιταλισμού, της οποίας είμαστε πλέον μάρτυρες, επιβάλλει την ανανέωση των θεωρητικών εργαλείων της κριτικής σκέψης, εφόσον αυτή συνεχίζει να αρνείται το συμβιβασμό με την "ωμή πραγματικότητα". Το μεσοπολεμικό έργο του Μαξ Χορκχάιμερ μάς είναι απ' αυτή την άποψη εξαιρειτικά οικείο, καθώς επιχειρούσε εξαρχής να αντιμετωπίσει διλήμματα ανάλογα μ' αυτά μιας σύγχρονης κριτικής θεωρίας. Ο "διεπιστημονικός υλισμός" του Horkheimer ήθελε να αποτελέσει έλλογη απάντηση στην κοινωνική και πολιτισμική κρίση των ανεπτυγμένων κοινωνιών του Μεσ...

Πρόκειται για συλλογή που περιλαμβάνει τα άρθρα "Οι φανατικοί της ελευθερίας", "Η δημοκρατία και πέρα απ’ αυτή" και "Εξουσία, δύναμη και κυριαρχία", καθώς και πρόλογο του συγγραφέα για τη συγκεκριμένη έκδοση. Όπως γράφει ο Bertolo στον πρόλογό του: "Κοινό χαρακτηριστικό των τριών αυτών κειμένων (αλλά και ολόκληρης της ελευθεριακής μου δράσης ως συγγραφέας, συντάκτης, εκδότης και οργανωτής πανεπιστημιακών συνεδρίων) ήταν η βούληση (η προσπάθεια, η απόπειρα) του να παράγω και του να προτρέψω να παραχθεί μια σύγχρονη αναρχική σκέψη σε μια περίοδο κατά την οποία, πέρα από κάποι...

Τι υπερασπίζεται η φιλοσοφία του Νίτσε; Τη δημοκρατία ή τον ολοκληρωτισμό; Αν κάνει το πρώτο, τότε πώς εξηγείται η σχετικά πρόσφατη τεράστια εκμετάλλευσή της από τους ναζί και τους εκπροσώπους του επίσημου σοβιετικού καθεστώτος; Αν κάνει το δεύτερο, γιατί εξακολουθεί να εμπνέει και να προκαλεί τους δημοκράτες στοχαστές όλων των αποχρώσεων; Και που τον κατατάσσει η δριμεία κριτική του στο κράτος; Σ' αυτά τα ερωτήματα προσπαθούν να απαντήσουν τα κείμενα του παρόντος βιβλίου, παρουσιάζοντας και διερευνώντας τόσο τη σκέψη του ίδιου του Νίτσε όσο και την πρόσληψή της από διάφορα...

[...] Αυτονόητο είναι ότι τα κείμενα που ακολουθούν δεν εξαντλούν αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί πολιτικό σύμπαν του Νίτσε. Το πρώτο επιχειρεί να δει την εξελικτική πορεία του Νίτσε από τα πρώτα ως τα τελευταία έργα του και συγχρόνως να τον τοποθετήσει σε σχέση με τα φιλοσοφικά και ιδεολογικά ρεύματα της εποχής του. Το δεύτερο είναι μια εξαιρετική ανάλυση της κριτικής που άσκησε ο Νίτσε στο φιλελεύθερο-δημοκρατικό κράτος, με παράλληλη και ισόβαθμη αναφορά στην αντίστοιχη κριτική μιας άλλης μεγαλοφυίας του 19ου αιώνα, του Καρλ Μαρξ. Στα δύο κείμενα που ακολουθούν εξετάζετ...

Παρουσιάζουμε εδώ δύο κείμενα από το 1943 και το 1947 του Βλαντιμίρ Γιανκέλεβιτς, στα οποία ο γαλλορώσος φιλόσοφος επιχειρεί μια ψυχανάλυση του ναζισμού, ενώ παράλληλα επικρίνει με δριμύτητα το επικίνδυνο μείγμα της μυθολογικής απατεωνιάς και της αιμοσταγούς θέλησης για δύναμη που ενυπάρχει στον ναζισμό. Επιπλέον, με τη μορφή επιμέτρου, δημοσιεύουμε κι ένα άρθρο του Ρομπέρτο Εσπόζιτο, στο οποίο ο ιταλός φιλόσοφος, σε αντίθεση με ότι διακηρύσσει η νεοφιλελεύθερη βουλγκάτα, υποστηρίζει ότι το πρόβλημα σήμερα δεν είναι η επιστροφή του κομμουνισμού αλλά η επανεμφάνιση του ν...

Σε αυτό το φιλοσοφικό δοκίμιο, μέσα από μια κριτική προσέγγιση της διδακτορικής διατριβής του Καρλ Μαρξ για τη Διαφορά της δημοκρίτειας και επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας, αναδεικνύεται μια για αρκετούς άγνωστη και για άλλους υποτιμημένη πτυχή της μαρξικής θεωρίας για την επανάσταση και την ελευθερία. Αντιμετωπίζοντας το νεανικό μαρξικό κείμενο ως κείμενο καμπής, μάχης και αυτοσυνειδησίας, αλλά και ως πεδίο συνάντησης ρομαντικών και διαφωτιστικών μοτίβων, ο συγγραφέας επιδιώκει να μας φέρει κοντά σε έναν Μαρξ στοχαστή της εξέγερσης και του αυτοσχεδιασμού, για τον οποίο η ελ...

Το πολιτικό περιοδικό Βαβυλωνία ανακήρυξε το 2017 "Έτος Καστοριάδη", με μια σειρά εκδηλώσεων για τα 20 χρόνια από τον θάνατο του σπουδαίου φιλοσόφου. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται 7 από τις ομιλίες που εκφωνήθηκαν σε αυτές τις εκδηλώσεις. Στο επίμετρο δημοσιεύεται η συνέντευξη του Καστοριάδη στην εφημερίδα Εκτός Νόμου το 1990. Συγγράφουν: Γρηγόρης Τσιλιμαντός, Νίκος Ιωάννου, Γιάννης Κτενάς, Αλέξανδρος Σχισμένος, Yavor Tarinski, Γιώργος Ν. Οικονόμου, Κορνήλιος Καστοριάδης. Ο Καστοριάδης διαμόρφωσε μια καινούργια, ανοιχτή πρόταση για τον ριζικό μετασχηματισμό της...

Η συνεργασία των φιλοσόφων με τους φορείς της πολιτικής εξουσίας ή και η απευθείας εμπλοκή τους με την πολιτική έχει τις απαρχές της στην αρχαία Ελλάδα -με πρώτον διδάξαντα, σύμφωνα με την παράδοση, τον Θαλή τον Μιλήσιο- και συνεχίζεται, με κάποιες ευεξήγητες προσαρμογές και διαφοροποιήσεις, έως τις μέρες μας. Οι φιλόσοφοι αισθάνονται συχνά ότι κατέχουν μια ειδικού τύπου γνώση, η οποία είναι απαραίτητη για την ορθή άσκηση της πολιτικής εξουσίας, ενώ ενίοτε και οι κρατούντες βιώνουν την ανάγκη μιας θεωρητικής θεμελίωσης της πολιτικής που με δημοκρατικό ή όχι τρόπο ασκούν. Η...

Όταν μιλάμε για τη γέννηση της πολιτικής επιστήμης, αναφερόμαστε ακριβώς στην επιστημονική μεθοδολογία, που ξεπροβάλλει με τον πιο ευδιάκριτο τρόπο μέσα από τα πολιτικά κείμενα του Αριστοτέλη.

Έχει ειπωθεί ότι η σχέση του Foucault με την Αριστερά συνίσταται στο ότι είναι ο στοχαστής των "νέων κοινωνικών κινημάτων". Σίγουρα η μη οικονομιστική προσέγγιση της εξουσίας από τον Foucault "έδωσε φωνή" σε αιτήματα και κινήματα ο χαρακτήρας των οποίων δεν είναι κυρίως οικονομικός. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να αποδεχτούμε γι’ αυτά τα κινήματα τον τερατωδώς αποπροσανατολιστικό χαρακτηρισμό "μετα-υλιστικά". Η προσέγγιση του Foucault είναι υλιστική χωρίς να είναι οικονομιστική, ακριβώς επειδή καταδεικνύει την πολιτική σημασία μιας υλικότητας που δεν έχει κυρίως οικονο...