Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο πραγματικός κόσμος του καθημερινού λόγου είναι ο κόσμος της πάλης για την ύπαρξη. Βέβαια, είναι ένας κόσμος εντελώς συγκεχυμένος, θολός και σκοτεινός που οπωσδήποτε χρειάζεται περισσότερη καθαρότητα. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι το ξελαμπικάρισμά του μπορεί να έχει και θεραπευτικό αποτέλεσμα [...]. Η φιλοσοφία θα πραγματοποιήσει αυτό το σκοπό, όταν απελευθερώσει τη σκέψη απ' το κατεστημένο του λόγου και της συμπεριφοράς, όταν δείξει καθαρά τον αρνητικό χαρακτήρα του "κατεστημένου", όταν προβάλει τις δικές της προοπτικές. Βέβαια, η φιλοσοφία δεν μπορεί ν' αντιταχθεί ή να...

Οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως δίκαιοι όταν σχηματίζουν αυθόρμητες ομάδες - για να παίξουν, να εξερευνήσουν, να συζητήσουν, ακόμα και για να κλέψουν. Πόσο όμορφη είναι η δικαιοσύνη που αναδύεται αυθόρμητα σε μια βάρκα γεμάτη από ναυαγούς! Υπάρχει δικαιοσύνη στις φυλακές και σε κάθε κοινότητα σκλάβων. Ο άνθρωπος εν κοινωνία είναι φύσει δίκαιος, γιατί η κοινωνία, αν είναι πραγματική, είναι ένας δεσμός αμοιβαίας μέριμνας. Αυτός που δεν έχει πια αίσθηση δικαιοσύνης είναι ο άνθρωπος που έχει αναχθεί σε μονάδα, σε ψηφίο. Είναι ανώνυμος, ανεξάρτητος, αδιάφορος. Δεν νιώθει καν το αίσθ...

Μεσούντος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πρόεδρος Roosvelt διεκήρυξε τις τέσσερεις θεμελιώδεις ελευθερίες ως αίτημα όλης της ανθρωπότητας: ελευθερία λόγου, ελευθερία θρησκείας, ελευθερία από την ανάγκη, ελευθερία από τον φόβο. Στην αυγή του 21ου αιώνα οι ελευθερίες αυτές όχι μόνο δεν έχουν επικρατήσει στον πλανήτη, αλλά καταπατούνται, είτε ανενδοίαστα, είτε με υποκριτική άρνησή τους. Η ελευθερία από την ανάγκη -θεμελιώδης για την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου- έχει περιορισθεί, αν όχι καταργηθεί για την πλειονότητα των κατοίκων της γης, ως αποτέλεσμα της τελευταίας εξέλι...

Η "Αντιγόνη" βρίσκεται στο επίκεντρο ορισμένων από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις που εκτυλίσσονται τα τελευταία χρόνια στη διεθνή σκηνή της πολιτικής φιλοσοφίας. Αυτές τις θεωρητικές επεξεργασίες επιχειρεί να αποτυπώσει ο ανά χείρας τόμος. Αντιπροσωπεύει, άραγε, η Αντιγόνη αποκλειστικά και μόνο τη συγγένεια και το προπολιτικό, ενώ ο Κρέων την κυριαρχική εξουσία και το νόμο της πόλης; Αποσταθεροποιεί ή επιβεβαιώνει η Αντιγόνη τις στερεότυπες παραδοχές για τη συσχέτιση του γυναικείου φύλου με τη συγγένεια και την οικιακότητα; Θα μπορούσε να εκληφθεί η Αντιγόνη ως μια επαν...

Η φιλοσοφία της Νεωτερικότητας έχει σπάσει τους δεσμούς της με την ελληνική και τη μεσαιωνική Αρχαιότητα. Κομβικό σημείο αυτής της ξένωσης είναι η ανθρωποκεντρική και αντιτελεολογική τάση της νεώτερης φιλοσοφίας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν γίνεται πια παραδεκτή η παραδοσιακή ιεραρχία των ουσιών. Η νεωτερική φιλοσοφία προβάλλεται ως αντι-μεταφυσική, αφού δεν νοείται μεταφυσική δίχως ορισμένη ιεράρχηση των επιπέδων του είναι. Από την άλλη, η απαλλαγή από τη μεταφυσική απαιτεί έναν άλλο μύθο στον οποίο να μπορεί να αποδοθεί η επιβολή της σημασίας. Η νεωτερική φιλοσοφία κατασκ...

Η παρούσα μελέτη χαρακτηρίζεται από μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος της ερευνητικής παραγωγής που αφορά το έργο του Burke. Ο συγγραφέας του επιλέγει να μην ασχοληθεί με το αντεπαναστατικό έργο του Burke και τους "Στοχασμούς για την Επανάσταση στη Γαλλία", αλλά να επικεντρώσει την ανάλυσή του αποκλειστικά σε ό,τι περιγράφεται ως το πρώιμο έργο του -στο οποίο περιλαμβάνονται στο αισθητικό και το ανολοκλήρωτο ιστορικό του έργο. Αυτή η επιλογή μας επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα την πιο ώριμη σκέψη του Burke. Αναδεικνύει επίσης παραγνωρισμένες πτυχές του έρ...

Η ομιλία τns Janet Coleman αντιπροσωπεύει έναν ακόμη αναβαθμό στη δεύτερη δεκαετία τns ετήσιαs διάλεξης Κ. Θ. Δημαρά. Μετά τη Benedetta Craveri, με την ομιλία τns οποίαs ανοίξαμε τη δεύτερη δεκαετία στην ιστορία τns διάλεξης Κ. Θ. Δημαρά, το βήμα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών φιλοξένησε την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Janet Coleman, διακεκριμένη Μεσαιωνολόγο, που συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ιστορικών τns πολιτικήs σκέψης τns εποχήs μαs. Το στοιχείο εκείνο που χαρακτηρίζει το έργο τns Janet Coleman είναι ο διάλογοs Αρχαίων και Νεοτέρων. Πρόκειται για έ...

Τα "κοινά", οι συλλογικοί, φυσικοί και πολιτισμικοί πόροι που διαχειριζόμαστε από κοινού με συμμετοχικές πρακτικές, αναδεικνύονται σήμερα στην κριτική θεωρία και πράξη ως ένας από τους βασικούς κόμβους της αυτόνομης πληθυντικής ανοικοδόμησης. Η ενδυνάμωσή τους δεν πλουτίζει μόνο την εμπειρία της κοινωνικής αυτοκυβέρνησης μέσα από αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς και κοινότητες σε πολιτισμικούς χώρους, στην εκπαίδευση, το διαδίκτυο, την κατανάλωση και την παραγωγή. Κτίζει εδώ και τώρα τα μικροθεμέλια της καθημερινής επιβίωσης και συμβίωσης με τους όρους των άλλων κόσμων στους οποί...

Όταν υπάρχουν κόμματα σε μία χώρα, προκύπτει αργά ή γρήγορα μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων, ώστε να είναι αδύνατο να παρέμβουμε αποτελεσματικά στα δημόσια δρώμενα χωρίς να ενταχθούμε σε κόμμα και να παίξουμε το παιχνίδι. Οποισδήποτε ενδιαφέρεται για τα κοινά, επιθυμεί να ενδιαφερθεί αποτελεσματικά. Έτσι, αυτοί που έχουν ιδιαίτερη μέριμνα για το δημόσιο αγαθό, είτε παύουν να το σκέφτονται και στρέφονται σε κάτι άλλο, είτε περνούν από τη δοκιμασία των κομμάτων. Αλλά και σε τούτη την περίπτωση οι έγνοιες που παρουσιάζονται αποκλείουν τη μέριμνα για το δημόσιο αγαθό. Το κόμματα...

Το Ίδρυμα της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία εγκαινιάζει με αυτό το βιβλίο μια σειρά μεταφράσεων σημαντικών κειμένων με θέματα που αφορούν στη δημοκρατία. Στο βιβλίο αυτό του Julian Nida - Rumelin, διακεκριμένου καθηγητή της φιλοσοφίας και της πολιτικής θεωρίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και τέως υπουργού Πολιτισμού της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αναλύεται η διαλεκτική σχέση δημοκρατίας και αλήθειας. Στις σελίδες του βιβλίου κυριαρχεί ως κεντρικό θέμα η θεωρητικά αυτονόητη, αλλά στην πράξη συχνά δυσεφάρμοστη, αρχή της αλήθειας ως βασικο...

Το νέο βιβλίο του Θάνου Λίποβατς περιλαμβάνει μια σειρά άρθρων που εκφράζουν τις αναζητήσεις χρόνων του συγγραφέα, οι οποίες εκ των υστέρων σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Τα άρθρα συνδιαλέγονται με τους προβληματισμούς και τα αδιέξοδα της μετανεωτερικότητας στον ευρωπαϊκό χώρο. Αναφέρονται στη σχέση του Πολιτικού με τα στερεότυπα και τη βία απέναντι στον Άλλο, στη σχέση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση και τον ατομικισμό, στη διαμάχη ανάμεσα στον φιλελευθερισμό και τον κοινοτισμό, στη σχέση Ηθικού και Πολιτικού, στην προσφορά του J. Lacan στην φιλοσοφία και στις κοινωνικές ε...

Αντίθετα με τις αρχικές δεκαετίες του βίου του ελληνικού κράτους, και την περίοδο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού που προηγήθηκε, η γνώση των διακυμάνσεων του νεοελληνικού πολιτικού στοχασμού κατά τον 19ο και τον αρχόμενο 20ό αιώνα δεν είναι ξεκάθαρη. Ο συλλογικός αυτός τόμος με τα άρθρα των Μάριου Χατζόπουλου, Γιώργου Κόκκινου, Μάρκου Καρασαρίνη, Περικλή Βαλλιάνου, Βασίλη Α. Μπογιατζή, Σταυρούλας Μοσχοβίτη και Μιχάλη Ψαλιδόπουλου συμβάλλει στην αποσαφήνιση της εικόνας, φωτίζοντας αγνοημένες πτυχές της νεοελληνικής πολιτικής σκέψης κατά την περίοδο αυτή, όπως τις σχέσεις ελλην...

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει με τρόπο ευσύνοπτο και κριτικό την εξέλιξη της μετασωκρατικής πολιτικής φιλοσοφίας στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, μελετώντας σημαντικές πτυχές της ζωής και του έργου μιας σειράς στοχαστών, η οποία εκτείνεται ιστορικά από την αρχαιότητα ως τη Βιομηχανική Επανάσταση: Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Κικέρωνας, Αυγουστίνος, Θωμάς Ακινάτης, Machiavelli, Hobbes, Locke, Rousseau, Mill, Marx. Το βιβλίο ανατρέχει σχεδόν αποκλειστικά στα πρωτότυπα έργα των υπό εξέταση στοχαστών, εντάσσοντάς τα στο ιστορικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής τους. Αντί να διαπιστώνει τον αέν...

To βιβλίο ξεκινά από το ακόλουθο ερώτημα: Ποια θεωρία της δημοκρατίας και ποια σημασία της ελευθερίας προϋποθέτει ο δημοκρατικός σοσιαλισμός; Αυτός συνυφαίνει αρχές του δημοκρατικού ρεπουμπλικανισμού με το αίτημα του σοσιαλιστικού κοινωνικού μετασχηματισμού. Οι έννοιες της ελευθερίας και της κυριαρχίας - κατά την κύρια θέση του βιβλίου - είναι το υφάδι και το στημόνι που υφαίνουν τον όρο "δημοκρατικός σοσιαλισμός". Όσες φορές και αν ξηλώθηκε στη δίνη των ιστορικών γεγονότων, άλλες τόσες μπορούμε να τον ξαναϋφάνουμε, με το ίδιο υφάδι, με το ίδιο στημόνι. Το βιβλίο αποσκοπεί...

Ο Γκύντερ Άντερς απευθύνει δύο ανοιχτές επιστολές στον Κλάους Άιχμαν, γιο του αρχιδήμιου του Άουσβιτς Άντολφ Άιχμαν, την πρώτη το 1964, στον άμεσο απόηχο της δίκης της Ιερουσαλήμ (1961) και της καταδίκης σε θάνατο του πατέρα του, και τη δεύτερη είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1988. Το περιεχόμενο των επιστολών δεν είναι παραμυθητικό αλλά ηθικό και πολιτικό. Τι κάνει ένας γιος στον οποίο έλαχε η ασήκωτη δυστυχία να έχει πατέρα τον Άντολφ Άιχμαν; Με ποια έννοια είμαστε όλοι παιδιά του Άιχμαν; Τι κατέστησε δυνατή τη θηριωδία του Άουσβιτς; Τι είναι αυτό που καθιστά διαρκώς δ...

Η συνέντευξη του Martin Heidegger στον "Spiegel" δόθηκε τον Σεπτέμβριο του 1966 και δημοσιεύτηκε, σύμφωνα με τον όρο που είχε θέσει ο ίδιος, το 1976, μετά τον θάνατό του. Αφορμή της συνέντευξης ήταν η επιθυμία του Heidegger να "απαντήσει" στην κατηγορία ότι συνεργάστηκε με το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα. Όμως η συνέντευξη δεν περιορίζεται τελικά στο θέμα αυτό, αλλά επεκτείνεται σε μια γενικότερη έκθεση της στάσης του Heidegger απέναντι στα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου, και έτσι προσφέρεται ιδιαίτερα για μια πρώτη εξοικείωση με τη σκέψη του. Προτάσσεται ένα μικρό κείμενο τ...

Το παρόν βιβλίο πραγματεύεται μια ιδέα με έντονη παρουσία και επίδραση στη δυτική πολιτική σκέψη, την ιδέα της απολύτρωσης από τα δεινά και την καταπίεση· μια εγκόσμια λύτρωση, απελευθέρωση, επανάσταση. Προσπάθησα να περιγράψω τις απαρχές αυτής της ιδέας στην ιστορία της απολύτρωσης του λαού του Ισραήλ από την Αίγυπτο και κατόπιν να δώσω μια ανάγνωση της Εξόδου, των Αριθμών και του Δευτερονομίου σχεδιασμένη έτσι ώστε να εξηγεί τη σημασία τους για τόσες γενιές θρησκευτικών και πολιτικών ριζοσπαστών. Η απόδραση από την αιχμαλωσία, η περιπλάνηση στην έρημο, η ανάβαση στο όρος...