Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μπορούμε, άραγε, να αποδώσουμε με λέξεις αυτό που αγγίζει την ευαισθησία μας, αυτό που σχετίζεται με το συναίσθημα, αυτό που προκαλεί τον ενθουσιασμό ή την αποδοκιμασία μας, αυτό που μας συγκινεί ή μας αφήνει αδιάφορους; Ερώτημα που φέρνει στο νου και άλλα ερωτήματα: σε ποια ανάγκη ή σε ποιες απαιτήσεις ανταποκρίνεται αυτή η επιθυμία να μεταγράψουμε σε έννοιες αυτό που ανήκει στις τάξεις της διαίσθησης, του φαντασιακού ή της φαντασίωσης; Πρέπει, άραγε, να αποδεχτούμε την ύπαρξη μιας λεκτικής παρόρμησης, η οποία μας ωθεί, κατά κάποιον τρόπο, να εκφράσουμε λεκτικά αυτό που νι...

Η "Χρωμοφοβία" -δηλαδή ο φόβος της καταστροφής ή της γενικευμένης παρακμής εξαιτίας του χρώματος- ενυπάρχει στη δυτική τέχνη από την αρχαιότητα. Αυτό γίνεται φανερό στις πάμπολλες απόπειρες να απαλλαγεί η τέχνη, η λογοτεχνία και η αρχιτεκτονική από το χρώμα, καθώς αυτό παρουσιάζεται άλλοτε ως στοιχείο του "ξένου" σώματος -του ανατολικού, του γυναικείου, του παιδαριώδους, του πρόστυχου ή του παθολογικού- και άλλοτε ως συστατικό του επιφανειακού, του ασήμαντου ή του καλλωπιστικού, χαρακτηριστικά που σε μερικές περιπτώσεις συμπίπτουν. Στη Χρωμοφοβία ο David Bachelor αναλύει τη...

Η πρωτότυπη προσέγγιση της αισθητικής εμπειρίας που επιχειρεί η Έρικα Φίσερ-Λίχτε διατρέχει ένα ευρύ σώμα παραστάσεων και σκηνικών εκφράσεων. Ξεκινά από τους ιστορικούς και εμβληματικούς σκηνοθέτες του παρελθόντος, από τον Μέγιερχολντ, τον Κρέιγκ και τον Ράινχαρτ μέχρι τον Γκροτόφσκι, περιλαμβάνει σημαντικούς δημιουργούς της γερμανόφωνης σκηνής, αναφέρεται στην παγκόσμια θεατρική σκηνή με τη συστηματική αντιμετώπιση έργων του Ρίτσαρντ Σέχνερ ή του Μπομπ Γουίλσον και του Γιαν Φαμπρ, και αναλύει έργα του Τζον Κέιτζ ή του Γιόζεφ Μπόις. Η συγγραφέας αντλεί παραδείγματα από ιστο...

Τα μελετήματα που συνθέτουν τον παρόντα τόμο αποτελούν μια περιδιάβαση της σύγχρονης βρετανικής σκηνής, που φιλοδοξεί να δώσει το χαρακτηριστικό στίγμα και παλμό που διέπουν τη σκέψη, απασχολούν τη γραφή και προβληματίζουν τη σκηνική αναπαράσταση μέσα στο πολυφωνικό πλαίσιο της νέας βρετανικής θεατρικής δημιουργίας στο γύρισμα της χιλιετίας. Τα μελετήματα αυτά είναι καρπός πρωτογενούς έρευνας αλλά και προσωπικών βιωμάτων της συγγραφέως με τις τρέχουσες εξελίξεις της βρετανικής κουλτούρας, τον ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό των εννοιών της "αγγλικότητας" ή "βρετανικότητας"...

"Σήμερα, στην εποχή της πάνδημης δυστυχίας, της τυφλής βίας, των φυσικών και οικολογικών καταστροφών, το να μιλάμε για την ομορφιά μπορεί να φαίνεται άτοπο, άπρεπο, ακόμη και προκλητικό. Σχεδόν σκανδαλώδες. Ίσως όμως, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, η ομορφιά, σε αντίθεση με το κακό, βρίσκεται όντως στους αντίποδες μιας πραγματικότητας την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε". Μέσα στην καρδιά του Φρανσουά Τσενγκ ο ποιητής απευθύνεται στον συγγραφέα και τον στοχαστή. Τους δείχνει πόσο άπρεπο είναι να πραγματεύεται κανείς σχολαστικά ένα ζήτημα όπου στην ουσία διακυβεύεται η ί...

Το αισθητικό κριτήριο δεν πρέπει να θεωρείται a priori κανόνας που μετράει με ακρίβεια οργάνου τους όρους της αισθητικής απόλαυσης, αλλά μια ζωντανή δύναμη που με την πολυμορφία της οργανώνει το πεδίο των αισθητικών φαινομένων και καθορίζει τις τάσεις της ανάπτυξής τους. Κάθε συστατικό του έργου τέχνης περιέχει πραγματικά μια δική του αξία ως προς την πληροφορία την οποία μεταδίδει, αξία ανεξάρτητη από το θέμα. Τι είναι, όμως, η αόριστη αισθητική πραγματικότητα η οποία υποδεικνύεται από ένα έργο τέχνης; Και κατά πόσο αυτή διέπεται ή προκύπτει από τη φύση του ανθρώπινου είδ...

Η Τέχνη είναι αισθητική επικοινωνία. Αυτή η απλή φράση μοιάζει να είναι ο ορισμός της Τέχνης. Όμως δεν είναι, γιατί οι δύο έννοιες που περιέχονται σε αυτήν δεν έχουν καταληκτικά οριστεί. Είναι, ωστόσο, η φράση-κλειδί που ανοίγει τη θεματική είσοδο: η Τέχνη είναι αισθητική επικοινωνία. Έχουμε, λοιπόν, εδώ την έννοια της αισθητικής και την έννοια της επικοινωνίας, που μαζί ορίζουν κατά προσέγγιση την έννοια της Τέχνης. Αν η "επικοινωνία" σαν λέξη μας είναι πιο οικεία και δεν είναι φορτωμένη με πολλές ερμηνείες, η "αισθητική" είναι έννοια πολύσημη, που η εκφραστική σύγχρονω...

Το βιβλίο αυτό απαρτίζεται από τρία επιμέρους δοκίμια τα οποία εστιάζουν την προσοχή τους σε τρεις θεμελιώδεις όψεις της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση: την πολιτική, την ηθική και την αισθητική. Στο πρώτο δοκίμιο ορίζεται το πεδίο της πραγματικής οικολογίας, το οποίο πολιτικά διαχωρίζεται σαφώς από αυτό της ψευδο-οικολογίας, καθώς περιλαμβάνει την οικολογία του υποκειμένου και την κοινωνική οικολογία ως στενά και άρρηκτα συνυφασμένες με την οικολογία της φύσης-περιβάλλοντος. Στο δεύτερο δοκίμιο διατυπώνεται η οφειλόμενη ηθική στάση του ανθρώπου απέναντι στα ζώα, μέσα από...

Έχω την υπόνοια ότι το ανθρώπινο κάλλος από αρχαιοτάτων χρόνων υπέστη μια σημαντική νοητική διαστρέβλωση, με αποτέλεσμα να αναγορευθεί σε έργο τέχνης και να υπαχθεί στην Αισθητική και, μέσω αυτής, στην Ηθική, διαστρέβλωση εξαιρετικής αντοχής, παρά τη δαιμονοποίησή του κατά περιόδους από τα διάφορα θρησκευτικά δόγματα, όπως επίσης και ότι υπήρξε δέκτης μιας απαράδεκτα προνομιακής μεταχείρισης σε σχέση με τις υπόλοιπες "φυσικές καλλονές", φαινόμενο αναμενόμενο μέσα στον γενικευμένο ανθρώπινο επεκτατισμό. Είναι αυτονόητο ότι το φυσικό περιβάλλον του ανθρώπου, συμπεριλαμβανομέν...

Οι προσπάθειες μεγάλων φιλοσόφων, θεωρητικών της τέχνης και καλλιτεχνών, που ξεκίνησαν στην αρχαιότητα (Πλάτων, Αριστοτέλης κ.λπ.) και συνεχίστηκαν με μεγάλη ένταση τους τελευταίους τρεις αιώνες (Καντ, Χέγκελ, Woelfflin, Heidegger κ.λπ.), για την αντικειμενική αξιολόγηση των έργων τέχνης, δεν ήσαν μάταιες... Παρόλο που δεν έλυσαν το πρόβλημα, οδήγησαν στην οριστική απελευθέρωση της αισθητικής εμπειρίας, του "μου αρέσει"... Όμως, το ιερατείο των κριτικών, επίμονο, μας "προστάζει" ποιου μύθου πρέπει να είμαστε δέκτες, από τους άπειρους που εκπέμπει το δημιούργημα. Φι...

Η απόλυτη παρουσίαση της επίδρασης του γοτθικού στοιχείου στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη μουσική και τη μόδα. "Το Gothic δεν είναι απλώς υποκουλτούρα της νεολαίας, μια καταθλιπτική αισθητική ή ένα λογοτεχνικό είδος. Είναι μια φιλοσοφική οπτική - μια θέαση του κόσμου, όπως είπε και ο Ιρλανδός μυθιστοριογράφοs Joseph Sheridan Le Fanu στο In a Glass Darkly. Είναι ο κόσμος σε αρνητικό φωτογραφίας, ανεστραμμένος - εδώ το παράδοξο και το απόκοσμο αποτελούν κοινό τόπο, ενώ κατά κάποιο τρόπο το σύνηθες είναι αλλόκοτο. Εδώ το σκοτεινό και το απειλητικό ασκούν μι...

Ο συλλογικός αυτός τόμος, που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του αρχιτέκτονα και θεωρητικού της τέχνης Παναγιώτη Μιχελή και της ζωγράφου Έφης Μιχελή, περιλαμβάνει δεκαεπτά μελέτες οι οποίες παρουσιάζουν στιγμές και όψεις από τον διάλογο δύο πεδίων, της αισθητικής και της τέχνης. Οι προσεγγίσεις της τέχνης και, κυρίως, ποικίλων λόγων περί της τέχνης γίνονται από διαφορετικές σκοπιές, με κυρίαρχες τη φιλοσοφική, την ψυχολογική και την ανθρωπολογική. Εξετάζονται ζητήματα φιλοσοφικής αισθητικής (πλατωνική κριτική της τέχνης, Αριστοτέλης και ζωγραφική, φαντασία και μίμηση στη βυζαν...

Γιατί μας αρέοει (ή δεν μας αρέσει) ένας πίνακας, ένα ποίημα, μια γυναίκα, ένα τοπίο; Ποιοι μηχανισμοί διαμορφώνουν την καλαισθησία, τα καλό γούστο; Υπάρχει το αντικειμενικά, το διαχρονικά ωραίο, μεγάλο, τέλειο - και, αν όχι, τι καθορίζει τελικά τις αισθητικές μας απολαύσεις; Σε παρόμοια ερωτήματα επιχειρεί ν' απαντήσει ο μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος στο έργο του αυτό. Δεν πρόκειται ωστόσο για ένα δοκίμιο περί αισθητικής· είναι η προσπάθεια ενός γίγαντα να εκλογικεύσει την ίδια τη ματιά, το βλέμμα μας -όχι για να το περιορίσει αλλά για να του προσδώσει μεγαλύτερο βάθος και προο...

Υπήρχε κάποτε η Ομορφιά -τότε που μπορούσε να φανταστεί κανείς την απόλυτη τελειότητα. Όμως η σιγουριά των αναλλοίωτων αισθητικών προτύπων υποχώρησε μπροστά στη ριζική επανατοποθέτηση του ατόμου στο κατώφλι του σύγχρονου κόσμου. Εδώ το ζητούμενο είναι πλέον οι ξεχωριστές ομορφιές, τόσο πιο αξιοσημείωτες όσο πιο μοναδικές. Οι πρακτικές του καλλωπισμού πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται: μεταξύ άλλων, το μακιγιάζ (όπου ο Μπωντλαίρ αναγνωρίζει έναν τρόπο "επινόησης του εαυτού"), οι φροντίδες ομορφιάς, τα καλλυντικά προϊόντα, οι χειρουργικές επεμβάσεις, μέσω των οποίων καθέ...

Η ομορφιά και η ασχήμια είναι φαινομενικά δύο έννοιες αλληλένδετες· συνηθίζουμε, μάλιστα, να θεωρούμε την ασχήμια ως το αντίθετο της ομορφιάς, σε σημείο που αρκεί να προσδιορίσουμε τη μία για να κατανοήσουμε την άλλη. Ωστόσο, στο πέρασμα των αιώνων, οι διαφορετικές εκφάνσεις του άσχημου είναι πιο πλούσιες και απρόβλεπτες απ' ό,τι συνήθως πιστεύουμε. Τόσο τα κείμενα όσο και οι εκπληκτικές εικονογραφήσεις αυτού του βιβλίου μάς οδηγούν σ' ένα συναρπαστικό ταξίδι περίπου τριών χιλιάδων χρόνων, ανάμεσα σε εφιάλτες, συλλογικές φοβίες και έρωτες, όπου το αποκρουστικό συμβαδίζ...

Ιδιαίτερα ενημερωτικό, αλλά και πρακτικό, το βιβλίο "Ζωντάνια για πάντα" κάνει χρήση της κοινής λογικής για να δώσει ειλικρινείς απαντήσεις σε όλες μας τις ερωτήσεις σχετικά με το πέρασμα του χρόνου! Ο συγγραφέας του, παγκόσμια αυθεντία στο θέμα, συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία για τη νέα επιστήμη της Βιογεροντολογίας και τα μυστικά της μακροβιότητας, και εξηγεί ότι μπορεί μεν να μην είναι δυνατό να προλάβουμε ή και να αποτρέψουμε τη γήρανση, αλλά σίγουρα μπορούμε να αναστείλουμε ή να καθυστερήσουμε τις αρρώστιες που συνδέονται με αυτήν και να... ωριμάσουμε σωστά, διατηρώντας...

[...] Ένα μεγάλο μέρος από τα κείμενα που συνθέτουν το ανά χείρας βιβλίο είναι κείμενα κριτικής για τη σημερινή κατάσταση στις εικαστικές τέχνες· κείμενα γραμμένα από έναν ζωγράφο, από τους σημαντικότερους σήμερα στον τόπο μας, που διαθέτει το -όχι σύνηθες στους εικαστικούς καλλιτέχνες- προσόν της θεωρητικής σκέψης. Αν τα κείμενα αυτού του βιβλίου είναι καίρια, είναι ακριβώς για τούτο· για το ότι συνδυάζουν την ευαίσθητη ματιά του καλλιτέχνη, που γνωρίζει εκ των έσω τα ζητήματα για τα οποία μιλά, με τη σκέψη του στοχαστή, σκέψη στην περίπτωση του Σόρογκα ρωμαλέα. Ο Σόρογκα...