Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Στο μέλλον, ο τρόπος θεώρησης της Εικόνας από τον δημιουργό θα αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό στην τέχνη, το οποίο θα έχει θεμελιώδη σημασία για την εξέλιξη της Αισθητικής: θα αποδέχεται την Εικόνα ή θα εκφράζει την αμφισβήτητή του απέναντι στην Εικόνα;»

Με ποιον τρόπο θα μπορέσει να συναντηθεί η σκέψη με την αίσθηση, τον αισθησιασμό, το σώμα, τη γυναίκα; Με ποιον τρόπο θα μπορέσει η φιλοσοφία να βγει από την ψυχρότητα των διανοημάτων της και να συναντηθεί με την συγκίνηση που γεννά η τέχνη; Πώς ο πολίτης της μοντέρνας καπιταλιστικής κοινωνίας θα μπορέσει να πειστεί ότι τη ζωή, όπου όλα τείνουν να γίνουν καταναλωτικά αγαθά, αξίζει να την ζει κανείς και ότι οι στόχοι της κοινωνίας μπορούν να είναι και δικοί του; Ο Terry Eagleton, αριστερός διανοούμενος που παρά την κριτική του στον σταλινισμό συνεχίζει να πιστεύει στην ανάγκ...

Τα οπτικά και ηχητικά μηνύματα φτάνουν στο άτομο μέσω των αισθήσεών του. Η πληροφορία είναι μέτρο της πολυπλοκότητας του μηνύματος, και η έννοια αυτή μπορεί να εφαρμοστεί ποικιλοτρόπως στις διάφορες τέχνες. Έτσι μπορεί να εξαχθεί μια θεωρία της μορφής με όρους μετρήσιμων πληροφοριών, δηλαδή στοιχείων μιας πληροφοριακής αισθητικής που μπορούν να εφαρμοστούν σε λογοτεχνικά, ποιητικά, εικαστικά, ακουστικά και μουσικά μηνύματα. Η συστηματική εφαρμογή της έννοιας της πληροφορίας στις κοινωνικές επιστήμες και τις επιστήμες της ψυχολογίας στηρίζεται σε πολλά πειράματα, κλασικά σήμ...

Η σχέση νόμου και αισθητικής είναι προφανής και μόνιμη παρ' ότι ο κυρίαρχος θετικισμός της νομικής επιστήμης την έχει αποσιωπήσει. Η επιτυχία του νόμου και η αξιοπιστία του δικαίου εξαρτώνται, από την αρχαία Ελλάδα μέχρι και σήμερα, και από την αισθητική του διάσταση... Αυτή η αισθητική διάσταση του νόμου είναι εμφανής στις πηγές του δικαίου από τον Όμηρο ως τον μεσαιωνικό Καπελάνο. Όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Θωμάς Ακινάτης, ο Kant, ο Hegel αλλά και ο Marx, ο Durkhein και ο Weber είχαν μελετήσει το δίκαιο και μπορούν να χαρακτηριστούν φιλόσοφοι τ...

Εδώ κι έναν αιώνα, η τέχνη σχετικοποιεί ακατάπαυστα τους παραδοσιακούς τόπους (το ωραίο, το υψηλό, το γούστο κ.ά), όπου η αισθητική έβρισκε μέχρι τότε τα σημεία αναφοράς της. Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι το περιεχόμενό τους αχρηστεύτηκε ανεπανόρθωτα, αλλά ότι χρήζει επαναπροσδιορισμού και ανακατανομής με βάση ορισμένες προβληματικές πιο σφαιρικές. Το βιβλίο επικεντρώνεται σ' αυτήν τη διάσταση, προτείνοντας ένα φάσμα "ζωτικών ζητημάτων", που στόχο έχουν να προσφέρουν μια πανοραμική θέα των θεμάτων τα οποία φαίνονται ως τα πλέον ενδεδειγμένα να υπογραμμίσουν τη ζωτικότητα το...

Η "Αισθητική του χιούμορ" του Λουίτζι Πιραντέλλο διαφέρει πολύ από το μέχρι σήμερα γνωστό -τουλάχιστον στη χώρα μας- έργο του. Δεν πρόκειται για ένα θεατρικό κείμενο, ένα μυθιστόρημα ή μια νουβέλα, αλλά για ένα δοκίμιο περί αισθητικής όπου εκθέτονται όλες οι φιλοσοφικές του απόψεις. Στο έργο αυτό που γράφτηκε σε μια περίοδο δημιουργικής παύσης -από τον Αύγουστο του 1907 έως τα μέσα του 1908-, ως προς τις υπόλοιπες καλλιτεχνικές και μη δραστηριότητές του θα συναντήσουμε το θεατράνθρωπο-στοχαστή που καταγράφει τις ιδέες του για τη σύγχρονη και παλαιότερη τέχνη, καθώς και για...

O Borges, χρησιμοποιώντας ένα μύθο που έμεινε στην ιστορία, απέδειξε ότι δύο πανομοιότυπα κείμενα μπορούν να αποτελέσουν δύο διαφορετικά, αν όχι αντιθετικά, λογοτεχνικά έργα. Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ο Arthur C. Danto επεκτείνει στο σύνολο των καλλιτεχνικών πρακτικών το ερώτημα που προκύπτει από μία τέτοια "διανοητική εμπειρία": Tο ίδιο αντικείμενο μπορεί να είναι ταυτόχρονα μια κοινότοπη ρόδα ποδηλάτου αλλά και ένα έργο τέχνης (ο "Τροχός ποδηλάτου" του Marcel Duchamp), το οποίο εκτιμάται ακριβά στο χρηματιστήριο των αισθητικών αξιών που ονομάζεται "κόσμος της τέχνης"; Μία...

Η απορύθμιση της τέχνης, της κουλτούρας και γενικότερα της πολιτισμικής πρακτικής, ως προϊόν απορρύθμισης της οικονομίας και της κοινωνικής πρακτικής αντίστοιχα, είναι ίσως το κρισιμότερο θέμα για τη σκέψη σήμερα. Με αυτό το δεδομένο, ο μικροδομικός χαρακτήρας των κειμένων που συγκροτούν τον παρόντα τόμο αντιτάσσεται στην απορύθμιση της κουλτούρας, τη σημερινή δηλαδή κυρίαρχη ψευδή ολότητα, ιδεολογία και πρακτική. Με αυτό το σκεπτικό, είναι αναγκαίο να γίνει ένα βήμα παραπέρα στη συστηματική προσπάθεια για τη μελέτη των σύγχρονων κοινωνικών, αισθητικών και πολιτισμικών συν...

Δεν είναι εδώ η περιγραφή της προσωπικότητας ή η ανάλυση του ζωγραφικού έργου που ενδιαφέρει. Είναι η σκιαγράφηση της δύναμης που καθιστά δυνατή μία εξαιρετικά δριμεία θέαση του κόσμου, της αποτύπωσής της σε έργο, των μηχανισμών εκτέλεσης και της θαυμαστής εναλλαγής τους με την ουσία τους, της σύζευξης και τελικά της ταύτισής της με την επιλεγμένη τέχνη· ολόκληρης της πολυσχιδούς μηχανής -σαν αυτών των πτητικών, των πολιορκητών του Λεονάρντο- κατανόησης των φυσικών νόμων και κατάκτησης μέσω αυτής τους σύμπαντος· του πνεύματος που ακινητοποιεί μορφές του υλικού κόσμου μας πο...

Το ωραίο και το ωφέλιμο στην τέχνη, το αισθητικό γούστο και η διαφοροποίησή του, η πειραματική αισθητική, η "χρυσή τομή", οι αισθητικές κατηγορίες, ο έρωτας στην τέχνη... αυτά και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα θέματα πραγματεύεται η μελέτη αυτή, που τιτλοφορείται "Νέα αισθητική". Η καινοτομία του εγχειριδίου αυτού έγκειται στο ότι προσπαθεί, με τρόπο μεθοδικό και συνάμα συνοπτικό, να σταθεί κριτικά απέναντι σε χιλιοειπωμένες αλήθειες και να μη δεχθεί κάτι ως αληθινό a priori, επιχειρώντας παράλληλα να ανοίξει νέους δρόμους στη σκέψη και να αποτελέσει πολύτιμο οδηγό για περαιτέρ...

Το βιβλίο αυτό συνοδεύεται από εικόνες εκατοντάδων αριστουργημάτων όλων των εποχών αλλά δεν πρόκειται για έναν τόμο ιστορίας της τέχνης. Οι εικόνες, όπως και τα κείμενα που χρονολογούνται από την εποχή του Πυθαγόρα και φτάνουν ως τις μέρες μας, βοηθούν στην πληρέστερη ανάλυση των αντιλήψεων περί Ομορφιάς που διαμορφώθηκαν και προκάλεσαν ατέλειωτες συζητήσεις από την αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα. Το βιβλίο αυτό περιγράφει πώς οι άνθρωποι κατανόησαν την Ομορφιά της φύσης, των λουλουδιών, των ζώων, του ανθρώπινου σώματος, των άστρων, των μαθηματικών σχέσεων, του φωτός, της ενδυμ...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Gerard Conio, "Le mur dans l’Avant-Garde Russe: Vecteur ou Limite de l’Utopie? " - Nataliya Adaskina, "'Victories' and 'Defeats' of the Russian Avant-Garde" - Μαρία Τσαντσάνογλου, "Η αισθητική της άρνησης (μια απόπειρα ορισμού της Ρώσικης Πρωτοπορίας)" - Nicoletta Misler, "Inverted Perspective as a National Paradigm: Representations of Space and the Russian Avant-Garde" - John Bowlt, "Artistic Innovation and Military Strategy: the Russian Avant-Garde and the First World War" - Giovanni Lista, "The ‘Art-Action’ of Italian Futurism" - A...

Ο συλλογικός αυτός τόμος με δοκίμια διεθνώς διακεκριμένων συγγραφέων και μελετητών της τέχνης παρουσιάζει στο ευρύτερο κοινό τις βασικές έννοιες και εξελίξεις της τέχνης από το 1900 ως τις μέρες μας. Η αναφορά στη Μοντέρνα τέχνη αρχίζει με το κίνημα του Φωβισμού και κλείνει με τον Μεταμοντερνισμό και την Τέχνη της ιδιαίτερης Ταυτότητας. Η ιστορία της Μοντέρνας τέχνης που προτείνεται εδώ αφορά περισσότερο τα καλλιτεχνικά κινήματα, τη συμβατική χρονολογική διαδοχή τους, και λιγότερο τις έννοιες που βρίσκονται πίσω απ' αυτά ή τα διαποτίζουν. Ωστόσο, επειδή τα εν λόγω κινήματα...

Γιατί η αισθητική; Ποια είναι τα ζητήματα με τα οποία η περιοχή αυτή της φιλοσοφίας ασχολείται και τι είδους ερωτήματα θέτει εν σχέσει προς την τέχνη και την εμπειρία που η επαφή με την τέχνη γεννά; Και ταυτοχρόνως, με ποιο τρόπο μπορεί η αισθητική θεωρία να παράσχει επαρκείς αιτιολογήσεις για τη συγκρότηση της αισθητικής αγωγής ως αυτόνομου και σημαντικού εκπαιδευτικού πεδίου; Τέτοια είναι τα ερωτήματα που επιχειρεί να προσεγγίσει αυτό το βιβλίο. Παρακολουθεί αφενός την εξέλιξη της αισθητικής ως μιας πορείας διαδοχικών μεταμορφώσεων, συνεχούς αναμέτρησης με θεμελιώδη ερωτ...

"Η διάκριση", ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία του Pierre Bourdieu και της ιστορίας της κοινωνιολογίας, παρουσιάζει τη γενετική ανθρωπολογία της εξουσίας με έμφαση στη συμβολική διάσταση, που χαρακτηρίζει το έργο του συνολικά. Με αφορμή την ανάλυση του γούστου, θεμελιώδους έκφρασης της κοινωνικής αναγκαιότητας, ως εργαλείου και διακυβεύματος των ταξινομητικών αγώνων μέσω των οποίων οι κοινωνικές ομάδες, προσπαθώντας να διατηρήσουν ή να βελτιώσουν τη θέση τους, επιχειρούν να επιβάλουν το βιοτικό τους ύφος ως το μόνο νόμιμο, ο Pierre Bourdieu επαναφέρει τον homo aestheticus στ...

Η τέχνη έχει υποστεί ριζικές "σημαντικές" (με την έννοια της σημασίας) αλλαγές. Αυτό που εμείς σήμερα ονομάζουμε τέχνη δεν έχει καμιά σχέση με το αντίστοιχο πράγμα που έφερε την ονομασία τέχνη κατά την εποχή του Hegel, όταν αυτός εξήγγειλε το "τέλος της τέχνης" ως το τέλος της αισθητής εμφάνισης της ιδέας. Η τέχνη του Hegel και η τέχνη της εποχής μας έχουν ένα μόνο κοινό σημείο: την ονομασία. Τέχνη ονομάζουμε σήμερα την κοινωνική εκείνη δραστηριότητα μέσω της οποίας η εμπειρική καθημερινότητα καθίσταται αισθητική κατάσταση. Στο παρόν βιβλίο σκιαγραφείται η μετεξέλιξη της τέ...